Η οδύσσεια και η τιμωρία της προσμονής μιας ουτοπίας

Η αναζήτηση μιας οπτασίας

Η ποίηση γοητεύει από την αυγή της ιστορίας, γι’ αυτό ο Όμηρος ακόμα συγκινεί για τρείς χιλιάδες χρόνια. και φαίνεται ότι θα συγκινεί πολύ ακόμα.

Τι προσπαθεί να πεί ο ποιητής;

Μα, τα δεινά της ανθρωπότητας , περιγράφει, με αλληγορίες , τονίζοντας. από την αρχή, με την Οδύσσεια, την προσμονή μιας χαράς που έπρεπε να έρθει.

Γυναίκα έφερε τον πόλεμο, γυναίκα αναζητά ο ποιητής, την κάθαρση να φέρει.

Η Ελένη ήταν η αμαρτωλή, και ήταν εύλογο, ο ποιητής, την Πηνελόπη την πιστή να τραγουδήσει, σαν λογική συνέπεια, την κάθαρση να φέρει.

Αυτό, η φύση του ανδρός, αναζητά σαν φυσική ανταμοιβή για τα δεινά που πέρασε, και πλάθει μια Πηνελόπη ιδανική.

Καλόπιστε αναγνώστη, είναι μια ειρωνεία του ποιητή , διέξοδο συμβατική να δώσει.

Κρύβει μια ερμηνεία αιρετική, που δεν τολμά, στο ποίημα, να δώσει.

Ελπίζει κάποιοι να αντιληφθούν ότι η Ελένη η όμορφη, και η Πηνελόπη η πιστή αλλά και η Καλυψώ, και η Ναυσικά και η Κίρκη, τον ίδιο έρωτα υμνούν, και ανάλογα με τις δικές τους ανάγκες πράττουν.

Αυτό το ποίημα την φύση της εναλλαγής διδάσκει , της χαράς με την λύπη, δείχνει το άγχος της προσπάθειας, τον πόνο της απογοήτευσης από την προδοσία, αυτή που ανάβει το καντήλι της προσμονής κάποιας ανταμοιβής.

Συναισθήματα που πολλοί πιστεύουν πως είναι, νομοτελειακά, και αλληλένδετα της φύσης δημιουργήματα.

Δεν είναι, όμως, πάντα έτσι. Η ανταμοιβή, πολύ συχνά, δεν έρχεται.

Το κρύβει αυτό ο Όμηρος, σκόπημα, ή άθελά του, γιατί αποζητά την κάθαρση στο δημιούργημά του.

Αλλά εσύ μην παρασύρεσαι.

Μην ελπίζεις ότι θα συναντήσεις τη ‘Νιρβάνα’ της ευτυχίας, σε μία ήρεμη θάλασσα που ακολουθεί μετά από την τρικυμία, όπως συχνά, φαντάζεσαι, αλλοίμονο, θα στο διδάξει η ζωή, αυτή η προσμονή είναι μια ουτοπία.

Η ενόραση της Νιρβάνα

Η χαρά συνυπάρχει με τα ‘ματωμένα γόνατα‘, στο φωνάζει ο ποιητής, αυτό είναι το αναμενόμενο, και καθώς φαίνεται, και το σύνηθες και δίκαιο.

Αποζητά πολλές χαρές ο άνθρωπος, στον έρωτα, στην επιτυχία, στη φιλία, στην αίσθηση ότι ανήκεις, σε μία οικογένεια, σε μια θρησκεία, σε μια πολιτική παράταξη , σε μια υπαρξιακή θεώρηση, σε μια συμπόρευση, σε μια πατρίδα, ακόμα και σε μία ποδοσφαιρική ομάδα.

Ο νόμος της φύσης είναι αμείλικτος, δεν θα βρεις την Νιρβάνα, όσο κι’ αν ψάξεις, ούτε και  στην ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας που αναζητάς, και της αυτονομίας, που πολλοί προσβλέπουν, σαν μία διέξοδο , αυτή είναι που σε ξεγελάει, ακόμα περισσότερο, και πέφτεις στην παγίδα.  

