18 Μαΐου, 201218 Μαΐου, 2012 by nickkouzos

Ανεργία και επιχειρηματικότητα.

Αγαπητοί φίλοι,

Απευθύνομε σ’ εσάς σε μια περίοδο κρίσης τόσο Εθνικής όσο και παγκόσμιας.

Απευθύνομε σ’ εσάς που είστε,

είτε νέοι χωρίς δουλειά,
είτε πρόσφατα απολυμένοι μεσήλικες από τον ιδιωτικό η τον δημόσιο τομέα
ακόμα και πρόωρα συνταξιοδοτημένοι,
η ελεύθεροι επαγγελματίες που η δραστηριότητα τους χάθηκε
και πολύ άλλοι, ειδικευμένοι και ανειδίκευτοι,
γυναίκες και άνδρες.

Απευθύνομε σε σας για να βάλω ένα λιθαράκι σ’ ένα ανάχωμα που σταματά την απόγνωση και για να σας προτρέψω να δράσετε.

Σαν λαός και κοινωνία βρισκόμαστε σε μία μεταβατική περίοδο που μόνο η δράση μπορεί να μας βοηθήσει. Η δράση προς νέες. κατευθύνσεις, νέες αξίες ,νέες συνήθειες, νέες ιδέες.

Ποιες είναι όμως αυτές οι νέες κατευθύνσεις, και νέες αρχές;

Θα προσπαθήσω να βοηθήσω στην διαμόρφωση μίας προσέγγισης που πιστεύω ότι θα συμβάλει στο ξεκίνημα της δραστηριοποίησης που θα γεννήσει για καθένα από εσάς νέες χρήσιμες ιδέες που θα μπορούν να αξιοποιηθούν ανάλογα, σε πολλά και διαφορετικά περιβάλλοντα.

Ζήσαμε πολλά χρόνια με την ιδέα του “διορισμού”, όλοι θα θυμόμαστε την γνωστή φιλική ερώτησε “διορίστηκες”?

Πρώτη φάση:

Ξεχνάμε τους διορισμούς!!

Αρκετά χρόνια πέρασαν με κρατικοδίαιτη απασχόληση, αυτή η μορφή εργασίας πέθανε, ζήτω η επιχειρηματικότητα.

Μα πια επιχειρηματικότητα, αφού η αγορά στην Ελλάδα είναι νεκρή;

Υπάρχουν ένα εκατομμύριο επίσημοι άνεργοι και άλλοι τόσοι ανεπίσημοι.

Το κράτος δεν μπορεί να μας σώσει. Ποιος θα μας σώσει;

Ας σκεφτούμε θετικά, σήμερα και τώρα.

Δεύτερη φάση:

Ο ύπνος και η φυγή δεν είναι λύση.

Σηκώνεσαι από το πρωί στις 8 πμ.

Αναλογίζεσαι ποιο είναι το αντικείμενό σου, σε τι ειδικεύεσαι, ποια είναι τα ενδιαφέροντά σου και οι δυνατότητές σου. Τι στόχους είχες και έχεις.

Καταγράφεις σ’ ένα χαρτί τ’ αποτελέσματα αν θέλεις.

Αναλογίζεσαι αν το περιβάλλον σου έχει ανάγκη των δυνατοτήτων σου και διεύρυνε την έννοια του περιβάλλοντος σε χώρο και χρόνο.

Σκέψου σαν πρωθυπουργός που προσπαθεί να χρηματοδοτήσει δραστηριότητες που θα βοηθούσαν την χώρα σ’ αυτό το κλίμα της κρίσης.

Θα χρηματοδοτούσες εταιρίες εξαγωγών ;

Ίσως τον τουρισμό, αγροτικά προϊόντα, εκπαίδευση γενικά η για χρήση διαδικτύου, διαφήμιση, Μάρκετινγκ, πωλήσεις εντός η εκτός Ελλάδος, υπηρεσίες οικιακής εξυπηρέτησης ηλικιωμένων η ανθρώπων με ιδιαίτερες ανάγκες, πρακτορεύσεις, μεσιτείες, εταιρείες παραγωγής ηλιακής η αιολικής ενέργειας, διάφορες νέες τεχνολογίες κλπ κλπ.

Δεν είναι δυνατόν να καταγράψουμε εδώ τις σκέψεις που θα μπορούσαν να προκύψουν για κάθε ξεχωριστή περίπτωση, όμως μπορούμε να πούμε ότι η ο εξωστρεφής προσανατολισμός και τα επαγγέλματα που ανταποκρίνονται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες των αγορών και του κοινωνικού ιστού θα είναι αυτές που όταν συνδυάζονται με τις δυνατότητες του ατόμου θα παρέχουν και τις πιθανότητες επιτυχίας.

