Δεν νομίζω ότι είναι δόκιμο η αποδεκτό, κατά οποιονδήποτε τρόπο, να μιλήσει κανείς για κανένα παράπλευρο όφελος από την δράση της πανδημίας του Κορονοιού.
Αποτελεί όμως γεγονός ότι ‘Όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος’ !!!!
Ποιος θα φανταζόταν ότι η ΔΕΗ θα επιτρέψει διακανονισμούς χρεών χωρίς προσωπική παρουσία.
Η επιτάχυνση της διαδικτυακής επικοινωνίας του κράτους με τον πολίτη και η απλοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών γίνεται πραγματικότητα, κάτω από την πίεση των γεγονότων, τα παραδείγματα είναι πολλά και θα γίνουν περισσότερα αντιληπτά συν τον χρόνο. Ποιος θα φαντάζονταν εξουσιοδοτήσεις και βεβαιώσεις χωρίς παρουσία στα ΚΕΠ.
Ηλεκτρονική συνταγογράφιση χωρίς προσωπική επίσκεψη στον ιατρό, ηλεκτρονικά υπουργικά συμβούλια με ηλεκτρονικές υπογραφές και πρακτικά.
Απλές διαδικασίες στις τράπεζες κλπ
Η αναδιάρθρωση του Δημοσίου τομέα, συμπεριλαμβανομένου του τομέα υγείας γίνεται με σχεδόν βίαιο τρόπο ανεξάρτητα από τις ιδεο-πολιτικές προκαταλήψεις.
Η αλληλεγγύη στην Ευρωπαϊκή ένωση έρχεται πάλι στο προσκήνιο, ο κίνδυνος της παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης γίνεται το πραγματικό φόβητρο, η εξάρτηση της κάθε οικονομικής εθνικής οντότητας από το σύνολο και της μίας οντότητας από την άλλη γίνεται η συγκολλητική ουσία.
Στην σκιά της υγειονομικής κρίσης, τα δόγματα αναθεωρούνται, είτε αυτά είναι οικονομικά ή πολιτικά ακόμα και θρησκευτικά που καταλήγουν τελικά να αποκτούν και γεωπολιτικά χαρακτηριστικά που καταλήγουν να εντείνουν τριπλό ανταγωνισμό μεταξύ Ασίας, Ευρώπης και Αμερικής.
Ποιος θα φανταζόταν ότι θα έρχονται κινέζικα αεροπλάνα με εξοπλισμό και προϊόντα βοήθειας προς την Ιταλία και την Ελλάδα αντί αντιστοίχων Αμερικανικών.
Συνοπτικά, μπορούμε να πούμε ότι η επιζητούμενη ταχύρρυθμη προσαρμογή στις νέες συνθήκες και η εφαρμογή αναγκαίων καινοτομιών που πολλοί ήδη κατάφεραν να υιοθετήσουν, λόγω ευέλικτης προσέγγισης, μπορεί να επιτευχθεί και από τους υπόλοιπους, αλλά με νέο πολύ βίαιο τρόπο.
Ας παρατηρήσουμε, γύρω μας, πως ανταποκρίνονται τα διαφορετικά τμήματα της κοινωνίας μας, η νεολαία, οι ηλικιωμένοι, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, επίσης πως αλλάζει η διαβίωση, ο τρόπος διασκέδασης, ο τρόπος εργασίας κλπ.
Αλλά ακόμα και οι θετικές επιπτώσεις στο περιβάλλον δεν περνούν απαρατήρητες, όπως, η πρόσκαιρη μείωση του καυσαερίου στην ατμόσφαιρα από τον περιορισμό της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων λόγω των περιορισμών αλλά και της υιοθέτησης εργασίας από το σπίτι, επίσης, θετικές συνέπειες εμφανίζονται με τις καθαρότερες θάλασσες από την μείωση των δραστηριοτήτων , ας μην ξεχνάμε και τα ψάρια που επανήλθαν στα νερά της Βενετίας.
Είναι βέβαια ακόμα άγνωστο τι θα ακολουθήσει μετά την λήξη της περιόδου της κρίσης αυτής τόσο στον τομέα υγείας αλλά και στην οικονομία. Πόσο θα επηρεασθεί στο μέλλον η τοπική οικονομία;
Τι θα γίνει με το μεταναστευτικό, πως θα αντιδράσει η οικονομία, θα επικρατήσει ο ανελέητος αυθαίρετος, άγριος ανταγωνισμός η θα δούμε πνεύμα συνεργασίας και αυτοπειθαρχίας, όπως φάνηκε να επικρατεί την περίοδο τις κρίσης;
Πόσα από τα πλεονεκτήματα της βίαιης προσαρμογής θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε μετά την λήξη της κρίσης;
Αλλά και τι καινούριες καινοτομίες θα εμφανιστούν για την αντιμετώπιση μελλοντικών κρίσεων γιατί πιστεύω ότι η κρίση του Κορονοιού ήταν μία προειδοποίηση από τι κινδυνεύουμε στο μέλλον. Η Ελλάδα λόγω εξάρτησης από τον τουρισμό και τις μεταφορές αυτόματα είναι περισσότερο εξαρτημένη και από τους παγκόσμιους οικονομικούς και άλλους παράγοντες.
Ίσως το επίπεδο και η ετοιμότητα των υπηρεσιών υγείας και επικοινωνιών να αποτελέσει τις σημαντικότερες επενδύσεις για το μέλλον.