Ο ανεξάρτητος άνθρωπος είναι εκείνος που δεν έχει βρει  κανένα άλλον, που θα ήθελε να είναι εξαρτημένος από αυτόν. Γι’ αυτό παραμένει μόνος.        

Τότε και μόνο τότε, καταλαβαίνεις, και μετράς, στην ζυγαριά των συναισθημάτων σου, το βάρος ενός άγνωστου πόνου, που δεν μοιάζει με τίποτα άλλο, ούτε και με τον πόνο της εγκατάλειψης και της έλλειψης, που είναι ένας πόνος πιο γνώριμος, κι ας έχει  μέσα του το δηλητήριο της εκδίκησης.

Γι’ αυτό αναζητάς την ανεξαρτησία σου.  

Η ανεξαρτησία είναι ψεύτικη, προκαλεί ευθύνη και μοναξιά, και η μοναξιά είναι το τελευταίο στάδιο πριν από το τέλος, μοιάζει με προδοσία, που είναι σαν ένα έγκλημα μαζί με τιμωρία.

Η ανεξαρτησία είναι, και αυτή, μόνο μια οφθαλμαπάτη.

Κ’ η προδοσία έχει ανάγκη το αναισθητικό για να την αντέξεις.

Η ίδια η προδοσία το γνωρίζει, δεν περιμένει την συγχώρεση, αλλά ζητά,  με απόγνωση, μια λύτρωση που ποτέ δεν έρχεται.

Αυτή είναι και η τιμωρία.

Η τιμωρία εκείνης της στιγμής που αναγνωρίζεις την οπτασία της ουτοπικής πιστής Πηνελόπης, που κάποιοι εκεί στην άφησαν , αιώνια να είναι μαζί σου, όχι για συντροφιά, αλλά σαν τιμωρία, δική σου και δική της .

Και αν είναι αυτόν τον Οδυσσέα που, κρυφά θέλει να εκδικηθεί ο ποιητής, γιατί το κάνει;

Μήπως η θεά του έρωτα, η Αφροδίτη ζήλεψε αυτόν τον φαλλοκράτη Οδυσσέα για τα επτά χρόνια που έζησε με την Καλυψώ, την πρόσκερη διαμονή της Ναυσικά, την Κίρκη και ποιος ξέρει πόσες άλλες;

Τον Πάρη έπρεπε να τιμωρήσει η έρημη, όχι τον Οδυσσέα .

Η ουτοπία

‘Η ΠΕΡΑΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΖΙΚΟΥ’ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Γ. ΣΓΟΥΡΙΔΗ

Το βιβλίο περιγράφει την ιστορία της Περάμου, στην Χερσόνησο της Κυζίκου της Μικράς Ασίας με αναφορά στα έθιμα και γεγονότα , στους τελευταίους κατοίκους με διασωθείσες φωτογραφίες και ιστορικά κείμενα χάρτες κλπ.

Το βιβλίο που έχει 605 σελίδες, και μπορεί κανείς να προμηθευτεί από τον Σύλλογο Περαμίων Κυζικηνών της Νέας Περάμου Μεγαρίδος.

Εδώ μπορείτε να το διαβάσετε σε ψηφιακή μορφή.

Εκτός από το βιβλίο το βιβλίο ‘Η Πέραμος της Κυζίκου’, που αποτελεί μνημείο για τις νεότερες γενιές των προγόνων μας. μπορείτε να επισκεφτείτε την Ιστοσελίδα, https://nickkouzos.com,  που περιλαμβάνει κεφάλαια, άρθρα και βίντεο σχετικά με την ιστορία του ξεριζωμού των δύο κλάδων των οικογενειών του πατέρα και της μητέρας του Νικολάου Κούζου (εγγονού του τελευταίου διευθυντού και δασκάλου του Ελληνικού σχολείου της Περάμου), από την Μικρά Ασία, μετά την καταστροφή του Ελληνικού στρατού το 1922

Το αντικείμενο επεκτείνεται σε γενικότερα ιστορικά στοιχεία για την Πέραμο με αναφορές για τις σχέσεις και επιπτώσεις της σύγκρουσης των δύο λαών που τους επηρεάζει μέχρι σήμερα.

