Excerpts from recent Greek History lessons, from eyewitnesses.

The history of the two branches of the Kouzos family, as presented on the website of Nikos Kouzos, http://www.nickkouzos.com, is a typical story of Greek refugees of Asia Minor, as experienced by Hellenism, after the Balkan wars of 1912-13, and the Asia Minor disaster in 1922.

Despite the fact that I call it ‘typical’, the family story includes historical elements that were not limited simply, to atrocities of the war, but extend to historical events that touch upon, well-known events that expose some of the tactics followed, both, by the Ottoman Empire, and the newly established regime of modern Turkey, at the expense of the Greek minorities.

The site includes description of such actions taken by Greeks of Asia Minor to preserve their national identity, and physical survival.

That is, it highlights how the Greeks created the real middle class of Turkey, within an Ottoman regime, how Hellenism of Asia Minor communicated with Aegean islands and the rest of Greek mainland, and the rest of Hellenism of diaspora, how the Greek community generated wealth.

Greeks managed to do that providing high-level services to the Turkish state, despite the Ottoman Empire’s attempt to marginalize most non-Muslim minorities, as second-class citizens, while the Ottomans were occupied gathering all their forces to expand with conquests throughout central Europe, the Balkans, and Africa.

The site also highlights the fact that Hellenism functioned as a refuge for the Greek revolutionaries from the Peloponnese and the rest of Greek mainland, when Turkey tried to suppress the revolution of 1821, with its alliance with Egypt.

Many facts are revealed about the way the Turks extorted Greeks to collect, special taxes for the Sultan, but also later, how the Young Turks tried to gain prestige and recognition from the West, as a reformed civilized European country.

Stories are also given, by eyewitness, about the Turkish Barbarity towards Hellenism, even before the invasion of the Greek army that took place during1919.

The burning and destruction of villages, cities and towns with a 100% Greek population, started during 1915, and even before that.

Essentially, the Young Turks applied to the Greek populations a similar genocide as they did to the Armenians, which proves that the Greek military action was, to a large extent, a justified reaction, regardless of the strategic error of extending the attack deep into the region.

Finally, among other things, the story covers the excellent behavior of the Greek army and specifically the actions of the ‘independent division’ of the Greek army, under General Theotokis, who, after the intervention of the priest of Kirkagats, cousin of the Chief Marshal Theodoros Kolokotronis, saved the population of the entire city from massacre.

The entire population that followed the independent division consisted of 5,000 Greeks and 2,000 Armenians.

General Theotokis demanded and convinced 15,000 Turks, inhabitants of Kirkagats  to spend all  night baking bread for the Greek army which was retreating to the port of Dikeli.

The history of the two branches of the Kouzos family, as presented on the website of Nikos Kouzos, http://www.nickkouzos.com, is a typical story of Greek refugees of Asia Minor, as experienced by Hellenism, after the Balkan wars of 1912-13, and the Asia Minor disaster in 1922.

Despite the fact that I call it ‘typical’, the family story includes historical elements that were not limited simply, to atrocities of the war, but extend to historical events that touch upon, well-known events that expose some of the tactics followed, both, by the Ottoman Empire, and the newly established regime of modern Turkey, at the expense of the Greek minorities.

The site includes description of such actions taken by Greeks of Asia Minor to preserve their national identity, and physical survival.

That is, it highlights how the Greeks created the real middle class of Turkey, within an Ottoman regime, how Hellenism of Asia Minor communicated with Aegean islands and the rest of Greek mainland, and the rest of Hellenism of diaspora, how the Greek community generated wealth.

Greeks managed to do that providing high-level services to the Turkish state, despite the Ottoman Empire’s attempt to marginalize most non-Muslim minorities, as second-class citizens, while the Ottomans were occupied gathering all their forces to expand with conquests throughout central Europe, the Balkans, and Africa.

The site also highlights the fact that Hellenism functioned as a refuge for the Greek revolutionaries from the Peloponnese and the rest of Greek mainland, when Turkey tried to suppress the revolution of 1821, with its alliance with Egypt.

Many facts are revealed about the way the Turks extorted Greeks to collect, special taxes for the Sultan, but also later, how the Young Turks tried to gain prestige and recognition from the West, as a reformed civilized European country.

Stories are also given, by eyewitness, about the Turkish Barbarity towards Hellenism, even before the invasion of the Greek army that took place during1919.

The burning and destruction of villages, cities and towns with a 100% Greek population, started during 1915, and even before that.

Essentially, the Young Turks applied to the Greek populations a similar genocide as they did to the Armenians, which proves that the Greek military action was, to a large extent, a justified reaction, regardless of the strategic error of extending the attack deep into the region.

Finally, among other things, the story covers the excellent behavior of the Greek army and specifically the actions of the ‘independent division’ of the Greek army, under General Theotokis, who, after the intervention of the priest of Kirkagats, cousin of the Chief Marshal Theodoros Kolokotronis, saved the population of the entire city from massacre.

The entire population that followed the independent division consisted of 5,000 Greeks and 2,000 Armenians.

General Theotokis demanded and convinced 15,000 Turks, inhabitants of Kirkagats  to spend all  night baking bread for the Greek army which was retreating to the port of Dikeli.

Η πρώτη εκδήλωση των Ελλήνων φοιτητών στο Λονδίνο, εναντίον της χούντας της 21ης Απριλίου 1967

Σήμερα είναι η επέτειος της φοιτητικής εξέγερσης  της 17η Νοεμβρίου και δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πρώτη αντίδραση των Ελλήνων Φοιτητών στο Λονδίνο που ξεκίνησε λίγες εβδομάδες μετά την 21η Απριλίου του 1967.

Έτυχε να είμαι το διάστημα αυτό φοιτητής στο Northen Polytechnic , σήμερα Πανεπιστήμιο του Βορείου Λονδίνου.

Η πρώτη αυθόρμητή αντίδρασή μου στην ανατριχιαστική ομιλία του Γεωργίου Παπαδόπουλου με ώθησε να κινητοποιήσω τους Έλληνες και Κυπρίους φοιτητές του πολυτεχνείου και του Οικονομικού Πανεπιστημίου του Λονδίνου σε μία πρώτη διαδήλωση με στόχο να επιδώσουμε επιστολή εκ μέρους των Ελλήνων φοιτητών στον Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας.

Αυτό και έγινε σχεδόν άμεσα με συγκέντρωση στην Russell square όπου έβγαλα την πρώτη ομιλία που δημοσιεύτηκε στον Βρετανικό τύπο.

Ακολούθησε πορεία προς την οικία του Πρωθυπουργού Wilson  10, Downing street  όπου και επέδωσα επιστολή με κείμενο εμπνευσμένο από ομιλία της της Μελίνας Μερκούρη.

Αξίζει να αναφερθώ ότι εκπρόσωπος της Βρετανικής αστυνομίας με πλησίασε και με συνεχάρη για τον απόλυτα αξιοπρεπή τρόπο που έγινε η διαδήλωση, ταυτόχρονα μου ζήτησε να δώσω το όνομά μου στον οποίον δήλωσα τον κίνδυνο που διέτρεχε η οικογένειά μου στην Ελλάδα εάν το όνομά μου διέρρεε στις Χουντικές αρχές. Με διαβεβαίωσε ότι αυτό θα ήταν μόνο για τα αρχεία της Βρετανικής αστυνομίας.

Αυτή η πρώτη εκδήλωση αφύπνισε πρόσθετες εκδηλώσεις κυρίως στο London School of Economics όπου έγινε και η πρώτη γενική συνέλευση στη οποία ξελέγει και η πρώτη εξαμελής επιτροπή για τον φοιτητικό αγώνα εναντίον της δικτατορίας, στην οποία εξελέγην, τιμητικά, με ψευδώνυμο λόγο της επιστροφής μου στην Ελλάδα για την στρατιωτική μου θητεία.

Πολλά χρόνια αργότερα έμαθα ότι αυτή η πληροφορία διέρρευσε στην Αμερικανική CIA όπου και υφίσταται φάκελος της δραστηριότητας αυτής.

Την ανάμνηση αυτή την αφιερώνω στους φίλους και συμαθητές μου της περιόδου αυτής.

Μια αφήγηση, από καρδιάς, της ιστορίας της ICL, του βρετανικού κολοσσού της βιομηχανίας πληροφορικής, που ήρθε στην Ελλάδα την δεκαετία του 70

.

Μία αναδρομή στα δραματικά γεγονότα που οδήγησαν στην πτώχευση των εταιριών ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ και της Π. ΣΟΛΩΜΟΣ & ΣΙΑ ΕΠΕ.

Η αναδρομή περιλαμβάνει και βίντεο από κρίσιμες στιγμές της ιστορίας που δίνει ζωντάνια στην περιγραφή των γεγονότων που θα συγκινήσει αρκετούς από τους συντελεστές που έζησαν πολλά από τα γεγονότα αυτά.

Αλλά πέρα από την απλή αναδρομή στα γεγονότα που ενδιαφέρει τους παράγοντες  που έζησαν τα γεγονότα αυτά, το άρθρο αυτό επεκτείνεται στους λόγους  των πτωχεύσεων  των δύο παραπάνω εταιριών αλλά και  στους λόγους  αποτυχία της μεγαλύτερης Ευρωπαϊκής εταιρίας πληροφορικής ,να επιβιώσει στην διεθνή αγορά λόγω της εξάρτησής της  από ένα προμηθευτή αλλά και να διεισδύσει στην υπόλοιπη  ευρωπαϊκή αγορά πλην της  δικής της  τοπικής αγοράς.

Για εμένα, η εμπειρία αυτή, απετέλεσε μάθημα σε πολλούς τομείς, όπως  η σημασία της διορατικότητας  που είναι απόλυτα αναγκαία  στην παρακολούθηση των τεχνολογικών εξελίξεων, την ανάγκη ευρύτερης εμπειρίας  στην δημιουργία κοινοπραξιών, στην σωστή διοίκηση των κοινοπραξιών για την ορθή αξιοποίηση του προσωπικού και των διαφορετικών υποδομών για την επίτευξη μεγαλύτερη απόδοση, αλλά και την επίγνωση  των κινδύνων που διατρέχουν μεγάλες και μικρές εταιρίες  από την κακοδιαχείριση.

Πιστεύω  ότι το μάθημα αυτό έχει  χρησιμότητα για πολλούς νέους αλλά και  ωριμότερους επιχειρηματίες που θα αντιμετωπίσουν ακόμα μεγαλύτερες  προκλήσεις τις επόμενες δεκαετίες.    

Ο Νίκος Κούζος σε παρουσίαση της στρατηγικής της ICL στα ανοιχτά συστήματα  (open systems) στο ξενοδοχείο Hilton το 1992

1 Εισαγωγή

Πρόσφατα έγραψα ένα άρθρο για τις επιτυχίες της ICL στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της γενικής αναφοράς στην ιστορίας της πληροφορικής, στην Ελλάδα

Δεν μπήκα σε λεπτομέρειες για την ICL σε εκείνο το άρθρο γιατί η ICL αποτελεί μόνο ένα μέρος της συνολικής ιστορίας, αλλά επίσης γιατί η ανάμιξή μου ήταν τόσο συνεχής που θα μπορούσε να φαίνεται σαν μέρος του δικού μου βιογραφικού, αφού ξεκίνησα την καριέρα μου με την ICL την οποία υπηρέτησα για πολλά χρόνια, συνδεδεμένος με την ιστορία της, κυρίως στην Ελλάδα, σχεδόν μέχρι το τέλος, βιώνοντας ακόμα και τις συνέπειες της εξαγοράς της από την Ιαπωνική Fujitsu

Για το λόγο αυτό, συγχωρέστε με για το γεγονός ότι η ακόλουθη αφήγηση μπορεί να  μοιάζει με συνημμένο απόσπασμα του δικού μου βιογραφικού. Εσείς θα κρίνεται αν η συσχέτιση είναι σημαντική.

Ωστόσο, πολλά στοιχεία ενός βιογραφικού σημειώματος δεν μπορούν να περιλαμβάνουν πληροφορίες, κρίσεις και συμπεράσματα για εταιρείες, άτομα και πρακτικές διοίκησης επιχειρήσεων, επομένως πιστεύω ότι το κείμενο είναι γενικότερου ενδιαφέροντος για την ιστορία της πληροφορικής, κατάλληλο για το ευρύ κοινό καθώς και για άτομα που συμμετείχαν, στις δραστηριότητες που οδήγησαν σε σημαντικές επιτυχίες αλλά και σε δραματικές εξελίξεις, με σοβαρές συνέπειες για το προσωπικό και τις ίδιες τις εταιρείες, εκείνα τα χρόνια..

Δυστυχώς, μια λαμπρή αρχή κατέληξε με την πτώχευση της εταιρείας Π. ΣΟΛΩΜΟΣ και ΣΙΑ Ε.Π.Ε., καθώς και στην πτώχευση της εταιρείας ΠΡΟΠΤΙΚΗ Α.Ε. που ήταν μία απόπειρα να ιδρυθεί μία κοινοπραξία από τις δύο αντιπροσωπίες, υιοθετώντας παρόμοια πρότυπα συγχωνεύσεων και εξαγορών που ακολούθησαν οι Singer Business machines και ICL.

