Category / Κοινωνικα Social
Ethnic traditions and religions in a multicultural society
In these holy days of the Greek Orthodox Easter, I feel the need to express myself more broadly about the role of national traditions and religion in these multicultural societies that are currently evolving in the form of an avalanche.
The development of a multicultural environment is created due to many factors, the factor of facilitating communication among people and different societies, due to mixing of ethnicities and believers from different religious doctrines that historically influenced entire nations and political systems culturally, due to population movements that are taking place following dramatic changes in environmental conditions, etc.
Personally, I am fascinated by the religious traditions of my country, but, at the same time I study the traditions of other peoples and their religions, respecting the faith of each individual and group of people, as long as, they also respect the sacred right of faith of each one, without exploitation of religion for political, social or national reasons, to serve other interests.
Unfortunately, history has taught us that religious and national fanaticism has been the cause of many wars, social and national conflicts, created, due to different doctrines, within same religions themselves, as well as, among different religions.
Religions, as different as they may be, satisfied the inner needs of humanity to approach the Divine and to give an explanation to the unknown and the inexplicable.
At the same time they inspired hope and security to the faithful.
Religions adopted rules, depending on the cultural level of the societies, and in general, they contributed to spread good and ethical behaviour for the survival of the societies, but at the same time, religion also became an instrument of respective secular powers.
It is extremely difficult, for a believer, to acknowledge the exploitation the individual is subjected to, and be use as a tool, by secular powers, for their interest, which, sometimes, act consciously or not.
That is why non-interference of religion in secular matters, political, national, legal, and cultural, must be an unbreakable rule to be followed, because religion may easily become a tool of misinformation and exploitation of masses.
There are many examples, from ancient times, even until today, that may convince us of such a reality.
Examples may include, the conflicts between Hindus and Muslims, Jews and Christians, Jews and Muslims, Muslims among themselves, Christians among themselves, such as Protestants and Catholics, Gentiles (believers of the ancient twelve gods) with Christian ‘iconoclasts’ of the Byzantine era, the Catholic Papacy with the Orthodox Patriarch of Constantinople etc. etc.
There is no end to these conflicts that have sprung up in the course of human history.
To this day, we are pursued by the curse of wars between Israel and Muslim Arabs.
Such conflicts started from religious differences, which were transformed to Ethnic differences.
Hellenism, is still pursued by the problem of Cyprus, and the endless Greek-Turkish conflicts, the root of which, mainly, lies in the expansionist theories preached by Islam.
Religious and Nationalist fanaticism often mix, leading to interdependence.
It is, of course, true that Hellenism survived, mainly, due to deep-rooted religiosity of the Greek people.
It is, therefore, natural that Orthodoxy plays a very important role in traditions but also in the exercise of secular power.
Ancient Greek culture also played a very important role in the preservation of Hellenism, given that ancient Greek culture was transferred to West, during the Renaissance period, so, renaissance, in combination with Christianity, managed to stop the ethno-religious expansion of Islam to the rest of Europe.
This resistance turned Greece into a defensive fortress of West, against the Ottoman expansion, a fact for which, today’s Turkey maintains hostility and does not forgive us.
Turkey, historically, considers Greece as part of the Ottoman Empire, due to its domination over Byzantium and the subsequent conquest of Greece. They go as far as to consider Greeks as ungrateful for the privileges given to them during the Ottoman occupation, a time that forceful islamization of Christians, commenced.
Islamization was the first phase of the expansion of Islam, which altered the population composition of Asia Minor, as well as some areas in the Balkans, of Cyprus, of Crete and the Aegean islands.
The second phase was the colonization of occupied areas , with the transfer of Muslim populations, from Asia and Albania.
This expansionist philosophy of Islam, soon turned into a Nationalist tactic that led to the exchange of populations after the failure of the Greek military campaign in Asia Minor. As a consequence, Asia Minor was fully converted from a multicultural society to a pure Turkish state maintaining only Kurdish populations which is still considered to be a threat to the Turkish nation.
But religious fanaticism was not uniquely the characteristic just of Islam alone, the same religious fanaticism prevailed between the Hindus and Muslims of India, which resulted in the partitioning of India into two states, Muslim Pakistan and the remaining Hindu India.
Another example that involves Europe, a shameful historic attitude that we, Europeans inherited from the dark ages of medieval period was anti-Semitism.
Anti-Semitism prevailed, for many centuries, in most European countries, expelling and dispersing Jewish population throughout the world.
Inevitably, Jewish groups were obliged to gather into closed groups that never integrated into local societies.
People under such conditions of marginalization cannot develop neither can be integrated by the local societies.
These groups of people act, therefore, inevitably, like a foreign body, such as a tumor or cancer.
As much as the West does not want to accept full responsibility, for this behavior, it is, unquestionably, a real fact.
This fact is also the cause for the creation of the state of Israel.
The creation of Israel was a solution to a problem that had been created centuries ago.
There is a similarity in the treatment of the Greek and Armenian Christians by the Ottomans for those Christians that were not converted to Islam.
In the same way, Hellenism of Diaspora was created, which, eventually helped in the Greek liberation struggle of 1821. Ottomans could not create an new Ethnic site for Christians out of the Ottoman Empire, so they had to exterminate all Christians by genocide or create a system of second rate citizenship for non Muslim populations.
These few examples, from the history of humanity, lead to the conclusion that the future of humanity, as it is developing today, will have to be based on multicultural societies, to avoid similar situations to evolve.
