Open Letter to the President of the Republic of Turkey R. T. Erdogan

Open Letter to the President  of the Republic of Turkey R. T. Erdogan

<  Δείτε την Μετάφραση του Αγγλικού κειμένου στο τέλος …  >

CC: Members of United Nations,
Members of European Parliament,
Media

Dear President Erdogan,
Recently, you have launched an often repeated and relentless campaign referring to “your heart’s borders”, as you perceive them, borders which are not identical to the present natural borders of Turkey. You have done so in order to include into these borders all your neo-Ottoman, expansionist aspirations. Indeed, quite often, we are informed that you are delivering to us all “history lessons”.
But we know very well that these “history lessons”, as you call them, are lessons of dangerous populism conveyed to those uninformed people who are ignorant of history and who naturally do not know what you ought to know yourself!
Every educated man, Turkish, Greek or of any other ethnicity, certainly takes it as a joke when he hears you refer to the Greek Aegean islands by claiming that “on these islands we have our history, our monuments, our mosques!”
All rudimentarily educated people throughout the world know that since the dawn of history, the Aegean Sea, was and has remained Greek. Occasional conquerors never were, nor ever will be able to change this in the future.
As you seem interested in history, perhaps we need to remind you that the word Aegean – according to the immortal Greek mythology which has been studied across the planet for thousands of years – has its origins in the name of Theseus’ father and king of Athens – Aegeus -who fell and drowned in the sea waters of the Temple of Poseidon at Sounion.
Let us remind you of the following: that for at least 3,000 years the Protohellenic peoples like the Ionians, Achaeans, Aeolians and others developed Asia Minor into a region of political and cultural Hellenism; that the fait accomplis of violence and genocide that were used by your ancestors and unfortunately by many of your contemporaries like you personally, cannot alter history.
If nowadays you are desperately looking for “evidence” to justify your blatant expansionism in mosques built by temporary occupants in just a few of the 6,000 islands and islets located in Greece, what should we say about the World Heritage Monument, the Church of Saint Sophia of God built in the City of Constantine ten whole centuries before the appearance of your ancestors as conquerors?
What should we say about the Byzantine Church of Saint Sophia in Nicaea of Bithynia where the first Ecumenical Council on 20 May 325 and the eighth Ecumenical Council in the year 787 were held or about the Church of Saint Sophia in Trebizond, which was built between 1238 and 1263 by Emperor Manuel adorned with invaluable and unique mosaics and sculpted adornments?
What should we say about the Monastery of Sumela, the religious symbol of Pontian Hellenism for nearly seventeen centuries, which was established by Athenian monks Barnabas and Sophronius in the inaccessible mountains of Pontus in 386 BC? What should we say about the Temple of Artemis at Ephesus, one of the seven wonders of the ancient world, the ruins of which are admired today by crowds flocking from around the world, or about Cappadocia which was a center of Hellenism starting in the first century BC?
Should we remember perhaps the ancient Nicomedia of Bithynia, which recorded its Greek presence in 712 BC? Or Smyrna, one of the oldest cities in the Mediterranean which was inhabited by Greek populations for thousands of years – until recently?
Do you remember Alikarnassos, Prusa, Ikonion or Eastern Thrace where the Greek myth of Iro and Leandros takes place in the ancient city of Sestos known for thousands of years?
What should we say about the tortured Cyprus, the island of Aphrodite, pure Greek since the time of the Trojan War? What should we say about Imvros and Tenedos, currently with only 1% Greek population compared to over 90% when they were delivered to Turkey as a “gift” by the Treaty of Lausanne, a treaty you are not fond of today?
Dear President Erdogan,
You must finally understand that strewn across the entire modern day Turkey is irrefutable evidence that Greek civilization flourished thousands of years before conquerors started appearing in the region – your ancestors.
Which history exactly are you talking about Mr President? About the history of genocide, massacres, violence and greed for loot? Because this is exactly your authentic history!
Perhaps it would be useful for you to learn about the borders of our own heart.
But first try to understand, however difficult it may seem to you, that the boundaries of timeless Hellenism from antiquity until today, have absolutely no geographical limit. Because the Greek spirit embraces, and will always embrace every educated man, in every corner of our planet.
Regarding the geographical boundaries of today’s Hellenism, if they give you the impression of an easy prey to blatant and manifest expansionism, well think again. Because you should know that the borders of the hearts of the Greeks will always be reaching for the Red Apple Tree, the places where you will find yourself someday, because as our traditions say: and again in times, with the seasons, they will again be ours!
Written by Leonidas Koumakis, IHA Member, Hellas, Translated by Prof. Ellene Phufas-Jousma, IHA Member, USA
 
 
 
 
   ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ   ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ  ΑΛΛΑ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΝΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΟΣΟ ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΜΠΟΡΕΙΤΕ .
 
