Μία πραγματιστική ανάλυση της σημερινής κατάστασης στην σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Αράβων, με πρόβλεψη μιας λύσης.

Για Να καταλήξουμε σε μία λογική και όχι θεωρητική λύση πρέπει να συνυπολογίσουμε όλες τις παραμέτρους που συνθέτουν το πρόβλημα του παλαιστινιακού προβλήματος, που περιλαμβάνουν τα εξής :

1. OHE δημιούργησε το Ισραήλ το 1948.
2. Ο Αραβικός κόσμος αντέδρασε από την αρχή και δεν δέχτηκε την δημιουργία δυο κρατών, γειτονικές αραβικές χώρες εισέβαλαν στην επικράτεια της Παλαιστίνης και έτσι ξεκίνησε η πρώτη σύγκρουση με στόχο τη δημιουργία μιας αραβικής Παλαιστίνης. Αργότερα, στις 22 Σεπτεμβρίου 1948 ιδρύθηκε η πανπαλαιστηιακή κυβέρνηση από τον Αραβικό Σύνδεσμο** . Αυτή η κυβέρνηση ορίστηκε να κυβερνήσει την υπό ίδρυση Παλαιστίνη

•  Με την ίδρυση του Ισραήλ από τον ΟΗΕ, εκτοπίστηκαν 700.000 Παλαιστίνιοι από τις εστίες τους που διασκορπίστηκαν στο Λίβανο, την Συρία και την Ιορδανία.
• Η Γάζα ήταν υπό Αιγυπτιακό έλεγχο.
• Η δυτική όχθη ήταν υπό τον Έλεγχο της Ιορδανίας, με παλαιστινιακή εκπροσώπηση από την  PLO (1964) και τον Αραφάτ* και την Φατάχ***.
• Η Φατάχ*** έμεινε τελικά να διοικεί την περιοχή της δυτικής όχθης του Ιορδάνη
• Η Χαμάς**** προήλθε από τους αδερφούς Μουσουλμάνους και συγκρούστηκε με ένοπλο αγώνα με την οργάνωση Φατάχ*** και ανέλαβε την διοίκηση της Λωρίδας της Γάζα, γεγονός το οποίο ενοχλεί την Αίγυπτο
• Οι ανταγωνιζόμενες δυνάμεις για τον έλεγχο της περιοχής για γεωπολιτικούς λόγους ήταν οι ΗΠΑ, η Σοβιετική Ένωση που μετατέθηκε στην Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία, η κάθε μία για τα δικά της συμφέροντα , οικονομικά και Εθνικά.
• Μετά τον πόλεμο των εξ ημερών (1967) του Ισραήλ με την Αίγυπτο τον Λίβανο, την Συρία την Ιορδανία, το Ιράκ, την Αλγερία, την Σαουδική Αραβία και το Κουβέι,   το Ισραήλ κατέκτησε το στενό της Γάζα, τα υψίπεδα του Γκολάν στην Συρία ενώ αποίκησε την περιοχή δυτικά του Ιορδάνη, επεκτείνοντας τα όρια προ του πολέμου και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ
• Μετά τον πόλεμο του 1967 και για πρώτη φορά υπήρξε κάποια πρόοδος προσέγγισης του Ισραήλ με τις περισσότερες Αραβικές χώρες για να επιτευχθεί μία λύση. Αυτό ώθησε την Χαμάς, την περισσότερο εξτρεμιστική οργάνωση να εκπονήσει την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση εναντίον του Ισραήλ για να δυναμιτίσει την πιθανότητα εξεύρεσης μίας λύσης που θα δημιουργούσε δύο κράτη, και ιδιαίτερα θα έφερνε την διοίκηση ολόκληρης της Παλαιστίνης κάτω από τον έλεγχο μίας παλαιστινιακής αρχής χωρίς την δική της συμμετοχής  ούτε και στην λωρίδα της Γάζα. Λειτούργησε λοιπόν σαν προβοκάτορας χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους της Γάζα σαν ασπίδα για να παίξει το δικό της παιχνίδι του ακραίου φανατισμού προκαλώντας την σύγκρουση του Δυτικού κόσμου με το Ιράν και τον υπόλοιπο Αραβικό κόσμο.
• *****Η Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή είναι το προσωρινό όργανο αυτοδιοίκησης που ιδρύθηκε το 1994 μετά τη Συμφωνία της Γάζας-Ιεριχώ για τη Λωρίδα της Γάζας και τις Περιοχές Α και Β της Δυτικής Όχθης, ως συνέπεια των Συμφωνιών του Όσλο του 1993.
•  Συμπέρασμα, οι μόνοι που κερδίζουν από αυτή την εξέλιξη είναι η Ρωσία και η Τουρκία. Η Ρωσία διότι δυσχερένει την θέση της Δύσης με το άνοιγμα ενός δεύτερου μετώπου, ενόψει του πολέμου στην Ουκρανία και η Τουρκία που επιδιώκει να εκβιάσει την Αμερική για εξοπλισμό και για να παίξει τον ρόλο του πατερούλη στον κόσμο του Ισλάμ, προκειμένου να αναρριχηθεί σε θέση παγκόσμιας δύναμης που πιστεύει ότι το μέλλον ανήκει στην Ασία λόγο πληθυσμιακής διαφοράς με την Δύση.
• Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Ισραήλ είναι η δημιουργία δύο κρατών που δεν θα αμφισβητούν το ένα την ύπαρξη του άλλου για να ισχύσει μία  μόνιμη συνθήκη ειρήνης. Ποιος μπορεί να το εγγυηθεί αυτό; Μόνο μια δύναμη της Παλαιστινιακής διοίκησης κάτω από τον έλεγχο του ΟΗΕ για αρκετά χρόνια, και την υποχώρηση του Ισραήλ στα σύνορα του 1967, με την Ιερουσαλήμ κάτω από την απόλυτη κυριαρχία του ΟΗΕ, σαν ανεξάρτητη οντότητα. Σταδιακός επαναπατρισμός των αποδήμων παλαιστινίων βάση σχεδίου οικονομικής ανάπτυξης υποστηριζόμενο από όλους τους εμπλεκόμενους, συμπεριλαμβανομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ των Αραβικών χωρών και του ΔΝΤ.
• Η εναλλακτική λύση που συζητείται σε περίπτωση που τα παραπάνω δεν γίνουν εφικτά θα προταθεί ο διαμερισμός της λωρίδας της Γάζα μεταξύ της Αιγύπτου (για το νότιο μέρος της Γάζα ) και του βορείου μέρους της Γάζα που θα ελέγχεται από την διοίκηση του τμήματος δυτικά του Ιορδάνη. Σε οποιαδήποτε περίπτωση δεν μπορεί να γίνει ανεκτή η νομιμοποίηση μίας τρομοκρατικής οργάνωσης όπως η Χαμάς, που θα ελέγχει την Γάζα.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΣΗΜΕΊΩΣΗ

Επειδή το θέμα των αλληλοκατηγοριών μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων για την εκτέλεση εγκλημάτων πολέμου και από τα δύο μέρη και προβληματίζομαι για το ποιο μέρος σφετερίζεται το δίκαιο του άλλου ανάλογα με τα δικά του πιστεύω και συμφέροντα θεώρησα σωστό να αναδημοσιεύσω την παρακάνω ανάρτηση με αρκετά συγκεκραμένα ιστορικά στοιχεία. Προσωπικά πιστεύω ότι και οι δύο λαοί είναι θύματα και θύτες και δεν θα πρέπει εύκολα να πέφτουμε στην παγίδα να παίρνουμε το μέρος κανενός γιατί με τον τρόπο αυτό δεν βοηθούμε να βρεθεί μία δίκαιη λύση. Εχθρός είναι ο φανατισμός και η σκοπιμότητα. Ποιος τελικά κερδίζει από αυτή την εξέλιξη; Μάλλον η Ρωσία και η Τουρκία που και τα δύο μέρη προσπαθούν να αξιοποιήσουν την διαμάχη προς το συμφέρον των δικών τους αναθεωρητικών απόψεων για να αμφισβητούν τα αποτελέσματα δύο παγκοσμίων πολέμων που στοίχισαν στην ανθρωπότητα εκατομμύρια νεκρών. Ας μείνουμε ουδέτεροι και συμβιβαστικοί, για να βρεθεί η δικαιότερη και εφικτή λύση για να συμβιβάσουμε τους Ισραηλίτες με τους Παλαιστίνιους, τους Κούρδους με τους Άραβες και τους Τούρκους, τους Ουκρανούς με τους Ρώσους, τους Έλληνες με τους Τούρκους, τους Ελληνοκύπριους με τους Τουρκοκύπριους, τους Μωαμεθανούς με τους Χριστιανούς κλπ.

Marios Polyzoes

14 Οκτωβρίου στις 6:43 μ.μ. ·

Η ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ

ΠΕΝΤΕ ΦΟΡΕΣ ΟΙ ΑΡΑΒΕΣ ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

…Από το 1918 έως το 1936 η συγκεκριμένη περιοχή ήταν υπό Βρετανική Κατοχή…

…Μετά την Αραβική εξέγερση του 1936 οι Βρετανοί πρότειναν τη δημιουργία 2 ανεξάρτητων Κρατών : Ένα Κράτος για τους Άραβες και ένα για τους Ισραηλινούς…

…Η συμφωνία αδικούσε εμφανώς τους Ισραηλινούς διότι θα τους έδινε το 20% των εδαφών, ενώ στους Άραβες έδινε το 80% των εδαφών ΚΑΙ η Ιερουσαλήμ ΔΕΝ θα άνηκε στους Εβραίους αλλά θα παρέμενε υπό αποκλειστική Διεθνή Κηδεμονία (όπως το Βερολίνο πριν ενωθούν οι Γερμανίες)…

…Παρότι λοιπόν η πρόταση αυτή ήταν κακή, οι Ισραηλινοί είπαν ΝΑΙ – οι Άραβες όμως ΟΧΙ. Αυτή ήταν η Πρώτη άρνηση…

…Το 1947 υπό το φως της τραγωδίας του Ολοκαυτώματος τα Ηνωμένα Έθνη πρότειναν και πάλι τη δημιουργία 2 Κρατών. Και πάλι οι Ισραηλινοί είπαν ΝΑΙ ενώ οι Άραβες ΟΧΙ. Αυτή ήταν η Δεύτερη άρνηση…

…Όμως, αμέσως μετά το Όχι, οι Άραβες ενώθηκαν με το Ιράκ, την Ιορδανία και την Αίγυπτο και εξαπέλυσαν Πόλεμο εναντίον των (αδύναμων τότε) Ισραηλινών…

…Οι Ισραηλινοί νίκησαν στον Πόλεμο στον οποίο -θυμίζω- αμύνονταν !!! και κάπως έτσι δημιουργήθηκε το Ισραήλ, το οποίο απέκτησε κάποια από τα επίμαχα εδάφη. Η Ιορδανία προσάρτησε επίσης ένα μεγάλο κομμάτι εδαφών κι επειδή αυτά τα εδάφη ήταν στη Δυτική πλευρά της, δηλαδή στις Όχθες του Ιορδάνη, έγιναν πλέον γνωστά ως Δυτική Όχθη…

…Το 1967 η Αίγυπτος, σε συμμαχία με Συρία και Ιορδανία εξαπολύει και πάλι επίθεση στο Ισραήλ. Είναι ο περίφημος Πόλεμος των 6 ημερών, στον οποίο χάνουν και πάλι. Το Ισραήλ από αυτόν τον Πόλεμο (στον οποίο θυμίζω και πάλι αμύνονταν), παίρνει τη Δυτική Όχθη από την Ιορδανία και μια μικρή λωρίδα γης από την Αίγυπτο, την λωρίδα της Γάζας. Το ερώτημα που μπήκε ήταν τι να την κάνουν αυτή την γη που κέρδισαν στον Πόλεμο… Έτσι, η πρόταση που έκανε το Ισραήλ ήταν, αντί να δοθεί πίσω στην Αίγυπτο και την Ιορδανία, η γη αυτή να δοθεί στους αυτόχθονες Άραβες που κατοικούσαν στα εν λόγω εδάφη (και που άρχισαν πλέον να αυτοαποκαλούνται !!! Παλαιστίνιοι) ώστε να δημιουργήσουν Κράτος. Οι Άραβες ΑΠΕΡΡΙΨΑΝ την πρόταση στην περίφημη Διάσκεψη του Σουδάν. Αυτή ήταν η Τρίτη άρνηση…

…Το 2000 ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Έχουντ Μπάρακ, κάλεσε και πάλι σε Διάσκεψη τον… γνωστό μας Γιασέρ Αραφάτ (με Μεσολαβητή τον Μπιλ Κλίντον), στην οποία το Ισραήλ πρότεινε στον Αραφάτ* να πάρει ΟΛΗ την Γάζα και το 94% της Δυτικής Όχθης, με το νέο Παλαιστινιακό Κράτος να έχει Πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Ο Αραφάτ είπε ΟΧΙ. Αυτή ήταν η Τέταρτη άρνηση…

…Παρόλα αυτά, το Ισραήλ αποχώρησε αυτοβούλως από την Γάζα η οποία είναι από τότε στα χέρια των Αράβων οι οποίοι έχουν τον αποκλειστικό έλεγχο της…

…Το 2008 ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Ολμέρτ έκανε μια ακόμα προσπάθεια και πρότεινε να δώσει στην Παλαιστίνη όλα τα εδάφη που είχε προτείνει κι ο προκάτοχος του (δηλαδή ο Έχουντ Μπάρακ) και πάλι την Ιερουσαλήμ Πρωτεύουσα της Παλαιστίνης, αλλά και επιπλέον εδάφη… Ο Μαχμουτ Αμπάς είπε ΟΧΙ. Αυτή ήταν η Πέμπτη άρνηση…

…Την επόμενη φορά λοιπόν…, που ο… οποιοσδήποτε… προσπαθήσει να σας κάνει «εργαλεία» της Προπαγάνδας του, σχετικά με το ΠΟΙΟΣ θέλει την Ειρήνη στην περιοχή και ποιος όχι, θυμηθείτε τα 5 ΟΧΙ των Αράβων/Παλαιστινίων…

…Δυστυχώς !!!! ο σκοπός των Παλαιστινίων ΔΕΝ είναι μια έντιμη λύση και δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους, όπου θα πρέπει να δουλέψουν για την ευημερία των Παλαιστίνιων…

…Σκοπός των Παλαιστινίων είναι η διαιώνιση του προβλήματος για να πλουτίζουν και να ζουν Βασιλικά οι διάφοροι «ηγέτες» των ομάδων που κυριολεκτικά λυμαίνονται τα χρήματα της Διεθνούς Βοήθειας…»

*Ο Μοχάμεντ Γιάσερ Αμπντέλ Ραχμάν Αμπντέλ Ραούφ Αραφάτ αλ-Κούντουα, γνωστός ως Γιάσερ Αραφάτ ή Αμπού Αμάρ, ήταν Παλαιστίνιος πολιτικός ηγέτης. Διετέλεσε πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Λίγα χρόνια πριν πεθάνει, φέρεται να ασπάστηκε τον Χριστιανισμό. 