These societies should accept coexistence with diversity among the populations that make them up, and allow cultural and religious differences to develop and coexist, freely, within states.
Rejection of this reality, for nationalist or religious reasons, will become an inhibiting factor for cultural and economic development leading societies to wither.
Εθνικές και Θρησκευτικές παραδόσεις σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες.
Αυτές τις ιερές μέρες του Ελληνορθόδοξου Πάσχα αισθάνομαι την ανάγκη να εκφραστώ ευρύτερα για τον ρόλο της θρησκείας μέσα σε αυτή την πολυπολιτισμική κοινωνία που σήμερα εξελίσσεται με την μορφή χιονοστιβάδας.
Η ανάπτυξη πολυπολιτισμικού περιβάλλοντος δημιουργείται από πολλούς παράγοντες, τον παράγοντα διευκόλυνσης της επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων και λαών, την ανάμειξη των εθνοτήτων και των πιστών από διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα που ιστορικά επηρέασαν πολιτισμικά ολόκληρα έθνη και πολιτικά συστήματα, από μετακινήσεις πληθυσμών λόγω περιβαλλοντολογικών συνθηκών κλπ.
Προσωπικά γοητεύομαι από τις θρησκευτικές παραδώσεις της πατρίδας μου αλλά ταυτόχρονα σέβομαι και μελετώ τις παραδώσεις άλλων λαών και θρησκευμάτων σεβόμενος την πίστη του κάθε ανθρώπου και ομάδας ανθρώπων όσο, βέβαια και αυτοί σέβεται το ιερό δικαίωμα της πίστης του κάθε ενός, χωρίς να εκμεταλλεύεται το θρήσκευμα για πολιτικούς , κοινωνικούς ή εθνικούς λόγους.
Δυστυχώς η ιστορία μας δίδαξε ότι ο θρησκευτικός φανατισμός υπήρξε η αιτία πολλών πολέμων, κοινωνικών και εθνικών συγκρούσεων, που δημιουργήθηκαν τόσο μέσα στα ίδια τα θρησκεύματα όσο και μεταξύ διαφορετικών θρησκειών.
Οι θρησκείες όσο και διαφορετικές και να ήταν, ικανοποιούσαν εσωτερικές ανάγκες της ανθρωπότητας για να προσεγγίσουν το Θείο και να δώσουν εξήγηση στο άγνωστο και το ανεξήγητο.
Ταυτόχρονα έδιναν ελπίδα και ασφάλεια στους πιστούς.
Οι θρησκείες υιοθετούσαν κανόνες, ανάλογα με το πολιτισμικό επίπεδο των κοινωνιών, και σε γενικές γραμμές βοηθούσαν στην διάδοση του καλού για την επιβίωση των κοινωνιών, παράλληλα όμως γινόταν και όργανο της εκάστοτε κοσμικής εξουσίας.
Είναι εξαιρετικά δύσκολο. για ένα πιστό, να ξεχωρίσει την εκμετάλλευση που υπόκειται ο ίδιος , σαν εργαλείο, από τον ωφελιμιστικό τρόπο που τον μεταχειρίζεται η κοσμική εξουσία, που άλλοτε δρα συνειδητά και άλλοτε όχι.
Γι’ αυτό απαράβατος όρος πρέπει να είναι η μη ανάμειξη της θρησκείας σε κοσμικά θέματα, πολιτικά, εθνικά, νομικά, και πολιτισμικά, διότι εύκολα η θρησκεία γίνεται εργαλείο παραπληροφόρησης και εκμετάλλευσης
Τα παραδείγματα είναι πολλά από αρχαιοτάτων χρόνων, μέχρι και σήμερα.
Παραδείγματα αποτελούν οι συγκρούσεις, μεταξύ ινδουιστών και Μωαμεθανών, Εβραίων και Χριστιανών Εβραίων και Μωαμεθανών, Μωαμεθανών μεταξύ τους, Χριστιανών μεταξύ τους, όπως των Προτεσταντών με τους Καθολικούς, Εθνικών, πιστών του αρχαίου δωδεκάθεου, με τους χριστιανούς εικονοκλάστες των χρόνων του Βυζαντίου, του καθολικού Παπισμού με τον Ορθόδοξο Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως κλπ. κλπ.
Δεν υπάρχει τέλος, στις συγκρούσεις αυτές.
Μέχρι και σήμερα, μας ακολουθεί η κατάρα των πολέμων μεταξύ Ισραήλ και Αραβικών κρατών, που ξεκίνησε από θρησκευτικούς και κοινωνικούς αποκλεισμούς.
Για τον Ελληνισμό, δυστυχώς, μας κατατρέχει το πρόβλημα της Κύπρου, και των ατελείωτων Ελληνοτουρκικών συγκρούσεων, που η ρίζα τους βρίσκεται στον επεκτατισμό που διδάσκει η θρησκεία του Ισλάμ.
Θρησκευτικός και Εθνικιστικός φανατισμός, αναμειγνύονται συχνά οδηγώντας σε αλληλεξάρτηση.