Τρίτη φάση:

Το επόμενο στάδιο είναι η διερεύνηση των πηγών πληροφοριών για την διαθεσιμότητα θέσεων εργασίας η δυνατότητα δραστηριοποίησης με ίδια μέσα για ατομική η συνεταιριστική απασχόληση.

Ποια είναι τα μέσα αυτά;

Η σημερινή τεχνολογία παρέχει μεγάλες δυνατότητες για βάσεις δεδομένων στις οποίες διαφημίζονται ευκαιρίες απασχόλησης, αλλά και η διερεύνηση διαφόρων προγραμμάτων που επιδοτούνται ιδιαίτερα για νέα άτομα μπορούν να διερευνηθούν είτε μέσω διαδυκτίου η με επίσκεψη στους αρμοδίους φορείς και υπουργία.

Βέβαια αυτά τα προγράμματα επιδοτούν συνήθως κεφαλαιουχικό εξοπλισμό και όχι λειτουργικά έξοδα.

Η επιχειρηματικότητα όμως δεν είναι κάτι που αναπτύσσεται μόνο με κανόνες και οδηγίες είναι αποτέλεσμα της εφευρετικότητας και της γνώσης των αναγκών και λειτουργιών της αγοράς.

Οι κατευθύνσεις όμως μπορούν να αποτελέσουν μία βάση για προβληματισμό και διερεύνηση.

Προσωπικά πιστεύω ότι οι εταιρίες εξαγωγών Ελληνικών προϊόντων αγροτικών, Τουριστικών και άλλων είναι ο ποιο άμεσος τρόπος που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη , γι’ αυτό και θα σας παρότρυνα να ξεκινήσετε από αυτές είτε σε ατομική είτε υπαλληλική η πολυμετοχική και συνεταιριστική βάση.

Τέταρτη φάση:

Που θα βρεθεί το κεφάλαιο;

Δεν πιστεύω ότι βραχυπρόθεσμα είναι καιρός για μεγάλες επενδύσεις. Δεν είναι καιρός για άνεργους επιδοτούμενους η μη να διακινδυνεύσουν. Όμως είναι καιρός για επαναστατική προσέγγιση στο θέμα της ανεργίας και ότι δεν τολμά να κάνει το κράτος να το κάνουμε μόνοι μας

Πώς να… πληρώσουμε τον εργοδότη μας η πως να κάνουμε τον εργαζόμενο συνεταίρο στην νέα μας εταιρία.

Ακούγεται επαναστατικό αλλά σκεφτείτε τα πιθανά αποτελέσματα.

Φαντασθείτε δύο σενάρια :

Σενάριο Νο 1:

Πηγαίνετε να προσληφθείτε σε μία εταιρεία εξαγωγών η άλλη που έχει κάποια προοπτική ανάπτυξης και προτείνεται στον εργοδότη να σας προσλάβει εκμεταλλευόμενος το επίδομα ανεργίας σας, με την δέσμευση να σας προσλάβει για τους μήνες που θα ισχύει το επίδομα ανεργίας πλέον 8 μηνών.

Μετά το πέρας της περιόδου αυτής θα είσαστε σε ανοιχτή διαπραγμάτευση για την πιθανή συνέχιση της συνεργασίας.

Στην περίπτωση, αυτή ουσιαστικά επιδοτείται ο επιχειρηματίας πέραν οποιασδήποτε άλλης κρατικής παραχώρησης, εκπαιδεύεστε εσείς σε μία καινούργια δουλειά και διασφαλίζεται απασχόληση 8 μήνες παραπάνω, με κάλυψη όλων των ασφαλιστικών σας επιβαρύνσεων και δικαιωμάτων και με μία αυξημένη πιθανότητα να διασφαλίσετε και μόνιμη εργασία σε μία αναπτυσσόμενη επιχείρηση.

Σενάριο Νο 2:

Ξεκινάτε μία νέα δραστηριότητα εσείς και προσλαμβάνεται ένα άνεργο που πέραν των τυχών άλλων επιδοτήσεων που παρέχονται από το κράτος η την Ευρωπαϊκή ‘Ένωση αξιοποιείτε ένα συνεργάτη χωρίς έξοδα μισθού για 12 μήνες, δεδομένου ότι ο μισθός του θα καλύπτεται από το επίδομα ανεργίας, με δική σας υποχρέωση η να του παραχωρήσετε μετοχές η να του διασφαλίσετε εργασία 8 έξτρα μηνών.

