Αν θέλεις μπορεί να το ακούσεις
Το μεγαλείο του ανθρώπου και η μαύρη τρύπα του διαστήματος
Month / Νοέμβριος 2023
Ο Γερόλυκος
Ανάγνωση με μουσική
Μέσα στο δάσος κρύβεται ένας λύκος,
Γιατί άρα κρύβεται , και περπατά κρυφά κρυφά, κουτσαίνοντας ;
Ίσως καραδοκεί, σαν αρπακτικό, να μπήξει τα νύχια του σε κάποιο θήραμα,
Ίσως να κρύβεται από τον κυνηγό τον άνθρωπο που ξαφνικά τον άκουσε
σε κάτι κλαδιά να περπατά και τώρα αυτός θα γίνει πλέον θήραμα,
τώρα που γέρασε, και ο σβέρκος του δεν αντέχει μόνος του να κυνηγά και την αγέλη του να προστατέβει .
‘Μοναχικός λύκος’, σκέφτηκε, πως έγινε.
Αλλά όχι , δεν κινδυνεύει απ’ τον άνθρωπο , τα πληγιασμένα πόδια του δεν τον βαστούν. αυτά πρέπει να είναι.
Ζαλίζεται και πέφτει, θολά είναι όλα γύρω του, δένδρα , χιόνια και σύννεφα,
μπερδεύονται και σβήνουν, θολώνουν και αλλοιώνονται.
Δεν το ήξερε πως και τα δένδρα μιλούν και τραγουδούν γλεντούν και κοροϊδεύουν.
Ξαναθυμάται ο λύκος την αγέλη του, που σαν αρχηγός προστάτευε, μη λάθος δρόμο πάρουνε, στον γκρεμό μην πέσουν, να βρουν τροφή τα νεογνά, οι γέροι να προστατευτούν, να ξαποστάσουν.
Ατέλειωτα ήταν τα βουνά, γεμάτα εχθρούς παγίδες και ανθρώπους οπλισμένους.
Πολλοί λίγοι οι σύμμαχοι κι αυτοί μασκαρεμένοι.
Πάλι ο θόρυβος ακούστηκε, άνθρωπος ήταν;
Ένα λυκόσκυλο εμφανίστηκε, παλιός εξάδελφος του φάνηκε.
Ε!! Γερόλυκε φώναξε, τι σου συμβαίνει; ερώτησε.
Και εκείνος βαριανασαίνοντας απάντησε.
-Να ξαποστάσω σταμάτησα , ζαλίστηκα λιγάκι και έπεσα.
-Που είναι η αγέλη σου μωρέ;
-Προχώρησε μπροστά και τους έχασα.
-Εσύ πάντα, είτε μπροστά ή πίσω πήγαινες τους οδηγούσες και τους προστάτευες
τι σου συνέβη και εγκατέλειψες ;
-Δεν εγκατέλειψα, ούτε φοβήθηκα.
– Όλοι φοβούνται κάποτε, κάτι υπάρχει που σ’ έκανε να φοβηθείς,
δεν με γελάς εμένα, κ’ εγώ τ’ αφεντικό μου φοβήθηκα, και βρέθηκα μ’ εσένα.
Και ο Γερόλυκος ξεψυχώντας ψιθύρισε:
-Την αχαριστία φοβήθηκα , και έσβησε.
Η πρώτη εκδήλωση των Ελλήνων φοιτητών στο Λονδίνο, εναντίον της χούντας της 21ης Απριλίου 1967
Σήμερα είναι η επέτειος της φοιτητικής εξέγερσης της 17η Νοεμβρίου και δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πρώτη αντίδραση των Ελλήνων Φοιτητών στο Λονδίνο που ξεκίνησε λίγες εβδομάδες μετά την 21η Απριλίου του 1967.
Έτυχε να είμαι το διάστημα αυτό φοιτητής στο Northen Polytechnic , σήμερα Πανεπιστήμιο του Βορείου Λονδίνου.
Η πρώτη αυθόρμητή αντίδρασή μου στην ανατριχιαστική ομιλία του Γεωργίου Παπαδόπουλου με ώθησε να κινητοποιήσω τους Έλληνες και Κυπρίους φοιτητές του πολυτεχνείου και του Οικονομικού Πανεπιστημίου του Λονδίνου σε μία πρώτη διαδήλωση με στόχο να επιδώσουμε επιστολή εκ μέρους των Ελλήνων φοιτητών στον Πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας.
Αυτό και έγινε σχεδόν άμεσα με συγκέντρωση στην Russell square όπου έβγαλα την πρώτη ομιλία που δημοσιεύτηκε στον Βρετανικό τύπο.
Ακολούθησε πορεία προς την οικία του Πρωθυπουργού Wilson 10, Downing street όπου και επέδωσα επιστολή με κείμενο εμπνευσμένο από ομιλία της της Μελίνας Μερκούρη.
Αξίζει να αναφερθώ ότι εκπρόσωπος της Βρετανικής αστυνομίας με πλησίασε και με συνεχάρη για τον απόλυτα αξιοπρεπή τρόπο που έγινε η διαδήλωση, ταυτόχρονα μου ζήτησε να δώσω το όνομά μου στον οποίον δήλωσα τον κίνδυνο που διέτρεχε η οικογένειά μου στην Ελλάδα εάν το όνομά μου διέρρεε στις Χουντικές αρχές. Με διαβεβαίωσε ότι αυτό θα ήταν μόνο για τα αρχεία της Βρετανικής αστυνομίας.
Αυτή η πρώτη εκδήλωση αφύπνισε πρόσθετες εκδηλώσεις κυρίως στο London School of Economics όπου έγινε και η πρώτη γενική συνέλευση στη οποία ξελέγει και η πρώτη εξαμελής επιτροπή για τον φοιτητικό αγώνα εναντίον της δικτατορίας, στην οποία εξελέγην, τιμητικά, με ψευδώνυμο λόγο της επιστροφής μου στην Ελλάδα για την στρατιωτική μου θητεία.
Πολλά χρόνια αργότερα έμαθα ότι αυτή η πληροφορία διέρρευσε στην Αμερικανική CIA όπου και υφίσταται φάκελος της δραστηριότητας αυτής.