Είναι βέβαια αληθές ότι ο Ελληνισμός επέζησε κυρίως λόγω της βαθειά ριζωμένης θρησκευτικότητας του Ελληνικού λαού, είναι φυσικό η Ορθοδοξία να παίζει σημαντικότατο ρόλο στην λαϊκή παράδοση αλλά και στην άσκηση της κοσμικής εξουσίας
Ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, έπαιξε και αυτός σημαντικότατο ρόλο, δεδομένου ότι μεταλαμπαδεύτηκε στην Δύση, την περίοδο της Αναγέννησης, και σε συνδυασμό με τον Χριστιανισμό κατάφεραν να αναστείλουν τον Εθνικο-θρησκευτικό επεκτατισμό του Ισλάμ.
Η ανακοπή αυτή μετέτρεψε την Ελλάδα σε αμυντικό φρούριο της Δύσης, εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γεγονός που δεν μας συγχωρεί η σημερινή Τουρκία.
Η Τουρκία θεωρεί την Ελλάδα σαν τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, λόγω της επικράτησής της επί του Βυζαντίου και της κατ’ επέκταση κατάκτηση της Ελλάδας.
Μετά από αυτό, ο εξισλαμισμός αποτέλεσε την πρώτη φάση επέκτασης του Ισλάμ, που αλλοίωσε την πληθυσμιακή σύνθεση της Μικράς Ασίας, των Βαλκανίων της Κύπρου, της Κρήτης και των νήσων του Αιγαίου.
Η δεύτερη τακτική της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν ο εποικισμός, με μεταφορά Τουρκικών πληθυσμών, από την Ασία και την Αλβανία, στις Τουρκοκρατούμενες περιοχές.
Αυτή η επεκτατική φιλοσοφία του Ισλάμ μετατράπηκε, σύντομα, σε Εθνικιστική τακτική που οδήγησε στην ανταλλαγή πληθυσμών μετά την αποτυχία της Ελληνικής εκστρατείας στην Μικρά Ασία.
Αλλά ο θρησκευτικός φανατισμός δεν αποτέλεσε ιδίωμα μόνο του Ισλάμ, ο ίδιος φανατισμός επεκράτησε και μεταξύ των Ινδουιστών και Μουσουλμάνων της Ινδίας που σαν αποτέλεσμα είχε τον διαμοιρασμό της Ινδίας σε δύο κράτη, το Μουσουλμανικό Πακιστάν και την εναπομένουσα Ινδουιστική Ινδία.
Επίσης, ο αντισημιτισμός που επικράτησε, για πολλούς αιώνες, στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, εκδίωξε και διέσπειρε τους Εβραϊκούς πληθυσμού σε ολόκληρη την υφήλιο.
Αναπόφευκτα, οι Εβραϊκοί πληθυσμοί απομονώθηκαν σε μικρές ομάδες που ποτέ δεν εντάχθηκαν στις διάφορες τοπικές κοινωνίες.
Ένας λαός κάτω από τέτοιες συνθήκες περιθωριοποίησης δεν μπορεί να αναπτυχθεί ούτε και να απορροφηθεί από τις τοπικές κοινωνίες. Ο λαός αυτός λειτουργεί, λοιπόν, σαν ξένο σώμα, δηλαδή, σαν καρκίνωμα.
Όσο και αν η Δύση δεν θέλει να αποδεχτεί την ευθύνη της που εκπορεύεται από την ερμηνεία αυτή, αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός.
Το γεγονός αυτό είναι και η αιτία για την δημιουργία του κράτους του Ισραήλ, προκειμένου να δώσει μία λύση σε ένα πρόβλημα που δημιουργήθηκε αιώνες πριν.
Το ίδιο έγινε και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με τους Έλληνες και Αρμένιους Χριστιανούς που δεν κατάφερε να εξισλαμίσει ούτε να εξαφανίσει.
Με τον ίδιο τρόπο δημιουργήθηκε, ο Ελληνισμός της διασποράς που βοήθησε στο απελευθερωτικό αγώνα του 1821, αλλά και η ισχύ του σύγχρονου Ελληνισμού της διασποράς.
Τα λίγα αυτά παραδείγματα, από την ιστορία της ανθρωπότητας, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το μέλλον της ανθρωπότητας, όπως εξελίσσεται σήμερα, θα βασιστεί στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες.
Οι κοινωνίες αυτές θα πρέπει αποδεχτούν την συμβίωση με την διαφορετικότητα μεταξύ των πληθυσμών που τις απαρτίζουν, και να επιτρέψουν τις πολιτισμικές και τις θρησκευτικές διαφορές να αναπτύσσονται ελεύθερα μέσα στα κράτη.
Αντίθεση σε αυτή την πραγματικότητα, για εθνικιστικούς ή θρησκευτικούς λόγους, ήδη έχει εξελιχθεί σε ανασταλτικό παράγοντα πολιτισμικής και οικονομικής ανάπτυξης που θα οδηγήσει τις κοινωνίες αυτές σε μαρασμό.
Οι ρίζες της ποίησης
Όσο διαβαίνω την ένατη δεκαετία της ζωής μου τόσο οι ευαισθησίες μου μεγαλώνουν και διευρύνονται.
Αποκτούν διαχρονική αξία για εμένα και για όσους αγαπώ και νοιάζομαι, και πόσο περίεργο μου φαίνεται, ότι δεν με αγγίζει η ανάγκη για ανταπόκριση. Μου αρκεί που ένιωσα και νιώθω την αγάπη.
Οι ευαισθησίες περιφέρονται γύρω από τα θέματα που με απασχόλησαν σε διάφορες φάσεις της ζωής μου, φάσεις που με σημάδεψαν και συνειδητοποίησα πως , τελικά, δεν είναι τόσο πολλές.
