“Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα είπες με το πρώτο σου το γάλα”
Πρόσφατα Γάλλος οικονομικός αναλυτής από την Ευρωπαϊκή ομάδα, σε σχέση με την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα είπε:
“Αντί να δίδουμε τόσα χρήματα σε επιδοτήσεις και δάνεια στην Ελλάδα θα έπρεπε να τους δώσουμε τεχνική βοήθεια να εκσυγχρονίσουν τον δημόσιο”.
Πολλοί από εμάς το πιστεύουν αλλά κανείς δεν το αποτόλμησε.
Μερικοί πίστεψαν στις εξαγγελίες της νέας αριστερής πολιτικής δύναμης που επιτέλους θα έφερνε την αλλαγή στην Ελλάδα αλλά τραγουδούν πάλι “Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τ’ είπες με το πρώτο σου το γάλα”
Στην πράξη θυσιάζεται η ιδιωτική οικονομία για να διατηρηθεί η προστασίας του πελατειακού κράτους και ευρύτερου δημοσίου.
Επικαλείται ο Τσίπρας και οι υπουργοί του ότι επιτελεί έργο κάθαρσης και ότι θα δούμε σύντομα τα θετικά αποτελέσματα του καθαρού αέρα που φέρνει το νέο αριστερό πνεύμα. Αυτό που στηρίζει τους “αδύνατους” που είναι και η παραδοσιακή εκλογική και ιδεολογική του πελατεία και κάνει πράξη την “αναδιανομή” του πλούτου που κατέχουν οι τραπεζίτες και η “ντόπια και διεθνής πλουτοκρατία….” αυτή μας λέει η αριστερή ‘νομενκλατούρα’ αυτή είναι η αλήθεια. Τα άλλα είναι διαδικαστικά…
Το ψέμα όμως έχει κοντά πόδια. Δεν κρύβεται πια η αναχρονιστική ιδεοληψία που κρύβεται πίσω από τον δήθεν φρέσκο αέρα του χαμογελαστού ‘γητευτή’ του λαού.
Δεν μιλάμε για μείωση του δημοσίου τομέα, που τρομάζει τον δύστυχο και ανεπαρκή δημόσιο υπάλληλο, μιλάμε για την απαξίωσή του από την ανίκανη πολιτική και κομματική διαχείριση του
Ειπώθηκε άραγε η αλήθεια για την σπατάλη του δημοσίου και για την συναλλαγή του κάθε κόμματος με διορισμούς που δημιουργήθηκε από τον δικομματισμό που, αλίμονο, συνεχίζει και η αριστερή κυβέρνηση;
Μήπως αυτή η αριστερά, που ανοιχτά διακηρύσσει ότι δεν ανήκει στην οικογένεια του “Δημοκρατικού Σοσιαλισμού”, δήλωση του Τσίπρα στην ΕΡΤ σε συνέντευξη – τύπου μονοκομματικού διαγγέλματος στις 7-12-15, ακολουθεί το δόγμα “ ο σκοπός αγιάζει τα μέσα;”
Τα δείγματα, για οποιονδήποτε έχει τα μάτια του ανοιχτά και είναι απαλλαγμένος από ιστορικούς φανατισμούς και ιδεοληψίες είναι εμφανή σε κάθε τομέα, στο κράτος και στην ιδιωτική οικονομία, ο μακροχρόνιος στόχος της δεν μπορεί να κρυφτεί. Φαίνονται ακόμα και στα πιο πρόσφατα παραδείγματα.
Στην Υγεία:
Είναι σωστό να διορίζονται τόσοι νέοι διοικητές νοσοκομείων με κομματικά κριτήρια, ιδιαίτερα όταν είναι γνωστό ότι η διαδικασία κοστίζει και οι παλαιοί αποζημιώνονται μετά από προσφυγές με 50.000€ τον χρόνο για 5 χρόνια; Ποιοι είναι άραγε αυτοί οι νέοι διοικητές;
Δεν αποτελεί, αυτή η παρόδια το χειρότερου κομματικό κράτους; Το ίδιο έγινε στην εκπαίδευση γίνεται στα υπουργία. Ούτε καν ο δικομματισμός δεν το έκανε αυτό. Η εναλλαγή μεθοδεύεται από τον κακώς νοούμενο συνδικαλισμό , είναι η εναλλαγή της ΔΑΚΕ με ΠΑΣΚΕ που στην πραγματικότητα διοικούν. Αυτή η ιστορία με την εναλλαγή των ‘δικών’ μας παιδιών που άλλοτε είναι μπλε άλλοτε πράσινα και τώρα έγιναν ροζ, σαν τα ρούχα που βάφτηκαν, δεν μπορεί να συνεχίζεται. Είναι αυτό σύστημα; Ποια προσδοκία ικανοποιεί; Με κατακυριεύει πλήρης απογοήτευση….