Την ανάμνηση αυτή την αφιερώνω στους φίλους και συμαθητές μου της περιόδου αυτής.
Η ανασύσταση του ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Αναρωτήθηκα, την ημέρα που παραιτήθηκε ο Τσίπρας λέγοντας: O ΣΥΡΙΖΑ πέθανε!!
Οι μετέπειτα εξελίξεις αποδεικνύουν πως σκεπτόταν ο ίδιος όταν έλεγε την φράση αυτή.
Είναι, σ’ εμένα, εμφανές ότι ο Τσίπρας πίστευε ότι το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να συνεχίζει με το , να είναι αιχμάλωτος μίας μειοψηφίας με μία ιδεολογία ριζοσπαστικής αριστεράς, γιατί παρά τις συνεχείς προσπάθειες του ιδίου, να πείσει την ομάδα αυτή ότι ο δρόμος για την εξουσία είναι η διεύρυνση του κόμματος προς τα αριστερά και το κέντρο, ανεξάρτητα τι θα κάνουν τελικά.
Το θέμα δηλαδή είναι η επαναφορά στην εξουσία ώστε τελικά να διορθώσουν τα λάθη που , εξ ανάγκης, έκαναν κατά την ‘πρώτη φορά αριστερά’.
Ας θυμηθούμε τι έλεγε η σύζυγος του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ‘δεν έχουμε πραγματικά την εξουσία’, εννοώντας βέβαια, τον έλεγχο των μέσων επικοινωνίας, τις ανεξάρτητες αρχές και την δικαστική εξουσία.
Ο ‘πανέξυπνος’ Τσίπρας γνώριζε ότι ο λαός δεν οδηγείται αποκλείστηκα από ιδεολογικά κίνητρα και η αδυναμία των δημοκρατικών καθεστώτων είναι η έξυπνη χρήση της λαϊκίστικης προπαγάνδας.
Ο ίδιος, άλλωστε, το είχε αποδείξει επιτυγχάνοντας να μετατρέψει τους χορούς και τα γλέντια του αποτελέσματος 60% , στο σύνταγμα, με το ‘όχι’ του δημοψηφίσματος σε ένα εκπληκτικό ‘ναι’.
Βέβαια, δεν μπόρεσε να πείσει τους ‘αγνούς’ ιδεολόγους πολιτευτές της ριζοσπαστικής αριστεράς να τον ακολουθήσουν σε αυτή την ευφυή τακτική.
Οι Εγγλέζοι ΄έχουν ένα πολύ γνωστό ευφυολόγημα: «Δεν μπορείς να διδάξεις ένα γέρο σκύλο νέα κόλπα»
Αυτό σκέφτηκα όταν άκουσα τον κ Βίτσα να λέει με ρητορικό στόμφο ότι ο Κασσελάκης καταπατά τις αριστερές αρχές διατυμπανίζοντας ότι το κεφάλαιο και τα εργατικά δικαιώματα μπορούν συνυπάρχουν. Αυτό, κατά τον κ Βίτσα είναι μία θεμελιώδης παραβίαση των ιδεολογικών αρχών της ριζοσπαστικής αριστεράς και για αυτό τον λόγο θα πρέπει να αποχωρίσουν από το ΣΥΡΙΖΑ και να δημιουργήσουν ένα χώρο που να συνευρίσκονται όλα τα κόμματα με τις σωστές αρχές της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Από αυτή την λογική πιστεύω ότι ήθελε να απαλλαγεί ο Τσίπρας.
Είναι όμως πολύ δύσκολο να ισορροπεί κανείς αναμεσά σε τέτοιες ιδεολογικές διαφορές, όταν τα ενδιαφέροντα του λαού, σε μία δημοκρατία, καθορίζουν τις κυβερνήσεις.
Ιδιαίτερα απρόβλεπτες γίνονται οι εξελίξεις όταν οι ανατροπές γίνονται από άτομα όπως ο Κασσελάκης ο οποίος ξεπέρασε τις προβλέψεις του Τσίπρα, που πλέον καλείται να πάρει θέση.
Το δίλημμά δεν τίθεται μεταξύ Κασσελάκη και των εκτός ΣΥΡΙΖΑ πολιτικών αλλά που θα γίνει η ιδεολογική μάχη μέσα στο κόμμα ή εκτός, με την δημιουργία ενός νέου κόμματος. Τέλος δημιουργήθηκε το νέο κόμα η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Ο Κασσελάκης πιστεύω ότι είναι αναλώσιμος. Ο Τσίπρας είναι πολύ νέος για να εξαφανισθεί. Ίδωμεν!!!
Τα μαύρα πλήκτρα μου και οι σειρήνες του Οδυσσέα
Οι νότες παράγουν εικόνες της φύσης που προδώσαμε.
Οι μελωδίες σχηματίζουν εικόνες των ανθρώπων που αγαπάμε ή αγαπήσαμε.
Αυτές οι μελωδίες με ωθούν να χτυπήσω τα πλήκτρα μου, ν’ ακούσω τις μελωδίες της φαντασίας μου.
Τις μελωδίες που αγαπώ, τις μελωδίες που παράγουν χρώματα και συναισθήματα.
Τα συναισθήματα που μοιάζουν με χάδια και ψίθυρους νωχελικούς σαν τα τραγούδια από τις σειρήνες που σαγηνεύουν, τον δεμένο στο κατάρτι του πλοίου, Οδυσσέα.
Είναι θεϊκό το δώρο να παράγεις τέτοιον ήχο, τέτοιες μελωδίες που σε οδηγούν στα σύννεφα.
Στα σύννεφα θ’ ανέβω να σε βρω γι’ αυτό θα παίξω και εγώ να μοιράσω και να μοιραστώ το δώρο αυτό που ζήλεψα τόσο πολύ τόσο συχνά.
Γι’ αυτό και παίζω δυνατά, τα πλήκτρα πατάω, πότε νωχελικά και πότε νευρικά, γρήγορα και δυνατά.
Φωτιές ανάβουν, κεραυνοί ακούγονται , μελωδίες εναλλάσσονται από εμβατήρια επαναστατικά που ακούγονται μαζί με ρομαντικά ερωτικά τραγούδια, άριες και όπερες, αρχαίες τραγωδίες, τι ήχος!
