Εκεί που έχασα τον Πλάτωνα και βρήκα τον Ελον Μασκ να κλαίει
Μέσα στην χιονοστιβάδα των εξελίξεων που αυτή η γενιά βιώνει είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς, τις αλλαγές που συμβαίνουν ταυτόχρονα σε όλους τους τομείς και πεδία της ζωής, περιλαμβανομένων των τεχνολογικών, πολιτικών, κοινωνικών, επιστημονικών, οικονομικών ακόμα και ανθρωπολογικών.
Είναι πολύ δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς τις επιπτώσεις, που αυτός ο ταχύτατος ρυθμός αλλαγών, έχει επάνω στον ίδιο τον άνθρωπο που αναγκάζεται να προσαρμόζεται, κάθε φορά στις καινούριες συνθήκες που έχει να αντιμετωπίσει.
Η συνεχής εναλλαγή έχει σαν αποτέλεσμα, αυτή η ταχύρυθμη εναλλαγή, να υπεισέρχεται σε βασικά στοιχεία του χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση του καθενός από εμάς με εμφανή χαρακτηριστικά στην καθημερινότητα, στις επιλογές μας, στην επαγγελματική λειτουργία και εξέλιξη, και σε κάθε μορφή δραστηριότητας.
Σε αυτή την φάση θέλω να αναπτύξω τις επιπτώσεις που εμφανίζονται στα πλαίσια της λειτουργίας του προσωπικού των επιχειρήσεων, στα διάφορα επίπεδα από την διοίκηση μέχρι το υπαλληλικό και εργατικό δυναμικό.
Η συνεχής και ταχύρυθμη εναλλαγή πρώτα απ’ όλα δημιουργεί ανασφάλεια από τα υψηλότερα επίπεδα διοικητών, επενδυτών, μελών διοικητικών συμβουλίων, μεγάλων στελεχών, μέχρι και απλών υπαλλήλων ή εργατικού δυναμικού.
Η ανασφάλεια λειτουργεί ανασταλτικά στην λειτουργία των υψηλότερων διοικητικών επιπέδων, γεγονός που επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη σε μία οικονομία.
Σε αυτό το επίπεδο πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας καθότι αυτό είναι και το επίπεδο που επηρεάζει, κατά προτεραιότητα, κάθε οικονομία.
Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι και παλαιότερα, τα χαρακτηριστικά των υψηλότερων διοικητικών επιπέδων, έπαιζαν τον σημαντικότερο παράγοντα για την εξασφάλιση της επιτυχίας , με μία διαφορά, τα άτομα που έπαιζαν τον ρόλο αυτό, είχαν την δυνατότητα να κάνουν επιλογές βασισμένες σε εμπειρίες, που είχαν αποκτήσει οι ίδιοι ή κάποιοι προγενέστεροι , εμπειρίες που ήταν απόλυτα χρήσιμες, δεδομένου ότι οι συνθήκες ήταν, σχετικά, όμοιες, ή πολύ κοντά στις συνθήκες που είχαν να αντιμετωπίσουν την περίοδο που άσκησαν την εξουσία.
Το στοιχείο της ανασφάλειας ήταν σχεδόν αμελητέο ενώ χαρακτηριστικά, όπως, η τόλμη, η, διορατικότητα, η γνώση, η αποφασιστικότητα, η ευφυΐα, και η προσαρμοστικότητα αποτελούσαν χαρακτηριστικά που επαρκούσαν για μία επιτυχή δραστηριότητα.
Ταυτόχρονα τα διαθέσιμα μέσα, όπως το ανθρώπινο δυναμικό, οι πρώτες ύλες, η ενέργεια, και το κεφάλαιο ήταν μετρήσιμα και διαθέσιμα. Αυτό έκανε το έργο των διοικήσεων ευκολότερο, λόγω της ευκολοτερης προβλεπτικότητας των παραγόντων από τα οποία εξαρτάται η επιτυχία.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας, σταδιακά, βοηθούσε τις διοικήσεις, να αξιοποιούν τα μέσα, τα εργαλεία, και τις πληροφορίες που έπαιζαν όλο και περισσότερο ρόλο στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων αλλά και της υλοποίησης των αποφάσεων αυτών.