Στην Παιδεία:
Έξοχο παράδειγμα η Τροπολογία του τραγικού κ Φίλη, ήθελε και θέλει να ρυθμίσει κάτω από τα λεγόμενα ‘βοσκοτόπια’, τους διορισμούς. Ο κ Κοστέλο της Τροικα ζητά την άμεση απόσυρση της τροπολογίας, διότι αυτή καθιστά απόπειρα κομματικής παρέμβασης που υλοποιείται με μία προσχηματική συνέντευξη από διορισμένη επιτροπή με πλειοψηφία μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ . ΝΤΡΟΠΗ.
Γενικότερα ερωτώ.
Γνωρίζεις κ Τσίπρα τα ποσά αποζημίωσης που απαιτούνται για μεταθέσεις στο δημόσιο;
Μπορούν να υπολογιστούν οι ψεύτικες υπερωρίες και εικονικές παρουσίες στο δημόσιο;
Η αριστεία είναι ρετσινιά;
Είναι πράγματι απαραίτητοι 2000 υπάλληλοι στην βουλή, η μήπως είναι συγγενείς και αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί;
Είναι σωστό να υπάρχουν και να επεμβαίνουν κομματικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια;
Γιατί να μην υπάρχουν Ιδιωτικά πανεπιστήμια;
Είναι πράγματι αναγκαίος ο μεγάλος αριθμός διδασκάλων δημοσίου που προσλαμβάνονται με αδιαφανείς διαδικασίες για να καλύψουν μεγάλο αριθμό ειδικοτήτων που δεν αντιστοιχούν στις τρέχουσες ανάγκες της χώρας, αντίθετα με αυτά που ισχύουν στην υπόλοιπη Ευρώπη;
Ιδιωτικοποιήσεις, γιατί καθυστερούν αφού μειώνουν την ανεργία και κατ’ επέκταση αυξάνονται τα έσοδα στα ασφαλιστικά ταμία και αποφεύγεται η μείωσης στις συντάξεις;
Η φορολογία σκοτώνει την ιδιωτική οικονομία, ιδιαίτερα όταν υπάρχει τόσο σοβαρός ανταγωνισμός με φορολογία των επιχειρήσεων που δεν ξεπερνά το 10% με 15% στους γείτονες μας
Είναι πράγματι σωστό να χορηγεί τις άδειες των καναλιών ένας υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ αντί μίας επιτροπής; Αν αυτό το έκανε κάποιο άλλο κόμμα πως θα αντιδρούσε η αριστερά;
Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα και για διάτρητες αποφάσεις για προμήθειες που μου θυμίζουν την εποχή των ‘πρασινοφρουρών’ του ΠΑΣΟΚ αλλά σταματώ εδώ.
Η διαφθορά και η διαπλοκή απαιτεί κάποιες απλές διαδικασίες που δεν τηρούνται ούτε στην παρούσα κατάσταση που ευαγγελίζεται την αριστερή ηθική.
Αλλά δεν θέλω να τελειώσω αυτό το μικρό άρθρο, και να το αφήσω έκθετο και ευάλωτο στην κριτική σου αγαπητέ, ότι ενδεχομένως πάσχω από μίαν άλλη ιδεοληψία του άκρατου φιλελευθερισμού. Είμαι σε θέση να βλέπω τα λάθη και τα προβλήματα της δύσης που εκμεταλλεύεται όπως ο κάθε έξυπνος καπιταλιστής τις αδυναμίες κάθε συγκυρίας. Βλέπω ότι είναι ο φτωχός Ευρωπαϊκός νότος που θέλει να πετύχει το οικονομικό πολιτικό πείραμα και να διατηρηθεί η Ενωμένη Ευρώπη, την ίδια στιγμή που ο πλούσιος βοράς θέλει να αποσχισθεί για να μην μοιραστεί τον πλούτο του.
Τα βλέπω αυτά γι αυτό αναζητώ τον ικανό εκείνο πολιτικό ηγέτη που θα μπορέσει να ενώσει τον Ελληνικό λαό και να αντιπαρατεθεί έξυπνα και αποτελεσματικά. Αυτός θα μπορούσε να κερδίσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη του Έλληνα αλλά θα μπορούσε ταυτόχρονα να συμπαρασύρει και τον υπόλοιπο Νότο. Εσύ δεν είσαι αυτός, ενώ είχες την ευκαιρία, εσύ είσαι απλώς ένα…. Σύμπτωμα.