Τα λάθη που έγιναν δεν περιορίζονται σε λάθη μίας και μόνο εταιρίας αλλά σε πολούς παράγοντες που περιλαμβάνουν την κάθε πλευρά ξεχωριστά, που επέδειξε κρυφές σκοπιμότητες, έλλειψη γνώσεων και ρεαλισμού, έλλειψη εμπειρίας, και αμετροέπεια.

2 Η ιστορία της ICL στην Ελλάδα είναι συνυφασμένη με τις ιστορίες της Pan. SOLOMOS & Co. Ltd, και της Eurodata, αντιπροσώπου της SINGER Business Machines, και του προσωπικού των δύο εταιρειών.

Αναπόφευκτα θα αναφερθώ στη δική μου συνεισφορά, αφού, όπως έγραψα παραπάνω, συμμετείχα σε πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία, έχοντας ξεκινήσει την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, από τη μητρική εταιρεία, στην Αγγλία, όπου εργάστηκα, ως μηχανικός στο σχεδιασμό και στην ομάδα κατασκευής της νέας «γκάμας υπολογιστών» (New range mainframe series 2900) στο εργοστάσιο ICL στο Kidsgrove UK από το 1972

Αξίζει να αναφερθεί ότι το Kidsgrove ήταν το εργοστάσιο όπου ο υπολογιστής LEO 1, ο πρώτος υπολογιστής στον κόσμο που χρησιμοποιήθηκε για εμπορικές εφαρμογές, εκτίθετο ως μουσειακό έκθεμα, παρά τους αντικρουόμενους ισχυρισμούς της IBM ότι εκείνη είχε πρωτοπορήσει.

Εκεί, ασχολήθηκα με καινοτόμα, για αυτήν την περίοδο, συστήματα, όπως το CAFS, (Content addressable file store). Παράλληλα σχεδίασα, μεταξύ άλλων, το σύστημα ‘Error detection and correction’ για τους ελεγκτές περιφερικών δίσκων (FPC2), των υπολογιστών 2900 ICL. Αναρωτιέμε πόσοι επιστήμονες, την εποχή αυτή είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε έργα αυτής της κατηγορίας τόσο που το κατάλαβα όταν μου προσφέρθηκε, από τον ‘Δημόκριτο’ να συμμετάσχω με μία ομάδα του πανεπιστιμίου της Πάτρας, στην κατασκευή ενός Ελληνικού υπολογιστή. Αρνήθηκα την πρόταση γιατί είχα πιστέψει στην ICL και την Ευρωπαική αγορά.

Οι περίοδοι που θα αναφερθώ καλύπτουν τις δεκαετίες από 70 έως τη δεκαετία του 90.

Ίσως θα έλεγε κανείς, «παλιά ξινά σταφύλια», ωστόσο, πιστεύω ότι μπορούν να εξαχθούν πολλά συμπεράσματα από αυτή την ιστορική αφήγηση, για θέματα διοίκησης επιχειρήσεων και για θέματα τεχνολογίας πληροφοριών, τα οποία είχαν αντίκτυπο σε πολλές εταιρίες και ολόκληρες χώρες που ακόμη και σήμερα ανταγωνίζονται σε αυτόν τον χώρο.

3 Κατάσταση της Π. ΣΟΛΩΜΟΣκαι ΣΙΑ πριν από τη συνεργασία της με την ICL (1974-1977)

Η εταιρεία SOLOMOS επικοινώνησε μαζί μου, όταν εργαζόμουν στο εργοστάσιο της ICL στο Kidsgrove UK.

Η SOLOMOS είχε, στο παρελθόν, ασχοληθεί με τη «International Computers and Tabulators» (ICT), μια από τις εταιρείες που συμμετείχαν μαζί με την English Electric και LEO MARCONI στην ίδρυση της ICL. Οι εταιρίες αυτές αποτελούσαν ένα μεγάλο μέρος της Αγγλικής βιομηχανίας κατασκευής υπολογιστών.

Η Π. ΣΟΛΩΜΟΣ είχε επαφές με το ICL λόγω της συνεργασίας της στο έργο για την κατάρτιση των πρώτων εκλογικών καταλόγων, στις πρώτες εκλογές που έγιναν στην Ελλάδα, κατά τη μεταπολεμική περίοδο της δεκαετίας του 1950.

Ο Π. ΣΟΛΩΜΟΣ ήταν πρωτοπόρος, εκείνη την εποχή, στα συμβατικά συστήματα οργάνωσης γραφείων και προσπάθησε να πρωτοπορήσει στον χώρο της πληροφορικής εισάγοντας τον πρώτο υπολογιστή στην Ελλάδα, πριν ακόμη και από την IBM.

Αυτός ο πρώτος υπολογιστής χρησιμοποιήθηκε για την επίλυση στατιστικών προβλημάτων στα ελληνικά τελωνεία, ιστορίες που έχουν ξεχαστεί, αλλά που με εντυπωσίασαν, τότε, για την προνοητικότητα και το όραμα του ιδρυτή της Π. ΣΟΛΩΜΟΣ, Παναγή Σολωμού, τον οποίο σεβόμουν ιδιαίτερα.

Ξεκίνησα τη συνεργασία μου με την εταιρεία, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες για την P. SOLOMOS & co, γιατί ήταν σε μια περίοδο που η εταιρεία είχε χάσει την τοπική αντιπροσωπία της γερμανικής Kienzle Apparate GmbH, περίοδο που βρέθηκα στην απίστευτη θέση, να πρέπει να καλύψω τις συμβατικές υποχρεώσεις της SOLOMOS, χωρίς εκπαιδευμένο προσωπικό και χωρίς γνώση των συστημάτων Kienzle.

Το πρόβλημα ξεπεράστηκε λόγω της γενικότερης τεχνικής υποδομής που είχα αποκτήσει κατά τη συνεργασία μου με την ICL

Για ιστορικούς λόγους, αξίζει να αναφερθώ στην προσπάθεια της SOLOMOS, να καλύψει το κενό της Kienzle εισάγοντας υπολογιστές από την αμερικανική εταιρεία REMINGTON, η οποία κατασκεύαζε υπολογιστές τύπου τιμολογιακών  και λογιστικών μηχανών, χωρίς μαγνητικές λωρίδες επάνω στις  λογιστικές καρτέλες ή άλλα περιφερειακά, εκτός περιφερειακών με διάτρητες χαρτο-ταινίες.

Μια τέτοια επιλογή, κατά τη γνώμη μου, ήταν μια αυτοκτονική επιλογή για την εταιρεία με σκοπό να ανταγωνιστεί την Kienzle και τη NIXDORF που ήταν οι ανερχόμενες δυνάμεις, στον τομέα των μικρών υπολογιστών, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, όταν τα περισσότερα μικρά λογιστικά μηχανήματα ήταν εξοπλισμένα με μαγνητικές λωρίδες επάνω στις λογιστικές καρτέλες και  με περιφερικά μαγνητικών ταινιών και δίσκων για αντικατάσταση των παλαιότερων λογιστικών μηχανημάτων.

Είμαι υποχρεωμένος να αναφερθώ σε αυτήν την περίοδο, πριν από την εισαγωγή της ICL στην αγορά, γιατί το προσωπικό που προσλήφθηκε και οι μικρές εγκαταστάσεις της REMINGTON δημιούργησαν ένα σημείο εκκίνησης για τη μετέπειτα προσπάθεια διείσδυσης της ICL στην Ελλάδα, η οποία εξέπληξε τους περισσότερους ανταγωνιστές, στην αγορά πληροφορικής.

Παρά αυτή την ατυχή επιλογή προϊόντος, η SOLOMOS μου επέτρεψε να δημιουργήσω μια νέα ομάδα προγραμματιστών για την προώθηση των συστημάτων REMINGTON. Η ομάδα αυτή κατασκεύασε πακέτα εμπορικών εφαρμογών καθώς και εφαρμογών  ξενοδοχείων και ναυτιλίας σε σημείο που θα μπορούσα να πω, σήμερα, ότι τα προϊόντα αυτά ήταν μουσειακά δείγματα ανθρώπινης προσπάθειας και απόδειξη εφευρετικότητας από αρχάριους προγραμματιστές , οι οποίοι υλοποίησαν σύνθετες λύσεις σε γλώσσα υπολογιστή χαμηλού επιπέδου, κώδικα μηχανής.

Τα συστήματα αυτά εγκαταστάθηκαν σε εταιρείες μεγάλων απαιτήσεων, όπως τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα PORTO KARRAS στη Χαλκιδική, PORTO ROSS στη Σλοβενία, Rhodos Bay, Chevalier Pallas, Blue Bay, στη Ρόδο, ADELE MARE, ADELE BEACH στην Κρήτη, καθώς και σε ναυτιλιακές εταιρείες, ΔΑΝΕ, ΑΝΕΚ και ΝΕΛ, στη ναυτιλιακή εταιρεία AEGIS του κ. Παπαλιού, ακόμη και στη Royal Cruise Line Company κ.λπ., μια ασύλληπτη επίδοση για μεγάλες εταιρικές απαιτήσεις, με την χρησιμοποίηση τόσο απλών μέσων.

4 Είσοδος της International Computers Ltd (ICL) στην Ελλάδα. Περίοδος συνεργασίας με την Π. ΣΟΛΩΜΟΣ και ΣΙΑ ΕΠΕ

Παρά την επιτυχία αυτή, η Remington δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες της SOLOMOS co και σίγουρα όχι τις δικές μου, που από την αρχή περίμενα με ανυπομονησία την ίδρυση της ICL στην Ελλάδα, οπότε πάρθηκε η απόφαση να ξεκινήσει η συνεργασία με την ICL όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία να κυκλοφορήσει ο πρώτος υπολογιστής μεσαίου μεγέθους 2903 της ICL

Αυτό το άλμα που έκανε η SOLOMOS, για να μετατρέψει την ομάδα των προγραμματιστών από περιβάλλον υπολογιστή REMINGTON σε περιβάλλον λειτουργικών συστημάτων mainframe, ήταν αδιανόητο για την Ελληνική ή οποιαδήποτε άλλη αγορά, και όμως πετύχαμε.

Παρά τις δυσκολίες, οι δραστηριότητες της SOLOMOS ξεκίνησαν, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, δημιουργώντας μια ομάδα ειδικών με την απασχόληση ενός άκόμα συνεργάτη από την ICL UK, του Σάββα Σάββα, ο οποίος ήταν γνώστης των λειτουργικών συστημάτων ICL, έτσι εγκαταστήσαμε τον πρώτο μεσαίου μεγέθους υπολογιστή ICL στην Ελλάδα, τον ICL 2903.

Το σύστημα 2903 γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία από τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, με επιτυχημένες εγκαταστάσεις σε σημαντικές εταιρείες όπως στην κορυφαία εταιρεία λιανικής, Αφοί Λαμπρόπουλου, την Ζυθοποιία FIX, την Αδριατική ασφαλιστική, τα καταστήματα AKRON ILLION CRYSTAL, το πολυκατάστημα MINION, το μεγαλύτερο νοσοκομείο στην Ελλάδα. Ευαγγελισμός, την σοκολατοποιία ΙΟΝ, το μαιευτήριο «Μητέρα», την Ελληνική βιομηχανία Ζάχαρης με εξ υπολογιστές μεσαίου μεγέθους 2903, πρωτοφανής επιτυχία ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα λειτούργησε το πρώτο Service Bureau, στα γραφεία της ΣΟΛΩΜΟΣ, που λειτούργησε χωρίς την χρήση. διάτρητων καρτών, αλλά με τη χρήση οθονών εισαγωγής δεδομένων, on line data entry, DDE.

Αλλά το πιο σημαντικό ήταν η ραγδαία ανάπτυξη ενός Software House, σχεδόν από το πουθενά, που επέτρεψε την ανάπτυξη εφαρμογών για τους πελάτες του γραφείου εξυπηρέτησης, μεταξύ των οποίων ήταν η ΕΡΤ, η Χαλυβουργική ΑΕ (χαλυβουργία Αγγελόπουλου), η ναυτιλιακή Springfield που ανήκει στο Ίδρυμα Ωνάση, η Consolidated Contractors (CCC) Λιβάνου. επέτρεψε την ανάπτυξη εφαρμογών και για τους πελάτες του γραφείου εξυπηρέτησης, μεταξύ των οποίων ήταν η ΕΡΤ, η χαλυβουργία Αγγελόπουλου, η ναυτιλιακή εταιρεία Springfield που ανήκει στο Ίδρυμα Ωνάση, η Consolidated Contractors (CCC) του Λιβάνου.

Από την ίδια ομάδα λογισμικού αναπτύχθηκαν εφαρμογές για άλλα 2903 συστήματα, όπως η μηχανογράφηση της λογιστηρίου του νοσοκομείου Ευαγγελισμός, και του Μαιευτηρίου Μητέρα (σημαντική εγκατάσταση που περιλάμβανε την από την αρχή οργάνωση του μαιευτηρίου συμπεριλαμβανομένων όλων των εντύπων), και άλλα πολλά από τα οποία ήταν και αντικαταστάσεις μεσαίου μεγέθους υπολογιστών system 10 της IBM. Παράδειγμα ήταν η αντικατάσταση της IBM στη ζυθοποιία FIX και στην ΙΟΝ όπου η SOLOMOS  ανέλαβε τη μετάβαση από τα συστήματα IBM στην ICL, κάτι ασύλληπτο για την εποχή.