Με σημάδεψε το συναίσθημα για τις ρίζες της πατρίδας και των προγόνων μου, για τα παιδιά μου, για τους φίλους και συμμαθητές από τα νεανικά μου χρόνια, για τις προσωπικές σχέσεις, ερωτικές αλλά και φιλικές για την αγάπη για την οικογένεια , την συντροφικότητα που έρχεται σαν υπεραξία της κοινής ζωής και των κοινών αγώνων και ενδιαφερόντων.
Όλα αυτά θέλω να τα εκφράσω με την αγάπη μου για την τέχνη που τόσο αγαπώ, αλλά που την πρόδωσα για λόγους βιοποριστικούς αλλά και μιας δημιουργικότητας που με γοήτευε.
Αγάπησα την ποίηση, την λογοτεχνία, την μουσική και το θέατρο αλλά και την έβδομη τέχνη, τον κινηματογράφο που τις περιλαμβάνει όλες.
Αγάπησα τους Έλληνες ποιητές σαν τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Καβάφη και τον Ρίτσο, τον Κορνάρο, τον Σολομό, αγάπησα και ξένους ποιητές όπως τον Lorca αλλα και Τούρκους και Πέρσες και Αρμένιους, γιατί η ποίηση , όπως και όλες οι τέχνες είναι διεθνής
Μαζί με τα ποιήματα αγάπησα και την μουσική επένδυση που τα αναβίωσαν , τον Χατζηδάκη, τον Θεοδωράκη αλλά και άλλους πολλούς.
Όταν κουράζομαι σωματικά ή ψυχικά ακούω μελοποιημένα τραγούδια που θέλω να μοιραστώ μαζί σας.
Διάλεξα γι’ αυτή την φορά να μοιραστώ μαζί σας το ποίημα του Lorca, ‘Ο Ματωμένος Γάμος’ που διάλεξε ο Χατζηδάκης να μελοποιήσει.
Και το ποίημα του Βιτσέντζου Κορνάρου ‘Ερωτόκριτος’ της Αναγεννησιακής Κρήτης που αποτελεί ίσως και το σημαντικότερο δημιούργημα της Ελληνικής λογοτεχνίας πουν αν δεν είχε κατακτηθεί η Κρήτη από τους Οθωμανούς, η νέα Ελληνική γλώσσα θα είχε αναπτυχθεί διαφορετικά και δεν θα είχε δημιουργηθεί η διγλωσσία.
Η μουσική είναι καθαρά δημιουργημένη από την λαϊκή μούσα που ακολουθεί την μουσικότητα της Κρητικής διαλέκτου εμπλουτισμένη με νεότερα στοιχεία
Management adaptation to artificial intelligence. The last lesson
It is a fact that people find it difficult to adapt to change, if changes are happening, fast, like the avalanche of developments, this generation is experiencing.
Such changes have been taking place, in multiple areas, including technological, political, social, scientific, and economic fields.
The consequences have a deep effect, on every individual, who is obliged to adapt, to revolutionary new conditions, in very short periods.
Such consequences become evident in everyday life, in many forms of activity, including management of many businesses and state administration.
Dramatic changes, mostly, inhibits insecurity to various levels of management i.e., investors, board members, senior executives. This insecurity eventually is passed down to employees and workforce of a company, or citizens of a country.
Consequently Insecurity, inevitably affects the economic growth in an economy.
No one doubts that, special qualities are needed for top management to ensure success.
Management decisions were, mostly based on knowledge, relevant expertise and previous experiences, acquired under relatively, similar and stable conditions.
In addition, sufficient Management attributes, for a successful activity, were considered to be, good foresight, determination, intelligence, and adaptability.
At the same time, assuming that resources, such as, raw materials, energy, capital, and work force, were, , available, the task of administrations was easier, mainly, due to easier predictability.
The technological evolution helped the administration to utilize the tools, and information that, increasingly, played an important role in decision-making, and implementation processes.
This, I might say, was the ‘golden age’ of harnessing human intelligence, which helped to transform production means, from traditional forms, (raw materials, labor, industrial production capability, capital, infrastructure, automation, environment, and even culture) to intellectual property rights, an additional value, gained from human innovation and creative thinking.
These, to my view, reached the limit of the evolution of humanity as we know it until recently.
I am referring to the evolution of humanity as we experienced it during all industrial revolutions, first, second, third and fourth revolutions.
The last revolution which we call it information technology revolution, introduced the social media that gave humanity the capability of unlimited mass communication and access to knowledge and information on the slip of a moment.
Knowledge and communication became a resource of infinite value, a new kind of property, available to the whole of humanity offering unlimited possibilities.
Infinite possibilities, that humanity could utilize to cover needs as they are assumed by human perception.
Such explosion of information and speed of transfer of information has reached the point humans could not absorb, or make efficient use of.
This became the turning point of human evolution. Artificial intelligence came to fill the gap and enhance human capabilities in a dramatic way.
Artificial intelligence has arrived replacing humans starting from the high levels of human expertise, i.e. starting from management.
That is, in the form of oxymoron, those who created the conditions for the creation of databases, the availability of information to the general public, the development of information transfer networks at unimaginably high speeds gave artificial intelligence the weapons to replace them.
The last step made top managers, governors of nations and enterprises look like comic-tragic figures, as cartoon characters.
Artificial intelligence enabled the construction of business models, human society models, which can be bombard with infinite information and study the results, until an optimal solution is found under any possible conditions.