Χτυπώ τα πλήκτρα μου, άσπρα πλήκτρα μαύρα πλήκτρα, τι μελωδία.
Τι να ακούγεται άραγε; Αφού νότες δεν ξέρω!!! Μουσική δεν παίζω!!
Μία σύντομη ακτινογραφία της Ελληνικής Αριστεράς
Μία σύντομη ακτινογραφία της Ελληνικής Αριστεράς από την εποχή του εμφυλίου στην μεταπολύτευση και την εκλογή του Στέφανου. Κασσελάκη σαν πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ το 2023
Με την επικείμενη εμφύλια σύγκρουση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που εγκυμονεί μετά την εκλογή του κ Κασσελάκη εμφανίζονται οι διαφορετικές ιδεολογικές τάσεις που υποκρύπτονται στον χώρο της αριστεράς από την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, το ΚΚΕ, το ΚΚΕ Εσωτερικού, την ΕΔΑ, τον Συνασπισμό , το ΠΑΣΟΚ, την Ανταρσία τον ΣΥΡΙΖΑ, κλπ
Από την αναγνώριση του ΚΚΕ από τον Κωσταντίνο Καραμανλή που υποτίθεται ότι έλαβε τέλος, και επισήμως, του εμφυλίου, η Αριστερά καταβάλει προσπάθειες ενοποίησης προκειμένου να δημιουργηθεί ένας σχηματισμός που να μπορεί να διεκδικήσει την κυβέρνηση.
Παρά το γεγονός ότι, μετά τον εμφύλιο, η δεξιά αποτέλεσε μία διοικούσα μειοψηφία, η Αριστερά δεν κατάφερνε να συνασπιστεί για να κερδίσει τις εκλογές, γιατί το ΚΚΕ δεν μπόρεσε ποτέ να συμβιβαστεί με την έννοια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Το ΚΚΕ. παρά την νομική αναγνώριση, εξακολουθούσε να παραμένει δογματικό και εξαρτώμενο από την Σοβιετική Ένωση.
Αυτό οδήγησε στην διάσπαση της Αριστεράς σε διάφορα κόμματα που ήλπιζαν να αποκτήσουν κυβερνητική υπόσταση με τον συνασπισμό κομμάτων που θα μπορούσαν να αποκτήσουν αυτή την υπόσταση στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας δημιουργήθηκαν αριστερά ή κεντροαριστερά κόμματα όπως η ΕΔΑ, η Ένωση Κέντρου που περιελάβανε το ‘Κέντρο’ τους Βενιζελικούς, και την Σοσιαλιστική Αριστεράς.
Για πρώτη φορά, το 1967, η δημοκρατική αριστερά πλησίασε να κυβερνήσει, αλλά αυτό προξένησε την ανάμειξη της άκρας δεξιάς με την βοήθεια της Αμερικανικής CIA και ομάδα των συνταγματαρχών επέβαλε την επταετή δικτατορία, που οδήγησε στην κατάληψη της μισής Κύπρου από την Τουρκία, και καθυστέρησε την εισαγωγή της Ελλάδας στην ΕΟΚ.
Με την μεταπολίτευση ξεκίνησε η σοβαρή χρηματοδότηση και επιδότηση από την ΕΟΚ για την δημιουργία υποδομών που είχαν καθυστερήσει σημαντικά.
Η ευεξία της περιόδου και ο αλόγιστος δανεισμός μαζί με την αναρρίχηση στην εξουσία της Σοσιαλιστικής Αριστεράς του Ανδρέα Παπανδρέου αλλά και της δεξιάς που ακολούθησε, δημιούργησε μία εικονική ευδαιμονία που μετεξελίχθηκε σε λαϊκές ομάδες αγανακτισμένων όταν ήρθε ο λογαριασμός.
Αυτή η ομάδα διευκόλυνε την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα στην εξουσία που διαφημίστηκε σαν ‘Πρώτη φορά Αριστερά’.
Η παραμονή του Τσίπρα στην κυβέρνηση δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και υποχρέωσε τον Τσίπρα να υπαναχωρήσει από τις βασικές αρχές της Αριστεράς ώστε άρχισαν να αναδεικνύονται οι βασικές ιδεολογικές διαφορές που εμπεριέχονταν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η Αριστερά με τους απογοητευμένους αγανακτισμένους , τους αυτοαποκαλούμενους ασυμβίβαστους Κουμουνιστές, τους αποσπασμένους από το ΠΑΣΟΚ Κεντρώους και σοσιαλιστές, κρυφούς κουμουνιστές, αλλά και λίγους αντιστασιακούς ή αναρχικούς, άρχισε να αντιδρά στην τάση του Τσίπρα που αναγνώρισε ότι δεν είναι δυνατή η επιβίωση του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς μετατόπιση στο κέντρο.
Η αποτυχία του Τσίπρα να πείσει σημαντικό τμήμα των μελών της εσωτερικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ μετά από επαναλαμβανόμενες εκλογικές αποτυχίες έδωσε και την χαριστική βολή στην εικόνα του κόμματος μετά την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη που φαίνεται να οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε μία διάλυση και απομάκρυνση από την μορφή μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Το μέλλον θα δείξει εάν και ποιο τμήμα θα επιβιώσει.
Ο ‘Τελευταίος Πειρασμός’
«Τίναξε το κεφάλι κι ολομεμιάς θυμήθηκε πού βρίσκουνταν, ποιος ήταν και γιατί πονούσε. Άγρια αδάμαστη χαρά τον συνεπήρε, όχι, όχι δεν ήταν άναντρος, λιποτάχτης, προδότης, όχι, όχι, ήταν καρφωμένος στον σταυρό, τίμια στάθηκε ως το τέλος, κράτησε το λόγο του, μια αστραπή, τη στιγμή που φώναξε «Ηλί! Ηλί !» και λιποθύμησε, τον άρπαξε ο Πειρασμός και τον πλάνεσε, ψέματα οι χαρές, οι παντρειές, τα παιδιά. Ψέματα τα χούφταλα, ξευτιλισμένα γεροντάκια, που τον φώναζαν άναντρο, λιποτάχτη, προδότη. Όλα, όλα, φαντάσματα του Πονηρού! Ζουν και βασιλεύουν οι Μαθητές του, πήραν τις στεριές και τις θάλασσες και διαλαλούν το Καλό Μαντάτο. Τα πάντα έγιναν όπως πρέπει, δόξα σοι ο Θεός!