Ένα πρόσθετο γεγονός, που αύξησε σημαντικά τη φήμη τουService Bureau της SOLOMOS  ήταν η άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος που προέκυψε από την τρομοκρατική ενέργεια καταστροφής, με πυρκαγιά, του μεγαλύτερου πολυκαταστήματος, ΜΙΝΙΟΝ.

Η ΜΙΝΙΟΝ κινδύνευε να χρεοκοπήσει, όχι μόνο από την καταστροφή του κτιρίου και των εμπορευμάτων αλλά και από την καταστροφή των αρχείων προμηθευτών, πελατών, γραμματίων και κάθε μορφής λογαριασμών.

Με την άμεση διάθεση του Η/Υ 2903 από το Service Bureau της ΣΟΛΩΜΟΣ και χάριν της προνοητικότητας του προϊσταμένου του τμήματος πληροφορικής της ΜΙΝΙΟΝ, κ. Λαγού, διασώθηκε η μηχανογραφική υποδομή, που επέτρεψε στη ΜΙΝΙΟΝ να μεταφερθεί σε παρακείμενο κτίριο και να λειτουργήσει εντός 10 ημερών, ένας πραγματικός, ιστορικός θρίαμβος, που δεν θα ξεχαστεί

Η ραγδαία ανάπτυξη της ICL στην Ελλάδα έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στην ICL UK, γεγονός που μου έδωσε την ευκαιρία , κατόπιν τιμητικής πρόσκλησης, να παρουσιάσω τη δραστηριότητα του τμήματος ICL της εταιρίας SOLOMOS στην Ελλάδα, σε ένα συνέδριο για όλους τους διευθυντές των υποκαταστημάτων της ICL των Ευρωπαϊκών χωρών (country managers), ως παράδειγμα επιτυχίας.

Η προώθησης του συστήματος 2903, σε συνεργασία με οίκους λογισμικού (software houses) στο πλαίσιο συμβάσεων ανάθεσης (outsourcing), που λειτούργησε σε στήριξη του software house της SOLOMOS , τονίστηκε ιδιαίτερα, δεδομένου ότι η ανάπτυξη της πελατειακής βάσης αναπτήσετο ταχύτερα από την ικανότητα της SOLOMOS να αναπτύξει επαρκή αριθμό προσωπικό ‘in house’ για την κάλυψη των αναγκών των πελατών. Λοιπαμε ότι πρέπει να τονίσω εδώ ότι η SOLOMOS, εκτός του ιδίου του Παναγή Σολομού, δεν ήταν σε θέση να αξιολογήσει την επιτυχεία αυτή που είχε ήδη αποκτήσει διεθνή ακτινοβολία.

Επίσης, εδώ, αξίζει να τονιστεί ότι, γενικά, η ICL δυσκολευόταν να διεισδύσει σε περιβάλλοντα διεθνών αγορών, εκτός της δικής της τοπικής αγοράς του Ηνωμένου Βασιλείου.

Η ανάπτυξη της ICL, βασισμένη μόνο στην εγχώρια αγορά, δεν ήταν ικανή να υποστηρίξει μια αυτάρκη επιβίωση στη διεθνή αγορά λόγο της αποτυχίας να κερδίσει κρίσιμη μαζα εγκαταστάσεων, παρά την σημαντική τεχνολογική υπεροχή, στην τεχνολογία mainframe, που αναμφισβήτητα είχε επιτύχει η ICL.

Ίσως, ο λόγος για αυτή την αδυναμία ήταν η παραδοσιακή εσωστρεφής βρετανική νοοτροπία ή ο αυξανόμενος διεθνής ανταγωνισμός, ή οι αλλαγές στην τεχνολογία που γινόταν με ταχύτητα χιονοστηβάδας, ή όλα αυτά μαζί.

Για τον λόγο αυτό η ICL και ιδιαίτερα ο Roger Oubert γενικός διευθυντής ICL Ευρώπης είχε εντυποσιαστεί από την απόδοση της Ελλάδας που είχε ξεπεράσει ακόμα και την Ιταλία σε αριθμό εγκαταστάσεων, και προσπαθούσε να επιρεάσει τις θυγατρικές της ICL να ακολουθήσουν το παράδειγμα προόθησης των πωλήσεων hardware μέσω συνεργασιών outsourcing με τοπικές εταιρίες ανάπτηξης λογισμικού και άτομα που ήξεραν τις τοπικές ιδιομορφίες.

Αλλά πέραν αυτού, το πρόβλημα της ICLήταν ακόμα βαθήτερο, και σε άλλο τομαία.

Δεν θα ξεχάσω τα λόγια του Peter Elis, παγκόσμιο διευθυντή πωλήσεων της ICL, ο οποίος είπε, στη συνάντηση των διευθυντών ευρωπαϊκών χωρών: Η ICL έχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να βασίζεται στην προμήθεια μικροτσίπ από ένα και μόνο προμηθευτή.

Προειδοποίησε, με αυτά τα λόγια, τον επικείμενο κίνδυνο εξαγοράς της ICL από την Ιαπωνική Fujitsu.

Αλλά, όπως ανέφερα και πάρα πάνω, δεν ήταν μόνο αυτό, επειδή η επέκταση της ICL, σε αγορές όπου δεν υπήρχε το πλεονέκτημα μιας υπάρχουσας κρίσιμης μάζας τοπικής πελατειακής βάσης, απαιτούσε μια διαφορετική και μακροπρόθεσμη στρατηγική διείσδυσης, με βαθιά γνώση των συγκεκριμένων απαιτήσεων της κάθε εθνικής αγοράς.

Η εταιρεία SOLOMOS είχε ένα τοπικό πλεονέκτημα, λόγω της μακροχρόνιας πρωτοποριακής ιστορίας του ίδιου του Παναγή Σολωμού, παρά τον ανώτερο ανταγωνισμό από την IBM και άλλες, κυρίως, αμερικανικές εταιρείες. Ως εκ τούτου, ο κ Παναγής Σολωμός, που έχαιρε της εκτίμησης αρκετών στελεχών της Ελληνικής αγοράς, προσπάθησε να προσεγγίσει σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο κ. Α. Πεπελάσης, πρόεδρος της Αγροτικής Τράπεζας και ο κ. Καψάσκης, ιδρυτής της «Ergo Bank».

Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις, δυστυχώς, η ICL δεν αντιλήφθηκε τη σημασία της ευκαιρίας που παρουσιάστηκε και ‘κόλλησε’ στις δικές της γραφειοκρατικές διαδικασίες, οι οποίες δεν επέτρεψαν στην εταιρεία να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, να εισέλθει στην ελληνική τραπεζική αγορά, τον πιο σημαντικό  τομέα της αγοράς πληροφορικής, εκείνη την εποχή, τον οποίο η IBM είχε ήδη μονοπωλήσει, από τη δεκαετία του 1960. Η ICL είχε αργήσει τουλάχιστον μία δεκαετία.

Μια τέτοια έλλειψη προνοητικότητας από την πλευρά της ICL θα πρέπει να αποτελέσει μάθημα για πολλούς επιχειρηματίες. Αυτή μπορεί να ήταν η μεγαλύτερη εσφαλμένη εκτίμηση της ικανότητας της Pan Solomos ltd να βοηθήσει την ICL να πραγματοποιήσει μια μοναδική διείσδυση  σε μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα, που ήδη είχε αγνοήσει, δεδομένου ότι ο τραπεζικός κλάδος ήταν δυσανάλογα σημαντικότερος, σε σχέση με το μέγεθος της Ελληνικής αγοράς. Χάσαμε την εγκατάσταση της Ergo Bank λόγω μιας μικρής διαφοράς στο ποσό  της συντήρησης. Πως μπορεί κανείς να αποτιμήση την απόλυα αυτή; Η πώληση συστημάτων για την τραπεζική αγορά δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί με μεθοδολογίες πώλησης προσωπικών υπολογιστών, τουλάχιστον εκείνη την εποχή.

Για μία ακόμη φορά, η ICL προσπάθησε να εκμεταλλευτεί μία ακόμη ευκαιρία, αργότερα, κερδίζοντας τον δεύτερο μεγαλύτερο δημόσιο διαγωνισμό, χρηματοδοτούμενο από τα ευρωπαϊκά «Μεσογειακά προγράμματα» (Dellor II), που είχε εγκριθεί για την Ελλάδα για να καλύυθούν οι ανάγκες των 15 μεγαλύτερων νοσοκομείων της Ελλάδας.

Το έργο μοιράστηκε μεταξύ της ICL της Hewlett-Packard και της Digital.

Στην προκειμένη περίπτωση, η SOLOMOS ltd διαδραμάτισε πρωταρχικό ρόλο, αναλαμβάνοντας τον συντονισμό και των τριών προμηθευτών καθώς και της εταιρείας INTRASOFT SA που είχε αναλάβει το έργο ανάπτυξης του λογισμικού ιατρικού φακέλου ασθενών  «Patient Medical record» για εφαρμογή σε εθνικό επίπεδο. Πως μπορεί κανείς να αξιολογήσει την επιτυχία αυτή, να συντονίζει ο αντιπρόσωπος της ICL τους τρεις μεγαλύτερους ανταγωιστές της στην Ελληνική αγορά, έχοντας ήδη εξωστρακίσει την IBM από τα Ευρωπαικά προγράμματα;

Το έργο ολοκληρώθηκε και παραδόθηκε επιτυχώς σε δεκαμελή επιτροπή ιατρών, ωστόσο καταβλήθηκε πληρωμή μόνο μερικώς, λόγω ‘περίεργων’ αδυνανιών του Ελληνικού Δημοσίου.

Το αποτέλεσμα ήταν η απώλεια σημαντικού ποσού επιδοτήσεων για τις υποδομές υγείας και πληροφορικής. που είχαν διασφαλιστεί για τις δεκαετίες του ’80 και ’90. Αυτή τη φορά το κρίμα βαρύνει την Ελληνική Δημόσια διοίκηση και τον τομέα της υγείας που υποφέρει ακόμα μετά από 30 και πλέον χρόνια.

Δυστυχώς η διοίκηση της ICL άλλαζε και οι εμπειρίες ξεχνιόντουσαν, ιδού η σημασία της διατύρισης της συνέχειας και της συνέπιας που δεν τηρήθηκε από την ICLστην εξέλιξη των γεγονότων αργότερα.

5 Η εξαγορά της Singer Business Machines από την ICL

Σε αυτό το σημείο (μέσα της δεκαετίας 80), η διεθνής στρατηγική της ICL απαιτούσε επέκταση σε προϊόντα και αγορές πέραν της παραδοσιακής αγοράς mainframes στην προστατευμένη εσωτερική αγορά του Ηνωμένου Βασίλειου, προκειμένου να ανταγωνιστεί τα προϊόντα μικροϋπολογιστών που προωθούνταν από τις περισσότερες διεθνείς εταιρείες, στην ευρύτερη διεθνή αγορά. Οι τάσεις του κλάδου της πληροφορικής απομακρύνονταν από τα mainframes, εισάγοντας δίκτυα ευρείας περιοχής, κατανεμημένα συστήματα, μικροϋπολογιστές και μικροεπεξεργαστές.,

Μετά από διαδοχικές αποτυχίες, η ICL αποφάσισε να ενσωματώσει, μεταξύ άλλων εταιρειών και προϊόντων, την αμερικανική εταιρεία Singer Business Machines.

Είναι γνωστό, στη διεθνή αγορά, ότι οι συγχωνεύσεις εταιρειών είναι μια πολύ περίπλοκη υπόθεση, για την επίτευξη ολοκλήρωσης διαφορετικών τεχνολογιών όσο και εφαρμογής στρατηγικών μάρκετινγκ, αλλά ακόμη περισσότερο για την ενσωμάτωση και την αξιοποίηση των ικανοτήτων και ειδικεύσεων του προσωπικού, διότι συχνά εφαρμόζονται, μειώσεις και σημαντικές αλλαγές στη διοίκηση, για λόγους οικονομιών κλίμακας.

Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο όταν η συγχώνευση περιλαμβάνει εταιρείες και μετόχους επιχειρήσεων με αντικρουόμενα συμφέροντα, διαφορετικές πελατειακές βάσεις και προοπτικές ανάπτυξης.

Στην Ελλάδα, ειδικότερα, η κουλτούρα των συγχωνεύσεων δεν ήταν συνηθισμένη, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αρκετή εμπειρία ούτε ευελιξία, που θα απαιτούσε καλή πίστη και αντικειμενική αξιολόγηση.

Σήμερα, πολλά χρόνια μετά, μόνο λίγα πράγματα μπορούν να ειπωθούν, μακριά από τα πάθη που κυριαρχούσαν τότε, που οδήγησαν σε σοβαρά λάθη που έγιναν από όλες τις πλευρές. Η απόπειρα δημιουργίας μίας κοινοπραξίας από τις εταιρίες SΟLOMOS και EURODATA έκανε όλα τα λάθη που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί με τη ICL να παίζει τον ρόλο του ουδέτερου ‘Πιλάτη’.