Αυτά μπορεί να ακούγονται ανορθόδοξα αλλά μόνο με καινούργιες ιδέες μπορεί να έρθει η ανάπτυξη.

Η ανεργία έχει χτυπήσει ορισμένους κλάδους της οικονομίας βαθύτερα όπως τον κατασκευαστικό κλάδο και τις οικοδομές, με αποτέλεσμα μηχανικοί, αρχιτέκτονες αλλά και τεχνικοί και εργάτες να είναι άνεργοι κατά χιλιάδες.

Οι τακτοποιήσεις και νομιμοποίηση αυθαίρετων έδωσε προσωρινά μία αναπνοή στις ειδικότητες αυτές, το ίδιο και οι μετατροπές για εξοικονόμηση ενέργειας.

Δεν καλύφτηκαν όμως ανάγκες εξοικονόμησης νερού για χιλιάδες πισίνες που υπήρχαν η δηλώθηκαν πρόσφατα. Πόσες άραγε από αυτές χρειάζονται συμπληρωματικές κατασκευές υπόγειων δεξαμενών για την συλλογή όμβρίων υδάτων η για την απλή φύλαξη νερού που απαιτείται για την ανανέωση του νερού της;

Δεν έχει κανείς παρά να δει σε φωτογραφίες παρμένες από δορυφόρους τον εξαιρετικά μεγάλο αριθμό από πισίνες σε νησιά και πόλεις που πιθανότατα ξοδεύουν πολύ μεγάλα ποσά για την ανανέωση του νερού επειδή δεν διαθέτουν κατάλληλες δεξαμενές για την συλλογή όμβριων υδάτων. Μήπως αυτό αποτελεί αντικείμενο δραστηριότητας με μεγάλη προοπτική και όφελος κοινωνικό και επιχειρησιακό;

Ο φόρος ακίνητης περιουσίας έχει πλήξει μεγάλο αριθμό πολιτών που για μια ζωή αποταμίευαν για να φτιάξουν πολυτελέστατα σπίτια και εξοχικά, γιατί να κινδυνεύουν να τα χάσουν σήμερα διότι έχασαν τα εισοδήματά τους και δεν αξιοποιούν με την παραχώρηση- ενοικίαση των εξοχικών ακόμα και δωματίων για τουριστικούς λόγους; Αυτές τις πρακτικές τις εφαρμόζουν οι ευρωπαίοι για περιόδους τουριστικής αιχμής στην Ιταλία αλλά και αλλού, όπως διεθνείς εκθέσεις (βλέπε έκθεση Ανοβέρου στη Γερμανία, bed and breakfast στην Αγγλία και Γαλλία) η διακοπές καλοκαιρινές Χριστούγεννα, Πάσχα κλπ.

Μία καμπάνια φιλοξενίας με τον τρόπο αυτό θα συμπλήρωνε το εισόδημα πολλών οικογενειών, γιατί να το καταφέρνουν αυτό οι ευρωπαίοι και όχι οι Έλληνες μήπως πράγματι ήμαστε καλομαθημένοι και σνομπάρουμε τέτοιας μορφής απασχόληση?

Μία επιχείρηση που θα οργανώσει αυτής της μορφής τουριστικές κρατήσεις μέσω διαδυκτίου δεν θα είναι ενδιαφέρουσα?

Πόσοι άραγε φοιτητές δεν θα μπορούσαν να ασχοληθούν με επισκέψεις σε σπίτια για να επιθεωρήσουν τους χώρους, να φωτογραφίσουν, να συμβουλέψουν και να υπογράψουν συμβόλαια με ιδιοκτήτες που θα επιθυμούσαν να παραχωρήσουν δωμάτια για να φιλοξενήσουν τουρίστες, πάντα υπό την προϋπόθεση όρων ασφάλειας.

Γιατί να γίνεται αυτό κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες και όχι τώρα;

Είναι άραγε μικρή δουλειά να φτιαχτεί τουριστικός οδηγός στο Internet για φιλοξενία σε Ελληνικές οικογένειες η μακροχρόνιες ενοικιάσεις παραθεριστικών κατοικιών με ασφαλή συμβόλαια και εγγυήσεις που θα δώσουν την ευκαιρία σε συνταξιούχους όλης της Ευρώπης να έχουν δίμηνες η τρίμηνες καλοκαιρινές διακοπές στην πανέμορφη πατρίδα μας?