Έσυρε φωνή θριαμβευτικιά:
– Τετέλεσται!
Κι ήταν σαν να έλεγε: Όλα αρχίζουν.»
Πρόσφατα αφού έλαβα ένα μήνυμα ότι … μεγαλώσαμε με έπιασε μία μικρή κατάθλιψη για την ζωή που γλιστράει μέσα από τα χέρια μας χωρίς να συνειδητοποιούμε τι χάνουμε, τι χάσαμε και τι θα μπορούσαμε να είχαμε ζήσει.
Πολλοί άνθρωποι ζούμε σαν σε όνειρο μία άλλη ζωή που θα μπορούσαμε να είχαμε ζήσει αν είχαμε κάνει άλλες επιλογές σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μας.
Δυστυχώς οι επιλογές γίνονται σε φάσεις της ζωής που δεν υπάρχει εμπειρία ή που οι συνθήκες δεν επιτρέπουν διαφορετικές επιλογές.
Είναι τυχεροί αυτοί που μπορούν να φωνάξουν θριαμβευτικά
-Τετέλεσται, σαν να λένε: Όλα αρχίζουν….
Snapshots from ICL’s activity in Greece, which I still remember.
This article donsists of a number of posts in Faceβοοκ and is published in this blog in both languages, Greek and English.
Στιγμιότυπα από την δράση της ICL στην Ελλάδα, που ακόμα θυμάμαι
Προμήθεια του Υπολογιστή ΜΕ 29 στον Άρειο Πάγο, το Ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδος
Όλοι μας κατά την διάρκεια της επαγγελματικής μας ζωής θα έχουμε να θυμόμαστε στιγμές που μένουν χαραγμένες στην μνήμη μας, που χωρίς να το θέλουμε διαμορφώνουν τις απόψεις μας για την εταιρία και τα άτομα με τα οποία συνεργαζόμαστε.
Δεν είναι δυνατόν να τα λέμε όλα δημοσίως, πολλά όμως, είναι χαρακτηριστικά και ανώδυνα που χαρακτηρίζουν την εποχή και τους ανθρώπους.
Θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί με παλιούς συνεργάτες και φίλους.
Ας θυμηθώ ένα στιγμιότυπο που έμεινε χαραγμένο στην μνήμη μου την ημέρα που υπογράφαμε την σύμβαση προμήθειάς του Υπολογιστή ΜΕ 29 στον Άρειο Πάγο, το Ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδος με τον Πρόεδρο των εισαγγελέων του Αρείου Πάγου κ Τσεβά, γνωστό στην Ελλάδα και ευρύτερα σαν ένα ιδιαιτέρα αυστηρό εισαγγελέα.
Αμέσως μετά την υπογραφή του συμβολαίου, και με πνεύμα φιλικό ο κ Πρόεδρος είπε αστειευόμενος προς εμένα, “Προσέξτε κύριε Κούζο, να μην βρω ούτε ημερολόγια στα χέρια των μελών της επιτροπής αξιολόγησης, ένταξη;”
Στο ίδιο πνεύμα αστεϊσμού απαντάω, ασφαλώς κύριε πρόεδρε, αλλά μια και βρισκόμαστε σε αυτό το πνεύμα φιλικότητας, θα ήθελα να σας ρωτήσω, με όλο τον σεβασμό, εάν σε κάποιο διαγωνισμό δημοσίου βρεθούμε στην περίπτωση ενός μέλους της επιτροπής να εμφανιστεί να ζητά κάποια προμήθεια να έρθω να τον καταγγείλω;
Δεν θα σας πω τι μου απάντησε ο πρόεδρος των εισαγγελέων.
Την επόμενη φορά θα αναρτήσω και άλλα στιγμιότυπα που αξίζουν το κόπο να συζητηθούν.
Snapshots from ICL’s activity in Greece, which I still remember.
“Ario Pagos”, the Supreme Court of Greece
All of us, during our professional life, we remember moments that remain engraved in our memory, that shape our opinion about the company and the people we work with.
It is not possible to, publicly disclose everything, but many events are painless that characterize the era and the people.
I will try to share these memories with old colleagues and friends.
Let me recall a moment that was etched in my memory the day we signed the ME 29 Computer supply contract in “Ario Pagos”, the Supreme Court of Greece with the President of the Prosecutors of “Ario Pagos” Mr. Tsevas, known in Greece and more widely, as a particularly strict prosecutor.
Immediately after signing the contract, in a friendly spirit, the. President said to me, jokingly «Be careful, Mr. Kouzos, I don’t want to find any gift, not even in a form of a diary, in the hands of the members of the evaluation committee, is this clear?»
I replied, In the same spirit, “Of course Mr. President, but since we are in this nice spirit of friendship, I would like to ask you, with all due respect, if in any public tender, we find ourselves in the position to phase a member of the committee appearing to ask for some commission, should we to come to you denounce him?
I will not tell you what the president of the prosecutors replied.
Next time I’ll post other highlights worth discussing.
Στιγμιότυπα από την δραστηριότητα της ICL στην Ελλάδα (συνέχεια)
Ανακοίνωση της ICL για ένα νέο προϊόν πολύ μεγάλου μεγέθους και δυνατότητας, του συστήματος “Goldrush” Χρυσόσκονη.
Θα προσπαθήσω να περιγράψω μία ακόμα εμπειρία που έχει μείνει χαραγμένη στην μνήμη μου που έχει σχέση και με την παλινδρόμηση της Διεθνούς ICL σε τεχνολογική πρωτοπορία αλλά και σε αποτυχημένες προσπάθειες.
Αναφέρομαι στην ανακοίνωση της ICL για ένα νέο προϊόν πολύ μεγάλου μεγέθους και δυνατότητας, του συστήματος “Goldrush” Χρυσόσκονη.
Το σύστημα Goldrush ανακοινώθηκε την περίοδο που στην Αμερικανική και Ευρωπαϊκή αγορά είχε αναπτυχθεί το σύστημα της καλωδιακής τηλεόρασης , Cable Tv. Ταυτόχρονα είχαν ανάπτυξη τα Video Clubs που ενοικίαζαν βιντεοκασέτες.