This artificial intelligence can and does play the role of legislative, executive, and judicial power better than members of parliament and an independent supreme court.
No one had suspected this.
Even today rectors, universities, supreme judges, heads of governments and Chiefs of states do not suspect what has happened.
Even today scientists talk about rules and conditions that can be imposed on artificial intelligence systems, but we have already reached the level of self-acting.
We have already reached the level of artificial intelligence communication with the human brain, taking and giving commands, very soon we will see humans communicating with other humans with the intermediate use of artificial intelligence.
It is the ultimate and amazing human creation, which sets the beginning of a new evolutionary process
At this rate of development, where will we be able to reach in the next 50 years?
Τα παραλειπόμενα στα μαθήματα διοίκησης
Εκεί που έχασα τον Πλάτωνα και βρήκα τον Ελον Μασκ να κλαίει
Μέσα στην χιονοστιβάδα των εξελίξεων που αυτή η γενιά βιώνει είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς, τις αλλαγές που συμβαίνουν ταυτόχρονα σε όλους τους τομείς και πεδία της ζωής, περιλαμβανομένων των τεχνολογικών, πολιτικών, κοινωνικών, επιστημονικών, οικονομικών ακόμα και ανθρωπολογικών.
Είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς τις επιπτώσεις, που αυτός ο ταχύτατος ρυθμός αλλαγών, έχει επάνω στον ίδιο τον άνθρωπο που αναγκάζεται να προσαρμόζεται, κάθε φορά στις καινούριες συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει.
Η συνεχής εναλλαγή έχει σαν αποτέλεσμα, αυτή η ταχύρυθμη εναλλαγή, να υπεισέρχεται σε βασικά στοιχεία του χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση του καθενός από εμάς με εμφανή χαρακτηριστικά στην καθημερινότητα, στις επιλογές μας, στην επαγγελματική λειτουργία και εξέλιξη, και σε κάθε μορφή δραστηριότητας.
Σε αυτή την φάση θέλω να αναπτύξω τις επιπτώσεις που εμφανίζονται στα πλαίσια της λειτουργίας του προσωπικού των επιχειρήσεων, στα διάφορα επίπεδα από την διοίκηση μέχρι το υπαλληλικό και εργατικό δυναμικό.
Η συνεχής και ταχύρυθμη εναλλαγή πρώτα απ’ όλα δημιουργεί ανασφάλεια από τα υψηλότερα επίπεδα διοικητών, επενδυτών, μελών διοικητικών συμβουλίων, μεγάλων στελεχών, μέχρι και απλών υπαλλήλων ή εργατικού δυναμικού.
Η ανασφάλεια λειτουργεί ανασταλτικά στην λειτουργία των υψηλότερων διοικητικών επιπέδων, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη σε μία οικονομία.
Σε αυτό το επίπεδο πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας καθότι αυτό είναι και το επίπεδο που επηρεάζει, κατά προτεραιότητα, κάθε οικονομία.
Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι και παλαιότερα, τα χαρακτηριστικά των υψηλότερων διοικητικών επιπέδων, έπαιζαν τον σημαντικότερο παράγοντα για την εξασφάλιση της επιτυχίας , με μία διαφορά, τα άτομα που έπαιζαν τον ρόλο αυτό, είχαν την δυνατότητα να κάνουν επιλογές βασισμένες σε εμπειρίες, που είχαν αποκτήσει οι ίδιοι ή κάποιοι προγενέστεροι , εμπειρίες που ήταν απόλυτα χρήσιμες, δεδομένου ότι οι συνθήκες ήταν, σχετικά, όμοιες, ή πολύ κοντά στις συνθήκες που είχαν να αντιμετωπίσουν την περίοδο που άσκησαν την εξουσία.
Το στοιχείο της ανασφάλειας ήταν σχεδόν αμελητέο ενώ χαρακτηριστικά, όπως, η τόλμη, η, διορατικότητα, η γνώση, η αποφασιστικότητα, η ευφυΐα, και η προσαρμοστικότητα αποτελούσαν χαρακτηριστικά που επαρκούσαν για μία επιτυχή δραστηριότητα.
Ταυτόχρονα τα διαθέσιμα μέσα, όπως το ανθρώπινο δυναμικό, οι πρώτες ύλες, η ενέργεια, και το κεφάλαιο ήταν μετρήσιμα και διαθέσιμα. Αυτό έκανε το έργο των διοικήσεων ευκολότερο, λόγω της ευκολοτερης προβλεπτικότητας των παραγόντων από τα οποία εξαρτάται η επιτυχία.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, σταδιακά, βοηθούσε τις διοικήσεις, να αξιοποιούν τα μέσα, τα εργαλεία, και τις πληροφορίες που έπαιζαν όλο και περισσότερο ρόλο στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων αλλά και της υλοποίησης των αποφάσεων αυτών.
Αυτή , θα μπορούσα να πω ότι ήταν η χρυσή περίοδος αξιοποίησης της ανθρώπινης ευφυΐας, που μετέτρεπε τα μέσα παραγωγής από τις παραδοσιακές μορφές, όπως οι πρώτες ύλες, το εργατικό δυναμικό, η βιομηχανική παραγωγή, το κεφάλαιο, οι υποδομές, οι αυτοματισμοί, ο φυσικός πλούτος, το περιβάλλον, ακόμα και ο πολιτισμός, σε πλούτο πνευματικής ιδιοκτησίας που αποκτάται από καινοτομία και δημιουργική σκέψη.