6 Η δημιουργία της ΠΡΟΠΤΙΚΗ Α.Ε. ως ενιαία  εκπρόσωπο της ICL στην Ελλάδα.

Η ICL επιθυμούσε να δημιουργήσει μια νέα εταιρεία ακολουθώντας τα βήματα της απορρόφησης της Singer Business Machines, αλλά δεν ήθελε να επενδύσει στην εξαγορά οποιουδήποτε αντιπροσώπου της ICL ή της Singer στην Ελληνική αγορά, ως εκ τούτου άφησε τις δύο προ υπάρχουσες αντιπροσωπίες, την SOLOMOS και την Eurodata, να επιλύσουν το πρόβλημα μόνες τους, χωρίς καμία παρέμβαση.

Μια τέτοια παρέμβαση θα σήμαινε αξιολόγηση των δύο εταιρειών, προκειμένου να επιβληθεί μια αντικειμενική και συμβιβαστική λύση, προς το συμφέρον των δύο εταιρειών και της ICL.

Μια ανεξάρτητη αξιολόγηση των δύο εταιρειών θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την δημιουργία μίας κοινοπραξίας (joint venture) των δύο εταιρειών με ανάλογη συμμέτοχή.

Το λάθος της SOLOMOS ήταν ότι δεν επεδίωξε τη συμμετοχή της ICL σε αυτή τη διαπραγμάτευση, θεωρώντας ότι το μέγεθος και η ιστορία της, καθώς και η πελατειακή της βάση ήταν πλεονεκτήματα αυτονόητα, για να εξασφαλίσει μεγαλύτερη συμμετοχή στην υπό ίδρυση  εταιρεία και ως εκ τούτου θα εξασφάλιζε και τον διαχειριστικό έλεγχο.

Από την πλευρά των μετόχων της Eurodata, μια τέτοια λύση δεν ήταν αποδεκτή και ζήτησαν την συμμετοχή τρίτου, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει το ρόλο του ρυθμιστικού παράγοντα.

Προφανώς, η ICL δεν ήθελε να παίξει αυτόν τον ρόλο διότι πάλι θα απαιτούσε αξιολόγηση αυτής της συμμετοχής, αλλά και άλλες διαδικασίες που θα περιέπλεκαν το εγχείρημα.

Η ICL ήθελε μια, από κάθε πλευρά, ασφαλή λύση, χωρίς τον κίνδυνο μίας επένδυσης.

Η Eurodata γνώριζε την πρόθεσή μου να ενταχθώ στη νέα εταιρεία ως μέτοχος, ως μέρος της SOLOMOS, με αμοιβή ενός ποσοστού των μετοχών από το μερίδιο της συμμέτοχής της SOLOMOS, ως επιβράβευση για την επιτυχημένη συμβολή μου στη δημιουργία του τμήματος πληροφορικής ICL, πρόθεση που είχε επανειλημμένα εκφραστεί στη διοίκηση της SOLOMOS, η οποία δεν είχε απορρίυθεί, αντιθέτως  την ευνόησε, αφού είχα συμβάλει ουσιαστικά, με επιτυχία, στη δημιουργία της ευρύτερης πελατειακής βάσης των συστημάτων ICL, αλλά επίσης επειδή, είχα εφαρμόσει μια στρατηγική σύμφωνα με τα πρότυπα της ICL και είχα σχηματίσει μια ομάδα έμπειρου προσωπικού σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

Με βάση αυτό το σκεπτικό, η Eurodata έκρινε ότι αυτή ήταν μια δίκαιη και σωστή λύση προς όφελος της κοινοπραξίας.

Η συμμετοχή αυτή θα ήταν ανεξάρτητη από τα πιθανά αντικρουόμενα συμφέροντα των υπολοίπων μετόχων της ΠAN. ΣΟΛΩΜΟΣ και ΣΙΑ Ε.Π.Ε, αφού το μοναδικό μου συμφέρον, ως ρυθμιστικός παράγοντας, θα ήταν αποκλειστικά υπέρ των συμφερόντων της νέας εταιρείας. Η SOLOMOS απέκρηψε τις πραγματικές προθέσεις της.

Η SOLOMOS, προσχηματικά, και επιτηδευμένα, έδειξε ότι συμβιβάστηκε με την πρόταση αυτή και υπέγραψε μαζί μου συμφωνία για τη μεταβίβαση ποσοστού των μετοχών της υπό ίδρυση εταιρείας, ώστε να προχωρήσει η σύσταση της νέας κοινοπραξίας, με την επωνυμία ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Α.Ε. πράγμα το οποίο έγινε , το ίδιο βράδυ με την υπογραφή των μετόχων των δύο εταιρειών.

Με το πρόσχημα της φωτοτυπίσης της συμφωνίας μεταβίβασης των μετοχών της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ σε εμένα, η SOLOMOS εξαφάνισε την υπογεγραμμένη συμφωνία, εξαπατώντας τόσον εμένα όσο και την EURODATA.

Το έγγραφο αυτό βρέθηκε αργότερα ανάμεσα στα χαρτιά της πτωχευμένης εταιρείας SOLOMOS . Μια πράξη που κανείς δεν περίμενε να γίνει από μια εταιρεία μεγάλης αξιοπιστίας.

Αυτή η ενέργεια με εξόργισε προσωπικά, αλλά εξόργισε και τους μετόχους της Eurodata, που και αυτοί εξαπατήθηκαν, καθώς εξόργισε και το προσωπικό των δύο εταιρειών, που αγωνιούσαν για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας τους, τα εργασιακά τους δικαιώματα και τη διασφάλιση του μέλλοντος της ICL στην Ελλάδα.

Μετά από αυτό το γεγονός επιδεινώθηκαν οι σχέσεις μεταξύ των μετόχων αλλά και του προσωπικού της νέας εταιρείας, «ΠΡΟΟΠΤΟΚΗ ΑΕ και SOLOMOS.

Μια τέτοια ωμή εξαπάτηση των μετόχων της Eutodata, του Νίκου Κούζου καθώς και η παραβίαση του αισθήματος δικαίου, είχε πολύ άσχημο αντίκτυπο.

Παρόλα αυτά, συνέχισα να εργάζομαι διαχειριζόμενος την ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ μαζί με τον Ευτύχιο Χατζηιωάννου, έναν από τους μετόχους της EURODATA, διασφαλίζοντας την ομαλή συνεργασία του προσωπικού και των δύο εταιρειών, προσδοκώντας επίλυση του προβλήματος που δημιούργησε η Pan Solomos Ltd.

7 Νομική διαφορά, πτώχευση ΣΟΛΩΜΟΥ και ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ

Αυτό συνεχίστηκε μέχρι τη στιγμή που αποφάσισα να προχωρήσω και να διεκδικήσω τις μετοχές που μου ανήκαν, βάσει της συμφωνίας που συνυπέγραψε η SOLOMOS, το βράδυ της υπογραφής της συμφωνίας των μετόχων για τη δημιουργία της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Α.Ε.

Στην «αγωγή ασφαλιστικών μέτρων», ο κύριος μάρτυρας που στήριζε την διεκδίκησή μου ήταν ο λογιστής της Eurodata, ο ίδιος έκανε ένα ατυχές λάθος στην δίκη των ασφαλιστικών μέτρων δηλώνοντας ότι ο Νίκος Κούζος ‘ήταν μέτοχος, κατά απαίτησή του’, αντί να πει ότι είμαι μέτοχος, σύμφωνα με τη συμφωνία που υπογράφηκε στο το βράδυ της υπογραφής της συμφωνίας μετόχων για τη δημιουργία της ΠΡΟΠΤΙΚΗ Α.Ε

Αυτή ήταν η αρχή του τέλους της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ, καθώς και το τέλος των εταιρειών SOLOMOS και EURODATA

Η διευθυντική ομάδα και τα μέλη του ΔΣ της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ, από εμένα και τους μετόχους της EURODATA

Ο Διευθύνων σύμβουλος της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ, Ευτύχιος Χατζηιωάννου υπέστη νευρικό κλονισμό και παραιτήθηκε από όλες τις θέσεις του διοικητικού συμβουλίου, έτσι, προσωπικά, βρέθηκα στη μέση διενέξεων των εταιρειών SOLOMOS ltd και PROOPTIKI SA. Σοβαρό μαθημα για την ανάληψη ευθυνών διευθύνοντος συμβούλου στο μέσον διαμάχης μετόχων όταν δεν έχεις διασφαλισμένο το 51%

Η SOLOMOS διόρισε νέο διοικητικό συμβούλιο που με εξεδίωξε, από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου, που είχα αναλάβει, λόγω της παραίτησης του Ευτυχίου Χατζηιωάννου λόγω ασθένειας.

Το νέο συμβούλιο κατηγόρησε εμένα και όλα τα μέλη του προηγούμενου συμβουλίου, στο δικαστήριο με ψευδείς κατηγορίες για παράνομες δραστηριότητες και ατασθαλίες, οι κατηγορίες περιλάμβαναν κάθε ποινική και εγκληματική πράξη που περιλαμβάνει ο ποινικός κώδικας. Αυτή η ευθύνη απήλασε τον Ευτύχη Χατζηιωάννου από σοβαρά άγχη και κινδύνους προκυμένου να αναρώσει από τον νευρικό κλονισμό.

Ήταν μια περίοδος που δεν θέλω καν να θυμάμαι, ήταν ένας πραγματικός εφιάλτης.

Τελικά το νέο διοικητικό συμβούλιο της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΑΕ έχασε τη δίκη εναντίον μου. Άλλο ένα μάθημα δικαίου Ανώνυμων εταιριών. Σοβαρό σφάλμα των συβούλων της SOLOMOS.

Η αθώωσής  μου στην ποινική δικαστική δίκη, έφερε τον ΣΟΛΩΜΟ σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί δεν μπορούσαν να κατηγορήσουν το προηγούμενο διοικητικό συμβούλιο της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ, για την κατάσταση που είχαν περιέλθει η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ και η SOLOMOS

Και οι δύο εταιρείες κατέρρεαν στα χέρια της νέας διοίκησης που τοποθέτησε η SOLOMOS, με τελικό αποτέλεσμα να οδηγηθούν και οι δύο εταιρίες σε κατάσταση πτώχευσης

Η ίδια η ICL δεν ήταν στα καλύτερά της και δεν ήθελε να πάρει θέση σε μια τέτοια κατάσταση, αναζητούσε δε λύση με νέους επενδυτές.

Κανείς δεν ήθελε να δημιουργήσει μια εταιρεία αντιπροσώπων ICL ή μια κοινοπραξία, στο μέσον μίας πτωχευτικής διαδικασίας δύο εταιρειών. Ακόμα και σήμερα δεν κατανοώ την απόφαση της SOLOMOS να πτωχεύσει αντι να έρθει σε κάποιας μορφής συμβηβασμό και να σωθούν όλες οι εταιρίες. Προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω που έπρεπε εναποθέσω την εμπιστοσύνη μου.

Προσωπικά συνέχισα να εργάζομαι για αρκετούς μήνες, χωρίς το νέο Διοικητικό Συμβούλιο να μου πληρώνει το μισθό, ούτε όμως να με απολύει και το «οξύμωρο» ήταν ότι η μόνη δίκη που έχασα ήταν η δίκη με την οποία ζήτησα αποζημίωση των αποδοχών μου, αυτό το τελευταίο διάστημα, γιατί, όπως το δικαστήριο αποφάσισε, ήμουν… μέτοχος.

Το συγκινητικό ήταν ότι το προσωπικό της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. ΑΕ εξακολουθούσε να υποστηρίζει την πελατειακή της βάση, ενώ ο δικαστικός εκκαθαριστής δηλαδή ο σύνδικος της χρεοκοπημένης εταιρείας προσπαθούσε να προστατεύσει τα συμφέροντα του προσωπικού της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ.

Υπό αυτές τις συνθήκες, η ICL ήταν υποχρεωμένη προστατεύσει τους πελάτες βρίσκοντας μια λύση.

8 Δημιουργία των εταιριών ADA S.A και COMNET ως αντιπροσώπων της ICL στην Ελλάδα.

Με την έναρξη της διαδικασίας πτώχευσης της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ και της SOLOMOS η ICL αναγκάστηκε να βρει λύση προκειμένου να εξυπηρετηθεί η πελατειακή βάση που μέχρι στιγμής εξυπηρετούσε το προσωπικό της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ

Εδώ, όμως, προέκυψε ένα άλλο θέμα, οι υφέρπουσες ανταγωνιστικές τάσεις μεταξύ του προσωπικού των προηγούμενων εταιρειών SOLOMOS και EURODATA, οι οποίες, όσον αφορά το προσωπικό της SOLOMOS, δεν ήθελαν πλέον  να συνεργαστούν κάτω από την διοίκηση της EURODATA, που φαινόταν ότι θα συμμετείχε σε οποιαδήποτε αναβίωση μιας νέας εταιρίας, δεν έδινε κάποια λύση συνεργασίας.

Υπήρξαν, αντιδράσεις, για το θέμα αυτό, από το προσωπικό του τμήματος πληροφορικής της SOLOMOS , από την αρχή της δημιουργία ακόμα και της ΠΡΟΠΤΙΚΗ ΑΕ

Η ερμηνεία μιας τέτοιας αντίδρασης ήταν δύσκολο να αποδοθεί σε συγκεκριμένο λόγο, εκτός από προσωπικά θέματα αντιπαλότητας, κάποια εργασιακά θέματα, αλλά και για λόγους εφαρμογής διαφορετικών στρατηγικών που ακολουθούσαν οι δύο εταιρείες.