Το Goldrush είχε την δυνατότητα να απομνημονεύσει μεγάλο αριθμό κινηματογραφικών έργων που θα μπορούσαν να διανεμηθούν μέσω δικτύων καλωδιακής τηλεόρασης. Ας σημειωθεί ότι την περίοδο αυτή δεν υπήρχαν δίκτυα με αρκετή ευρύτητα (bandwidth), ούτε δορυφορική τηλεόραση, αλλά ούτε και προσωπικοί υπολογιστές με ικανοποιητική δύναμη να απομνημονεύσουν ολόκληρα films.
Παρά τους έντονους προβληματισμούς για την οικονομική βιωσιμότητα η ICL άρχισε να επιδεικνύει το Goldrush Στην παγκόσμια αγορά.
Με βάση αυτήν την προωθητική καμπάνια της ICL προσεγγίσαμε την διοίκηση του Ραδιοτηλεοπτικού σταθμού ΑNTENA, του Γεν Διευθυντού Χαραμή και του ιδιοκτήτη Έλληνα μεγαλοεπιχειρηματία Κυριακού και τους πείσαμε να επισκεφτούν τα εργοστάσια της ICL στο Mangester για μία επίδειξη του συστήματος.
Πράγματι οργανώθηκε η επίδειξη και ο Κυριακού συνοδευόμενος από μία ομάδα διευθυντών του ΑΝΤΕΝΑ ταξίδεψε στο Magester με το ιδιωτικό του αεροπλάνο.
Μέσα από το Αεροδρόμιο του Mangester μας παρέλαβε η ICL με δύο μαύρες λιμουζίνες και μας οδήγησαν στο εργοστάσιο χωρίς καμία διαδικασία, τελωνίων ή ελέγχου διαβατηρίων, ούτε καν αντιληφθήκαμε ότι επισκεφτήκαμε μία άλλη χώρα.
Στο χώρο των επιδείξεων σε κλιματιζόμενο χώρο απαγορευόταν απολύτως το κάπνισμα ξεκίνησε η παρουσίασε. Σε κάποια στιγμή ο κ Κυριακού, μανιακός καπνιστής, άναψε ένα τσιγάρο και αναζήτησε ένα τασάκι.
Κάγκελο η ομάδα της ICL, δεν υπήρχαν τασάκια, τρέξανε και φέρανε ένα πιατάκι σαλάτας και επιτρέψανε το τσιγάρο….
Στο τέλος της παρουσίασης ο διευθυντής Ευρώπης της ICL με προσέγγισε ιδιαιτέρως και με ρώτησε, ‘Τι νομίζεις υπάρχει οικονομικό ενδιαφέρον για μια τέτοια εφαρμογή;
Κάγκελο εγώ!
Ο Κυριακού είχε ενθουσιαστεί και ζητούσε προσφορά.
Η ομάδα της ICL είχε τελειώσει την παρουσίαση που είχε πάρει πάνω από δύο ώρες και ανησυχούσε για την καθυστέρηση της επιστροφής στο αεροδρόμιο και εκδήλωσε την ανησυχία του στον Κυριακού, τότε εκείνος πείρε το τηλέφωνό του και μίλησε στον πιλότο του ιδιωτικού του αεροπλάνου, ‘Βασίλη θα αργήσουμε λίγο’…..
Κάγκελο η ομάδα της ICL.
O Kυριακού ακόμα περιμένει την προσφορά.
Στιγμιότυπα από την δραστηριότητα της ICL στην Ελλάδα (συνέχεια 2)
Διαγωνισμός προμήθειας μηχανογραφικού εξοπλισμού για τα 15 μεγαλύτερα δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδος
Στην προσπάθειά μου να ξαναφέρω στην μνήμη μου αλλά και στην επιφάνεια στιγμιότυπα από την δραστηριότητα της ICL στην Ελλάδα και να την μοιραστώ μαζί σας, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην δραματική ιστορία της μεγαλύτερης επιτυχίας της ICL που αναμφίβολα ήταν η συμμέτοχή της εταιρίας στον διαγωνισμό προμήθειας μηχανογραφικού εξοπλισμού για τα 15 μεγαλύτερα δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδος που ήταν το δεύτερο σε προϋπολογισμό μηχανογραφικό έργο που χρηματοδότησε η Ευρωπαϊκή Ένωση την δεκαετία του 80, μέχρι και 90, για τον ιατρικό φάκελο.
Αξίζει να αναφερθώ στο έργο αυτό γιατί αναδεικνύει τα περισσότερα προβλήματα στην διαχείριση και εκτέλεση έργων στο Ελληνικό δημόσιο
Το έργο των 15 νοσοκομείων χρηματοδοτήθηκε σύμφωνα με προϋπολογισμό 13 δισεκατομμυρίων δραχμών της εποχής εκείνης και αποτελούσε το δεύτερο σε μέγεθος έργου του προγράμματος Nτελόρ ΙΙ, πλέον του προϋπολογισμού του Λογισμικού του Ιατρικού φακέλου που ξεπερνούσε τα 4 δισεκατομμύρια δραχμές.
Στο διαγωνισμό συμμετείχαν τρείς από τις σημαντικότερες εταιρείες μηχανογραφικού εξοπλισμού, μεταξύ των οποίων η ICL, και η μεγαλύτερη Ελληνική εταιρία ανάπτυξης λογισμικού, INTRASOFT.