Αυτά αποτέλεσαν το όριο της εξέλιξης της ανθρωπότητας όπως την γνωρίζουμε μέχρι πρόσφατα.
Αναφέρομαι στη εξέλιξη της ανθρωπότητας όπως την βιώσαμε και στις τελευταίες βιομηχανικές επαναστάσεις, πρώτη, δεύτερη, Τρίτη και τέταρτη βιομηχανική επανάσταση που την τελευταία μπορούμε να ονομάσουμε επανάσταση της πληροφορίας, και των κοινωνικών μέσων που μας έδωσαν την δυνατότητα μαζικής επικοινωνίας ανθρώπου με άνθρωπο αλλά και ομάδων ανθρώπων με άλλες ομάδες ανθρώπων χωρίς περιορισμό.
Η γνώση και η επικοινωνία έγινε κτήμα διαθέσιμο σε ολόκληρη την ανθρωπότητα προσφέροντας απεριόριστες δυνατότητες στον άνθρωπο και στις κοινωνίες των ανθρώπων, άπειρες πλέον οι δυνατότητες εξέλιξης της ανθρωπότητας για να καλυφθούν ανάγκες και μειονεκτήματα όπως τα προσλαμβάνει η ανθρώπινη αντίληψη, μέχρι που έγινε και το τελευταίο βήμα.
Το τελευταίο βήμα έκανε τους διοικητές λαών και επιχειρήσεων να μοιάζουν κωμικοτραγικές φιγούρες σε ιστορίες κινουμένων σχεδίων.
Έφθασε η τεχνητή νοημοσύνη να αρχίσει να αντικαθιστά τον άνθρωπο ξεκινώντας από τα υψηλά κλιμάκια, δηλαδή ξεκινώντας από την διοίκηση.
Δηλαδή, σχήμα οξύμωρων, αυτοί που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την δημιουργία των βάσεων δεδομένων, της διαθεσιμότητας των πληροφοριών στο ευρύ κοινό, στη ανάπτυξη δικτύων μεταφοράς πληροφοριών με ασύλληπτα μεγάλες ταχύτητες έδωσαν στην τεχνητή νοημοσύνη τα όπλα για να τους αντικαταστήσει.
Έδωσαν στην τεχνητή νοημοσύνη την δυνατότητα α κατασκευάζει μοντέλα ανθρώπινων κοινωνιών τα οποία μπορεί να βομβαρδίζει με άπειρες πληροφορίες και να μελετά τα αποτελέσματα μέχρι να βρει την άριστη λύση για οποιεσδήποτε συνθήκες που είναι εφικτές.
Αυτή η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί και παίζει τον ρόλο της νομοθετικής , εκτελεστικής, και δικαστικής εξουσίας καλύτερα από τα μέλη του κοινοβουλίου και ενός ανεξάρτητου ανωτάτου δικαστηρίου.
Αυτό κανένας δεν το είχε υποπτευθεί.
Ακόμα και σήμερα πρυτάνεις, πανεπιστημίων, ανώτατοι δικαστές, αρχηγοί κυβερνήσεων και κρατών δεν υποπτεύονται τι έχει συμβεί.
Ακόμα και σήμερα μιλάμε για όρους που μπορούν να επιβληθούν σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, αλλά λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ή μπορούν να φανταστούν τον τρόπο λειτουργίας των συστημάτων αυτών, όταν έχουν φτάσει στο επίπεδο να αυτενεργούν.
Απλά ας σκεφτούμε ότι τα συστήματα ήδη επικοινωνούν με τον ανθρώπινο εγκέφαλο, παίρνουν και δίνουν εντολές με αυτόν.
Εκπληκτικό δημιούργημα του ανθρώπου, των τελευταίων ετών.
Με αυτό τον ρυθμό της εξέλιξης, που θα μπορέσουμε να φτάσουμε στα επόμενα 50 χρόνια;
DIVERSITY IN POLITICAL AND RELIGIOUS BELIEFS, A DEEPER APPROACH
In the tumult of violent social changes, climate changes, wars, conquest and defense, population movements, revolutions, social and industrial, and all kinds of conflicts, political and religious beliefs, played an important role.
Sometimes because the facts created these beliefs, and sometimes because the beliefs created the facts.
From the moment human beliefs or conviction were created, it proved to be very difficult for these beliefs to change, despite the passage of centuries in the evolutionary course of humanity.
It was and is very rare for a man, possessed by a religious or political conviction, to change his convictions, and jump from one environment to another, whether violence is used or not. These beliefs also constitute his identity, which eventually end up becoming existential entities.
Man is. somehow, captive to the environment that shapes him, homeland, family, religion, cultural level, and political rnviroment, these may, as the case may be, prove to be a blessing or a curse.
Historical examples, for all cases, are too many.
In developed societies, diversity and pluralism has come to be considered normal and desirable, while in less developed societies, diversity or pluralism is considered as a danger to the status quo.
The key in dealing with the problems that arise is the way to deal with diversity, both for political and social, as well as religious diversity.
By adopting this principle, we have come to accept a multicultural society in the Western world.
Most people, in the western world believed that by accepting multicultural society and secularism, equal rights and democratic polices, we could eliminate many of the reasons that have caused, over time, social conflicts.
It is a fact, however, that with this development we overcame many of the problems of the past and contributed to the creation of a symbiotic society.