 
 
 

CC: Members of United Nations,
Members of European Parliament,
Media

Μετάφραση Αγγλικού κειμένου:
 
Ανοιχτή επιστολή προς τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρ. Τ.  Ερντογάν
 
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,
Πρόσφατα έχετε καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά  στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα αντιλαμβάνεστε εσείς, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να «χωρέσουν» σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές, επεκτατικές σας επιδιώξεις.  Συχνά μάλιστα, μας πληροφορείτε πως παραδίδετε σε όλους εμάς και «μαθήματα ιστορίας». 
Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα «μαθήματα ιστορίας» όπως τα αποκαλείτε, αποτελούν μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανθρώπους οι οποίοι είναι φυσικό να μην γνωρίζουν όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε εσείς!
Γιατί κάθε μορφωμένος άνθρωπος, Τούρκος, Έλληνας ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ασφαλώς και χαμογελάει όταν σας ακούει να αναφέρεστε στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ισχυριζόμενος ότι «Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, τα μνημεία μας, τα τζαμιά μας!».
Όλοι οι στοιχειωδώς μορφωμένοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη,  γνωρίζουν πως το Αιγαίο πέλαγος, από την χαραυγή της ιστορίας ήταν και παραμένει Ελληνικό. Οι περιστασιακοί κατακτητές ποτέ δεν μπόρεσαν, ούτε πρόκειται να μπορέσουν ποτέ στο μέλλον, αυτό να το αλλάξουν.
Μήπως, μια και φαίνεται να σας ενδιαφέρει η ιστορία, πρέπει να σας υπενθυμίσουμε πως η λέξη Αιγαίο, σύμφωνα με την αθάνατη Ελληνική μυθολογία που μελετάει ολόκληρος ο πλανήτης εδώ και χιλιάδες χρόνια, προέρχεται από τον πατέρα του Θησέα και βασιλιά της Αθήνας Αιγέα ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο;
Να σας υπενθυμίσουμε πως εδώ και 3.000 τουλάχιστον χρόνια πρωτοελληνικοί λαοί όπως Ίωνες, Αχαιοί, Αιολείς και άλλοι, μετέτρεψαν την Μικρά Ασία σε χώρο πολιτικής και πολιτισμικής ανάπτυξης του Ελληνισμού; Πως τα τετελεσμένα βίας και γενοκτονίας στα οποία είναι συνηθισμένοι οι πρόγονοι σας και δυστυχώς αρκετοί σύγχρονοι σας, όπως εσείς προσωπικά, δεν αλλοιώνουν ούτε κατ΄ ελάχιστο την πραγματική ιστορία;
Αν εσείς στις μέρες μας ψάχνετε απεγνωσμένα «αποδείξεις» για τον απροκάλυπτο επεκτατισμό σας στα τζαμιά που έχτισαν πρόσκαιροι κατακτητές σε ελάχιστα από τα 6.000 νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται στον Ελλαδικό χώρο, τι θα πρέπει να πούμε εμείς για το μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας που χτίστηκε στην Πόλη του Κωνσταντίνου δέκα ολόκληρους αιώνες πριν εμφανιστούν οι κατακτητές – πρόγονοί σας;
Τι θα πρέπει να πούμε για τον Βυζαντινό Ναό της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας όπου πραγματοποιήθηκαν η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η όγδοη Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787 ή για τον ναό της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος, η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση;
Τι θα πρέπει να πούμε για την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού εδώ και δεκαεπτά σχεδόν αιώνες, την οποία ίδρυσαν το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σοφρώνιος σε απάτητες βουνοκορφές του Πόντου; Τι θα πρέπει να πούμε για το ιερό της Άρτεμις στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τα ερείπια του οποίου θαυμάζουν σήμερα πλήθη που συρρέουν από ολόκληρο τον κόσμο ή για την Καππαδοκία η οποία από τον πρώτο αιώνα π.Χ. αποτελούσε κέντρο του Ελληνισμού;
Να θυμηθούμε μήπως την Νικομήδεια της αρχαίας Βιθυνίας, όπου καταγράφεται Ελληνική παρουσία από το 712 π.Χ.;  Ή μήπως την Σμύρνη, από τις αρχαιότερες πόλεις της Μεσογείου, η οποία κατοικήθηκε από Ελληνικούς πληθυσμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια – μέχρι πρόσφατα;
Μήπως να θυμηθούμε την Αλικαρνασσό, την Προύσα, το Ικόνιο ή την Ανατολική Θράκη στην οποία ο Ελληνικός μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου λαμβάνει χώρα στην αρχαία πόλη της Σηστού εδώ και χιλιάδες χρόνια;
Τι θα πρέπει άραγε να πούμε  για την μαρτυρική Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης, καθαρά Ελληνικό από την εποχή του Τρωικού πολέμου; Τι θα πρέπει να πούμε για την Ίμβρο και την Τένεδο με Ελληνικό πληθυσμό που ξεπερνούσε το 90% όταν σας παραδόθηκαν σαν «δώρο» με την Συνθήκη της Λωζάνης που δεν σας αρέσει σήμερα;
 