Το τμήμα πληροφορικής της SOLOMOS ακολουθούσε την στρατηγική της ICL, σε συνδυασμό με την ασφάλεια που ενέπνεε η SOLOMOS, λόγο μεγέθους και της ιστορίας της, ενώ η EURODATA δεν ενέπνεε αρκετή εμπιστοσύνη στους περισσότερους εργαζόμενους, που θα διασφάλιζε το μέλλον της καριέρας τους.

Το προσωπικό της SOLOMOS αντιμετώπιζε την EURODATA σαν μια κλειστή, καλά δεμένη, εσωστρεφή ομάδα, της οποίας το κύριο χαρακτηριστικό ήταν η αλληλοϋποστήριξη, που δεν θα δεχόταν καμία τρίτη ομάδα ή φορέα να ενσωματωθεί ή να αξιολογηθεί, με βάση τα κριτήρια που είχαν συνηθίσει, να αξιολογούνται στην SOLOMOS. Η ισχυρή προσωπικότητα των μετόχων της EURODATA αποτελούσε απειλή για αυτούς και τις καριέρες τους

Φυσικά, ήταν πολύ δύσκολο για την EURODATA να εκτιμήσει το πρόβλημα.

Σαν συνέπεια αυτής της συνεχιζόμενης αντίδρασης, δημιουργήθηκαν δύο ξεχωριστές εταιρείες, η ADA με προσωπικό από την EURODATA και η COMNET με προσωπικό από την SOLOMOS

Η ICL αποδέχτηκε αυτή την ανορθόδοξη λύση γιατί δεν ήθελε να εμπλακεί, για μία ακόμη φορά, στη διαδικασία πτώχευσης, τόσο της SOLOMOS όσο και της ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ Α.Ε.

Προκειμένου να διατηρηθεί κάποιος συντονισμός των δραστηριοτήτων και των δύο εταιρειών, καθώς και μια ενιαία εικόνα για την παρουσία της ICL, οι δύο εταιρείες ADA και COMNET αποδέχθηκαν τον συντονισμό της δραστηριότητας, όσον αφορά τα προϊόντα, το μάρκετινγκ και τις πωλήσεις,  να αναληφθούν από εμένα  ο οποίος, αναγκαστικά, μοίρασα τον χρόνο μου μεταξύ των δύο εταιρειών.

 Ήταν σχεδόν η ίδια κατάσταση που έζησα με την EURODATA και την SOLOMOS.

Η ICL έβλεπε αυτή την έξτρα ανορθόδοξη λύση με επιφύλαξη και χάριν αστεϊσμού την ονόμαζαν  ‘TIKNICK’, από τα φιλικά υποκοριστικά του Ευτύχη Χατζηιωάννου  ‘Τίκι’ και Nick Kouzos , ‘Nick

Ένα βίντεο που δείχνει τη ζωή και των δύο εταιριών   ADA και COMNET να γιορτάζουν την παραμονή του νέου έτους σε πραγματική συνεργασία

Η COMNET ήταν μια εταιρεία που βασιζόταν κυρίως στα έσοδα που προέρχονται από την πελατειακή βάση των  υπολογιστών 2903. Ως εκ τούτου, τα περισσότερα έσοδα προέρχονταν από τη συντήρηση και τυχόν αναβαθμίσεις λογισμικού ή υλικού της πελατειακής βάσης, γεγονός που απεδείκνυε την αξία των παγίων και πελατειακών περιουσιακών στοιχείων της SOLOMOS που παρήγαγαν ένα σταθερό εισόδημα διασφαλίζοντας τη βιωσιμότητα της COMNET.

Η ADA βασίστηκε στον μικρό υπολογιστή S25 της Singer Business Machines και στις νέες πωλήσεις από τα νέα προϊόντα της ICL, τα οποία επικεντρώθηκαν στον υπολογιστή της Singer S25 τα τερματικά ταμειακών μηχανών ‘on-line POS  (σημείων πώλησης)’ και σε προσωπικούς υπολογιστές, quatro. Και τα συστήματα DRS.

Σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι εγκαταστάσεις της SOLOMOS σε τομείς δικαιοδοσίας που δόθηκε στην ADA SA, όπως τομέας λιανικών πωλήσεων για εγκαταστάσεις των τερματικών ταμιακών μηχανών POS.

Ιδιαίτερη προσπάθεια και επένδυση έγινε από την ADA SA σε δύο τομείς της αγοράς πληροφορικής.

Πρώτα στον τομέα ελέγχου παραγωγής για μεσαίες μεταποιητικές εταιρείες, όπου για το λόγο αυτό προσάρμοσαν ένα πακέτο  λογισμικού με την επωνυμία «SAFES», ένα εξαιρετικό πακέτο, προσαρμοσμένο για την ελληνική μεταποιητική αγορά.

Δεύτερον, στον τομέα λιανικής προώθησης τερματικών σημείων πώλησης για πολυκαταστήματα και ξενοδοχεία που βασιζόταν σε ένα λογισμικό φιλοξενίας ξενοδοχείων «Welcome»

«Το φυλλάδιο για το πακέτο ελέγχου παραγωγής «SAFES», ένα εξαιρετικό πακέτο, προσαρμοσμένο για την ελληνική μεταποιητική αγορά από τηνADA .

Η ADA εγκατέστησε αρχικά τα νέα συστήματα,  Point of Sale, σε πελάτες της SOLOMOS όπως τα ξενοδοχεία ADELE MARE και ADELE BEACH, τα πολυκαταστήματα MINION, καθώς και στην ANEK Shipping και την εταιρεία κρουαζιερόπλοιων του κ. Παναγόπουλου Royal Cruise Line. (Κρουαζιερόπλοιο Golden Odyssey) (Σήμερα ATTIKA GROUP)

Αξιοσημείωτο είναι ότι η κόντρα μεταξύ του προσωπικού των δύο εταιρειών κατέστη δυνατό να αμβλυνθεί κάτω από τις συνθήκες κοινού ενδιαφέροντος και συνεργασίας.

Προφανές παράδειγμα τέτοιας συνεργασίας ήταν η τοποθέτηση ταμειακών μηχανών και η δημιουργία του ξενοδοχειακού πακέτου ‘Welcome’ που απαιτούσε τη συνεργασία του Γιάννη Νάνου της SOLOMOS και του αείμνηστου Βασίλη Τρικαλιώτη της Eurodata.

Το φυλλάδιο που δημιούργησε η ADA για την προώθηση του συστήματος Ξενοδοχειακής Φιλοξενίας «Welcome».

Η μη ανταγωνιστική τιμή των προσωπικών υπολογιστών της ICL ανάγκασε την ADA να ερευνήσει στην Ταιβάν και να εισαγάγει τον προσωπικό υπολογιστή COPAM που ήταν σύστημα συμβατό με την IBM.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου δεν πωλήθηκε ούτε ένα Singer S25, γεγονός που αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, τη σημασία της πελατειακής βάσης της SOLOMOS, η οποία, εάν αξιοποιούνταν κάτω από άλλες συνθήκες, σε αυτό το διάστημα, θα είχε μεγαλύτερη επιτυχία και βιωσιμότητα.

Παρά την επιτυχημένη λειτουργία και των δύο επιχειρήσεων, η ρευστότητα απαιτούσε νέες επενδύσεις που αναζητήθηκαν τόσο από την COMNET όσο και από την ADA

Καμία εταιρεία δεν μπόρεσε να διανείμει κέρδη έως ότου η ICL αποφάσισε να δημιουργήσει την ICL Hellas.

9 Δημιουργία ICL Hellas

Η κύρια εισαγωγική παρουσίαση του ICL από τη διοίκηση του ICL για την Ελλάδα με στόχο την προώθηση των ανοιχτών συστημάτων

Η διοίκηση της ICL στην εναρκτήρια παρουσίαση της ICL Hellas

Ο Ευτύχιος Χατζηιωάννου στην εναρκτήρια παρουσίαση που παρουσιάζει το ICL Hellas

Τελικά η ICL αποφάσισε να ιδρύσει υποκατάστημα θυγατρικής κοινοπραξίας στην Ελλάδα, όχι για επενδύσεις αλλά για συνεργασία (joint venture) με εταιρείες ADA και COMNET, εξασφαλίζοντας το 51% των μετοχών της ICL στην Κοινοπραξία ICL Hellas.

Η πρώτη συνέντευξη του Νίκου Κούζου για την ίδρυση της ICL Hellas

Η ICL ανέλαβε τη γενική διεύθυνση

Αποχαιρετιστήριο πάρτι για τον Κλοντ Σκοτ

Freddy Grossmayer Διευθύνων Σύμβουλος της ICL Hellas στα 40α  γενέθλια

Η ICL Hellas ξεκίνησε στην Ελλάδα έχοντας πλήρη υποστήριξη από την διοικητική ομάδα της ICL με την έντονη παρουσία της σε πολλές περιπτώσεις.

Η ομάδα διοίκησης περιλάμβανε τον Paul Whitman ICL Πρόεδρος ICL International, Barry Caine ICL President International trade, Richard Chamberlain ICL Financial Manager, Chris Stahl ICL Sales Manager καθώς και την Catherine Heam ICL Personnel manager

Από Ελληνικής πλευράς ήταν ο Alfred Grossmayer ICL Hellas Managing Director, ο Ευτύχιος Χατζηιωάννου, ο Gen Manager της ICL Hellas και ο Nick Kouzos ICL Hellas Διευθυντής Μάρκετινγκ και Πωλήσεων.

Η κύρια εκδήλωση γνωριμίας πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Intercontinental, η επόμενη συνάντηση έγινε κατόπιν ειδικής πρόσκλησης για ένα κοκτέιλ, στο πολυτελές γιοτ «Aegean Princes», όπου ήταν παρόντες πελάτες της ICL αλλά  και ο Oliver Milles Ambassador του Ηνωμένου Βασιλείου.

Στιγμιότυπο από την δεξίωση στο πολυτελές γιοτ «Aegean Princes» με δημοσιεύσεις στον τύπο

Η ICL Hellas άρχισε να λειτουργεί πετυχαίνοντας πωλήσεις του υπολογιστή ME 29, που ήταν η νέα έκδοση του 2903, σε σημαντικούς πελάτες όπως το Ανώτατο Δικαστήριο Άρειος Πάγος, το Υπουργείο Οικονομικών κ.λπ.///

Ακόμη, η ICL Hellas συμμετείχε σε έναν από τους σημαντικότερους διαγωνισμούς της Ελληνικής κυβέρνησης για τη μηχανογράφηση του Υπουργείου Οικονομικών συμπεριλαμβάνοντας στην πρότασής της τον μεγαλύτερο διαθέσιμο σύστημα της ICL, το σύστημα PYRAMID, που κατασκεύαζε, τότε, η Siemens.

Δυστυχώς το ίδιο σύστημα,  PYRAMID προτάθηκε από έναν άλλο μεγάλο ευρωπαϊκό αντίπαλο της ICL , την Γαλλική εταιρεία Bull. Και οι δύο εταιρείες αγόρασαν το σύστημα από τη Siemens που ήταν ο αρχικός κατασκευαστής.

Η προτεινόμενη σύνθεση του συστήματος ICL PYRAMID ήταν διπλάσια σε μέγεθος και κατά συνέπεια πιο ισχυρή από την σύνθεση του αντίστοιχου συστήματος που προσέφερε η BULL.

Ένας από τους όρους αυτής της προμήθειας ήταν η εκτέλεση μίας δοκιμής ( benchmark).

Και οι δύο ανταγωνίστριες εταιρίες έτρεξαν το benchmark και παρέδωσαν  τα αποτελέσματα πριν ανοιχτούν οι οικονομικές προσφορές.

Η ICL Hellas σημείωσε σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα, ωστόσο αποκλείστηκε από την επιτροπή, πριν από το άνοιγμα της οικονομικής πρότασης, έχοντας ξοδέψει σημαντικό χρηματικό ποσό. Η δικαιολογία που δόθηκε ήταν ότι το τεχνικό μέρος της πρότασης δεν συμμορφώθηκε με ένα ασήμαντο όρο της διακήρυξης, να περιλαμβάνει  στην τεχνική προσφορά ένα απλό πρόγραμμα «προσομοιωτή»  ο οποίος υποβλήθηκε μαζί με τα αποτελέσματα του .benchmark.

Αυτή ήταν μια εξοργιστική δικαιολογία, ιδιαίτερα  διότι η παρατήρηση αυτή δεν έγινε με το άνοιγμα των τεχνικών προσφορών αλλά επετράπη στην εταιρία να συνεχίσει.   Αυτός ο αποκλεισμός , εκ των υστέρων  ήταν εντελώς απαράδεκτος επειδή η ICL είχε προτείνει ένα σύστημα διπλής ισχύος από τον ανταγωνισμό σε χαμηλότερη τιμή, όπως αποδείχθηκε μετά το άνοιγμα της οικονομικής πρότασης. Η υπεροχή των επιδόσεων είχε ήδη αποδειχθεί από τα αποτελέσματα του .Benchmark.

Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που το ICL γνώρισε χειραγώγηση από την Eλληνική διοίκηση. Η προηγούμενη περίπτωση αφορούσε την προμήθεια για τα 15 νοσοκομεία που κερδήθηκε και όμως πληρώθηκε μόνο εν μέρει.

Αυτά τα δύο έργα είχαν τους υψηλότερους προϋπολογισμούς που διεξήχθησαν σε διεθνείς διαγωνισμούς προμήθειας συστημάτων πληροφορικής  ποτέ στην Ελλάδα.

Η τρίτη απογοήτευση της ICL προήλθε από την παραγγελία με απευθείας ανάθεση του υπουργείου οικονομικών , η οποία περιελάβανε ένα ME29 και την εφαρμογή ενός συστήματος αυτοματισμού γραφείου βάση του  πακέτου  OFFICE POWER της ICL, συμπεριλαμβανομένης της εγκατάστασης ενός δικτύου καλωδίωσης.

Ολόκληρο το Έργο δεν πληρώθηκε ποτέ, παρά το γεγονός ότι εκτελέστηκε πλήρως.

 Η συμπεριφορά του υπουργείου Οικονομικών έβαλε τέλος στην ανοχή της ICL, παρά τη μεγάλη επιτυχία των πωλήσεων μεγάλου αριθμού τερματικών POS στον Ελληνικό PTT (ΟΤΕ), σε καταστήματα αφορολόγητων ειδών και σε άλλες πωλήσεις, συμπεριλαμβανομένης της «Panafon» που είχε πραγματοποιηθεί την περίοδο λειτουργίας της SOLOMOS αλλά απευθείας με ανάθεση στην ICL UK.

Αυτή η περίοδος ήταν πολύ κοντά στις διαπραγματεύσεις της Fujitsu για την απόκτηση ολόκληρου του ICl, γεγονός που δεν ήταν ευρέως γνωστό σε αυτή τη φάση.

Η διαχείριση της ICL είχε περάσει στα χέρια λογιστών που προσπάθησαν να αξιολογήσουν την απόδοση των εταιρειών με αυστηρά οικονομικά κριτήρια, μέθοδο που η ICL κληρονόμησε από την αμερικανική μεθοδολογία.

Η επιχειρηματική διαχείριση της ICL μεταβιβάστηκε εξ ολοκλήρου στους οικονομικούς ελεγκτές, θυμάμαι συζητήσεις κατά τη διάρκεια συναντήσεων διοίκησης που δεν έδιναν καμία ευκαιρία να συζητηθούν διάφορα έργα, αναμενόμενες πιθανές πωλήσεις (pipelines) δεδομένα αγοράς, απόδοση προσωπικού, ανταγωνισμός, προϊόντα, προϋπολογισμοί, προοπτικές και λύσεις σε προβλήματα, όλα αυτά ζητήματα αγνοήθηκαν ως άσχετα με την εταιρεία. Το μόνο θέμα που είχε σημασία ήταν τα τριμηνιαία οικονομικά στοιχεία, τα οποία δεν ήταν δυνατό να προσεγγιστούν από μια εταιρεία που πωλούσε μεγάλες εγκαταστάσεις υπολογιστών, σε μια μικρή αγορά όπως η Ελλάδα. Ήταν προφανές, για μένα, ότι η ICL ενδιαφερόταν τώρα να προχωρήσει στις διαπραγματεύσεις της Fujitsu.

Σε αυτό το στάδιο ο Ευτύχης Χατζηιωάννου συγκάλεσε άτυπη γενική συνέλευση των μετόχων της μειοψηφίας και πρότεινε να συμφωνήσουν να παραδώσουν το μερίδιό τους στην ICL, δωρεάν.

Ταυτόχρονα μου ζητήθηκε από τον συνάδελφο, συνέταιρο και αδερφικό φίλο, Ευτύχιο να παραιτηθώ από την ICL Hellas, χωρίς αποζημίωση, εργασιακή ή μετοχική, πάγωσα και προσπάθησα να καταλάβω τον λόγο, αντιλήφθηκα ότι οι δρόμοι μας έπαιρναν διαφορετικές κατευθύνσεις, δεν έλαβα πειστική απάντηση, υποχρεώθηκα σε παραίτηση μετά από μία απίστευτη προσπάθεια πολλών ετών συνεργασίας με την  ICL

Τα ακόλουθα γεγονότα επαλήθευσαν τους φόβους μου, η ICL πούλησε την ICL Hellas στη Fujitsu, για μια τιμή που κανείς δεν γνωρίζει.

Στη συνέχεια η Fujitsu πέρασε την Εταιρεία στην Αυστριακή STC η οποία τελικά πούλησε την ICL Hellas στην ελληνική εταιρεία Singular.

Σε όλη αυτή τη διαδικασία, ο Ευτυχής Χατζηιωάννου διατήρησε τη θέση του και του γιου του στις εταιρείες που διαδέχτηκαν την ICL Hellas μαζί με το πελατολόγιο και μέρος του προσωπικού της αρχικής EURODATA, δεν νομίζω ότι παρέμεινε κανένας από το προσωπικό της SOLOMOS.

Ήταν ένα θλιβερό αποτέλεσμα για αυτήν την ομάδα προσωπικού που εναπόθεσε τις ελπίδες του στην ανάπτυξη της ICL στην Ελλάδα.

Μακάρι να είχα πείσει τους φίλους και τους συνεργάτες μου να ακολουθήσουν μια διαφορετική προσέγγιση, σε κάθε στάδιο υπήρχε καλύτερη διέξοδος.

Άλλωστε, το ICL Hellas, με οποιαδήποτε μορφή, θα μπορούσε να είχε επιβιώσει. Κοιτάξτε τι συνέβη με την ICL India, που επιβιώνει ακόμα και σήμερα.

10 Επίλογος

Από την ιστορία που διηγήθηκα, ίσως να μου διέφυγαν   μικρά λάθη στη σειρά των γεγονότων, αλλά τα γεγονότα είναι ακριβή και επί της ουσίας.

Τελικά η ICL έχασε την ευκαιρία να δημιουργήσει μια επιτυχημένη κοινοπραξία και να κεφαλαιοποιήσει την παρουσία της στην ελληνική αγορά, ενώ τόσο η SOLOMOS όσο και η EURODATA έχασαν εντελώς τα περιουσιακά τους στοιχεία.

Νομίζω ότι η ιστορία μπορεί να χρησιμεύσει σαν μάθημα για τη λανθασμένη προσέγγιση που ακολουθήσε η ICL σε κάθε βήμα, επίσης η ιστορία αποτελεί  ένα νομικό μάθημα για το εταιρικό δίκαιο, ένα μάθημα για τη διαχείριση προσωπικού, ένα μάθημα για το πώς πρέπει να λάβει κανείς υπόψη τις αλλαγές στην τεχνολογία, ένα μάθημα για το πώς να προσέγγιση τους δημοσίους διαγωνισμών κ.λπ.

Για μένα το μάθημα που δεν έμαθα ποτέ ήταν «ποτέ μην εμπιστεύεσαι έναν φίλο σαν επιχειρηματικό συνεργάτη».

«He may pull a fast one on you », όπως μου είπε κάποτε ο γέρο Παναγής Σολωμός.

Στην περίπτωση αυτή το προσωπικό της Π. ΣΟΛΩΜΟΣ ΚΑΙ ΣΙΑ ΕΠΕ, που τελικά πτώχευσε ήταν ο μεγαλύτερος χαμένος, και δεν αναφέρομαι μόνο στο προσωπικό του τμήματος  ICL της SOLOMOS αλλά και στο υπόλοιπο προσωπικό που εργάστηκε για μία ζωή στην εταιρία αυτή που προτίμησε να πτωχεύσει από το να συνεργαστεί με νέους και δημιουργικούς ανθρώπους που θα έδιναν ζωή σε μία φυσιολογικά γερασμένης αλλά πρωτοπόρου Ελληνικής εταιρίας.

Τελικά ένα θα πω για τον Τίκι, ήταν πιστός στο περισσότερο προσωπικό της Eurodata, που μαζί με αυτόν συνταξιοδοτείται από την εταιρία που σήμερα κληρονόμησε, με όποιο τρόπο, την εργασία και περιουσία αυτών που σήμερα βρήκαν άλλους δρόμους να συνεχίσουν την καριέρα τους και την ζωή τους. Όσο για εμένα, η περίοδος αυτή κάλυψε την πρώτη 25 ατία της καριέρας μου που συνεχίστηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Αφιέρωση:

Αφιερώνω το άρθρο αυτό στους συνεργάτες μου στις εταιρίες, Π. ΣΟΛΏΜΟΣ, EURODATA, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΕ, ICL Hellas, ADA , COMNET, και ICL UK.

Επίσης το αφιερώνω στους νομικούς που μου παραστάθηκαν πέραν της επαγγελματικής υποχρέωσής τους όπως το δικηγορικό γραφείο του Ζήση Κωσταντίνου, του δικηγόρου Λιμπεράκη και της δικηγόρου Άννας Μαλίρη

Μερικές καλές μνήμες που παραμένουν.  

A recounting, from heart, of the history of ICL the British IT industry giant, that came to Greece during the 70’s

A look back at the dramatic events that led to the bankruptcies of PROOPTIKI SA and P. SOLOMOS & SIA EPE.

The article also includes videos from critical moments in the history, that gives life and enlighten the description of events that will move many of the participants who lived through these events.

Yet beyond the simple recounting of the events that may be of interest to some of the persons who experienced these events, this article is attempting to touch upon some of the reasons for the bankruptcies of the two companies as well as upon the reasons for the failure of the largest European IT company to survive in the international market, primarily, due to its dependence on just one supplier but also its failure to achieve critical volumes of sales in international  and  European market,  outside its own local market, in UK.

For me, this experience has been a lesson in many areas, such as to develop the foresight and predict, forthcoming technological developments, as well as, to have wider experience in establishing joint ventures, which, in turn will need special competencies to manage and coordinate personnel with mixed skills.

I am sure that similar lessons will be of value to many young or even more mature entrepreneurs who will face, most certainly, greater challenges, of similar nature, in the coming decades.

Nick Kouzos presenting ICL strategy on open systems at Hilton Hotel 1992

1 Introduction

I recently wrote an article about the successes of ICL in Greece, in the context of the general history of IT.

I did not go into detail about IC in this article because it would seem like a part of my own resume, since I started my career with ICL which I served for many years, connected with its history, mainly in Greece, almost to the end,  experiencing ,even the consequences of its acquisition by Fujitsu.

For this reason, please forgive me for the fact that the following recounting may resample to an attached extract of my own CV.

However, many elements of a CV cannot include information, judgments and conclusions about companies, individuals and business management practices, so I believe that the text is of more general interest in the history of computing, suitable for the general public as well as for individuals who participated, in the events that led to significant successes   but also to dramatic developments, with serious consequences on personnel and  the companies themselves during those years..

The history of ICL in Greece is interwoven with the histories of SOLOMOS & Co. Ltd, and Eurodata, representative of SINGER Business machines, and the staff of the two companies.

Unfortunately, a brilliant start ended up with the bankruptcy of the company P. SOLOMOS and Co. Ltd., as well as the bankruptcy of the company PEOPTIKI SA which was a joint venture of the two agents, in an attempt to merge with each other, with the aim of creating a company, adopting similar standards of mergers and acquisitions that Singer Business machines and  ICL  followed.

I will inevitably refer to my own contribution, since, as I wrote above, I was very much involved  in this process, having started my professional career, with the parent company, in England, where I worked, as an engineer in the design and manufacturing team of the new ‘range of computers’ (New range mainframe series 2900) at ICL factory in Kidsgrove UK since 1972

It is worth mentioning that Kidsgrove was the factory where the LEO 1 computer, the world’s first computer used for commercial applications, was on display as a museum exhibit, despite IBM’s contradicting claims about being the first.

There, I dealt with innovative, for this period, systems, such as CAFS, (Content addressable file store) . At the same time I designed, among other things, the ‘Error detection and correction’ system for the peripheral disk controllers (FPC2), of the New series’ 2900 ICL computers.

The periods I will refer cover the decades from the 70s to the 90s.

Perhaps one would say, ‘old sour grapes’, however, I believe that many conclusions can be drawn from this historical recounting , in matters of business administration and in matters of information technology, both of which have had an impact on many countries that even today compete in this space.

2. Status of P. SOLOMOS and Co before its collaboration with ICL (1974-1977)

SOLOMOS company contact  me at the ICL factory in Kidsgrove UK. SOLOMOS CO had previously dealt with ‘International Computers and Tabulators’ (ICT), one of the founding companies of ICL, which together with the English LEO MARCONI made up a large proportion of the English computer industry.

P. SOLOMOS had contacts with ICL due to its cooperation in the project for the compilation of the first electoral lists, in the first elections, held in Greece, during  post-war period of 1950s.

P. SOLOMOS was a pioneer, at that time, in conventional office organization systems, and tried to pioneer in the field of IT by introducing the first computer in Greece, even before IBM. This first computer was used to solve statistical problems in Greek customs, stories that have been forgotten, but which impressed me, at the time, for the foresight and vision of the founder of P. SOLOMOS, Panagis Solomos, whom I highly respected.