Ήταν φυσικό να υπάρξει έντονος ανταγωνισμός από όλες τις εταιρίες, (ICL, DIGITAL, HP) γιατί όποια εταιρία και αν επελέγετο θα έπαιρνε την θέση της ισχυρότερης εταιρίας λόγο του εξαιρετικού μεγέθους του έργου για τα Ελληνικά δεδομένα Dominating position)
Αξίζει να αναφερθώ ‘ότι στον διαγωνισμό κατέθεσαν προσφορές οι τρεις παραπάνω εταιρίες ενώ έφτασε και μία τέταρτη η UNIVAC, λίγο καθυστερημένα, με τους εκπροσώπους της εταιρίας καταϊδρωμένους να μεταφέρουν τους τόμους της προσφοράς σε κιβώτια. Ήταν μία δραματική στιγμή όταν ο πρόεδρος της επιτροπής απευθύνθηκε στους εκπροσώπους των άλλων εταιριών εάν γινόταν αποδεκτή η για πέντε λεπτά καθυστερημένη υποβολή της προσφοράς, οι υπόλοιποι κοιταχτήκαμε , ο ένας τον άλλο και οι περισσότεροι έγνεψαν θετικά λόγω συναδερφικής συμπεριφοράς, εγώ σκεφτικά τελείως ανταγωνιστικά και απάντησα , αρνητικά και η UNIVAC δεν έγινε δεκτή.
Αυτή η αυθόρμητη ενέργεια ήταν καθοριστική για την εξέλιξη του διαγωνισμού, διότι διευκόλυνε την συμφωνία των εταιριών να μοιραστούν το έργο, πέντε νοσοκομεία σε κάθε μία από τις τρεις εταιρίες υπό τον όρο ότι το λογισμικό του ιατρικού φακέλου θα λειτουργούσε κάτω από την ίδια πλατφόρμα OPEN SYSTEMS.
Αυτή ήταν η πρόταση που έκανα στην επιτροπή, και που έγινε αποδεκτή τόσο από την επιτροπή όσο και από τις τρεις εταιρίες προμήθειας του υλικού όσο και από την μία εταιρία κατασκευής του λογισμικού του Ιατρικού φακέλου.
Αυτή η πρόταση δημιουργούσε μία καινούρια αντιμετώπιση της εξάρτησης του Ελληνικού δημοσίου από την μονοπωλιακή πολιτική της ΙΒΜ, ενώ Θα αποφεύγονταν έτσι προβλήματα ασυμβατότητας και τυποποίησης λογισμικού, για πολλά χρόνια στο μέλλον, για μεγάλο μέρος του Ελληνικού δημοσίου .
Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για την υπόλοιπη ιστορία του έργου αυτού την οποία θα αναπτύξω σε επόμενη ανάρτηση.
.
Στιγμιότυπα από την δραστηριότητα της ICL στην Ελλάδα (συνέχεια 3)
Διαγωνισμός Ιατρικού φακέλου για τα 15 μεγαλύτερα νοσοκομεία της Ελλάδας.
Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης μου Στιγμιότυπα από την δραστηριότητα της ICL στην Ελλάδα (συνέχεια 2) θα αναφερθώ στην μνημειώδη περίοδο υλοποίησης του έργου του Ιατρικού φακέλου για τα 15 μεγαλύτερα νοσοκομεία της Ελλάδας.
Την αποκαλώ μνημειώδη όχι μόνο για το μέγεθος αλλά και τις πολιτικές συνθήκες γιατί ο διαγωνισμός, η ανάθεση και εκτέλεση του έργου διεξήχθη κάτω από την εποπτεία και τον έλεγχο διαδοχικών κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, Οικουμενικής κυβέρνησης συνεργασίας, Νέας Δημοκρατίας, με τελικό αποδέκτη και πάλι το ΠΑΣΟΚ.
Ήταν μνημειώδης γιατί επετεύχθη άριστη συνεργασία τεσσάρων ανταγωνιστριών εταιριών πληροφορικής, της ICL, DIGITAL, HP, και INTRASOFT
Ο εξοπλισμός και το λογισμικό παραδόθηκαν και έγινε παραλαβή από δεκαπενταμελή επιτροπή, που περιελάβανε τον Πρύτανη του πανεπιστημίου Αθηνών, τον Γενικό διευθυντή του Δημόκριτου (Ερευνητικού Κέντρου Ατομικής Ενέργειας), καθηγητών του Πανεπιστημίου Πειραιώς και ομάδα ιατρών.
Παρά την υπογραφή παραλαβής καθυστερούσε αδικαιολόγητα η εξόφληση και μου ανετέθη να εκπροσωπήσω και τις τέσσερεις εταιρίες απέναντι στο δημόσιο για να εξοφληθεί το υπόλοιπο ποσό 40% της αμοιβής του συμβολαίου, δηλαδή το 40% των 17. 000.000.000 δραχμών. Δεκαεπτά δισεκατομμυρίων
Στην συνολική διάρκεια του έργου είχα επαφή με τέσσερεις διαδοχικούς Υπουργούς Υγείας, αντίστοιχο αριθμό γενικών γραμματέων και συμβούλων που είχαν την ευθύνη και επίβλεψη του ΄έργου πλέον των μελών των επιτροπών συστάσεως των προδιαγραφών, παρακολούθησης της υλοποίησης, και τελικής παραλαβής.
Το διάστημα αυτό αναγνωρίστηκε η ICL πρώτα από τον ανταγωνισμό, σαν ισότιμη και αξιόπιστη Εταιρία πληροφορικής, αλλά και από μεγάλο αριθμό συμβούλων πληροφορικής, καθηγητών Πανεπιστημίων και παραγόντων του Δημοσίου.
Από την άλλη πλευρά μου δόθηκε η ευκαιρία να διαπιστώσω τις αγκυλώσεις στην λειτουργία του Δημοσίου σε βαθμό μεγάλης απογοήτευσης.
Σαν παράδειγμα θα αναφερθώ σε δύο επαφές που είχα με εκπροσώπους του Δημοσίου στην προσπάθειά μου να εξοφληθεί το έργο δεδομένου ότι υπήρχε υπογραφή παραλαβής.
Στην συνάντησή μου με τον γενικό γραμματέα του Υπουργείου Υγείας, την περίοδο της νέας δημοκρατίας, έμαθα ότι δεν είχε προβλεφθεί στον προϋπολογισμό η συνεισφορά του δημοσίου που ήταν η συντήρηση του εξοπλισμού και του λογισμικού, σαν συνέπεια κανείς δεν έπαιρνε την ευθύνη να παραλάβει ένα έργο χρηματοδοτούμενο κατά 100% από την Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί εφόσον δεν είχε προβλεφθεί στον προϋπολογισμό του κράτους.