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,
Πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε πως στα σπλάχνα ολόκληρης της σημερινής Τουρκίας βρίσκονται παντού σπαρμένα αδιάψευστα τεκμήρια Ελληνικού πολιτισμού που άνθησε χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν στην περιοχή οι κατακτητές – πρόγονοι σας.
Για ποια ιστορία λοιπόν μας μιλάτε Κύριε Πρόεδρε; Για την ιστορία των γενοκτονιών, των σφαγών, της βίας και της απληστίας για πλιάτσικο; Γιατί αυτή ακριβώς είναι η αυθεντική σας ιστορία!
Ίσως θα σας ήταν χρήσιμο να μάθετε και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς. 
Πρώτα όμως προσπαθήστε να αντιληφθείτε, όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται, πως τα σύνορα του διαχρονικού Ελληνισμού, από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, δεν έχουν κανένα απολύτως γεωγραφικό όριο. Γιατί το Ελληνικό πνεύμα αγκάλιαζε, αγκαλιάζει και θα αγκαλιάζει πάντοτε κάθε μορφωμένο άνθρωπο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας.
Όσον αφορά τα γεωγραφικά σύνορα του σημερινού Ελληνισμού, αν σας δίνουν την εντύπωση μιας εύκολης λείας στον απροκάλυπτο επεκτατισμό που εκδηλώνετε, ξανασκεφτείτε το καλά
Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε πως τα σύνορα της καρδιάς των Ελλήνων πάντοτε θα φθάνουν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, τον τόπο που θα ξαναβρεθ
ούμε κάποτε, γιατί όπως λένε οι παραδόσεις μας, και πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θά ῾ναι!
Κείμενο: Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος ΙΗΑ, Ελλάς. Απόδοση στην Αγγλική γλώσσα Prof. Ellene Phufas-Jousma, Μέλος IHA, USA
 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΗΣ  ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.jpg

Ζούμε έντονες και δραματικές στιγμές με Εθνικές και διεθνείς επιπτώσεις.

Προσπαθώ να δω την μεγάλη εικόνα με αμερολυψία και να αποφύγω να παρασυρθώ από το πάθος, τον φανατισμό που αλλοιώνουν  την αντικειμενική κρίση,  που αναπόφευκτα  αυτά δημιουργούν.

Δεν πιστεύω ότι, όλοι μας, μπορούμε  να είμαστε απολύτως ανεπηρέαστοι από το περιβάλλον  και τις εμπειρίες που η ζωή μας επιφυλάσσει, ούτε πιστεύω ότι τα προσωπικά συμφέροντα δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση των απόψεων μας.