Πόσες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν για επιθεωρητές των καταλυμάτων αυτών, προσωπικό ασφαλείας, πόσοι δικηγόροι, πόσα εστιατόρια, πόσοι ταξιδιωτικοί πράκτορες, πόσα ταξί πόσες κατ’ οίκον νοσοκόμες και οικιακοί βοηθοί θ’ απασχοληθούν από μία δραστηριότητα που απαιτεί μερική αλλαγή μίας νοοτροπίας και πολύ δουλειά;

Όλα αυτά χωρίς μεγάλες νέες επενδύσεις αλλά με την αξιοποίηση του διαθέσιμου κεφαλαίου από τον ιδρώτα του μέσου Έλληνα.

Τελειώνω τονίζοπντας ότι δεν φιλοδοξώ, τα λόγια αυτά ν’ αποτελέσουν ένα οδηγό για άνεργους και επίδοξους επιχειρηματίες, φιλοδοξώ όμως να ξεκινήσω την θετική και αισιόδοξη σκέψη.

Νίκος Κούζος

Ποια είναι τα μέσα αυτά;

Βέβαια αυτά τα προγράμματα επιδοτούν συνήθως κεφαλαιουχικό εξοπλισμό και όχι λειτουργικά έξοδα.

Οι κατευθύνσεις όμως μπορούν να αποτελέσουν μία βάση για προβληματισμό και διερεύνηση.

Τέταρτη φάση:

Που θα βρεθεί το κεφάλαιο;

Πώς να… πληρώσουμε τον εργοδότη μας η πως να κάνουμε τον εργαζόμενο συνεταίρο στην νέα μας εταιρία.

Ακούγεται επαναστατικό αλλά σκεφτείτε τα πιθανά αποτελέσματα.

Φαντασθείτε δύο σενάρια :

Σενάριο Νο 1:

Σενάριο Νο 2:

Αυτά μπορεί να ακούγονται ανορθόδοξα αλλά μόνο με καινούργιες ιδέες μπορεί να έρθει η ανάπτυξη.

Γιατί να γίνεται αυτό κατά τους Ολυμπιακούς αγώνες και όχι τώρα;

Νίκος Κούζος

17 Μαΐου, 2012 by nickkouzos

Response to an offensive article by Bill Frezza, contributor to Forbes.

My response: Kouzos Nick to an offensive article written by

Bill Frezza, Contributor to Forbes You can read the article in my prevues post.

Give Greece What It Deserves: Communism

Dear Sir,

Your article has been forwarded to me from a British friend with a comment:
“Something different – to make your blood boil……. and he says he is half Greek. It might be what Greece will get though”.

I read your article and it did, really, made my blood boil.

I am a Greek citizen with working experience in the field of Computer technology and Management, operating in an international environment including , Greece as well as three continents, mainly Central Europe, North Africa, Asia and Far East. So I have experience working for major International companies, of US, UK and German ownership.

My family experienced, among other, two world wars, two genocides, one civil war, two dictatorships and one local war with Turkey over Cyprus.

My latest experience is derived from the effort to integrate my country to European Union and the European Monetary Union.

I found your article really prejudice, one sided, provocative and certainly not productive. I don’t pretend I can advise you or any respectable author of anything and I would like to apologise, from the out start, if I am overeating

My main comment is that people should not be criticised, their governments could.

In any case one could be a little more impartial and present both sides of the story before taking position.

So, I feel obliged to cover this gap, in an effort to illuminate a situation that, I believe, has grown out of proportion especially between Greek and German public.

Greece has recently experienced a very hostile climate that has obviously been created due to extra burden the average German tax payer is feeling upon his shoulders.

No journalist has attempted to explain the benefits of European solidarity that, in the long run, would promote value for all parties. This benefit was fully appreciated and taken advantage of, by Germany, after the Second World War, and the reunification of East and West Germany that later followed.

Admittedly, for the last 38 years, Europe embraced Greece and tried to provide support for the creation of adequate infrastructure to allow integration with EU. But this was not different with what Europe, as well as USA did embracing Germany for many ways:

We have observed the reconstruction of West Germany, which was achieved with American financial resources, but above all, and most importantly, we need to note that it was achieved with the protection of West Germany’s frontiers for a period of thirty years, with no defence expenditure on Germany’s part, a fact that contributed considerably, as also in the case of Japan, to a fast industrialization for both countries. Going back, at the same period, during the end of the 2nd world war, Greece suffered a second blow, as it was engaged in a destructive civil war.

The ruins from the German occupation were not restored, instead, more material and social ruins were piled up till the end of this civil war that took place, until late 1949.