Δεν εγκατέλειψα την προσπάθεια και συνηθισμένος να λειτουργώ ακόμα και σε περιόδους εναλλαγής κυβερνήσεων ανέτρεξα και στον υπουργό της τέταρτης κυβέρνησης προσπαθώντας να ερμηνεύσω την συμπεριφορά του Υπουργείου.
Ήμουν τυχερός γιατί γνώριζα την σύζυγο του υπουργού Υγείας, στη οποία βρήκα τρόπο να γνωστοποιηθεί το πρόβλημα.
Η απάντηση που έλαβα ατύπως ήταν: Πω! Πω! τι θα πει ο Υπουργός όταν τα μάθει όλα αυτά!!!
Και η τελική απάντηση ήταν: Γιατί δεν το παρέλαβαν οι υπόλοιποι, εγώ θα το παραλάβω τώρα;
Τελικά το έργο δεν εξοφληθεί λόγω αλλαγής των τεσσάρων διαφορετικών κυβερνήσεων και ευθυνοφοβίας του τελευταίου υπουργού.
Έτσι χάθηκαν τα χρήματα που θα ελάμβανε η Ελλάδα με την παραλαβή και αξιοποίηση του δευτέρου σε μέγεθος έργου πληροφορικής.
Εκείνο που βέβαια που δεν υπολογίζει κανείς η απώλεια που προέκυψε από την μη λειτουργία του έργου του ιατρικού φακέλου μέχρι σήμερα και μάλιστα κάτω από πρότυπα συμβατότητας και ομοιογένειας.
Ποιος ευθύνεται για αυτή την απώλεια, χρημάτων και εργασίας μίας δεκαετίας και των συνεπειών της αποτυχίας;
Ντροπή!!
,
Snapshots from ICL’s activity in Greece (continued 3)
Public procurement for the medical file project for the 15 largest hospitals in Greece.
In continuation of my previous post, Snapshots from ICL’s activity in Greece (cont. 2) I will refer to the monumental period of implementation of the medical file project for the 15 largest hospitals in Greece.
I call it monumental, not only for the size but also for the political conditions, because the tender, the assignment and execution of the project was carried out under the supervision and control of successive governments of PASOK, Ecumenical cooperation government, New Democracy, with the final recipient again being PASOK.
It was monumental because it achieved excellent cooperation among four competing IT companies, ICL, DIGITAL, HP, and INTRASOFT
The equipment and software were delivered and received by a fifteen-member committee, which included the Rector of the University of Athens, the General Director of Democritus (Atomic Energy Research Center), professors at the University of Piraeus and a group of medical doctors.
Despite the signing of acceptance, the payment was unreasonably delayed and I was assigned to represent all four companies in front of the public, in order to achieve payment of the remaining amount of 40% of the contract fee, i.e. 40% of the 17,000,000,000 drachmas. (Seventeen billion)
During the total duration of the project, I had contact with four successive Ministers of Health, a corresponding number of general secretaries and advisers who had the responsibility and supervision of the project, as well as the members of the committees for drawing up the specifications, monitoring the implementation, and final acceptance.
During this time, ICL was recognized, first by the competition, as an equal and reliable IT Company, but also by many IT consultants, University professors and Government officials.
On the other hand, I was given the opportunity to find out the loopholes in the operation of the State to a degree of great disappointment.
As an example, I will refer to two contacts I had with representatives of the State in my attempt to archive final payment for the project since there was a final acceptance by the final acceptance committee.
In my meeting with the secretary general of the Ministry of Health, in the period of the New Democracy Party, I learned, to my amazement, that the amount for the maintenance of the equipment and software had not been provided for or foreseen in state budget, as a consequence no one wanted to take the responsibility and accept a project, even if it was 100% financed from the European Union, which could not be used since it was not provided for, in the state budget.
I did not gave up the effort and, since, I was accustomed to operate even in periods of changes of governments, I turned to the minister of Health of the fourth government in sequence, trying to interpret the behavior of the Ministry.
I was lucky because I knew the health minister’s wife, to whom I found a way to communicate the problem to the Minister.
The answer, I informally received, was: Say! Go! what will the Minister say when he finds out all this!!!
And the final answer was: Why didn’t the previous governments accepted it, should I receive it now? No.
In the end, the project was not fully paid due to the changes of four different governments and the responsibility phobia of the last minister.
This is how the money that Greece would have received with the receipt and utilization of the second largest IT project was lost.
What, of course, no one takes into consideration is the loss accumulated from the non-functioning of the medical file project until today, also nobody understands the missing opportunity to operate under open standards, compatibility, and homogeneity.
Who is responsible for this loss, money and work of a decade and the consequences of failure?
Shame!!
Στιγμιότυπα από την δραστηριότητα της ICL στην Ελλάδα (συνέχεια 4)
Η υπόθεση του υπουργείου εξωτερικών
Mία ακόμη μοναδική περίπτωση που συνέβαλε στην απογοήτευση όλων μας για την συμπεριφορά του Ελληνικού δημοσίου από όλες τις παρατάξεις που διοίκησαν μετά την μεταπολίτευση του 1974.
Αυτή την φορά αναφέρομαι στην περίοδο της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κωσταντίνο Μητσοτάκη , τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού.
Δεν μπορεί να με κατηγορήσει κάποιος για μια μεροληπτική συμπεριφορά σε βάρος της ΝΔ, γιατί στην προηγούμενη περίπτωση του ΠΑΣΟΚ, με υπουργούς Υγείας του κόμματος αυτού η ζημιά πού προξένησε η συμπεριφορά των δύο Υπουργών Υγείας ήταν δυσανάλογα μεγαλύτερη από την ζημιά που προξένησε το υπουργείο Εξωτερικών.
Αξίζει λοιπόν να σταθούμε και στην περίπτωση αυτή.
Με την ανάληψη της εξουσίας από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης τοποθέτησε σαν Υπουργό εξωτερικών τον κ Αντώνη Σαμαρά ο οποίος θέλησε να αναβαθμίσει την οργάνωση του υπουργείου.
Απευθύνθηκε στην ICL να αναλάβει την προμήθεια και εγκατάσταση ενός υπολογιστού ΜΕ 29 εξέλιξη της σειράς 2903, το οποίο θα λειτουργούσε με το λογισμικό Office power της ICL.