**Ο Αραβικός Σύνδεσμος συνεστήθη στις 22 Μαρτίου 1945 στο Κάιρο κατόπιν μακρών συνεννοήσεων που είχαν προηγηθεί μεταξύ των επτά αραβικών χωρών που προσχώρησαν σ’ αυτόν και συγκεκριμένα της Αιγύπτου, της Συρίας, του Ιράκ, της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, της Υεμένης και του Λιβάνου.

***Η Φατάχ είναι η πολιτικο-στρατιωτική οργάνωση των Αράβων Παλαιστινίων που ιδρύθηκε το 1958 από Παλαιστίνιους παλαίμαχους των αραβο-ισραηλινών συγκρούσεων του 1948 και 1956. Μεταξύ των ιδρυτών της ήταν ο Γιασέρ Αραφάτ, ο Αμπού Αλή Ιγιάντ, ο Αμπού Τζιχάντ κ.ά

****Η Χαμάς, είναι παλαιστινιακή σουνιτική παραστρατιωτική οργάνωση και πολιτικό κόμμα που κατέχει σήμερα την πλειοψηφία των εδρών του εκλεγμένου νομοθετικού συμβουλίου στην Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή και κατέχει και τον πλήρη έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας.

*****Η Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή είναι το προσωρινό όργανο αυτοδιοίκησης που ιδρύθηκε το 1994 μετά τη Συμφωνία της Γάζας-Ιεριχώ για τη Λωρίδα της Γάζας και τις Περιοχές Α και Β της Δυτικής Όχθης, ως συνέπεια των Συμφωνιών του Όσλο του 1993.

Το Παλαιστινιακό πρόβλημα από δύο όψεις

Μέσα από τις διασταυρούμενες και αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με τα τρέχοντα προβλήματα της ανθρωπότητας ιδιαίτερα μετά την επίθεση της παλαιστινιακής οργάνωσης  Χαμάς στο Ισραήλ αλλά και του πολέμου στην Ουκρανία , οξύνονται οι αντιθέσεις μεταξύ του Δυτικού κόσμου και του Ισλάμ που παίζει τον ρόλο της πολύφερνης νύφης μεταξύ των αντίθετων πόλων της οικονομικής και στρατιωτικής κυριαρχίας του κόσμου.

Βρίσκω ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρουσιάζω τις αντιπαραθέσεις των απόψεων  ατόμων που ανταλλάσουν τις απόψεις τους γραπτά και δημόσια σε μία διαλογική αντιπαράθεση  Debate, που προσπαθεί , καλόπιστα να ανιχνεύσει την δυνατότητα επίλυσης των προβλημάτων που αναφύονται.

Γι’ αυτό επιλέγω, κατά περίπτωση, μερικές αποσπασματικές επιστολές μιας τέτοιας αλληλογραφίας που νομίζω ότι αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα των προβληματισμών αυτών.

Με την τακτική αυτή είχα την ευκαιρία να δημοσιεύσω παλαιότερα αποσπάσματα από ανταλλαγή απόψεων μεταξύ ενός Τούρκου φίλου στο F/B που έχει αναρτηθεί στα Αγγλικά, στο blog  μου  Times for change  στο link https://timesforchange.wordpress.com/2021/01/10/another-interesting-discussion-between-a-turk-and-a-greek-during-2021/(ανοίγει σε μία νέα καρτέλα)

Στο παρόν άρθρο παραθέτω το απόσπασμα δύο επιστολών με την αντιπαράθεση που είχα με ένα φίλο και συμμαθητή, με την ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων για το θέμα της σύγκρουσης Χαμάς με Ισραήλ.        

Επιστολή από τον  φίλο μου Γιώργο	Παρ 13 Οκτ, 4:21 μ.μ. (πριναπό 1 ημέρα)

Φίλε Νίκο,

Μετά την επικοινωνία μας, τα πρόσφατα γεγονότα ξεπέρασαν τη συζήτησή μας για το δημοκρατικό πολίτευμα, τα υπέρ και τις εγγενείς αδυναμίες του. Κατά την γνώμη μου πρέπει ad hoc δηλαδή συγκεκριμένα, να προσπαθούμε να βελτιώσουμε και όχι να επισείουμε κάποιο μπαμπούλα, διότι είναι βέβαιο, ότι ο μπαμπούλας που επισείουμε αποτελεί ελπίδα γι αυτόν που προορίζεται, υποδηλώνοντας ταυτοχρόνως την αδυναμία του επισείοντος.

Μου έστειλες ένα πόνημα για το τρέχον γεγονός του πολέμου του Ισραήλ και μερίδας των Παλαιστινίων, ιδίως με δύο οργανώσεις, την Χαμάς και την Τζιχάντ.

Θα πρέπει να παρατηρήσω ότι η διαμάχη αυτή δεν πρέπει να γίνει εσωτερικό θέμα.

Εμείς οι Έλληνες πέραν των Αγίων Τόπων δεν μας ενδιαφέρει για να διαφωνούμε και χωριζόμαστε μεταξύ μας για το τι πράττουν οι αντιμαχόμενες πλευρές.

Διότι δεν είμαστε μέρος του προβλήματος.

Ούτε πρέπει να γίνουμε.

Γνωρίζουμε ότι το Ισραήλ είναι ένα στρατιωτικό προτεκτοράτο για να μην πω μπανανία των ΗΠΑ.

Γνωρίζουμε ότι μέχρι σήμερα κανένας ποτέ δεν έμαθε ποιος χρηματοδοτεί αυτές που αποκαλούνται τρομοκρατικές οργανώσεις και για ποιο λόγο. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο Νίξον ή ο Μπους δεν θυμάμαι ποιος από τους δύο διακήρυξε, ότι όποιος δεν είναι με τις ΗΠΑ είναι εναντίον μας.

Γι αυτό πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε συγκρατημένοι απέναντι σε γεγονότα τα οποία η χώρα μας δεν έχει την παραμικρή δυνατότητα να επηρεάσει.

Μην ξεχνάς ότι η Χούντα στην χώρα μας διήρκησε όσο και ο αιγυπτο-ισραηλινός πόλεμος (67-74) και όχι μόνο αυτό αλλά παρουσία του προέδρου της Δημοκρατίας μας ζητήθηκε συγγνώμη από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, που ομολόγησε ότι οι ΗΠΑ με Έλληνες προδότες επέβαλαν την Χούντα.

Τότε ήταν ο κομουνισμός, σήμερα είναι η τρομοκρατία ο μπαμπούλας.

Η ταύτιση της Χούντας με την κυβέρνηση είναι ανεπιτυχής.

Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάς, ότι η επιφάνεια (αυτό που φαίνεται) δεν αιωρείται, πάντα κάπου στηρίζεται.

Στην πολιτική κανένας δεν θέλει να φανεί, ότι μεταξύ αυτών που οι πολιτικοί δεν θέλουν να φαίνεται ότι στηρίζεται, είναι ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία και χρησιμοποιείται μόνο σαν συναισθηματικό εργαλείο συνήθως παραπληροφόρησης για την επίτευξη κάποιου σκοπού.

Περιμένω την απάντησή σου.

Ο φίλος σου

Γιώργος 

Απάντηση

Γιώργο καλησπέρα,

Είναι εμφανές ότι  έχουμε διαφορετική οπτική γωνία στον τρόπο που βλέπουμε τόσο την Ισραηλο- παλαιστινιακή διένεξη όσο και τον ρόλο των ΗΠΑ στην περίπτωση.