I started my collaboration with the company, under very difficult circumstances for P. SOLOMOS co, because it was at a period when the company had lost the local agency of the German Kienzle Apparate GmbH, a period that  I found myself in the incredible situation, having to cover SOLOMOS ‘s contractual obligations, with no trained  staff, and no knowledge of Kienzle systems.

The problem was overcome due to the general technical infrastructure I had acquired during my collaboration with .ICL

For the sake of history, it is worth mentioning SOLOMOS’s attempt to cover Kienzle’s gap by importing computers from the American REMINGTON co ,which was manufacturing computers of the type of accounting and  billing machines, without magnetic stripes on ledger cards or any other peripherals, except peripherals with punched paper tapes.

Such option, to my opinion, was a suicidal choice for the company to compete with Kienzle or NIXDORF which were the rising powers, in the field of small computers during this period, when most small accounting machines  were equipped with magnetic stripes ledger cards with magnetic tape and disc peripherals to replace the older accounting machines.

I am obliged to refer to this period, before ICL’s introduction to the market, because the staff hired and the REMINGTON small installations created  a starting point  for  ICL’s subsequent penetration attempt in Greece, which surprised most competitors in the IT market.

Despite this unfortunate choice, SOLOMOS helped me build a team of programmers to promote REMINGTON systems, creating accounting applications as well as  hotel and shipping solution packages to the point that I could say today, they are museum pieces of human effort and proof of ingenuity from novice programmers. , who implemented complex solutions in low level machine code computer language.

These systems were installed in large companies , such as the hotel complexes PORTO KARRAS in Chalkidiki, PORTO ROSS in Slovenia, Rhodos Bay, Chevalier Pallas, Blue Bay, in Rhodes, ADELE MARE, ADELE BEACH in Crete, as well as in shipping companies, DANE, ANEK and NEL, Mr. Papaliou’s AEGIS shipping co, even in Royal Cruise Line Company etc., an inconceivable performance for large company requirements.

3. Entry of International Computers Ltd (ICL) in Greece. Period of cooperation with P. SOLOMOS and co

Despite this success, Remington could not satisfy the ambitions of SOLOMOS co and certainly not mine, who, from the beginning, I was looking forward to the establishment of ICL in Greece, thus, the decision  was taken to start the collaboration with ICL at the opportunity to launch ICL’s first mid-sized computer 2903

This leap taken by SOLOMOS, to convert the programmers’ team from a REMINGTON computer environment to a mainframe operating systems environment, was unthinkable for the Greek or any other market.

Despite the difficulties, the activities of SOLOMOS started, in a very short time, creating a team of experts with the employment of another partner from

 ICL UK,  Savva Savva, who was well versed in ICL operating systems, so we set up the first mid-sized ICL computer in Greece, the ICL 2903.

The 2903 system has been an unprecedented success, since its first year of operation, with successful installations in important companies including the leading retailer, Lambropoulos Brothers, FIX Brewery, Adriatic insurance, AKRON ILLION CRYSTAL stores, MINION department store, the biggest hospital in Greece Evangelismos, ION chocolate factory, the ‘Mother’ maternity hospital, the Greek Sugar industry with 2903 systems, an unprecedented success even at the European level, while at the same time the first Service Bureau, at the offices of SOLOMOS, operated without the use of punched cards, but with the use of Data Entry screens.

But the most important thing was the rapid development of a Software House, almost out of nowhere, that allowed the development of applications for the clients of the service bureau, among which were ERT, the Angelopoulos steelworks, the Onassis foundation-owned Springfield shipping co, Consolidated Contractors (CCC) of Libanon.

From the same software group, applications were developed for other 2903 systems, such as the computerization of the accounting of Evangelismos hospital, and Mitera Maternity Hospital and others, many of which were also replacements of medium-sized IBM systems. An example was the replacement of IBM in FIX brewery and in ION where SOLOMOS undertook the transition from IBM systems to ICL, an inconceivable task at the time.

An event, that significantly increased the reputation of SOLOMOS Service Bureau was the unfortunate terrorist act of destruction with a fire of the largest time Department Store MINION.

MINION was in danger of going bankrupt, not only from the destruction of the building and the merchandise but also from the destruction of the records of suppliers, customers, promissory notes and all forms of accounts.

With the immediate availability of computer 2903 from the Service Bureau of SOLOMOS co and due to the foresight of the head of the computer department of MINION, Mr  Lagos, the computerized infrastructure was saved and MINON was relocated to an adjacent building and was reinstated operational within 10 days, a real, historic triumph, which will not be forgotten

The rapid development of ICL in Greece made a special impression to ICL UK, which made me the honor to present ICL’s activity in Greece, at a pan-European internal conference for all Europeans country managers, as an example.

The work of promoting the 2903 system in collaboration  with software houses under  outsourcing contracts , in addition to its own software house, was particularly highlighted, given that the development of the customer base was taking place faster than the ability of SOLOMOS to develop adequate number  of staff  ‘in house’ to cover customer needs for application software.

Here, it is worth emphasizing that ICL’s strategy had difficulty to penetrate international market environments, outside UK.

ICL’s growth, based on the domestic market alone, was not enough to support a self-sufficient survival, in the international market, despite the significant technological superiority, in mainframe technology, that ICL, unquestionably, had achieved.

Perhaps, the reason for this was the traditional introvert British mentality, or increasing international competition, or inability to adapt, or all of them.

I will not forget the words of Peter Elis, world Sales director of ICL, who said, at the meeting of European country managers: ICL has the disadvantage of having to rely just on the supply of microchips manufactured from Japan. 

He warned, with these words, the impending risk of ICL‘s acquisition by Japan’s Fujitsu.

 But that was not all, because ICL’s expansion, in markets where there was no advantage of an existing critical mass of local customer base, required a somewhat, different and long-term penetration strategy, and deep knowledge of the specificities of each market.

 SOLOMOS company had a local advantage, due to its long-term pioneering history of Panagis Solomos himself, despite the superior competition from IBM and other mainly, American companies. Hence, Solomos tried to approach important personalities, such as Mr. Pepelasis, president of  ’Agricultural Bank, and Mr. Kapsaskis, founder of ‘Ergo Bank’.

In these two cases, unfortunately, ICL did not visualize the importance of the opportunity presented, and got stuck in its own bureaucratic procedures, which did not allow the company to take advantage of an opportunity to enter the Greek banking market, the most important IT sector at the time , which IBM had already monopolized since the 1960s.

Such lack of foresight, on the part of ICL should become a lesson. This may have been the biggest misjudgment of Pan Solomos capability to help ICL make a unique success in a small European country. We lost the business over a small maintenance fee with Ergo Bank.  

Of course, ICLtook advantage of another opportunity, later, winning the second largest public tender, funded by the European ‘Mediterranean’ programs (Dellor II), approved for Greece to cover the needs of the 15 largest hospitals in Greece. The Project was shared among ICL with Hewlett-Packard, and Digital.

In this case, SOLOMOS played a primary role taking over the coordination of all three suppliers as well as the Intrasoft Company that had undertaken the project of developing the ‘Patient Medical record ’ software to be applied at a national level.

The project was successfully concluded and delivered, never the less it was only partially paid due the Greece’s inadequacies,  leading to the loss of significant  amount of subsidy budgets  for the health and IT infrastructure for the 80s and 90s. This time the pity is for the Greek administration and the health sector that suffers after more than 30 years.

4. The acquisition of Singer Business Machines by ICL

At this point (1990s) ICL’s international strategy required expansion in products and markets beyond the traditional mainframe market within UK, in order to compete with minicomputer products promoted by most international companies in the wider international market. The trends of the IT industry were moving away from mainframes, introducing wide area networks, distributed systems minicomputers and microprocessors. 

After successive failures, ICL decided to incorporate, among other companies and products, the American company  Singer Business Machines.

It is well known fact, in the international market, that integrations and mergers of companies is a very complex affair, to achieve integration in  both diverse technologies and marketing strategies but even more so for integrate personnel competancies, because often, staff reductions and significant changes in management are implemented.

The problem becomes greater if  the merger involves agencies and business shareholders with conflicting interests, customer bases and growth prospects.

In Greece, in particular, the culture of mergers was neither usual nor flexible enough, because it would need good faith and objectivity, as well as experience.

Today, many years later, only e few things can be said, away from the passions that prevailed at the time, which led to serious mistakes made by all parties.

5. The creation of PROPTIKI AE. as a single ICL representative in Greece.

ICL wished to create a company following the steps of the absorption of Singer Business Machines, but did not want to invest in the acquisition of any agent of ICL or Singer in the Greek market.

ICL left the two pre-existing representative companies, SOLOMOS and Eurodata, to resolve the problem on their own, with no intervention.

Such intervention would mean evaluation of the two companies in order to impose an objective and compromising solution, in the interest of both companies and ICL.

An independent evaluation of the two companies could provide a basis for a merger of the two companies or the creation of a new one.

The mistake of SOLOMOS was that it did not seek the involvement of ICL in this negotiation, considering that its size and history, as well as its customer base were self-evident, to ensure a greater participation in the company that would be created, and therefore assumed management control.

From the point of view of the shareholders of Eurodata, Singer agent, such a merger was not acceptable and they requested the participation of a third party, who could play the role of a regulatory factor.

Obviously, ICL did not want to play this role which would require an evaluation of this participation, but also other procedures that would complicate the venture.

ICL wanted an ‘all around’ safe solution.

Eurodata was aware of my intention to join the new company as a share holder, as part of SOLOMOS,  as a reward for my successful contribution to the creation  of ICL computer division, an intention that had been repeatedly expressed to the management of SOLOMOS, which had not rejected it, on the contrary they favored it, since I had already contributed, successfully, to the creation of the larger customer base of ICL systems, but because, I had also implemented a strategy fallowing  ICL standards and formed a team of experienced staff from scratch, in a very short period of time.

Based on this rationale, Eurodata considered that this was a fair and good solution in benefit of the cooperation.

Such participation would be independent of the possible conflicting interests of the remaining shareholders of PAN. SOLOMOS and SIA LTD, since my sole interest, as regulatory factor, would have been, exclusively for the interests of the new company.

 SOLOMOS, pretentiously, compromised with this proposition and signed an agreement with me, for the transfer of a percentage of the shares of the company under establishment to me, so that the formation of the new joint venture, under the name PROOPTIKI SA, did proceed, the same evening with the signature of the shareholders of the two companies.

Under the pretence of making a photocopy of the other agreement to transfer the Prooptiki shares to me, SOLOMOS deceived both EURODATA and me, extrapolating the signed agreement.

This document was later found among the papers of the bankrupt SOLOMOS Company. An act nobody expected to take place on part of a company of great credibility.

This action angered me personally, but it also angered the shareholders of Eurodata, as well as the staff of both companies, who was anxious for the preservation of their jobs, their labor rights and the safeguarding of ICL’s future in Greece.

After this event, the relations among the shareholders as well as the staff of the new company, ‘Prooptiki’, and SOLOMOS worsened. Such a bland deception of the shareholders of Eutodata, Nikos Kouzos as well as the violation of the sense of justice, had a very bad impact.

Despite all this, I continued to work, managing PROOPTIKI  together with of Eftichios Hatziioannou , one of the EURODATA shareholders, ensuring smooth cooperation of the staff from both companies, expecting a resolution of the problem created by Pan Solomos ltd.

6. Legal dispute, bankruptcy of SOLOMOS and PROOPTIKI

This continued until the moment when I decided to proceeded and claim the shares that belonged to me, based on the agreement that SOLOMOS co signed on the night of the signing of the share holder’s agreement for the creation of PROOPTIKI SA.

In the ‘injunction action’, the main witness supporting my claim, who was Eurodata’s accountant, made an unfortunate mistake stating that Nikos Kouzos was a shareholder, at his request, instead of saying that I was a shareholder, according to the agreement signed in the evening of the signature of the shareholders agreement for the creation of PROPTIKI SA

This was the beginning of the end of PROOPTIKI, as well as the end of SOLOMOS and EURODATA companies

PROOPTIKI’S management team, from EURODATA shareholders,  suffered a nervous breakdown and resigned from all board positions so, I personally found myself in the middle of the brake down of both  SOLOMOS ltd and PROOPTIKI sa companies

Controversies included lawsuits and clashes among staff and the PROOPTIKI SA became a daily activity..

SOLOMOS appointed a new board of directors that extorted me, from the position of Managing Director, which I had taken over, due to the resignation of Eutychios Hatziioannou.

The new board accused me and all members of the previous board, in court  with false accusations for illegal activities and malpractices, the accusations included every penal and criminal act  that the criminal code includes.

It was a period that I don’t even want to remember, it was a real nightmare.

Eventually, the new board of directors of PROOPTIKI SA lost the trial against me.

The failure to condemn me in a legal trial, put SOLOMOS in a very difficult situation, because they could not blame the previous board of PROOPTIKI SA, for the conditions PROOPTIKI and SOLOMOS were left. Both companies were collapsing in the hands of the management of SOLOMOS.

ICL itself was not at its best and did not want to take sides in such a controversy, it was looking for a solution for new investors.

No one wanted to create an ICL dealer company or a joint venture, through bankruptcies of two companies.

I personally continued to work for several months, without the new Board of Directors paying my salary and the ‘oxymoron’ was that the only trial I lost was the trial with which I claimed compensation of my wages, over this last period, because, as the court decided, I was… a shareholder.