Η ανάγκη αναδιοργάνωσης και εκσυγχρονισμού του υπουργείου ήταν τόσο μεγάλη που ο υπουργός προσέτρεξε στον Πρωθυπουργό να διαθέσει το απαιτούμενο ποσό από τα χρήματα του ίδιου του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και να μην διατεθούν τα χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό που προϋπόθετε πρόσθετες διαδικασίες δημόσιων διαγωνισμών και ο Υπουργός ήθελε άμεση εκτέλεση.
Η Νέα Δημοκρατία ενέκρινε την διαδικασία αυτή και η ICL υπέγραψε την σχετική σύβαση με το υπουργείο.
H ICL εκτέλεσε την σύμβαση συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής computer room και του δικτύου συνδέσεων των θέσεων εργασίας και ζήτησε την πληρωμή.
Δυστυχώς επήλθε ρήξη των σχέσεων του πρωθυπουργού με τον υπουργό λόγω πολιτικής διαφωνίας για το θέμα της Βορείου Ηπείρου και ο Υπουργός καταργήθηκε, ενώ η κυβέρνηση έχασε την διακυβέρνηση, ο κ Σαμαράς ίδρυσε νέο πολιτικό κόμμα.
Η ICL πίεσε να εισπράξει και ο Υπουργός απάντησε ότι ήταν διατεθειμένος να τα πληρώσει το ποσό από την τσέπη του.
Η ICL δεν θέλησε να δεχθεί αυτή την προσφορά.
Το ποσό της σύμβασης ήταν 12 εκατομμύρια δραχμές
Snapshots from ICL’s activity in Greece (continued 4)
The case of the Ministry of Foreign Affairs
One more unique case that caused disappointment to all of us for the behavior of the Greek public administration from all political Parties that ruled after the reestablishment of Democracy, during 1974.
This time, I am referring to the period of the New Democracy government with Prime Minister Kostantinos Mitsotakis, the father of the current Prime Minister.
No one can accuse me of a discriminatory behavior against the New Democracy because, in the previous case of the 15 hospitals, PASOK, the damage caused by the behavior of the two Ministers of Health was disproportionately greater than the damage caused by the Ministry of Foreign Affairs.
So, it is worth dwelling on the Ministry of Foreign Affairs case as well.
With the assumption of power by the New Democracy Government, Kostantinos Mitsotakis appointed Antonis Samaras as Minister of Foreign Affairs, who wanted to upgrade the performance of the organization of the ministry.
He selected ICL to undertake the supply and installation of a 2903 series ME 29 computer system, which would run on ICL’s Office power software.
The need to reorganize and modernize the ministry was so great that the minister appealed to the Prime Minister to allocate the required amount from the funds of the New Democracy party itself and not to allocate the funds from the state budget which required additional public tender procedures and the Minister he wanted immediate implementation in no time.
New Democracy approved this procedure and ICL signed the relevant contract with the ministry.
ICL concluded the contract, including the construction of the computer room and the connection network of the workplaces and after successful completion requested payment.
Unfortunately, relations between the Prime Minister and the Minister broke down due to a political disagreement over the issue of Northern Epirus a Greek Minority area in Albania and the Minister was sent away, while, soon after, the government lost governance, and Antony Samaras founded a new political party.
ICL pressed for collection and the Samaras replied that he was willing to pay the amount out of his own pocket.
ICL did not want to accept this offer.
The amount of the contract was 12 million drachmas, and was never paid.
Στιγμιότυπα από την δραστηριότητα της ICL στην Ελλάδα (συνέχεια 5)
Η υπόθεση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ)
Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ICL κατά την εποχή που αντιπροσωπευόταν η ICL από την ΣΟΛΟΜΟΣ, στην Ελλάδα, ήταν η ανάθεση στην εταιρία την προμήθεια 6 μεσαίου μεγέθους υπολογιστών 2903, μαζί με την κατασκευή λογισμικού που καλύπτουν ολόκληρο το λογιστικό κύκλωμα των εφαρμογών που για τις ανάγκες της διοίκησης αλλά και των πέντε εργοστασίων παραγωγής Ζάχαρης από ζαχαρότευτλα που καλλιεργούντο στην Βόρειο και κεντρική Ελλάδα.
Το έργο εκτελέστηκε κάτω από προδιαγραφές που συνέταξε η Αγροτική τράπεζα, από την ομάδα ανάπτυξης εμπορικών εφαρμογών της εταιρίας Π. ΣΟΛΟΜΟΣ κ Σια Επε που υποστήριζε και το service bureau της Εταιρίας.
Η μεγάλη αυτή επιτυχία έκανε τον διευθυντή Ευρώπης της ICL να με προσκαλέσει τιμητικά να συμμετάσχω σε συνεδρίαση των γενικών διευθυντών των εταιριών της ICL στις χώρες της Ευρώπης, Country Managers.
Εκτός από την τιμή που μου έγινε, εκείνο που θυμάμαι περισσότερο έντονα είναι ένα απόσπασμα από την ομιλία του Γεν Διευθυντού πωλήσεων της ICL Peter Elis που είπε προφητικά, ο μεγάλος κίνδυνος για την επιβίωση της ICL είναι η ότι ο μοναδικός προμηθευτής ολοκληρωμένων κυκλωμάτων είναι η Fujitsu.
Snapshots from ICL’s activity in Greece (continued 5)
The case of the Hellenic Sugar Industry (EBZ)
One of ICL’s biggest successes in Greece, during the time that ICL was represented by SOLOMOS co, was the project of the supply of six 2903 medium-sized computers, together with the development of application software covering the entire accounting needs of the central administration but also of the five factories producing sugar from sugar beets cultivated in Northern and central Greece.
The project was carried out under specifications drawn up by the Agricultural Bank.
The development of the commercial was concluded by the application development team of P. SOLOMOS & Co., which also supported the Company’s service bureau.
This great success made the European director of ICL Roger Hubert to honorably invite me to participate in a meeting of all country managers of ICL Europe.
Apart from the honor I was given, what I remember, most vividly, is a quote from the speech of ICL World Director of Sales, Peter Elis, who prophetically addressed the participants, saying that the great danger to ICL’s survival is that the sole supplier of integrated circuits is Fujitsu…..
Times for Change 