Ακόμα και οι βαθύτεροι γνώστες  της πολιτικής και της οικονομίας δεν πιστεύω ότι μπορούν να φτάσουν στο  επίπεδο  απόλυτης αντικειμενικότητας διότι το περιβάλλον στο οποίο η παγκόσμια οικονομία αναπτύσσεται δεν είναι, εύκολα,  προβλέψιμο, ούτε και η αποτελεσματικότητα ανθρώπων και μέσων  μπορεί να είναι προβλέψιμη, μέσα στις σημερινές, ταχύτατα μεταβαλλόμενες,  συνθήκες.

Τι σημαίνουν  όμως όλα αυτά; Μήπως ότι είναι ανώφελο να ορίζει κανείς σημεία αναφοράς;  

Όχι βέβαια, απλώς υπογραμμίζουν την ανάγκη απαγκίστρωσης από αντιλήψεις  που  παγιδεύουν την σκέψη σε δογματικές λύσεις και επιλογές.

Κάθε σημαντική μετάλλαξη της κοινωνίας, διαχρονικά, έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά που απαιτούν διαφορετικές λύσεις.

Περάσαμε από την κρίση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην κρίση του καπιταλισμού, τα φάρμακα για την αντιμετώπιση της  κρίσης του καπιταλισμού είναι σύνθετα και πολύπλοκα.

Οι ασθένειες του κάθε συστήματος είναι υπαρκτές αλλά με ποιο τρόπο μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που  οι ταχύτατα μεταβαλλόμενες συνθήκες απαιτούν σήμερα;

Προσπαθώ να αναλογιστώ και προβληματίζομαι.

Οι εργάτες, την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης, είδαν τον σιδηρόδρομο σαν απειλή για την εργασία τους, ο καπιταλισμός ανέδειξε τους μεγαλύτερους εκμεταλλευτές ανθρώπινης εργασίας, η αποικιοκρατία εκμεταλλεύτηκε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και το ανθρώπινο δυναμικό ολόκληρων κρατών και ηπείρων. Ο κουμμουνισμός δημιούργησε αυταρχικά καθεστώτα και εγκληματικές αντιπαραθέσεις με θύματα εκατοντάδες χιλιάδες στο όνομα της ισότητας και της ισοκατανομής της φτώχιας.

Όλοι ομιλούν για την δημοκρατία και την δικαιοσύνη, την προστασία του ατόμου, και την απαλλαγή του από την  εκμετάλλευση.

Σήμερα, όμως,  ο κίνδυνος έρχεται από αλλού,  η ταξική έννοια και συνείδηση είναι μία απηρχαιωμένη αντίληψη, ήδη βιώνουμε την εξαφάνιση της μέσης αστικής τάξης, η τεχνολογία της ρομποτικής και η δημιουργία των 3d εκτυπωτών  θα εξαφανίσει σύντομα και την εργατική τάξη με την αυτοματοποίηση της γνωστής ‘γραμμής παραγωγής’, όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα..

Η πληθυσμιακή έκρηξη σε συνδυασμό με τις μεταναστεύσεις καθώς και η εύκολη και άμεση  επικοινωνία μέσω του διαδικτύου  διευρύνει σταδιακά τα  Εθνικά ακόμα και τα φυλετικά όρια.

Η αξιοποίηση ενεργειακών και άλλων  πόρων  γίνονται η πρωταρχική παράμετρος ανάπτυξης και ανακατανομής πλούτου και δύναμης με αποτέλεσμα την  επικέντρωση της στρατηγικής σκέψης ανάλογα μετά καινούρια δεδομένα.

Ο ανταγωνισμός για ενεργειακούς και άλλους πόρους δεν είναι καινούριος. απλά σήμερα αναβαθμίζεται, τόσο λόγο της σταδιακής εξάντλησης των περισσότερων από αυτούς,  όσο και λόγο της μετατόπισης του ποσοστού συμμετοχής στο κόστος παραγωγής. Δηλαδή ο ανθρώπινος παράγοντας έχει πολύ μικρότερη συμμετοχή στο συνολικό κόστος και στην διαδικασία παραγωγής.