Greece was, unfortunately, the only European country that was engaged in such civil war. This affected our capacity for economic growth which the rest of our allies enjoyed.

The residues of the civil war and the cold war between East and West that followed, made it easy for a military dictatorship to be established during 1967, this development, further delayed our association with EU and consequently delayed our economic growth.

Cyprus invasion by Turkey, in the middle of the twentieth century, and its aggressive behaviour in Aegean Sea, gave the final blow to the country’s economy.

Even as late as it was , the final acceptance of Greece in the European family, finally happened, Greece, at last, became a member of the European Union that even the name Europe indicates the cultural relation. (Europe is a Greek name)

Yet, the infrastructure had not been concluded. The Greek state was not ready to follow the rate of economic development the rest of Europe was enjoying.

Even so, Greece was accepted, especially was allowed to enter the European Monetary Union with great support on behalf of Germany. Why such extra support, from Germany, was made available? Is it because Greece was the only country in Europe that gave up compensation demands for 2nd world war damages? Because, almost every body suspected, that the country was not, really ready, for such upgrade.

Then why did Greece tried so hard to become a full member of the EMU?

One of the most important reasons, that overcome the lack of adequate infrastructure, had been the need to defend against the remaining of the Ottoman aspirations of Turkey.

Unfortunately, the hope that Greece will become the European frontier to protect the country against aggressiveness exercised by Turkey did not materialize.

Greece, although member state of European Union and NATO was not considered, in practice, the European frontier and did not enjoy the same protection that other countries, after the 2nd world war (West Germany and Japan) or even other NATO members enjoyed.

Greece is deprived today of similar support. It would take only a single statement of EU or NATO that Greece’s frontiers are considered to be EU frontiers, would have saved Greece from an enormous defence budget and would resolve the crisis overnight.

Instead, Greece was left on its own, member of an alliance that cannot cover its specific defence requirements. As a result Greece is one of the main customers for defence purchases from France and Germany.

It is not too long ago, that Angela Merkel addressed Greece with the statement: “Proceed to bankruptcy and we will help you”. This is how the bad feelings were created in the Greek public. One needs to be naïve not to suspect that such statement is translated as: “Sell your assets and some of your islands at low price”

This, together with overwhelming austerity measures, is how anti German feelings were created and this is what encouraged extreme left and right political parties to gain votes during current elections

I am not responding to your article to defend any corrupt politicians, corruption is unfortunately here as well as in many countries

I truly believe that the Greek politicians are responsible to a high degree for incompetence and corruption, but corruption has two sides, the ones they receive money under the table and the ones who give it.

One of my Central European friends wrote to me, in view of pending elections: “It is time for Greek public to punish these corrupt politicians” Yes, we want to punish these corrupted politicians, yet, without abolishing democracy.

But how could we do that if the same partners, friends and allies, and specifically the Germans, are protecting them by not disclosing their names? The names of those politicians, German companies bribed.

German companies are limiting their response to such accusations only to accept their responsibility for unethical practices, providing limited compensations, seeking forgiveness, just to secure the continuation of major projects in Greece. (See Siemens projects and the covering of Christophorakos who was the General Manager of Siemens Greece, who defected, hiding in Germany, avoiding Greek law prosecution).

I don’t want, in this way, to provide excuses for incompetence and corruption of the Greek political system but we cannot close our eyes to the participation of other parties involved, leaving them unpunished to continue this practice, becoming moral perpetrators.

There is responsibility from this side as well. We need, therefore, in order to be fare and impartial, to examine all these in total. To resolve the issue, not only for Greece but for Europe as well, we need to eliminate such conflicts and hidden corruption, to work towards the successful operation of a multinational model of EU.

Europe, including Germany and Greece, has suffered enough during the 20th century.

The successful completion of the European experiment for an integrated European entity will be a hope for the rest of the world as well.

So Greece is a victim of conflicts of interests and an experiment. Greeks do not deserve Communism.

In spite of all above, Greeks still appear to be willing to stay within European Union and Euro. Around 75% have pro European aspirations. This is due to their great insecurity.

Yet we should not underestimate the implications of high unemployment that has generated real panic and anger most of the citizens have with their politicians who brought the country so close to bankruptcy.