Εσύ βλέπεις το Ισραήλ σαν προτεκτοράτο των ΗΠΑ και τις Αραβικές τρομοκρατικές οργανώσειςσαν αγωνιστές απελευθερωτικών ομάδων.

Παραλλήλισες δε τις ομάδες αυτές με τις ομάδες με τους ‘Έλληνες της Ελληνικής επανάστασης του 21.

Εκ πρώτης όψεως υπάρχει ομοιότητα, δεδομένου ότι οποιοσδήποτε λαός καταδυναστεύεται ή βρίσκεται υπόδουλος σε κάποιο άλλο έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει την ελευθερία του.

Με αυτή την έννοια δεν γίνεται αποδεκτό να υπάρχουν κράτη με μεικτές εθνικότητες ούτε και μειονότητες. Γεγονός που ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για πάρα πολλά κράτη, μεταξύ των οποίων η Κύπρος, η Τουρκία, η Ισπανία, η Ελλάδα και άλλες Χώρες από παλαιότερα,όπως η Τσεχοσλοβακία η Γιουγκοσλαβία, Ινδία και Πακιστάν και πολλές άλλες.

Αν λάβει κανείς υπόψιν του και τον παράγοντα χρόνος και άλλες πολλές ιδιαιτερότητες κανείς δεν μπορεί να πει ότι το θέμα δεν είναι περίπλοκο.

Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο  και ακόμη περισσότερο τον δεύτερο, έγιναν ανακατατάξεις που επέβαλαν τα σύνορα στη Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο βάση συνθηκών που εξασφάλιζαν κάποια σταθερότητα.

Από τις συνθήκες αυτές που καθιερώθηκαν με κριτήρια των νικητών των δύο παγκόσμιων πολέμων, έμειναν απ’ έξω, μεταξύ άλλων, το θέμα των Κούρδων και της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και μερικών άλλων..

Κάτω από την συναισθηματική πίεση του ολοκαυτώματος των Εβραίων, ο ΟΗΕ μέσω Αγγλίας και Αμερικής αποφάσισαν να ιδρύσουν το Ισραήλ στην περιοχή της Παλαιστίνης που ήταν Βρετανική αποικία, όπως ήταν η Κύπρος,

Η Κύπρος πολέμησε στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με τους συμμάχους και με την υπόσχεση του Τσώρτσιλ για Ένωση με την Ελλάδα.

Στην Παλαιστίνη ζούσε μία μειονότητα Εβραίων και εκεί ο ΟΗΕ παραχώρησε ένα κομμάτι στο Ισραήλ ίσο με την Πελοπόννησο και στους Παλαιστίνιους το υπόλοιπο. Οι Παλαιστίνιοι δεν αποδέχτηκαν την παραχώρηση αυτή παρά το γεγονός ότι δεν συμμετείχαν στον δεύτερο Παγκόσμιο και δεν είχαν πολεμήσει μέχρι τότε για την ανεξαρτησία τους, ούτε και συμμετείχαν στον Β Παγκόσμιο. Η υπόθεση μου θυμίζει λίγο την Κύπρο που οι Τουρκοκύπριοι προτιμούσαν να παραμείνουν οι Εγγλέζοι παρά να ενσωματωθεί η Κύπρος με την Ελλάδα.  .

Γενικά οι Άραβες πολεμούσαν μεταξύ τους και όχι με τους αποικιοκράτες Άγγλους.

Με την δημιουργία του Ισραήλ όμως, αποδείχτηκαν απόλυτα εκδικητικοί και επιθετικοί προκειμένου να μην επιτρέψουν  την επιβίωση του νέου κράτους, έτσι που οι Παλαιστίνιοι και γενικά οι Άραβες καθώς και οι  συγκεκριμένες οργανώσεις ξεσηκώθηκαν και διεκδικούσαν, φανατικά, την διάλυση του Ισραήλ.

Με βάση την διεκδίκηση αυτή που δεν αποδέχεται την ύπαρξη του Ισραήλ αφαιρεί από το Ισραήλ την δυνατότητα διαπραγμάτευσης με τις Αραβικές οργανώσεις. Ακριβώς όπως η Ελλάδα αρνείταινα διαπραγματευτεί με την Τουρκία θέματα κυριαρχίας, ή όπως η Κύπρος αρνείται να διαπραγματευτεί Θέματα διχοτόμησης.

Αν θέλουμε να προβούμε σε θέματα παραλληλισμού της Χαμάς με τον απελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδας, πράγματι οι Έλληνες πραγματοποίησαν σφαγές, στην Τρίπολη, Τουρκικού πληθυσμού 30.000 ατόμων συμπεριλαμβανομένων παιδιών και γυναικών.

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι πολλοί Τούρκοι διασωθήκαν από άλλους Έλληνες.

Η εκδίκηση των Τούρκων, για την Τρίπολη ήταν πολλαπλά σκληρότερη με τον αφανισμό του πληθυσμού της Χίου.

Η επανάσταση εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε σε αντίδραση αιώνων καταπίεσης που περιελάβανε και παιδομάζωμα, εξισλαμισμό και άλλες βαρβαρότητες.

Τμήματα της Ελλάδας ήταν κάτω από την κατοχή των Ενετών ή ήταν ήδη ελεύθερα και η Οθωμανική Αυτοκρατορία  δεν έδινε καμία επιλογή να έχουν οι Έλληνες ένα ελεύθερο κομμάτι γης δικό τους.

.

Δεν αρνούμαι ότι και ο Ελληνικός αγώνας ήταν και αυτός βάρβαρος όπως βάρβαροι ήταν οι περισσότεροι αγώνες της εποχής, γι’ αυτό μετά τον Β Παγκόσμιο πόλεμο ο ΟΗΕ δημιούργησε νομοθεσία που κάλυπτε τα εγκλήματα πολέμου.

Το Ισραήλ βρίσκεται σε πόλεμο από 1948

Το Ισραήλ αντιμετωπίζει τα εγκλήματα πολέμου των παλαιστινίων με άλλα εγκλήματα πολέμου που τα καταδικάζει ολόκληρη η ανθρωπότητα.

Το θέμα είναι πώς λύνεις το πρόβλημα αυτό και πως προστατεύεις τον άοπλο πληθυσμό και στις δύο περιπτώσεις.

Αν δεν παρέμβει κάποιος να το σταματήσει αυτό δεν θα σταματήσει η διαμάχη αυτή ποτέ.

Ποιος είναι αυτός που θα μπορούσε να σταματήσει αυτή την κατάσταση;

Εμφανίζονται διάφοροι καλοθελητές, η Τουρκία πρώτη είναι έτοιμη και προσφέρεται να γίνει εγγυήτρια δύναμη, ευχαριστώ πολύ, η Τουρκία υποστηρίζει την Χαμάς, τον ISIS, τον Χεζμπολάχ και το Ιράν, τους ονομάζει όλους μαχητές της ελευθερίας και ανεξαρτησίας, δεν είναι αξιόπιστη.

Η Τουρκία δεν υπακούει ποτέ στα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Δεν δέχεται τα διεθνή δικαστήρια, επιδιώκει να γίνει ο πατερούλης του Ισλάμ, συνεργάζεται με την Χαμάς και το Ιράν, αρνείται στους Κούρδους να έχουν πατρίδα, διότι δεν θέλει να αποσπαστεί το τμήμα της Τουρκίας με Κουρδική μειονότητα, γι’  αυτό έχει συγκρουόμενα και αντιφατικά συμφέροντα.

. .