Ο σωστός διαχειριστής δεν είναι πλέον ο ‘προστάτης’ των εργασιακών δικαιωμάτων αλλά αυτός που διασφαλίζει χαμηλότερο κόστος ενέργειας και προάγει την πρωτοπορία , την εφευρετικότητα, και την νεοφυή επιχειρηματικότητα που παράγει ανταγωνιστικότητα.  

4Ellada Kipros Israil petrelea.JPG

Αυτή η αναφορά δίδεται σαν παράδειγμα, το οποίο έχει και σημαντικές προεκτάσεις σε πολλούς τομείς αλλά κυρίως στην διαμόρφωση στρατηγικής συμμετοχής σε συμμαχίες και την επιλογή συγκεκριμένων επενδύσεων, σε τομείς που παρέχουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα κλπ. Σαν αποτέλεσμα η διαχείριση των κοινών απαιτεί περισσότερη τεχνοκρατική επάρκεια από την παλαιότερη πολιτική τοποθέτηση. 

Στην Ελλάδα βιώνουμε την μεγαλύτερη κρίση μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο και δυστυχώς σκεπτόμαστε και αντιδρούμε με απηρχαιωμένες ιδέες και μηχανισμούς .

Αντιμετωπίζουμε τους δανειστές σαν εχθρούς που προσπαθούν να μας καταπιέσουν κάτω από την επιρροή συγκρουόμενων συμφερόντων, προκειμένου να διασφαλίσουν τα χρήματά τους,  ενώ στην ουσία προσπαθούν να μας σπρώξουν σε μία κατεύθυνση επιβίωσης στον αναδυόμενο ανταγωνιστικό κόσμο του άμεσου μέλλοντος. Δεν αρνούμαι, εξ ολοκλήρου, την υποβόσκουσα ύπαρξη συγκρουόμενων συμφερόντων, από πλευράς των δανειστών που και αυτοί είναι υπόλογοι  τόσο για λάθη στις εκτιμήσεις και την επιβολή λανθασμένων όρων, αλλά αυτά δεν αφορούν τις γενεσιουργικές αδυναμίες της Ελληνικής οικονομίας και θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε πολλά από αυτά αν αποκτούσαμε κάποια αξιοπιστία στα βασικά θέματα προσαρμογής στους νέους κανόνες δημοσιονομικών και διαρθρωτικών βελτιώσεων.  

ΔΝΤ.jpeg  

Στην πράξη μας λένε, ‘προσαρμόστε την οικονομία σας στις σημερινές συνθήκες  επιβίωσης’.

Εμείς λαμβάνουμε τα μηνύματα αλλά τα προσαρμόζουμε στα δικά μας μέτρα και σταθμά.. Θα έπρεπε να αντιληφθούμε ότι η λιτότητα αποτελεί μόνο το μέσο πίεσης  για να βγούμε από τις ολέθριες συνήθειες, που έχουν ριζώσει στο DNA μας σαν έθνος.

Οι ‘κουτόφραγκοι’ μας έμαθαν αρκετά καλά, η ανταγωνιστικότητα δεν μπορεί να αυξηθεί μόνο με την ρευστότητα που παρέχεται από δάνεια, ή απλά, με την μείωση του κόστους, δεν πραγματοποιείται με την μείωση των μισθών, ιδιαίτερα όταν ο μηχανισμός λειτουργίας του κράτους προσομοιάζει με την μηχανή του αυτοκινήτου  που καίγεται γιατί αμελήσαμε να συμπληρώσουμε το λάδι.

Οι δανειστές γνωρίζουν επίσης πολύ καλά ότι ούτε η αύξηση των φόρων μπορεί να είναι αποτελεσματική, αυτά είναι εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με πολλά ακόμα αναπτυξιακά μέτρα.

Μας πιέζουν για να βρούμε εμείς τον τρόπο και τα μέσα να παράγουμε τα δικά μας ανταγωνιστικά προϊόντα, να αντιληφθούμε πόσο μας κοστίζει η διαφθορά, η γραφειοκρατία, η συναλλαγή, η αργομισθία,  η έλλειψη οργάνωσης, η λανθασμένες επιλογές προϊόντων και αναπτυξιακής τακτικής.