Finally I will be delighted if you spare your valuable time and go through two relevant

articles published in English, in my blog: See link below:

https://timesforchange.wordpress.com/2012/05/04/predictions-for-the-results-of-greek-election-of-2012-05-06/

https://timesforchange.wordpress.com/2012/03/19/which-is-the-lie-and-which-is-the-truth/

With Respect, Nick Kouzos

nkou@skymarkrelate.com

16 Μαΐου, 201216 Μαΐου, 2012 by nickkouzos

A DISCRACEFULL ARTICLE AGAINST GREECE IN FORBES: GIVE GREECE WHAT IT DESERVES: COMMUNISM

Please read my response at the comments bellow (page 11) on the following insulting article.
http://www.forbes.com/sites/billfrezza/2011/07/19/give-greece-what-it-deserves-communism/
Give Greece What It Deserves: Communism – Forbes
www.forbes.com
The world needs a contemporary example of communism in action.

Give Greece What It Deserves: Communism – Forbes

www.forbes.com

The world needs a contemporary example of communism in action.

9 Μαΐου, 2012 by nickkouzos

«Οι Γάλλοι επαναστατούν – το ίδιο και οι Έλληνες. Αρθρο του Πολ Κρούγκμαν απο το New York times

Ελληνικές εκλογές:

Πολ Κρούγκμαν: «Οι Γάλλοι επαναστατούν – το ίδιο και οι Έλληνες. Καιρός ήταν» | ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

topontiki.gr

Μετάφραση και αναδημοσίευση από το New York times άρθρου του του Πολ Κρούγκμαν

Βλέπε άρθρο στο πάρα κάτω link:

http://topontiki.gr/article/34983

Παρατηρήσεις από τον ΚούζοΝίκο @ 09 Μαι 2012 15:08

Αρκετά ενδιαφέρον άρθρο που ασχολείται περισσότερο με τις επιπτώσεις των εκλογικών αποτελεσμάτων της Γαλλίας και λιγότερο με την ανάλυση των αποτελεσμάτων των αντιστοίχων Ελληνικών.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα αποτελέσματα αυτά αποτυπώνουν την απόγνωση της Ελληνικής αστικής τάξης και την αποτυχία της Ευρώπης να αντιμετωπίσει παρόμοια προβλήματα.
Η υπερβολική πίεση να καλυφθούν λανθασμένες πολιτικές και τακτικές μίας τριάκοντα πενταετίας μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, έφεραν το αποτέλεσμα αυτής της απόγνωσης.
Η αποτυχία της Ευρώπης δεν αφήνει άμοιρη ευθυνών την Ελληνική πολιτική κοινότητα, η λύση λοιπόν δεν μπορεί παρά να βρεθεί στην συνειδητοποίηση των λαθών και των δύο πλευρών ώστε να βρεθούν οι συμβιβαστικές λύσεις.
Με αυτό το σκεπτικό φθάνουμε στην κρητική των σημερινών εξελίξεων.
Δεν μπορεί λοιπόν η Γερμανία να καταργεί μονομερώς το Ευρωπαϊκό όραμα τόσο σε θεσμικό όσο και οικονομικό επίπεδο αλλά ούτε και η Ελληνική κοινωνία να συμπεριφέρεται σαν το κακομαθημένο παιδί που δεν έχει ευθύνες παρά μόνο δικαιώματα.
Και για να καταλήξω στο σημερινό ζητούμενο, η Ελλάδα ψήφισε και έδωσε μία εντολή στα πολιτικά κόμματα να συνεργαστούν για να διαπραγματευτούν την βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης, τα κόμματα ερμηνεύουν την εντολή αυτή το κάθε ένα με απόλυτα ατομιστικό τρόπο.
Δεν θέλω να αναφερθώ στις πολιτικές εξαγγελίες, θα είναι χάσιμο χρόνου, θα αναφερθώ άμεσα και αποκλειστικά στις μετεκλογικές καταστάσεις.
Το 80% των Ελλήνων ζητά την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση, ταυτόχρονα το 68% κάνει κρητική στην κακή διαπραγμάτευση των δύο κομμάτων που υπέγραψαν το ισχύον μνημόνιο.
Κατά την ανάθεση εντολής προς σχηματισμό κυβερνήσεως από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στους αρχηγούς των τριών κομμάτων έγινε έκδηλη η έλλειψη κουλτούρας συνεργασίας αλλά και του γενικότερου προβλήματος που υπάρχει στην Ελληνική πολιτική κοινότητα.
Το Κομουνιστικό κόμμα δήλωσε απροκάλυπτα ότι είναι αντίθετο με την Ευρωπαϊκή προοπτική, επομένως δεν ενδιαφέρεται για καμία συνεργασία, έμμεσα προεξοφλώντας την μορφή του εξωκοινοβουλευτικού αγώνα που θα ακολουθήσει.
Το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων που αποσπάστηκε από την Νέα Δημοκρατία κατηγόρησε τα κόμματα που υπέγραψαν το μνημόνιο ως δοσίλογους. Απέκλεισαν λοιπόν οποιαδήποτε επικοινωνία, και με βάση την απόλυτα αντί- μνημονιακή πολιτική, διαχωρίζουν την θέση τους ακόμα και αν στα υπόλοιπα εθνικά και οικονομικά θέματα αποτελούν μία ομάδα ομοίο
υ ιδεολογικού προσανατολισμού.
Το δεύτερο σε συγκέντρωση ψήφων κόμμα το ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται να έχει εκπλαγεί ευχάριστα, αλλά ταυτόχρονα φαίνεται και λίγο απροετοίμαστο. Ζητά, προκειμένου να αναλάβει ευθύνη διακυβέρνησης την πλήρη στήριξη όχι μόνο την ανοχή για να δοκιμάσει την πολιτική του στα θέματα του μνημονίου, έτσι ώστε να πετύχει ταυτόχρονα την επιβολή άλλων απόψεων, όπως την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, τον κρατικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και την καταγγελία του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης με όρους που, εκ πρώτης όψεως οδηγούν στη έξοδο από την Νομισματική ένωση και το Ευρώ, όρο για τον οποίο δεν έχει την λαϊκή εντολή, αλλά ούτε και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Προτιμά να παίξει τον ρόλο του αρχηγού ενός αριστερού μετώπου με προοπτική την επιτυχία του σε δεύτερο κύκλο εκλογών.
Το ΠΑΣΟΚ και η Δημοκρατική Αριστερά εμφανίζονται περισσότερο διαλλακτικοί στο ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας με μοναδικό όρο την παραμονή στο Ευρώ..
Η Νέα δημοκρατία ακολουθεί αλλά εμφανίζεται εξοργισμένη με την ηγεμονική συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πιθανότερο αποτέλεσμα φαίνεται να είναι η διενέργεια νέων εκλογών σε ένα περιβάλλον πόλωσης της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, γεγονός που ξαναφέρνει τον δικομματισμό και απομακρύνει την Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή κουλτούρα ακόμα περισσότερα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Μέσα σ’ αυτό το απογοητευτικό περιβάλλον πολλές δυνάμεις μέσα στη Ευρώπη εκμεταλλεύονται την κατάσταση και προετοιμάζονται για την ταχύτερη έξοδο της Ελλάδας από την Νομισματική Ένωση, με τις αντίστοιχες επιπτώσεις.