Μετά είναι ο ΟΗΕ που τον κατηγορούν ότι είναι όργανο της Δύσης, πάλι αδιέξοδο.

Τι θα μπορούσε κανείς να προτείνει;

Και πάλι αδιέξοδο.

Θύματα πάλι είναι οι αθώοι. Αν κανείς βάλει τον εαυτό του στην θέση των Ισραηλιτών ή των παλαιστινίων πως πρέπει να αντιδράσει;

Νομίζω ότι η Τουρκία με την επίσημη θέση της για την Xαμάς ότι είναι απελευθερωτικό κίνημα έχασε, κάθε δικαίωμα να  μεσολαβήσει για να επιβληθεί κάποια λύση. Αυτό δημιουργεί ένα χάσμα.

Δηλαδή γίνεται αποδεκτό, για λόγους ανεξαρτησίας, να γίνονται ομηρίες και σφαγές, συνήθεις τακτικές κοινών τρομοκρατικών οργανώσεων.

Η Τουρκία έφτασε στο σημείο να προσπαθεί να πείσει ότι θα προστατεύσει καλύτερα το Ισραήλ όταν θα φύγουν οι ΗΠΑ, αναφερόμενη σε ιστορικά γεγονότα, επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πριν από 500 χρόνια, που οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από την Ισπανία. Τέτοια αμετροέπεια επιδεικνύεται από την Τουρκία.

Για εμένα η ενεργοποίηση του ΟΗΕ με μέσα πολιτικά και στρατιωτικά είναι η μόνη λύση.

Ήδη οι ΗΠΑ προτείνουν την ίδρυση δύο κρατών με την αποχώρηση του Ισραήλ από τους επικοισμούς ορισμένων περιοχών, την διασφάλιση της ασφάλειας των δύο κρατών και το πρόβλημα που παραμένει είναι η Ιερουσαλήμ που είναι Ιερή για τρεις θρησκείες, την Μωαμεθανική, τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό.

Οποιαδήποτε λύση θα ήταν καλύτερη από αυτό που γίνεται σήμερα.

Τέλος ένα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο επαναπατρισμός των Παλαιστινίων που εκτοπίστηκαν κατά την ίδρυση του Ισραήλ. Αυτό είναι το μεγαλύτερο και άλυτο πρόβλημα,

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ DEBATE ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ

Φίλε Νίκο,

Θα ξεκινήσω από το δικό σου παράδειγμα ώστε να γίνω σαφής.

Όταν διαμαρτυρόσουν κατά της Χούντας δεν ήσουν αντιστασιακός, με τη σημερινή έννοια του όρου, για τις ΗΠΑ, ήσουν εν δυνάμει τρομοκράτης διότι αγνοούσες ότι την Χούντα μας την είχαν καθίσει οι ΗΠΑ.

Νίκος

Ήξερα πολύ καλά ότι η Αμερική ήταν ανακατεμένη.

Γιώργος

Γι αυτό σωστά σε έβαλε η CIA στα υπ΄όψιν. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο, να έλεγες και έξω οι Αμερικάνοι. Εσύ ξέρεις.

Νίκος

Όχι δεν έλεγα

Γιώργος

Η λέξη τρομοκράτης είναι ένας τεχνητός όρος που υποδηλώνει διαφορετική άποψη από την άποψη των ΗΠΑ.

Νικος

Όχι, αυτή η άποψη είναι μία υπεραπλούστευση της κατάστασης

Γιώργος

Η μοντέρνα διαλεκτική είναι ΗΠΑ, τρομοκράτης΄

Νίκος

Από πού προκύπτει αυτή η μοντέρνα διαλεκτική, και ποιον εξυπηρετεί

Γιώργος

Εάν λάβουμε υπόψιν ότι οι ΗΠΑ είναι μία κεφαλαιουχική χώρα, ο πυρήνας της σκέψεως της είναι: όποιος δεν με αφήνει να τον εκμεταλλευτώ είναι τρομοκράτης.

Νίκος

Δεν νομίζω ότι η Αμερική θεωρεί τρομοκράτες όλες τις χώρες που ανταγωνίζεται οικονομικά ακόμα και στρατιωτικά, δεν ονόμασε τρομοκράτη την Ρωσία, ούτε την Αλβανία ούτε καν την Τουρκία, τώρα ή στο παρελθόν, ούτε καν την Σοβιετική ένωση, ή την Ιαπωνία στον Β παγκόσμιο, ούτε τις περισσότερες Αραβικές χώρες. Άλλο εχθρός και άλλο τρομοκράτης.  .

Γιώργος

Και για να είμαι εν τάξει απέναντί σου αυτούς που θεωρώ ότι είναι αγωνιστές δεν τους απαλλάσσω από την οικονομική εκμετάλλευση άλλων ομοθρήσκων τους. Δεν είναι ιδεολόγοι, είναι πορτοφολόγοι.

Στην ουσία λένε στις ΗΠΑ, αυτούς δεν θα τους εκμεταλλευτείς εσύ, αυτούς θα τους εκμεταλλευτώ εγώ. Την θρησκεία την χρησιμοποιούν, όπως οι ΗΠΑ την δημοκρατία.

Νίκος

Αυτή είναι μία καθαρά Μαρξιστική θεωρία η οποία σε μία καπιταλιστική κοινωνία της σημερινής δύσης δεν ευδοκιμεί, δεδομένου ότι έχουν εξελιχθεί οι κρατικές παρεμβάσεις σε βαθμό που ελέγχεται το κεφάλαιο ώστε να διασφαλίζεται σε κάποιο βαθμό η μεσαία και εργατική τάξη, χωρίς να έχουμε φτάσει σε κάποιο επιθυμητό επίπεδο μέχρι στιγμής. Αν απορρίψουμε τελείως την θεωρία της ελεύθερης οικονομίας αλλά με συγκεκριμένους περιορισμούς καταλήγουμε σε μία απόλυτα Μαρξιστική κοινωνία την οποία η Δύση θεωρεί ξοφλημένη.

Γιώργος

Ενώ πιστεύεις στην εξελικτική πορεία και στην διαδοχή των γεγονότων εδώ τα ξεχνάς όλα.

Νίκος

Από πού προκύπτει ότι τα ξεχνάω όλα; Τα θυμάμαι και τα λαμβάνω υπ’  όψη.

Γιώργος

Θα ήταν ωφέλιμο να ξαναθυμηθείς πότε ιδρύθηκε ο ISIS, η Αλ Κάϊντα, τον φίλο των ΗΠΑ Σαντάμ Χουσεϊν, την ίδρυση της Φατάχ, την Χαμάς, την Αραβική Άνοιξη, τους αδελφους μουσουλμάνους, τον Ιρακινό πόλεμο, τον Καντάφι, την θέση της Σαουδικής Αραβίας.

Εδώ παραβαίνοντας τις αρχές μου, την θρησκεία των μουσουλμάνων, τον Χομεϊνί κλπ και για ποιο λόγο έγιναν όλα αυτά.

Και να μου απαντήσεις ευθέως γιατί πρέπει με το ζόρι να τους φέρουμε όλους να έχουν τις δικές μας δηλαδή του δυτικού κόσμου, αρχές και αξίες. Ή επικαλούμαστε τις αρχές και αξίες για λόγους καθολικής μέσω της οικονομίας εκμετάλλευσής τους.