Βασιζόμαστε, συνεχώς, στους φόρους και  στις επιδοτήσεις από κεφάλαια προερχόμενα από την Ευρώπη για να χρηματοδοτήσουμε μεγάλα έργα δημοσίου, σπάνια  διαμορφώνουμε κίνητρα, όρους και συνθήκες για  την διευκόλυνση επιχειρήσεων με εξωστρέφεια, που προωθούν υπηρεσίες ή προϊόντα στο εξωτερικό. Μετά βίας  καταφέραμε να οργανώσουμε τον τουριστικό κλάδο με εξωστρέφεια

Καταστρέψαμε  τον ναυπηγοεπισκευαστικό κλάδο, που αποτελούσε σοβαρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, χωρίς να αξιοποιήσουμε το γεγονός ότι διαθέτουμε τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο.

Δεν θελήσαμε η δεν μπορέσαμε να υπολογίσουμε το κόστος που προκύπτει από την  απώλεια νέων επιστημόνων κάθε κλάδου, που αποδημούν στο εξωτερικό, ενώ ταυτόχρονα αρνούμαστε να δημιουργήσουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια που θα προσέλκυαν, με τον τρόπο αυτό, Έλληνες επιστήμονες εξωτερικού ταυτόχρονα με φοιτητές  από τρίτες χώρες και θα μείωναν τον αριθμό των Ελλήνων που φοιτούν στο εξωτερικό προξενώντας αιμορραγία συναλλάγματος.

Κοστολογήσαμε ποτέ τις αμυντικές δαπάνες  και την σκοπιμότητά τους, σε συνδυασμό με την συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ,  χωρίς να διασφαλίσουμε, όπως θα έπρεπε, την άμυνα μας από τις Τουρκικές απειλές; Εδώ εγκαλούμεθα να διαχειριστούμε πιο έξυπνα τα δίκαιά μας, δεν μπορεί να εξοπλιζόμαστε με Γερμανικά υποβρύχια, Αμερικάνικα και Γαλλικά  αεροπλάνα χωρίς να διασφαλίζουμε την στήριξη τόσο στην Εθνική άμυνα αλλά και σε ανταλλάγματα στην οικονομική διαχείριση.

ΥΠΟΒΡΎΧΕΙΟ.jpg

 

Κοστολογήσαμε τις συνέπιες που υφίσταται η Ελληνική οικονομία από τις χιλιάδες των Ελληνικών επιχειρήσεων που μεταναστεύσανε στο εξωτερικό; Με ποιο αντάλλαγμα, οικονομικό η ιδεοληπτικό υφιστάμεθα αυτή την ζημιά;  

 Κοστολογήσαμε το κόστος των καθυστερήσεων λήψης αποφάσεων, για ανυπόστατους ιδεοληπτικούς λόγους;

Το κόστος ενός και μόνο πολιτικού ή οικονομικού λάθους, η ατασθαλίας, στοιχίζει, πολλές φορές, δισεκατομμύρια;

Το μέτρησε κανείς;  Δημιουργήσαμε ποτέ ένα αξιόπιστο  μηχανισμό ελέγχου;  Έπρεπε να έρθουν οι Ευρωπαίοι να μας διδάξουν την ορολογία και την σημασία της ‘αξιολόγησης’ ;

Κοστολογήθηκε ποτέ η αποδοτικότητα των δημοσίων υπαλλήλων;  Ασφαλώς, μία τέτοια διαδικασία, δεν θα ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής.

Περηφανευόμαστε για την μείωση της γραφειοκρατίας, νομίζω ότι οι πολιτικοί μας έχουν άγνοια του ανταγωνισμού που υφιστάμεθα στο θέμα της γραφειοκρατίας και δεν περιορίζομαι σε χώρες ευκαιρίας,  όπως η Βουλγαρία, αναφέρομαι στην Μεγάλη Βρετανία, όπου μία ατομική επιχείρηση δημιουργείται από το Internet σε μια ώρα, χωρίς παρέμβαση κάποιου επιμελητηρίου ή επίσκεψη στην εφορία, χωρίς την υποχρέωση  πληρωμής ή άλλης υποχρέωσης καταβολής εισφορών σε κάποιο επαγγελματικό ταμείο για τον επιχειρηματία, χωρίς μισθωτήριο έδρας παρά μόνο την δήλωση κατοικίας  κλπ.

