(Αμφισβήτηση των θεσμών, της επιστήμης και της νομοθεσίας από αρνητές των εμβολίων, μάσκας και νοσηλείας )
Αναρωτιόμαστε πολλοί από εμάς πως φτάσαμε στο σημείο να πεθαίνει κόσμος από τον κορωναιό αρνούμενος την νοσηλεία που του προσφέρει η ιατρική επιστήμη και το υγειονομικό σύστημα της κάθε χώρας.
Πως πολύς κόσμος είναι τόσο ευάλωτος στην υιοθέτηση θεωριών συνομωσίας, απίστευτης φαντασίωσης, που δημιουργεί ο ανθρώπινος νους, ενώ ταυτόχρονα αγνοούν τον κίνδυνο μόλυνσης των συνανθρώπων τους από τις δικές τους αντιεπιστημονικές εμμονές και ιδεοληψίες.
Κατ’ επέκταση, πως δημιουργούνται αντιφάσεις μεταξύ πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών, φιλοσοφικών, ακόμα και επιστημονικών κοσμοθεωριών.
Με προβληματίζουν οι αντιθέσεις αυτές που μετατρέπουν τις αγνότερες προθέσεις σε αμφιλεγόμενες και συγκρουόμενες πράξεις που διαιρούν την κοινωνία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι αντιθέσεις αυτές γίνονται τόσο ισχυρές που λειτουργούν, για τους ανθρώπους, σε υπαρξιακό επίπεδο.
Είναι γεγονός ο ι αντιθέσεις και οι αντιφάσεις δεν αποτελούν ένα συγκυριακό φαινόμενο, σε άλλη μορφή και διαφορετικές συνθήκες έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας, που άλλοτε λειτούργησε θετικά και άλλοτε αρνητικά. Η διαφοροποίησή τους έγκειται στις σημερινές συνθήκες, κυρίως της επικοινωνίας μέσω των κοινωνικών δικτύων και της ψηφιακής διακυβέρνησης.
Τι ρόλο έπαιξε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός με τα θετικά των δημοκρατικών ιδεών αλλά και της παράλληλης έπαρσης του ‘Πας μη Έλλην βάρβαρος’ αλλά και της επιρροής των σοφιστών , τι ρόλο έπαιξαν οι διάφορες θρησκείες σε διάφορες χρονικές περιόδους, την περίοδο της διάδοσης του Χριστιανισμού από το Βυζάντιο αλλά και της Ιεράς εξέτασης του Μεσαίωνα ; Tι ρόλο έπαιξαν, η επιστήμη, οι διάφορες πολιτικές θεωρίες, η Γαλλική επανάσταση, η κουμμουνιστική, αλλά και οι διάφορες κοινωνικές θωρήσεις για την ποιότητα της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζούμε σήμερα;
Είναι λοιπόν φυσιολογικό να διερωτώμαι σήμερα για την επιρροή που έχουν όλοι αυτοί οι παράγοντες στην συμπεριφορά των ανθρώπων στα διαφορετικά περιβάλλοντα κάτω από συνθήκες αλλαγών, πολέμων, κοινωνικών συγκρούσεων, και περιόδων ανεξέλεγκτης υγειονομικής πανδημίας, η ακόμα και ανεξέλεγκτων καταστροφών του περιβάλλοντος. Πώς οι άνθρωποι να δικαιολογήσουν την φτώχια, την ανισότητα, την λιμοκτονία, τα σφάλματα παρόντα και παρελθόντα και τον θάνατο;
Όλα αυτά είναι εύλογο να δημιουργούν φαινόμενα αμφισβήτησης της εξουσίας, δημιουργία αναρχικών κινημάτων, αμφισβήτησης των θεσμών και δημιουργίας μεγάλης ανασφάλειας πολλών ανθρώπων για το λεγόμενο ‘κατεστημένο’.
Πως αντιμετωπίζει την κατάσταση αυτή, το ‘κατεστημένο’;
Οπωσδήποτε διαφορετικά από το κάθε διαφορετικό περιβάλλον, κοινωνικό, πολιτιστικό, ή πολιτικό.