Νίκος

Η Δύση δεν επιθυμεί να υποτάξει καμία θρησκεία αντίθετα θέλησε να κάνει πρότυπο την Τουρκία σαν μία χώρα που συνεργάζεται με την δύση με αμοιβαίο όφελος αλλά απέτυχε γιατί η Τουρκία θέλησε να αμφισβητήσει τα διεθνή όργανα και να προτάξει σαν αδικίες την διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και να διεκδικήσει ανοιχτά τον χαμένο χώρο και ισχύ της Αυτοκρατορίας με μία αναθεωρητική πολιτική, στην Συρία το Ιράκ, την Λιβύη, την Ελλάδα την Κύπρο, την Παλαιστίνη, την Μεσόγειο, την Αρμενία και την Κεντρική Ασία τον Καύκασο και τα Βαλκάνια.

Πολλοί ιστορικοί αναλυτές και σοβαροί μελλοντολόγοι είχαν προβλέψει, λανθασμένα, ότι ήταν αναπόφευκτο να μη γίνουν πόλεμοι διότι μεγάλο ποσοστό της παγκόσμιου πλούτου ενέργειας ήταν συγκεντρωμένο σε πολύ λίγα χέρια, στον Αραβικό κόλπο, και όμως πόλεμος δεν έγινε ακόμα. Η αξία των ενεργειακών πόρων βαίνει μειούμενη και η Αμερική δεν προσβλέπει σε αυτά Είναι η Κίνα, η Τουρκία και η Ευρώπη που προσβλέπει σε αυτά, η ατομική ενέργεια, και ακόμη περισσότερο η καθαρή ενέργεια είναι το ζητούμενο. Η Αμερική δεν επιθυμεί πόλεμο στην περιοχή αυτή.        

Γιώργος

Η οικονομία ποιο ρόλο παίζει στον παρόντα πόλεμο?

Σου έχω κατ΄επανάληψη τονίσει την οικονομία. Δες τα πράγματα και από αυτή την πλευρά, η στρατιωτική ισχύς πλέον δεν ωφελεί κανέναν. Μόνο προβλήματα δημιουργεί.

Νίκος

Η Αμερική εξακολουθεί να διατηρεί την πρώτη θέση παγκόσμια σε στρατιωτική δύναμη ενώ η Κίνα ήδη έγινε η πρώτη οικονομική δύναμη είναι εύκολο λοιπόν να υποβαθμίζουμε την σημασία της στρατιωτικής δύναμης, λέγοντας ότι σήμερα τα προβλήματα λύνονται με διαπραγματεύσεις, αλλά από την άλλη πλευρά, απαξιώνουμε την αξία του ΟΗΕ, και δεν την αντικαθιστούμε με κάποιον άλλο διεθνή οργανισμό, γιατί ;

Γιώργος

Τώρα όσον αφορά τον ΟΗΕ ευθέως θα σου πω ότι έχει χάσει την αξιοπιστία του.

Νίκος

Ο ΟΗΕ έχει χάσει την αξιοπιστία του γιατί δεν έχει την στρατιωτική δύναμη να επιβάλει τις διακηρύξεις του όχι γιατί είναι όργανο των ΗΠΑ.

Γιώργος

Ο Ερντογάν κάποια στιγμή αποφάσισε να πατήσει σε δύο βάρκες. Η μία η Ρωσία σήμερα έχει φύγει. Η Τουρκία δεν έχει ενέργεια, δεν έχει οικονομία, ανήκει στην Δύση και της είναι άχρηστη γεωπολιτικά της Ρωσίας.

Νίκος

Ακριβώς για τον λόγο αυτό στρέφεται στο Ισλάμ γιατί εκεί υπάρχει φανατισμός που δεν λαμβάνει υπ’ όψη του τίποτα.

Γιώργος

Η άλλη ΗΠΑ ακόμα ελπίζει να τον αντικαταστήσει με κάποιον που να ελέγχει πλήρως. Και οι δυο όμως συμφωνούν στο διαίρει και βασίλευε εις βάρος της Τουρκίας.

Οι Τούρκοι το ξέρουν. Κατ΄ επανάληψη έχουν διακηρύξει: η Τουρκία δεν θα γίνει Γιουγκοσλαβία.

Η μόνη που αντιστέκονται ελαφρά είναι οι Ευρωπαίοι, διότι την θεωρούν ανάχωμα επεκτάσεως του Ισλαμισμού αλλά και διότι έχουν επενδύσει τεράστια κεφάλαια και δυσκολεύονται να τα χάσουν.

Είναι η πιο κοντινή χώρα με φτηνά μεροκάματα και χωρίς εργατικό δίκαιο. Το μέλλον του Ερντογάν είναι αβέβαιο γι αυτό τελευταία καταφεύγει στην θρησκεία.

Νίκος

Η Ευρώπη θα ήθελε την Τουρκία σαν αντίδοτο για την Κίνα και την Αμερική αλλά η προσήλωση της Τουρκίας στην αποδοχή και εξάρτηση από τον φανατισμό του Ισλάμ και την τρομοκρατία δεν δίδει σοβαρά περιθώρια.

Γιώργος

Έχω συνέχεια κατά νου, ότι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Ιαπωνία, ο Καναδάς κλπ είναι, ή θέλουν να εξελιχθούν σε καθαρόαιμες κεφαλαιουχικές χώρες.

Νίκος

Ασφαλώς διότι η δύση λειτουργεί σε καθεστώς ελεύθερης και καπιταλιστικής κοινωνίας, σε τι άλλο θα μπορούσαν να προσβλέπουν;

Γιώργος

Η Ευρώπη είναι διαφορετική και κανένας από όλους που προανέφερα θέλει να ενωθεί περισσότερο. Διότι αφενός παράγει μυαλά, αφετέρου λόγω αποικιοκρατικού παρελθόντος είναι πολύ πιο αδίστακτη και αυτό το κρύβει επιμελώς.

Δεν έχεις αντιληφθεί ότι μετά την δουλεία και το Ολοκαύτωμα και όχι μόνο των Εβραίων, το παίζει ευγενική ψυχή? Λίγο θέλει ακόμα να ξεχαστούν και τα δυο εντελώς.

Νίκος

Δεν αντιλαμβάνομαι τι θα ήθελες να κάνει η Ευρώπη την οποία κατηγορείς για το ολοκαύτωμα που το έκανε η Ναζιστική Γερμανία που έχασε και δεν υφίσταται ουσιαστικά.

Γιώργος

Σε προηγούμενη συζήτησή μας σου είχα αναφέρει ότι η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία.
Εσύ θαρραλέα θέλεις να έχει. Το σέβομαι. Αλλά είμαστε μακριά από την πραγμάτωση αυτής της άποψής σου.

Και τέλος μην μπερδεύεις τον Ιουδαϊσμό με το Ισραήλ. Άλλο θρησκεία άλλο κράτος.

Αυτά.

Ο φίλος σου

Γιώργος 

Νίκος

Δεν νομίζω ότι θα έχεις προλάβει να πάρεις την τελευταία έκδοση της απάντησής μου που την ανάρτησα και στο blog μου που πιο ξεκάθαρα έθεσα το θέμα της επιλογής μίας λύσης για μια διέξοδο στο πρόβλημα του παλαιστινιακού ζητήματος που είναι και τελικά το ζητούμενο πέραν των ιδεολογικών απόψεων που πολλά άτομα διαφωνούν για δεκαετίες.

Επανατοποθετώ, λοιπόν το θέμα απλά και ξεκάθαρα γιατί διαφορετικά θα πελαγοδρομούμε ανάμεσα σε μαρξιστικές και καπιταλιστικές θεωρίες ή και σε ευρύτερες υπαρξιακές χωρίς να προσγιoνόμαστε σε συγκεκριμένες προτάσεις για να εφαρμοστούν πραγματιστικές λύσεις με τα υπάρχοντα σημερινά δεδομένα, όπως έκανε η Αμερική πρόσφατα. Δύο κράτη με την σημερινή κυβέρνηση Αμπας και εποπτεία ΟΗΕ, άμεση επιστροφή των ομήρων και διακοπή των εχθροπραξιών.