4 Μαΐου, 20124 Μαΐου, 2012 by nickkouzos

Predictions for the results of Greek Election of 2012-05-06

(An analysis of the political situation, as Greece is heading towards parliamentary elections)

As we are approaching forthcoming elections, a lot of interest is shown from friends abroad who are making queries as to how things are looking, at the moment and what results may we expect.

It is also interesting to note that Greek parliamentary elections are attracting almost as much international attention as with the coinciding French presidential elections.

Obviously, changes are taking place in Europe and there are undoubtedly strong links with developments happening in Greece and the rest of the European Monetary Union, even the larger EU.

Greek elections are taking place in the middle of an unprecedented financial crisis and against a dramatic background that cause political and social unrest.

The financial situation is not improving yet. Figures of unemployment and illegal immigration are rising. Austerity measures implemented are driving a large part of the population to despair and despair is a very bad advisor.

Many economists are now questioning, if such strict austerity measures are the best solution

The anger and public disappointment is reflected in the political scene in many ways, more than 30 political parties have been formed, out of which 7-10 are aiming to succeed in entering the new parliament.

The traditional political divisional lines have moved.

Parties representing right and centre such as “New Democracy” and “PASOK” that have been alternating in power the last 30 years, have suffered serious loss of credibility and influence and it is becoming more difficult for them to implement restructuring of the public sector, badly needed.

New parties are formed opposing austerity measures, declaring that they want to renegotiate the terms of the recent agreement signed between the government and “TROIKA” which represents Central European Bank the IMF and European Monetary Union.

Other opposition parties, representing left political movements have taken similar position, and gained power, as expected.

Extremists of the left and right have evolved and are also pursuing similar line of approach.

In conclusion, the results of current elections are almost unpredictable.

This situation is creating serious anxiety to internal and external investors, strongly needed to change the course towards more development.

Since Greece is part of the European Monetary Union it is inevitable that any action will have to be within a general policy and a plan jointly approved within Euro Group.