Αυτή , θα μπορούσα να πω ότι ήταν η χρυσή περίοδος αξιοποίησης της ανθρώπινης ευφυΐας, που μετέτρεπε τα μέσα παραγωγής από τις παραδοσιακές μορφές, όπως οι πρώτες ύλες, το εργατικό δυναμικό, η βιομηχανική παραγωγή, το κεφάλαιο, οι υποδομές, οι αυτοματισμοί, ο φυσικός πλούτος, το περιβάλλον, ακόμα και ο πολιτισμός, σε πλούτο πνευματικής ιδιοκτησίας που αποκτάται από καινοτομία και δημιουργική σκέψη.
Αυτά αποτέλεσαν το όριο της εξέλιξης της ανθρωπότητας όπως την γνωρίζουμε μέχρι πρόσφατα.
Αναφέρομαι στη εξέλιξη της ανθρωπότητας όπως την βιώσαμε και στις τελευταίες βιομηχανικές επαναστάσεις, πρώτη, δεύτερη, Τρίτη και τέταρτη βιομηχανική επανάσταση που την τελευταία μπορούμε να ονομάσουμε επανάσταση της πληροφορίας, και των κοινωνικών μέσων που μας έδωσαν την δυνατότητα μαζικής επικοινωνίας ανθρώπου με άνθρωπο αλλά και ομάδων ανθρώπων με άλλες ομάδες ανθρώπων χωρίς περιορισμό.
Η γνώση και η επικοινωνία έγινε κτήμα διαθέσιμο σε ολόκληρη την ανθρωπότητα προσφέροντας απεριόριστες δυνατότητες στον άνθρωπο και στις κοινωνίες των ανθρώπων, άπειρες πλέον οι δυνατότητες εξέλιξης της ανθρωπότητας για να καλυφθούν ανάγκες και μειονεκτήματα όπως τα προσλαμβάνει η ανθρώπινη αντίληψη, μέχρι που έγινε και το τελευταίο βήμα.
Το τελευταίο βήμα έκανε τους διοικητές λαών και επιχειρήσεων να μοιάζουν κωμικοτραγικές φιγούρες σε ιστορίες κινουμένων σχεδίων.
Έφθασε η τεχνητή νοημοσύνη να αρχίσει να αντικαθιστά τον άνθρωπο ξεκινώντας από τα υψηλά κλιμάκια, δηλαδή ξεκινώντας από την διοίκηση.
Δηλαδή, σχήμα οξύμωρων, αυτοί που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την δημιουργία των βάσεων δεδομένων, της διαθεσιμότητας των πληροφοριών στο ευρύ κοινό, στη ανάπτυξη δικτύων μεταφοράς πληροφοριών με ασύλληπτα μεγάλες ταχύτητες έδωσαν στην τεχνητή νοημοσύνη τα όπλα για να τους αντικαταστήσει.
Έδωσαν στην τεχνητή νοημοσύνη την δυνατότητα α κατασκευάζει μοντέλα ανθρώπινων κοινωνιών τα οποία μπορεί να βομβαρδίζει με άπειρες πληροφορίες και να μελετά τα αποτελέσματα μέχρι να βρει την άριστη λύση για οποιεσδήποτε συνθήκες που είναι εφικτές.
Αυτή η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί και παίζει τον ρόλο της νομοθετικής , εκτελεστικής, και δικαστικής εξουσίας καλύτερα από τα μέλη του κοινοβουλίου και ενός ανεξάρτητου ανωτάτου δικαστηρίου.
Αυτό κανένας δεν το είχε υποπτευθεί.
Ακόμα και σήμερα πρυτάνεις, πανεπιστημίων, ανώτατοι δικαστές, αρχηγοί κυβερνήσεων και κρατών δεν υποπτεύονται τι έχει συμβεί.
Ακόμα και σήμερα μιλάμε για όρους που μπορούν να επιβληθούν σε συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, αλλά λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ή μπορούν να φανταστούν τον τρόπο λειτουργίας των συστημάτων αυτών, όταν έχουν φτάσει στο επίπεδο να αυτενεργούν.
Απλά ας σκεφτούμε ότι τα συστήματα ήδη επικοινωνούν με τον ανθρώπινο εγκέφαλο, παίρνουν και δίνουν εντολές με αυτόν.
Εκπληκτικό δημιούργημα του ανθρώπου, των τελευταίων ετών.
Με αυτό τον ρυθμό της εξέλιξης, που θα μπορέσουμε να φτάσουμε στα επόμενα 50 χρόνια;