Τέλος πιστεύω ότι μια γενική επικριτική τοποθέτηση αποτελεί μία εύκολη διέξοδο όταν αυτή γίνεται χωρίς  να συνοδεύεται από μία  συγκεκριμένη πρόταση.

Σαν παράδειγμα θα αναφερθώ στην εμπειρία μου από την λειτουργία μίας ανώνυμης εταιρίας που δύο μέτοχοι έχουν ο καθένας τους  ίση συμμετοχή 50% με 50%.

Ποιος νομίζεις ότι έχει την ισχυρότερη θέση ;

Μα αυτός που λέει όχι.

Γιατί αυτός μπορεί να κριτικάρει χωρίς να κρίνεται αφού δεν προτείνει λύση.

Νίκος

The mutation of society, the last milestone.

The following article is an attempt to interpret the roots of the problem of rising   extreme phenomena that threaten humanity in many ways. 

I focus my attention on international conflicts among Western World and Russia as well as Islamic countries, China and some third world countries.

I also pay attention to the rapid increase of violence around the world in almost every country including violence among children.  

I am trying to compare and relate to experiences obtained during the evolutionary process of humanity, over the centuries and how such phenomena affected the evolutionary process. 

My conclusion has been that humanity is in the crossroads of a leap between a medieval period where theocratic nations in partnership  with some autocratic ones still insist to object to retain their status  and a rising ‘meta modern’ period affected by an exponential speed of technological evolution, are experiencing a dangerous conflict that may lead to a real disaster. I also conclude that criminal violence is the result of lack of perspective for an acceptable future, while violence in young children is a side effect of virtual reality that is made available by faster changes imposed by new technology.

The following article can be a debating platform for exchanging ideas.         

The disturbing recent developments, both in international events, (see Palestinian case) but also internally, within individual countries, that are undergoing significant changes, due to challenges imposed by groups of extremists, who execute acts of terrorism or violate the law in general, such developments require deeper consideration.

Such activities have been increasing at a threatening rate while it is becoming more difficult to distinguish the limits between, justified reactions to unlawful pressure of an autocratic oppressive state against its citizens or an act of violence against a legal democratic government or even an act of pure criminal activity with penal consequences.      

Most disturbing is the fact that violent activities have been extending to groups of minors, even from the age of 13 years old, or even less, which create gangs attacking other children committing acts of violence, rapes, robberies, and so on.  

The increase in such events has taken the form of an avalanche that leaves no room for tolerance to the rest of the society.

It is, therefore, natural that one tends to thing harder as to the deeper roots of the problems that generate these phenomena.

The following article is an attempt to interpret such extreme phenomena, trying to relate to experiences obtained during the evolutionary process of humanity, over the centuries and how such phenomena affected the overall evolutionary process.  

By following this approach we will unfold certain events that consist major milestones which indicate the leaps in human creativity and the effects these leaps have had in human society evolution till now and the effects they will bring in the future.

The main consideration is focused on the effect that the threat of nuclear power and information technology are exerting   on the evolutionary processes in contemporary human history.

• The evolutionary path of humanity

Each period of the evolution of humanity is characterized by specific, major, events that have left their mark in human history, which later generations, evaluate, after maturing to a position to interpret these marks and their contribution, in the context of the overall progress achieved.

Today, we are in a position to identify some of the major achievements. We distinguish the importance of human creativity for making the first tools out of stone, during the Paleolithic period, as well as the creation of the first weapons during the age of bronze and iron, we can also appreciate the invention of the wheel, the invention of levers, and many other mechanisms, we are also impresed when we find instruments such as the Kythira mechanism which is the first analogue computer constracted during ancient times, etc.

We recognize the importance of progress made due to development of writen languages, we also recognize the human desire to study the stars.

At the same time, we note the importance of society organisation and its evolution over the centuries, and their transformation from nomadic groups to nations, as well as the way of their administration.

Significant progress of was made by the improvement of the level of communication evolving, traveling for trade, as well as evolving higher level languages to express higher level of comunication leading to the development of arts, such as theater, poetry, literature, science.

For centuries man has developed concerns for his own survival and the survival of the society he was part of.

At the same time he was trying to explore his environment, to migrate, to travel, to develop his thinking, and to compare him and the culture of his society with other cultures.

In an effort to cover the unknown he created gods, to interpret mortality and the concept of eternity.

The motivations during this evolutionary process were similar in most stages of human evolution, which displayed linearity with periodic outbursts creating milestones of human creativity that highlighted the uniqueness of human nature, and its ability to cope and adapt overcoming challenges and dangers presented at each stage. 

This linear process was maintained for thousands of years, even up to the beginning of the 19^th century.   

• The administrative structure of societies.

For many centuries human society and structure depended on administrative hierarchies ledding to the top of a pyramid that was captured by a lord, King, Pharaoh, ruler of an oligarchy, or religious head of a religion.

The first historical introduction of some democratic institutions that transformed, this structure, took place in ancient Athens, on which concept the development of Western civilization was based, such civilization evolved through centuries of conflicts of interests, ethnic, economic, ideological and religious.

In each distinct period, individuals developed behaviors that depended upon the conditions and achievements of the time.

In general, one could interpret such behaviors easily as natural human behavior, because they did not deviate, from the usual behaviors of the people of the same historic period.

Behavior was, mostly predictable and controllable. That was, because the changes were gradual, at rates that societies had time to adapt.  

The technological development achieved at later stages, provided faster rates, in a way that, such changes generated large gaps in the evolutionary process, due to the inability of people to adapt.

The main areas of technological progress that created the most recent milestones, in the two centuries that concern contemporary developments , were, firstly the Technology of Nuclear energy and soon after the ‘Information Technology’. Each technology played separet roles for different reasons which radically influenced the process of evolution.

• The effects of the evolution of atomic energy technology.

From the moment humanity acquired weapons of mass destruction, with the use of atomic energy, the way humanity is governed has radically changed.

The traditional principles and foundations on which the evolution of humanity was based, changed totally.

This change happened due to the threat of atomic energy, the power of this destructive capability  was sheared among three global entities, the Western World, with America as a leading Marshal , the East with China as a leading Marshal, representative of an ideology that rejected the concept of individuality, as well as refused to comply with human rights legislation, and of Russia, a power that emerged from the fall of the Soviet Union, a key representative of the same ideology, which eventually turned into an autocratic Nationalistic power for reasons of survival, under the pressure of the two main rivals, the West and China .

During the evolutionary course of humanity, under the risk of destructive competition, and the existing risk of annihilation of humanity itself, the problems of the third world and religious fundamentalism, reminiscent of problems of the medieval period, were ignored and considered anachronistic and negligible.

The West, after the period of the renaissance inspired by the principles of the French revolution, and after two disastrous world wars, managed to compromise and transformed its colonial nature into an attempt to create democratic societies, operating under legitimate economic competition.

Part of the third world, the developing world, was neglected and was left behind.

This was the great mistake of the West, as it allowed part of the third world, and especially part of the Arab third world and some African countries, to become easy prey for religious fundamentalism and the anti-Western coalition.

This development constitutes, a great danger for humanity, a fact which can be verified with the developments in Israel, Turkey, Cyprus, Iran, the Arab world, specific African countries, Afghanistan, and even Ukraine, despite the differences among them in cultural and economic status.

Economic competition, in the context of globalization and the essentially capitalist functioning of economies, gave room for greater involvement of religious fundamentalism, which found allies in nationalism, and the negative impact of climate change in these countries.