Την διαφορετικότητα την παρατηρούμε άμεσα σήμερα, δύση, ανατολή, απολυταρχικά η δημοκρατικά καθεστώτα αλλά και πολιτιστικά, βλέπε διαφορές στα Βαλκάνια, την Κίνα και την Αφρική κλπ.
Η αμφισβήτηση όμως αυτή διευκολύνει και την ανάπτυξη των ‘θεωριών συνομωσίας’.
Παρατηρούμε τις αντιθέσεις που συντηρούνται ακόμη και στις αρχές της οικονομίας μεταξύ διαφορετικών πολιτικών συστημάτων ακόμα και θρησκειών, όπως πχ Ισλάμ και χριστιανισμού, βλέπε Islamic Banking, που αντιμετωπίζουν διαφορετικά το τόκο στα τραπεζικά δάνεια, αλλά και στην υπόθεση μόλυνσης του περιβάλλοντος για τον περιορισμό του διοξειδίου του άνθρακος. κλπ
Ιδιαίτερα στο περιβάλλον της θρησκείας βλέπουμε να αισθάνονται οι πιστοί απειλές και να κλονίζεται η πίστη τους, λόγω της σύγκρουσης μεταξύ της κατεστημένης ιεραρχίας και ορισμένων ιερωμένων ή μοναχών που λειτουργούν σαν αντιστασιακοί επαναστάτες, αμφισβητίες της επίσημης εκκλησιαστικής διοίκησης, αλλά και της επιστήμης.
Τι να πιστέψει ένας πιστός όταν αμφισβητείται, κατά την γνώμη του, το θεμέλιο του βασικού θρησκευτικού δόγματος;
Εδώ δημιουργούνται μερικές από τις θεωρίες συνομωσίας.
Η περισσότερες θρησκείες αποτελούν τον πυρήνα της εκάστοτε αστικής κοινωνίας στις περισσότερες χώρες, εξ’ ου και είναι φυσικά αδύνατον να αγνοήσει η κάθε πολιτική εξουσία την θρησκεία.
Είναι σχεδόν αναγκαίο να συμπορεύονται η πολιτική με την εκκλησιαστική εξουσία , για τον λόγο αυτό βλέπουμε κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις να συμβιβάζονται και να προσέχουν, ιδιαίτερα, την εκκλησία σε κάθε χειρισμό της κατάστασης.
Ένα κλασικό παράδειγμα της αμφισβήτησης του κατεστημένου αποτελεί και η βιντεοσκοπημένη ομιλία του Γέροντα Νεκτάριου, για την Ηλεκτρονική διακυβέρνηση που ακολουθεί στον ιστότοπο https://www.youtube.com/watch?v=p-dWXp802us ‘Η πανδημία φέρνει την ηλεκτρονική διακυβέρνηση’; η οποία συγχέει την αγνή και όμορφη χριστιανική πίστη στον Χριστό της Ελληνορθόδοξης Εκκλησίας με αντικαθεστωτικά κηρύγματα εναντίον του κατεστημένου της Ευρωπαϊκής ένωσης και όχι μόνο.
Η προσεκτική ακρόαση του παραπάνω κηρύγματος μου έδωσε πολλές απαντήσεις για τον τρόπο που αυτή η μορφή έκφραση της θρησκείας μπορεί να επηρεάσει βαθιά τους πιστούς σε θέματα εφαρμογής μίας νέας κυβερνητικής πολιτικής.
Ας μη γελιόμαστε λοιπόν ότι δεν αντιλαμβανόμαστε πως δημιουργούνται οι διάφορες θεωρίες συνομωσίας που παρασύρουν τους πολίτες σε αυτό το βαθμό που μαζί με τους καλοθελητές οπορτουνιστές δικηγόρους ιατρούς πολιτικούς και τσαρλατάνους εκμεταλλεύονται την αφέλεια, την άγνοια και αθωότητα πολλών πολιτών που τους οδηγούν μέχρι και τον θάνατο.
Τα συμπεράσματα δικά σας αφού ακούσετε προσεκτικά την ομιλία του Γέροντα Νεκτάριου με όλο τον σεβασμό. αλλά νομίζω ότι αποτελεί αρνητικό δείγμα της επιρροής που θα έχει η η θρησκεία στους Έλληνες. Δεν χρειάζεται η θρησκεία να είναι τόσο φοβική στην εξέλιξη.