Το site περιλαμβάνει αποσπάσματα από το βιβλίο του Γ Σγουρίδη , μεταφρασμένα στα Αγγλικά,

i-peramosΛήψη

i-peramos-1Λήψη

ΚΙΡΚΑΓΑΤΣ ΒΟΟΚ

ce9ace99cea1ce9ace91ce93ce91cea4cea3Λήψη

Το πρόβλημα της νεανικής εγκληματικότητας

Για την αυξανόμενη νεανική εγκληματικότητα στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο , ένα μπορεί να ειπωθεί με βεβαιότητα, δεν ευθύνονται οι νέοι γι’ αυτό.

Εμείς η γενιές των ενηλίκων φέρουμε ολόκληρη την ευθύνη κυρίως γιατί οι νέοι από βρεφική ηλικία λειτουργούν μιμητικά.

Εύκολα θα μπορούσε κανείς να αναρωτηθεί, και πόσο πίσω μπορεί να πάει αυτή η γενίκευση ;

 Δηλαδή όσο προχωράμε σε καινούριες γενιές τόσο χειρότερες γενιές θα δημιουργούνται;

 Αυτή η ορμήνια δεν είναι πολύ γενικόλογη;

 Ασφαλώς είναι γενικόλογη και δεν αφορά μία καταστροφική πορεία στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Υπάρχουν εναλλαγές της ανθρωπότητας διάσπαρτες σε περιόδους, περιοχές και πολιτισμικά υπόβαθρα και τυχαία γεγονότα.

Είναι ανάγκη να επικεντρωθούμε στην σημερινή συγκυρία, για να βγάλουμε μερικά συμπεράσματα και να βρούμε λύσεις  να αναστείλουμε, όσο είναι δυνατό τον κατήφορο αυτού του τμήματος της κοινωνίας κυρίως των ανηλίκων  που υφίσταται τις συνέπειες αυτές.

Για να γίνει αυτό, βέβαια, πρώτα πρέπει εμείς να συνειδητοποιήσουμε τις γενεσιουργικές αιτίες των δικών μας,  δηλαδή των ενηλίκων, τις λανθασμένες λειτουργίες, ως προς τις επιρροές που ασκούμε προς τα ανήλικα παιδιά μας.

Είναι γεγονός ότι διανύουμε μία περίοδο ταχύτερης μεταβολής των κοινωνικών και οικονομικών εξελίξεων με άμεσες  επιπτώσεις  στο αίσθημα ασφάλειας στους πληθυσμούς όλων των λαών, που, για τον κάθε λαό, μπορεί να έχει και διαφορετικούς λόγους.

Μερικά παραδείγματα αποτελούν, η κλιματική αλλαγή, η μετανάστευση, η τρομοκρατία, η πολιτική αστάθεια, η επαγγελματική απαξίωση, η απαξίωση θεσμών, οι οικονομικές κρίσεις, η δημογραφική κρίση από υπογεννητικότητα και γήρανση του πληθυσμού, ή αντίστροφα, συνέπειες του υπερπληθυσμό, υγειονομικές κρίσεις, ανεργία  κλπ.

Όλα τα παραπάνω δημιουργούν άγχος τόσο σε προηγμένες όσο και σε αναπτυσσόμενες κοινωνίες.

Η ταχύτητα με την οποία εξελίσσονται όλοι αυτοί οι παράγοντες αποτελούν το νέο παράγοντα, την σημερινή εποχή, σε σχέση με τις συνθήκες που βίωσαν οι παλαιότερες γενιές ,που είχαν τον χρόνο να προσαρμοστούν, παρά την σκληρότητα των συνθηκών που βίωνε η κάθε γενιά.