We believed that we have left behind doctrinal disputes, as well as religious rivalries, even within Christian societies.
We believed that we have left behind many of the intense political and nationalist conflicts, with the establishment of international legislation and international rules for the protection of human rights , as well as the establishment of international organizations such as UN and international juries.
However, we missed the fact that the acceptance of diversity and pluralism was achieved at the cultural and economic level only in the Western World, which had already acquired greater potential and riched a higher level of development, while the rest of the ‘developing’ world was left behind.
Such higher state of development, also created, at the same time, another diversity, which contributed to the distancing of the western developed nations from a significant part of the rest of the world community, regardless of the reasons, for which this progress has been achieved.
This progress has left an entire world behind, causing the return to situations and problems that existed hundreds or even thousands of years ago.
Nationalist, religious, and political rivalries, neo-colonial practices and methods reappeared, even more powerful and dangerous, because differences including economic level generated new opportunities for exploitation.
It has been proven that stability and balance, among nations, cannot be mentained, unless the levels of development are equalized in most societies worldwide.
Competitiveness is a legitimate advantage when the competition involves homogeneous societies, or societies that compeat under similar conditions.
Secularism and human rights are not principles adequate or capable to balance out injustice, since the ‘law of the strongest’ always prevails, which is the ‘law of the jungle’.
Man must overcome his nature, to overcome the ‘law of nature’.
Equal distribution of wealth is a precondition for achieving justice and balance among societies or nations. Unfortunately, equal distribution of wealth is not a natural process, hence a transcendence is required from man.
The colonial rivalries, which are arising, cannot be stopped, unless new rules are set, which will contribute to faster development of the third world.
Such assistance will have to be provided, in analogy, from the developed world, instead of uncontrolled exploitation of the developing third world countries.
Of course, this view is a utopian expectation.
Yet, if this cannot be enforced, in some way, perhaps, under today’s conditions, by international organizations, and first, by the UN itself. This is a minimum contribution, from such an organization that justifies its existence.
How could this be practically done?
The rules of trade and commercial transactions, which reflect, economic power, must adopt new ways that will ensure the long-term improvement of the level of development of third world societies.
As utopian as this may seem, it is also the only way to eliminate the danger of destroying humanity from competing conflicts.
It is, of course, self-evident that first the members of the G20, which are the strongest forces playing the role of today’s neo-colonialists, must agree.
Such an agreement would provide a definitive solution to the diversity problems of both political and religious prejudices that are used, by most, as tools to achieve selfish ends.
These thoughts are not far from expressing today’s reality, we know very well the competition among many powers competing to control third world countries, whether through religion, or military aid or economic agreements or other means.
An international agreement, if possible, would change the picture of the world today.
We would not, any more, observe China’s competition with America, or competitions among most powers, including Europe, and Russia, but also Turkey (a new comer), compeating in areas such as Africa, Asia, even the Balkans, South America, etc.
These powers, without exception, would not undermine the road to development by taking parts in internal conflicts.
But even beyond that, they would also help to find solutions for the problems of climate change with very well-known aversive effects, such as illegal emigration or massive movement of populations to the north, infiltration of terorist groups, etc.
The awareness of the great problem of humanity, which is the difference in the level of development, is today the most important issue that should concerns humanity.
Η ΑΙΣΧΡΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ που συνεχίζεται από την τριετία 1919-1922 έως τώρα.
Που συνεχίζεται από την τριετία 1919-1922 έως τώρα
Το πρόβλημα της νεανικής εγκληματικότητας
Για την αυξανόμενη νεανική εγκληματικότητα στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο , ένα μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα, δεν ευθύνονται οι νέοι γι’ αυτό.
Εμείς η γενιές των ενηλίκων φέρουμε ολόκληρη την ευθύνη κυρίως γιατί οι νέοι από βρεφική ηλικία λειτουργούν μιμητικά.
Εύκολα θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί, και πόσο πίσω μπορεί να πάει αυτή η γενίκευση ;
Δηλαδή όσο προχωράμε σε καινούριες γενιές τόσο χειρότερες γενιές θα δημιουργούνται;
Αυτή η ορμήνια δεν είναι πολύ γενικόλογη;
Ασφαλώς είναι γενικόλογη και δεν αφορά μία καταστροφική πορεία στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.
Υπάρχουν εναλλαγές της ανθρωπότητας διάσπαρτες σε περιόδους, περιοχές και πολιτισμικά υπόβαθρα και τυχαία γεγονότα.
Είναι ανάγκη να επικεντρωθούμε στην σημερινή συγκυρία, για να βγάλουμε μερικά συμπεράσματα και να βρούμε λύσεις να αναστείλουμε, όσο είναι δυνατό τον κατήφορο αυτού του τμήματος της κοινωνίας κυρίως των ανηλίκων που υφίσταται τις συνέπειες αυτές.
Για να γίνει αυτό, βέβαια, πρώτα πρέπει εμείς να συνειδητοποιήσουμε τις γενεσιουργικές αιτίες των δικών μας, δηλαδή των ενηλίκων, τις λανθασμένες λειτουργίες, ως προς τις επιρροές που ασκούμε προς τα ανήλικα παιδιά μας.
Είναι γεγονός ότι διανύουμε μία περίοδο ταχύτερης μεταβολής των κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων με άμεσες επιπτώσεις στο αίσθημα ασφάλειας στους πληθυσμούς όλων των λαών, που, για τον κάθε λαό, μπορεί να έχει και διαφορετικούς λόγους.