Εισφορές καταβάλλονται μόνο για εργασιακές σχέσεις. Ας μην συζητάμε για φορολογικές υποχρεώσεις, όπως προκαταβολές φόρου για επόμενο έτος, φόρο αλληλεγγύης κλπ.

Κοστολογήσαμε την φοροδιαφυγή που δημιουργείτε και μόνο από αυτό;

Αντίθετα ασχολούμαστε με αντιδράσεις για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης μήπως και θίξουμε τα οργανωμένα συμφέροντα των συνδικαλιστών εν ονόματι των εργαζομένων και των κλειστών επαγγελμάτων.

Τελικά αντί νόμιμες μορφής ελαστικής εργασίας δημιουργούμε τα μεγαλύτερα κρυφά ποσοστά ανεργίας και φοροδιαφυγής που προσπαθούμε να εξαλείψουμε με αστυνομικές διαδικασίες, που τελικά απομακρύνουν τόσο τις εναπομένουσες  δραστηριότητες όσο και τους  εναπομείναντες νέους.    

Παρακολουθώ τις αντιπαραθέσεις των πολιτικών κομμάτων όσον αφορά τα περιθώρια βελτίωσης της αποδοτικότητας και μείωσης των δαπανών στο δημόσιο. Τα πάντα φαίνεται να είναι ανεξέλεγκτα, έρμαια των αποφάσεων της εκάστοτε πρωθυπουργικής δικτατορίας μίας ανεξέλεγκτης εκτελεστικής εξουσίας, αποτέλεσμα της μύωσης των εξουσιών του προέδρου της δημοκρατίας, που επέβαλε ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, έτσι ώστε να μην υπάρχει ρυθμιστής του πολιτεύματος;

Ενώ ο λαός διαμαρτύρεται για την λιτότητα,  οι πρωθυπουργοί ταξιδεύουν με   πανάκριβα  αεροπλάνα ανά τον κόσμο, βλέπε ταξίδι στην Κούβα, με αεροπλάνο που αγόρασε ο Σαμαράς το 2013.

Τι να κάνουν; Εύλογα τίθεται το ερώτημα.  Η απάντηση είναι μία, να τα πουλήσουν.

Να ταξιδέψουν όπως οι ψηφοφόροι τους. Για 300.000 δολάρια που στοίχισε το αεροπλάνο, μια οικογένεια με ένα εργαζόμενο που μισθοδοτείται  με 1.000 € το μήνα θα έπρεπε να δουλεύει 300 μήνες, με μισθό 300€ το μήνα, θα ήθελε 1000 μήνες… Πόσες  κατοικίες θα μπορούσαν να κατασκευαστούν για τους πρόσφυγες; Πόσα κρεβάτια νοσοκομείων;

Την μόνη απάντηση που μπορώ να δώσω είναι ότι οι πολιτικοί μας είναι κάτω του μετρίου, παρασυρμένοι από  στενόμυαλες ιδεοληπτικές προκαταλήψεις και σκοπιμότητες.

Η Ελλάδα κινδυνεύει να αφανιστεί από την ασθένεια της έλλειψης προσαρμοστικότητας στις αλλαγές του νέου οικονομικού περιβάλλοντος και όχι από το τεράστιο χρέος, το οποίο αποδίδω στην κακή διαχείριση 40 ετών της μεταπολίτευσης.  

Μεγάλο βάρος και ευθύνη  πρέπει να δώσω στην αριστερά η οποία πάντα θεωρείτο ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα. Η ‘πρώτη φορά αριστερά’ ήταν αυτή του Ανδρέα Παπανδρέου, με δεύτερη φορά αυτή της διακυβέρνησης του Τσίπρα.

Διατυπώνοντας αυτή την άποψη, δεν θεωρώ την δεξιά άμοιρη ευθηνών, και αυτή πάσχει από τις δικές της αμαρτίες, τόσο του δικού της  λαϊκισμού, της αυθαιρεσίας όσο και της ανικανότητας.

Και οι δύο παρατάξεις μοιράζονται σοβαρές ευθύνες για την σημερινή ανεκδιήγητη κατάντια.

Η μόνη ελπίδα που διατηρώ είναι να έχουν διδαχτεί από την καταστροφή που προξένησαν.

ΝΚ