Σήμερα, παρά την βελτίωση των συνθηκών που βιώνουμε, η ανασφάλεια έγινε μεγαλύτερη, τόσο για τους παράγοντες που αναφέραμε αλλά και της ευκολότερης διάδοσης των γεγονότων, μέσω και της τηλεόρασης και των κοινωνικών μέσων γενικότερα.

Ταυτόχρονα τα πρότυπα που προβάλλονται ενισχύουν την προβολή της διαφοράς στη ποιότητα της ζωής μεταξύ των ανθρώπων, κοινωνιών και εθνών.

Είναι φυσικό, τα πολιτικά συστήματα να εκμεταλλεύονται τις ανθρώπινες αδυναμίες για να προάγουν τις απόψεις τους προς όφελος των ιδεολογιών τους για την δημιουργία μίας καλύτερης ζωής, γεγονός που αυξάνει την πολιτικοποίηση της καθημερινότητας και του φανατισμού.

Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, είναι επίσης φυσικό να προσεγγίζουν, οι κοινωνίες, περισσότερο υλιστικά τους στόχους για την βελτίωση του επιπέδου της ζωής ενώ, η τυχόν αποτυχία για την επίτευξη των στόχων, να μετατρέπει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας σε δυσαρεστημένους πολίτες που μεταφέρουν την δυσαρέσκεια αυτή και μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον.

Τα παιδιά είναι οι πρώτοι και πιο ευαίσθητοι αποδέκτες της δυσαρέσκειας αυτής, που σαν μιμητικά όντα προσεγγίζουν την ζωή αρνητικά.

Από εκεί και πέρα εξαρτάτε, από το επίπεδο των γονέων και του γενικότερου περιβάλλοντος, που θα καταλήξει η διαμαρτυρία.

Η διαμαρτυρία θα πάρει διάφορες μορφές, από πλήρη έλλειψη  προσαρμοστικότητας, σε επιθετικότητα, αντικοινωνικότητα, εσωστρέφεια, καταθλιπτική συμπεριφορά μέχρι εγκληματικότητα.

Είναι αποκλειστική  ευθύνη του οικογενειακού και σχολικού περιβάλλοντος να προστατεύσει τα παιδιά στην φάση αυτή, δεν υπάρχει απολύτως καμία δικαιολογία να εμφανιστεί αμέλεια στις ευαίσθητες ηλικίες.

Η αποκλειστικά υλιστική προσέγγιση στην ηλικία αυτή είναι εγκληματική. Είναι ανάγκη να δοθεί η ευκαιρία στα παιδιά να αναπτύξουν κάποιο ρομαντισμό, αυτός θα επηρεάσει την ζωή τους ολόκληρη.

Τι εννοώ ρομαντισμό;

Εννοώ απασχόληση των παιδιών με τον αθλητισμό και τις τέχνες, ανάλογα με την προσωπικότητα και τις κλείσεις του παιδιού.

Η μουσική, ο χορός, το θέατρο, η ποίηση, η λογοτεχνία, σε όλα τα επίπεδα και τις κατηγορίες μέχρι να ανακαλύψουμε που υπάρχει το ενδιαφέρον και η κλίση του παιδιού.

Αν το παιδί αισθανθεί ενδιαφέρον και αναγνώριση σε κάποιο από τα αθλήματα ή και τις τέχνες θα τα αγαπήσει και θα έχουμε ένα λιγότερο προβληματικό παιδί στην εφηβεία του.

Η βοήθεια του παιδιού μέχρι να ανακαλύψει τα ενδιαφέροντα του απαιτεί υπομονή και χρόνο, δεν το περνάμε το παιδί στον υπολογιστή και στα  Computer games, γιατί είναι σαν να του σκοτώνουμε τον ρομαντισμό χωρίς επιστροφή.

Αν ασχοληθούμε λίγο περισσότερο, σε αυτή την ηλικία, δεν θα έχουμε προβλήματα αργότερα σε προεφηβικές ή εφηβικές  ηλικίες.