Μερικά παραδείγματα αποτελούν, η κλιματική αλλαγή, η μετανάστευση, η τρομοκρατία, η πολιτική αστάθεια, η επαγγελματική απαξίωση, η απαξίωση θεσμών, οι οικονομικές κρίσεις, η δημογραφική κρίση από υπογεννητικότητα και γήρανση του πληθυσμού, ή αντίστροφα, συνέπειες του υπερπληθυσμό, υγειονομικές κρίσεις, ανεργία κλπ.
Όλα τα παραπάνω δημιουργούν άγχος τόσο σε προηγμένες όσο και σε αναπτυσσόμενες κοινωνίες.
Η ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται όλοι αυτοί οι παράγοντες αποτελούν το νέο παράγοντα, την σημερινή εποχή, σε σχέση με τις συνθήκες που βίωσαν οι παλαιότερες γενιές ,που είχαν τον χρόνο να προσαρμοστούν, παρά την σκληρότητα των συνθηκών που βίωνε η κάθε γενιά.
Σήμερα, παρά την βελτίωση των συνθηκών που βιώνουμε, η ανασφάλεια έγινε μεγαλύτερη, τόσο για τους παράγοντες που αναφέραμε αλλά και της ευκολότερης διάδοσης των γεγονότων, μέσω και της τηλεόρασης και των κοινωνικών μέσων γενικότερα.
Ταυτόχρονα τα πρότυπα που προβάλλονται ενισχύουν την προβολή της διαφοράς στη ποιότητα της ζωής μεταξύ των ανθρώπων, κοινωνιών και εθνών.
Είναι φυσικό, τα πολιτικά συστήματα να εκμεταλλεύονται τις ανθρώπινες αδυναμίες για να προάγουν τις απόψεις τους προς όφελος των ιδεολογιών τους για την δημιουργία μίας καλύτερης ζωής, γεγονός που αυξάνει την πολιτικοποίηση της καθημερινότητας και του φανατισμού.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, είναι επίσης φυσικό να προσεγγίζουν, οι κοινωνίες, περισσότερο υλιστικά τους στόχους για την βελτίωση του επιπέδου της ζωής ενώ, η τυχόν αποτυχία για την επίτευξη των στόχων, να μετατρέπει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας σε δυσαρεστημένους πολίτες που μεταφέρουν την δυσαρέσκεια αυτή και μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Τα παιδιά είναι οι πρώτοι και πιο ευαίσθητοι αποδέκτες της δυσαρέσκειας αυτής, που σαν μιμητικά όντα προσεγγίζουν την ζωή αρνητικά.
Από εκεί και πέρα εξαρτάτε, από το επίπεδο των γονέων και του γενικότερου περιβάλλοντος, που θα καταλήξει η διαμαρτυρία.
Η διαμαρτυρία θα πάρει διάφορες μορφές, από πλήρη έλλειψη προσαρμοστικότητας, σε επιθετικότητα, αντικοινωνικότητα, εσωστρέφεια, καταθλιπτική συμπεριφορά μέχρι εγκληματικότητα.
Είναι αποκλειστική ευθύνη του οικογενειακού και σχολικού περιβάλλοντος να προστατεύσει τα παιδιά στην φάση αυτή, δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία να εμφανιστεί αμέλεια στις ευαίσθητες ηλικίες.
Η αποκλειστικά υλιστική προσέγγιση στην ηλικία αυτή είναι εγκληματική. Είναι ανάγκη να δοθεί η ευκαιρία στα παιδιά να αναπτύξουν κάποιο ρομαντισμό, αυτός θα επηρεάσει την ζωή τους ολόκληρη.
Τι εννοώ ρομαντισμό;
Εννοώ απασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό και τις τέχνες, ανάλογα με την προσωπικότητα και τις κλείσεις του παιδιού.
Η μουσική, ο χορός, το θέατρο, η ποίηση, η λογοτεχνία, σε όλα τα επίπεδα και τις κατηγορίες μέχρι να ανακαλύψουμε που υπάρχει το ενδιαφέρον και η κλίση του παιδιού.
Αν το παιδί αισθανθεί ενδιαφέρον και αναγνώριση σε κάποιο από τα αθλήματα ή και τις τέχνες θα τα αγαπήσει και θα έχουμε ένα λιγότερο προβληματικό παιδί στην εφηβεία του.
Η βοήθεια του παιδιού μέχρι να ανακαλύψει τα ενδιαφέροντα του απαιτεί υπομονή και χρόνο, δεν το περνάμε το παιδί στον υπολογιστή και στα Computer games, γιατί είναι σαν να του σκοτώνουμε τον ρομαντισμό χωρίς επιστροφή.
Αν ασχοληθούμε λίγο περισσότερο, σε αυτή την ηλικία, δεν θα έχουμε προβλήματα αργότερα σε προεφηβικές ή εφηβικές ηλικίες.
Κατά την γνώμη μου, η καταστολή της εγκληματικότητας είναι ποιο δύσκολη σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπως, δυστυχώς, εμφανίζονται σήμερα, δηλαδή ακόμα και στα 12 χρόνια. Όμως η προσπάθεια να απασχοληθεί και ο έφηβος με τον αθλητισμό και κάποια τέχνη δεν πρέπει να σταματήσει.