The touching fact was that PROOPTIKI’S staff was still supporting its customer base, while the bankrupt company’s receiver was trying to protect PROOPTIKI’S staff interests.

Under these circumstances ICL was obliged to find a solution.  

7. The creation of the companies ADA and COMNET

With the initiation of the bankruptcy process of PROOPTIKI SA and SOLOMOS, ICL was forced to find a solution.

Here, however, another issue arose, the creeping antagonisms among the personnel of the previous companies SOLOMOS and EURODATA, which, as far as SOLOMOS personnel, they did not want to cooperate under the management of of EURODATA.

There had been reactions, on this issue, from the personnel of SOLOMOS computer department, since the creation of PROPTIKI

The interpretation of such reaction was difficult to attribute to a specific reason, other than personal issues of rivalry, some work issues, but also for reasons of implementing different strategies followed by the two companies.

The computer department of SOLOMOS, followed the strategy of ICL, coupled with the security inspired from SOLOMOS co, while the management of EURODATA did not inspire enough confidence to most employees, for the future of their careers.

SOLOMOS personnel were looking at EURODATA as a closed introverted group whose main characteristic was mutual support, that would not accept any third body to be be integrated or to be evaluated, based on the criteria they were accustomed to, in SOLOMOS, . The strong personality of the EURODATA shareholders was a threat to them and their carriers.

Naturally, it was very difficult for EURODATA to appreciate the problem.

As a consequence of this ongoing reaction, two companies were formed, ADA with staff from EURODATA and COMNET with staff from SOLOMOS

ICL agreed to this unorthodox solution because it did not want to be involved in the bankruptcy proceedings of both SOLOMOS and PROOPTIKI SA.

In order to maintain some coordination of the activities of both companies, as well as to maintain  a single image for ICL presence, the two companies accepted the coordination of the activity, regarding products, marketing and sales , to be undertaken and monitored by me, who divided the time of my work between the two companies. It was nearly the same situation that I experienced with EURODATA and SOLOMOS.

ICL saw this extra unorthodox solution with reservations and jokingly called it ‘TIKNICK’, from the friendly diminutives of Eutychis Hatziioannou ‘Tiki’ and Nick Kouzos, ‘Nick’

A video showing life with both ADA celebrating new year eve in true cooperation

COMNET was a company that relied mainly on revenue generated out of the customer base of 2903 computers. Hence, most income was coming  from maintenance and any software or hardware upgrades of the customer base, which proved the value of SOLOMOS’ fixed and customer base assets that generated a stable income ensuring viability of COMNET.

ADA relied on Singer Business Machines model S25 minicomputer, and on new sales from ICL’s new products, which were mainly focused on ‘on-line’ cash register terminals (point of sale) and personal computers, quatro.

Special effort and investment was made by ADA on two sectors of the IT market.

First in manufacturing and production control sector for medium size Manufacturing companies, where, for this reason, they adapted a product package under the name ‘SAFES’, an excellent international package, adapted and implemented for the Greek manufacturing market

Secondly in retail sector promoting Point of Sales terminals for department stores and hotels promoting an in house adopted hotel hospitality software ‘Welcome’

‘The brochure for ‘SAFES’ Production control package, an excellent international package, adapted and implemented for the Greek manufacturing market by ADA.

ADA initially installed these new systems, mainly Point of Sale, to customers of SOLOMOS such as the ADELE MARE and ADELE BEACH Hotels, the MINION department stores, as well as ANEK Shipping and the cruise ship company of Mr. Panagopoulos Royal Cruise Line. (Golden Odyssey Cruise Ship)

It is noteworthy that the rivalry between the staff of the two companies was possible to be mitigated under the conditions of common interest and cooperation.

An obvious example of such collaboration  was the installation of cash registers and the creation of the hotel  package ‘Welcome’ that required cooperation of Yiannis Nanos of SOLOMOS and the late Vassilis Trikaliotis of Eurodata.

The brochure that ADA created to promote ‘Welcome’ Hotel Hospitality system

The uncompetitive price of ICL’s personal computers forced ADA to look to Taiwan to import the COPAM personal computer which was an IBM compatible system.

During this entire period not a single Singer S25 was sold, which proves, once again, the importance of SOLOMOS customer base which, if more wisely utilized during this time, would have produced greater success and sustainability.

Despite the successful operation of both businesses, liquidity required new investments that were sought by both COMNET and ADA   

Neither company was able to distribute profits until ICL decided to create ICL Hellas.

8. Creation of ICL Hellas

ICL top Management at the opening presentation of ICL Hellas

Eftichios Hatziioannou at the opening presentation introducing ICL Hellas

Finally ICL decided to establish a subsidiary joint venture branch in Greece, not to invest but to cooperate with ADA and COMNET companies, securing 51% of ICL’s shares in the Joint venture company ICL Hellas

ICL took over the general management

Farewell party for Claud Scott

Freddy Grossmayer ICL Hellas General Manager during his 40th birthday

The main ICL introductory presentation by ICL management for Greece for Greece

ICL Hellas was introduced in Greece having full support from the top ICL management team with strong presence in many occasions.

The management team included Paul Whitman ICL president  ICL International, Barry Caine ICL president International trade, Richard  Chamberlain ICL Financial Manager, Chris Stahl ICL Sales Manager  as well as Catherine Heam  ICL Personnel manager

From the Greek side, were Alfred Grossmayer ICL Hellas Managing director, Eftychios  Hatziioannou, ICL Hellas Gen Manager and Nick Kouzos  ICL Hellas Marketing and Sales Director.

The Main introduction event was at Intercontinental hotel, subsequent meeting was made on special invitation for a cocktail, aboard ‘Aegean Princes’ luxury cruiser , where Oliver Milles Ambassador of UK was present

ICL Hellas began to operate achieving sales of the ME 29 computer, which was the new version of the 2903, to important customers such as the Higher Court  Arios Pagos, the Ministry of Finance, etc.

Further more ICL Hellas participated in one of the most important contests of the Greek government for the computerization of the Ministry of Finance including in its proposal the largest system available in ICL, the system PYRAMID, manufactured by Siemens. Unfortunately the same system, PYRAMID was proposed by an other major European rival, the French company Bull. Both companies purchased the system from Siemens which was the original manufacturer.

ICL PYRAMID system configuration was double in size and consequently more powerful, one of the terms of this procurement was to implement a benchmark the results of which both companies executed.

ICL Hellas summited significantly better results , yet it was excluded from the bid, before the opening of the financial proposal , having spent significant amount of money, the excuse given was that the technical part of the proposal it did not comply with a trivial bid request, to provide a ‘simulator’ program together with the proposal but it was submitted with with the benchmark results.

That was an infuriating excuse. This was totally unacceptable because ICL proposed a double power system from competition at lower price as it was proven after the opening of the financial proposal. The performance superiority had already been proven by the benchmark results.

This was the second time ICL experienced manipulation from the Greek administration. The previous case was with the procurement for the 15 hospitals that was won and yet was only partly paid.

These two projects had the highest budgets procured in Greece, at the time.

ICL’s third disappointment came from the Foreign Office order, which included an ME29 and the implementation of an OFFICE POWER application including the installation of a cabling network, the whole Project was never paid.

 Greece’s behavior of the finance ministry of Finance put an end to ICL’S endurance, despite the great success of the sale of a large number of POS terminals to Greek PTT (OTE), Hellenic duty free shops and other sales, including ‘Panafon’.

This period was very close to Fujitsu’s negotiations for the acquisition of the entire ICl, a fact that was not widely known at this stage.

The management of ICL had passed into the hands of accountants who tried to evaluate the performance of the companies based on strict financial criteria, a method that ICL inherited from the American methodology.

ICL’s business management was passed entirely to financial controllers, I remember discussions during management meetings that were not giving any opportunity to discuss various projects, pipelines, market data, staff performance, competition, products, budgets, perspectives and solutions to problems, all these business issues were overlooked as irrelevant to corporation. The only issue that mattered was quarterly figures, which could not be reached from a company selling large computer installations, in a small market like Greece. It was obvious to me that ICL was now interested to go ahead with Fujitsu negotiations.

At this stage Eutychis Hatziioannou convened an informal general meeting of the minority shareholders and proposed that they should agree to hand over their share to ICL, free of charge.

At the same time I was asked by my colleague and friend Eftichios to resign from ICL Hellas, I was stoned and I tried to understand the reason, I understood that our roads were taking different directions , I did not receive a convincing reply, I was forced to resign.

The following events verified my fears, ICL sold ICL Hellas to Fujitsu, for a price nobody knows. Fujitsu subsequently passed the Company to the Austrian STC which finally sold ICL Hellas the Greek company Singular.

Throughout this process, Eutychis Hatziioannou maintained his position and his son’s position in the companies that succeeded ICL Hellas along with its customer base and part of the staff of the original EURODATA, I don’t think anyone from the SOLOMOS staff remained.

It was a sad result for this company. I wish I had convinced my friends and partners to fallow a different approach, in every stage.

After all, ICL Hellas, in any form, could have survived. Look what happened with ICL India, it still surviving

9. Epilogue

From the history I have narrated, I may have made small mistakes in the sequence of events, but the facts are accurate and to the point.

Eventually ICL missed the opportunity to form a successful joint venture and capitalize its presence in the Greek market, while both SOLOMOS and EURODATA, totally lost their assets  

I think the story should serve as  a lesson for the wrong approach followed by ICL in every step, a legal  lesson for sa company law, a lesson for personnel management, a lesson how one should take into consideration changes in technology, a lesson how to approach  public tenders, etc.

For me the lesson, I never learned was ‘never trust a friend as a business partner’.

‘He may pull a fast one’ on you, as the old man Panagis Solomos, said to me once.

In this case the staff of P. SOLOMOS KE SIA EPE, which eventually went bankrupt, was the biggest loser, and I am not only referring to the staff of the ICL department of SOLOMOS but also to the rest of the staff who worked for a lifetime in this company that preferred to go bankrupt instead to collaborate with young and creative people who would give life to a naturally aged but pioneering Greek company.

Finally, I will say one thing about Tiki, he remained loyal to most of the Eurodata staff, who together with him retired from the company that today inherited, in any way, the work and property of those who today found other ways to continue their careers and life.

As for me, this period covered the first 25 years of my career which continued in Greece and abroad.

Dedication:

I dedicate this article to my partners in the companies, P. SOLOMOS, EURODATA, PROOPTIKI SA, ICL Hellas, ADA, COMNET, and ICL UK.

I also dedicate it to the lawyers who have represented me beyond their professional obligation, such as the law office of Zisis Kostantinou, lawyer Liberakis and lawyer Anna Maliri

 

Interview of the last living survivers from Kitkagats, a suberb of Smyrna of Asia Minor

The main dtreet in Kirkagats where our family house was at no 10.

Interview about Kitkagats from Kostas Papazachatriou with English subtitles – video Dailymotion

Συνέντευξη των τελευταίων εν ζωή επιζώντων από το Kitkagats, ένα προάστιο της Σμύρνης της Μικράς Ασίας

The interview was taken during 2006

Both branches of my family came as refugees from Asia Minor,Turkey.
I have inherited the emotional sensitivity, the rest of the members of the family,either directly or indirectly, acquired dew to the forceful uprooting from their home land .
This experience, helped me appreciate the real value of accommodating differences among people of different cultures, nationalities, religions and backgrounds.
My experience of the pain caused by uprooting people from their natural environment that consider “home land” has been very vivid and I came to the conclusion that it takes three generations to heal the pain of the elderly.That is why you see silent grandparents talking to their Grandchildren, in fact they were speechless and found their speech after two generations….
As a third generation descendant, I feel obliged to record some of these stories and capture their sentiments, although they bare a risk, due to the fact that these stories cut through long periods of time, under different conditions,conflicts, subjective observations and personal points of view, that may contradict or even offend others, due to national, religious or cultural differences.
Presenting the cases of members of my family, which inevitably are Greek stories, in no way, I want to offend or minimize the corresponding position of a Turkish person or counter argue the Turkish point of view, which is very much respected and appreciated.
Very little information exists,about the Greek community of approx. 5.000 people that lived in the town of Kirkagats, from which the branch of my family, related to my mother, came from.
Most of the information has been saved and documented in a book, written by Panos Meimareidis, a member of an important family in Kirkagats.
In the case of Greece this conflict resulted in a major catastrophe during 1922 where a significant part of Greek population was living in Asia Minor, under Ottoman rule, for many centuries. This population was forcefully uprooted and dispersed around the world sending 1.5 million refugees in the Greek mainland
There is no question that Greece made a serious mistake that gave the excuse to the rising new Turkish State to change the “status quo” of multy ethnic coexistence, that used to prevail for thousands of years, including, Hellenic, Roman, Byzantine and Ottoman Empire periods.
I have tried to capture the stories of both branches of my family that lived thru these times of enormous change and documented them on various sites on internet and videos. My only desire is to retain the memory of these events for my children
I have introduced English subtitles to video recordings on interviews taken from the last living inhabitants of the town of Kirkagats.
Their stories describe aspects of life in Kirkagats when both communities were living side by side, as well as their experience of fleeing away from Turkey during the retreat of the Greek army in September 1922.
The interviews are recorded on two videos