Κατά την γνώμη μου, η καταστολή της εγκληματικότητας είναι ποιο δύσκολη σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπως, δυστυχώς, εμφανίζονται σήμερα, δηλαδή ακόμα και στα 12 χρόνια. Όμως η προσπάθεια να απασχοληθεί και ο έφηβος με τον αθλητισμό και κάποια τέχνη δεν πρέπει να σταματήσει.  

Μία σύντομη περίληψη του ερωτικού συναισθήματος.

Οι άνδρες, όπως και οι γυναίκες, αναζητούν έναν συνδυασμό ιδιοτήτων όταν αναζητούν σύντροφο. Η αρχική έλξη συχνά περιλαμβάνει τη φυσική εμφάνιση, καθώς οι οπτικές ενδείξεις παίζουν σημαντικό ρόλο. Η αυτοπεποίθηση, η αίσθηση του χιούμορ και τα κοινά ενδιαφέροντα συμβάλλουν επίσης στην ελκυστικότητα. Ωστόσο, οι ατομικές προτιμήσεις διαφέρουν και αυτό που εκτιμά ένα άτομο μπορεί να μην είναι καθολικό. Η οικοδόμηση μιας σύνδεσης που βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό και την κατανόηση είναι ζωτικής σημασίας για μια μόνιμη σχέση.

Παρ’ όλη την παραπάνω λογική θεώρηση παραμένει μυστήριο εάν το ερωτικό συναίσθημα μπορεί να προσδιοριστεί από συγκεκριμένες συνθήκες και χαρακτηριστικά.

Μπορεί να υπάρξουν συνθήκες που μπορεί να συμπέσουν περισσότερες  από μία φορά, ή μία σπάνια περίπτωση αναστέλλει την δημιουργία μιας δεύτερης ή τρίτης φοράς;

Αυτό είναι πολύ δύσκολο να απαντηθεί κυρίως διότι οι προσωπικότητες των ανθρώπων διαφέρουν όσον αφορά τις ευαισθησίες που υπάρχουν αλλά και τις αδυναμίες στις προσωπικότητες που υποβόσκουν συνειδητά ή ασυνείδητα σε κάθε άτομο.

Το θέμα γίνεται ακόμα πιο πολύπλοκο όταν οι ευαισθησίες και οι αδυναμίες μεταβάλλονται χρονικά με την ωρίμανση της προσωπικότητας.

Πιο συναίσθημα επιβιώνει τελικά, η φυσική έλξη, ο θαυμασμός της προσωπικότητας, η ασφάλεια που ένας σύντροφος προσφέρει, η συντροφικότητα, ή η θαλπωρή μιας  αγκαλιάς, η απλή ζεστασιά του χεριού που σε κράτησε όταν περπατούσες δίπλα δίπλα, κρατώντας αυτό το χέρι;

Τι ρόλο παίζει  η σεξουαλική ταύτιση; Ασφαλώς σημαντικό.

Τι ρόλο παίζουν τα όνειρα, οι αναμνήσεις και οι στιγμές χαράς που έζησες;

Tι ρόλο παίζουν οι κοινοί στόχοι, τα δημιουργήματα, τι ρόλο παίζουν οι τύψεις, που πάντα υπάρχουν, οι χαμένες ευκαιρίες, οι στιγμές που δεν έζησες, ή αυτές που έζησες;

Είναι πράγματι δύσκολο να αναπαραχθούν και να συντονιστούν όλα αυτά μαζί, διαχρονικά για να συγκρίνεις , στιγμές, ανάγκες και όνειρα για τόσες στιγμές  μες’ την ζωή ενός ανθρώπου, και αν σκεφτείς ότι αυτοί οι συνδυασμοί αφορούν δύο ανθρώπους με σύνθετες ευαισθησίες και πολλές ανάγκες βγάζεις, μόνο σου,  ένα συμπέρασμα γιατί ο έρωτας είναι ένα σπάνιο γεγονός για σπάνιους ανθρώπους.   

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