A lot of political parties, in the opposition, believe that Greece will not be abandoned to risk a “domino” effect within the rest of Europe, for this reason they are criticizing the government for very weak negotiation practices followed with TROIKA..

The unfortunate fact is that it is gradually becoming more evident that the financial crisis is not limited to Greece but it affects Europe in its entirety.

Europe is facing bigger problems with Spain and Italy which are significantly bigger economies, but even for the rest of Europe unemployment has increased to a disturbing level of 10.7% average. Even Germany is starting to feel the pressure. There are over 25 million unemployed people in Europe including UK.

For this reason, many analysts believe that Greece, which consists only 2% of the European economy, is just playing the role of a “guinea pig”.

In any case, even under such grim background, isn’t there any positive prospective?

Let me say, there are some special conditions inherent within the structure of Greek economy, which are not widely understood, just consider that it would only take the cancellation of two defense projects to save more than three billion Euros.

Such cancellation will expose the real problem of conflict of interests within EU, this is much more dangerous than the financial burden to support Greece restructure its economy. The Greek defense expenditure is disproportional to the size of the economy. It would take a political decision, on part of Europe or NATO or USA, for Greece to feel more secure against Turkey and the deficit will disappear overnight, then all investments required for development will be redirected.

Greece is linked to the destiny of Europe in more than one way.

Let me bring one other example:

If a company is found guilty of bribing practices, under European low, it will not be allowed to participate in any future European bid.

This is why Siemens has very recently been obliged to publicly apologize and come to a compensating agreement with the Greek government over purchasing scandals it was involved.

USA involvement resulted in the identification and exposure of illegal transactions passed from Germany to offshore companies owned by Mr Tzohatzopoulos, the ex Minister of Defense, who has, been imprisoned.

Germany has, by now, been obliged to contribute to the Greek legal investigation on some of these activities.

On other financial issues one has to take into consideration that the current “hair cut” of the Greek debt and the loan to be provided from EU has secured the Greek Banking system.

This will encourage Greeks to repatriate funds that have been deposited to Swiss and other Banks all over the world while at the same time funds will become available to private sector. This will be in addition to funds already provided by EU for development purposes.

Greek Tourist and Shipping industry (number one in the world), solar energy potential, recently identified oil and gas resources, geopolitical position, and port facilities very valuable for some developing countries, among other sectors with development potential are adding to reasons for optimism.

Yet, there are risks that the current public anger for the extremely hard austerity measures taken, will result to political and social instability, on the other hand, traditional family ties and a very large Greek population living abroad, which consist 50% of the total Greek population around the world, has always been supportive to their homeland in similar difficult circumstances.

In spite of all above, Greeks still appear to be willing to stay within European Union and Euro. Around 65% have a pro European prospective. This is due to their great insecurity. Yet we should not underestimate the implications of high unemployment that has generated real panic and an anger most of the citizens have with their politicians who brought the country so close to bankruptcy.

Having said all this I still believe that the size of public sector has to be reduced and this, inevitably, will create more unemployment resulting to further reduction of the standard of living, but hopefully this will not lead to an uncontrollable situation.

So to summarize my thoughts:

The Greek crisis is only a small part of a larger problem that Europe is phasing, within the new developments generated in the globalize economy.

The real risk is a possible political instability that may arise, as a result of conflicts of interests within this larger geopolitical arena that involve Greece being the European frontier to Asia and North Africa.

It is easy, for various opportunistic approaches, to take advantage of the situation which is putting lot of strain to the Greek people due to austerity measures.

The position that Turkey is taking, in terms of its aspirations in the area and its relations with Europe, is of critical importance.

The financial problem is of minimal importance if one takes into consideration all factors that dramatically influence internal and external politics. One has just to take one aspect that has to do with illegal immigrants that are smuggled into Greece trough the North Eastern frontiers with Turkey and the Islands of Aegean sea, to appreciate the implications. The number of 1.5 million illegal immigrants already present in Greece is equal to the current unemployment figure.

So there is room for improvement and I honestly believe the issue is mainly political and it has to do with European integration as originally conceived. The sooner Germany and some other North Europeans accept this the sooner Europe will be in a position to come to terms with the financial crisis and will play a proper role in the global arena where real changes are happening.

The current parliamentary election results will probably allow for a government to be formed with the participation of the two traditional parties but this will not be enough to bring stability. Greece, as well as Europe needs a more courageous leadership to overcome conflicts, instability and social unrest.

Times for Change

The personal blog of Nick Kouzos

Month / Μαΐου 2012