ΑΠΟΓΝΩΣΗ
Η ‘αξιοπρέπεια’ του Έλληνα μέσου απλού πολίτη είναι το μεγάλο όπλο και η μεγαλύτερή του αδυναμία.
Δεν θέλω να τοποθετήσω αυτόν τον απλό πολίτη ταξικά παρά το γεγονός ότι στο μυαλό μου έχω τον μέσο αστό.
Τα τελευταία 35 χρόνια ο πολίτης αυτός έχει υποστεί το ψυχολογικό σοκ του ‘ανελκυστήρα’ που οδηγεί στον νευρικό κλονισμό..
Πέρασε από την κόλαση μιας δικτατορία στην μεταπολίτευση που του έδωσε ελπίδα.
Το αντίτιμο για την μετάπτωση αυτή ήταν βαρύ. Η μισή Κύπρος.
Η Ελπίδα δόθηκε από την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης.
Η γενιά του πολυτεχνείου διαδέχτηκε την παλιά φρουρά των πολιτικών που είχαν κατηγορηθεί για ραδιουργίες ενώ οι πραγματικές μηχανορραφίες γινόταν στους κόλπους των στασιαστών αξιωματικών της 21ης Απριλίου.
Κάτω όμως από όλα αυτά ελλόχευε ένας καινούριος κίνδυνος, ένας κίνδυνος της ‘ωρίμανσης’ μιας νέας δημοκρατίας που η Ελλάδα δεν είχε βιώσει ακόμα.
Τονίζω ‘ωρίμανσης’ λόγω:
- Tης νομιμοποίησης του Κουμουνιστικού κόμματος, που μας έκανε να πιστέψουμε ότι ο εμφύλιος έληξε,
- Tης είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή και αργότερα
- Tης Νομισματικής Ένωσης, που μας έκανε να σβήσουμε την εικόνα της ψωροκώσταινας, που όλα αυτά δημιούργησαν την Ελπίδα.
Όμως η ελπίδα που βασίστηκε στην νέα ‘διασφαλισμένη’ δημοκρατική δομή και την εισροή χρημάτων από την Ευρωπαϊκή ένωση με την μορφή επιδοτήσεων και δανείων λειτούργησε περισσότερο σαν διαφθορέας της νέας γενιάς πολιτικών από την εποχή του ριζοσπάστη Ανδρέα Παπανδρέου, αυτού που βασίστηκε στις παροχές και που προσχώρησε σε μία λαϊκίστικη τακτική για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους.
Αυτή η τακτική επεκτάθηκε στην δημιουργία των γνωστών μας κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών που τροφοδοτούσαν τις μίζες, μέσω των ενδιάμεσων πρασινοφρουρών. Αυτοί καταχράστηκαν μεγάλα ποσά και κατεύθυναν αντους τους πόρους σε λανθασμένες κατευθύνσεις με υπέρ τιμολογημένες επενδύσεις και λανθασμένα έργα υποδομής.
Ταυτόχρονα, αυτή η τακτική επέτρεψε να δημιουργηθούν ανεξέλεγκτα συνδικαλιστικά κινήματα που με την γιγάντωση του δημοσίου τομέα και κάτω από την πρόφαση της προστασίας των εργατικών δικαιωμάτων οδήγησαν στην αποδυνάμωση της επιχειρηματικότητας.
Η κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα έμεινε ο μόνος φορέας σοβαρής δραστηριότητας που όμως δεν οδήγησε σε εξωστρέφεια με αποτέλεσμα την σταδιακή συρρίκνωση της μικρομεσαίας επιχείρησης ακόμα και του αγροτικού τομέα. Αποτέλεσμα, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και η ανεργία.
Αν η κεντροαριστερά ήταν η γενεσιουργός αιτία, η δεξιά υπέκυψε και αυτή στον λαϊκισμό και την ψηφοθηρία, βλέπε περίοδο Κώστα Καραμανλή που το μόνο για το οποίο μπόρεσε να επαίρεται είναι η μείωση της ανεργίας… αλλά με προσλήψεις στο ήδη διογκωμένο δημόσιο.
Δεν θέλω να αναφερθώ στην τελείως αλλοπρόσαλλη πολιτική του ΓΑΠ, θυμάμαι τα κορκοδείλια .. δάκρυα στο λιμάνι για την ΚΟΣΚΟ.
Όλα αυτά κατέληξαν στην επιβολή της λιτότητας, μίας καταστροφικής λιτότητας που δυστυχώς κατέληξε να την διαχειρίζονται οι διάδοχοι των πρωταιτίων της σημερινής πτωχευτικής κατάστασης που μην έχοντας μάθει από τα λάθη των προκατόχων τους εξακολουθούν να μάχονται την επιχειρηματικότητα, να προστατεύουν τους φίλους και ψηφοφόρους τους προφασιζόμενοι την αλλαγή και την κάθαρση ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούν να ιδρύσουν το δικό τους καθεστώς της αριστεράς κοινωνικής συναλλαγής.
Αναρωτιέται ο άμοιρος ο απλός πολίτης, τι φταίω εγώ που γέρασα δουλεύοντας σαν το μυρμήγκι για να μου αλλάζουν τους όρους του παιχνιδιού της ζωής μου για να καλύψουν τις αποτυχίες, τις κλοπές, τα λάθη, τις ψεύτικες ελπίδες, την κατάχρηση, τις ραδιουργίες.
Ακούω τον ογδονταπεντάρη συνταξιούχο που του κατάσχουν το σπίτι γιατί η σύνταξη δεν φτάνει να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ, τα δάνεια, την θέρμανση, τα φάρμακα και την περίθαλψη: Θελω να εκφράσω την δκή του αγανακτηση.
ΑΝΑΘΕΜΑ στους πολιτικούς που καταχράστηκαν τα χρήματα που πλήρωσα σε εισφορές και φόρους!
ΑΝΑΘΕΜΑ στους πολιτικούς που έκλεψαν τα λεφτά που τους δόθηκαν για την υποδομή της πατρίδας μου
ΑΜΑΘΕΜΑ σε αυτούς που έκρυψαν την αλήθεια
ΑΝΑΘΕΜΑ σε αυτούς που έσωσαν την περιουσία τους βγάζοντας τα χρήματα τους στο εξωτερικό.
ΑΝΑΘΕΜΑ σε αυτούς που είπαν ψέματα για να κλέψουν την εξουσία.
ΑΝΑΘΕΜΑ σε αυτούς που επιβιώνουν πουλώντας ψεύτικες ελπίδες.
ΑΝΑΘΕΜΑ στου άρρωστους ιδεοληπτικούς που ζουν σε ιδεατό κόσμο αγνοώντας ηθελημένα η σκόπιμα την καταστροφή που προκαλούν
ΑΝΑΘΕΜΑ στους ανίκανους άχρηστους που προσβλεπουν στην επιβίωση μέσω της ανακατανομής του προϊόντος παραγωγής των ικανών.