The problem was compounded by the lack of energy resources that humanity, as a whole, is in need of and will be in need for many years in the future.

Similar conditions to pre war situations are prevailing together with with the revival of a new threat of nuclear annihilation.

All of the above has driven society into a panic that has resulted in increased introversion, over-indebtedness and pessimism, while governments have focused on increased investment in defense reducing social welfare spending.

So, it is no wonder that terrorism and crime are on the rise. Neither is any doubt that reduction of social welfare spending coupled with flooding of uncontrolled immigrants ends up with an increase in illegal activities, violence and terrorism.   

• The effects of the evolution of information technology

The technological development of information technology shaped a new form of the growth rate of human activity and turned it from linear growth to exponential.

Yet, once again, an other factor escapes our attention. .

Ignorance of some negative side effects, due to IT, presents a significant problem, regardless of the benefits that are undoubtedly achieved by Information Technology.

Just as atomic energy can be harnessed for both good and destruction purposes, so, information technology can be used for positive as well as negative purposes, the difference in this case, is that the side effects of information technology fall outside the limits that individuals can consciously control.

The benefits versus negative effects of this technology are not easily perceived, since the benefits are so spectacular that they blind mankind.

The damaging effects undermine, the nature and function of a person himself without being noticed,.

No one can dispute the enormous advantages of IT, which increases the possibilities of communication and complements the capabilities of man who can enhance his productivity in every way.

The danger I am alluding to, does not come from the increase in productivity, nor am I referring to the unemployment that many believe will disrupt labor relations to the benefit of those who control this technology, the real danger comes from the alteration of certain human characteristics, of the psyche and abilities, which affects, even the way of thinking and the human emotions.

The real dangers come from, in a sense, the stealing of specific properties of the human brain, which, until today, was developing by cultivating imagination, exercising memory, deriving satisfaction from the success of achieving goals and, more generally, from creativity, which enhances motivation to increase human activity.

The development of a person’s personality starts from his mother’s womb, listening to the sounds of human speech, music and laughter, the education starts very early, from the behavior of the parents and the immediate environment, it is cultivated and shaped by the fairy tales he hears, this cultivation is only a beginning, followed by the reading of books which exercises the imagination, the personality is gradually formed which is completed by the contacting and experiencing of reality.

The virtual reality that technology can produce deprives the individual of both the development of imagination and the ability to adapt to reality.

The damage has started long before the advent of computer technology; it has started with the publication of the first classic illustrated magazines, replacing complete books of children’s literature.

Information technology, with the help of television, games with play stations and the internet, provide easy access to children as well as adults in environments of rapid exchange of images, sounds and messages that lead to the addiction of virtual reality.

Undoubtedly, at the same time, many additional skills are developed, very useful in increasing human productivity, this benefit, however, comes at a great cost in the formation of a complete personality in young people and adults who are not unaffected by this influence, so that they become more vulnerable to false, uncontrolled information that leads to wrong assessments of situations.

Accepting mass information without corresponding effort to process and filter this information facilitates the submission to foreign opinions and the infiltration of a virtual reality by inactivating specific brain activities.

The speed of developments is becoming so great that man cannot realize the multitude of risks of altering human behavior in order to choose ways of dealing with the problem that has a different form from the problems he has faced up till now, that is to say, alienation is taking place from within.

Man creates a weapon that turns against him, since he alters and mutates his nature and his way of functioning.

• The effects of artificial intelligence

The peak of the danger described in the previous chapters comes as a culmination with the advent of artificial intelligence, which has reached the level of self-acting without yet associating conscious elements and rules through which it must act.

In addition to the risks created by the autonomy of artificial intelligence, the inactivity of even more functions of the human brain is also expanding, since artificial intelligence takes over more and more initiatives and acquires more human abilities, limiting both repetitive human activities as well as executive decisions that rely on analyzing more data than the human brain can process.

It is reasonable to consider that, at the same time, space is created for an even higher utilization of the human being with the use of artificial intelligence in order to raise the level of functioning of the human brain, beyond the common functioning of artificial intelligence, I will not rush to give an answer to this question, because the assumptions and predictions of the evolution of human society go beyond the limits of science fiction.

Here I will stop only to state the problems of today’s society and the generations that are developing today having to face the currently existing dangers of virtual reality that the media give access uncontrollably, especially to minors and youth that turn them into either passive beings or active criminals, and in any case, pathological unnatural beings with a dubious future and destiny, in spite enormous advantages also being madeavailable.

• Conclusions

A new world is dawning.

The challenges and opportunities for advancement are of different nature and exponentially greater.

Traditional measures are no longer able to provide solutions, address challenges or sustain development.

We cannot stop the illegality of minors or adults; we cannot deal with terrorism or injustice with conventional means, nor with political ideologies, nor with religion, which I cannot touch for obvious reasons.

The current evolutionary process cannot benefit from adhering to proverbs such as ‘Use the help of Goddess Athena but use your hands as well which are also needed’, or by reliance to religious practices  of self-concentration, nor applying   the conquering expansionist religion ideology of Islam, nor any doctrine of any religion. Traditional rules cannot apply.

Existential philosophies do not provide a solution either.

The possibility of self-destruction is not a syndrome of a pessimistic perspective.

The simple form of technological tools, as we experienced it before the advent of artificial intelligence, are not sufficient to help us solve the current problems arising from the increased use of virtual reality in the broadest sense of the term that includes audiovisual media, the consumption of propaganda, brainwashing etc

The solution exists from the correct use of artificial intelligence itself, which does not replace humans but offers solutions and means to free humanity from the servitude of everyday life.

It will do so by giving time for man to exercise his basic needs with free conscience and freedom. Free people enabling three days of work, allowing freedom to enjoy nature, free to enjoy art, companionship, love, free to engage in sports, dance, music, freedom to explore life and the world, spiritual exercise, study of space, the differences of other cultures, ancient and contemporary, to deal with more tourism, study the human soul, to reach the limits of our own existence, the limits of love and diversity.

All this can happen with the help of artificial intelligence, which is also a human creation. This could be the ultimate milestone.

This exit can be realized under the condition of the adoption of appropriate legislation under conditions of control of artificial intelligence with the agreement of the UN world society. This should happen while there is still time.

No bias or coercion.

Οι μετάλλαξη της κοινωνίας, το τελευταίο ορόσημο

Οι εξελίξεις των τελευταίων ετών τόσο σε διεθνή γεγονότα,(βλέπε Παλαιστινιακό)  αλλά και σε εσωτερική διαμόρφωση των κοινωνιών που αντιμετωπίζουν προκλήσεις από ομάδες ακραίων απόψεων και πολιτικών καθώς και βιώματα τρομοκρατίας και γενικότερης βίας που, πρόσφατα, έχει επεκταθεί ακόμα και σε ομάδες ανηλίκων.

Η αύξηση των παραπάνω γεγονότων έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας που δεν αφήνει περιθώρια ανοχής χωρίς ο σκεπτόμενος πολίτης να προβληματιστεί για τις γενεσιουργικές αιτίες  που δημιούργησαν τα φαινόμενα αυτά.

Το άρθρο που ακολουθεί είναι μία απόπειρα ερμηνείας των φαινομένων αυτών με βάση τις παρατηρήσεις της εξελικτικής πορείας  της ανθρωπότητας ανά τους αιώνες που ανελίσσεται με ορόσημα τα εκάστοτε άλματα της ανθρώπινης δημιουργικότητας και των επιπτώσεων που αυτή επιφαίρει.

1. Η εξελικτική πορεία της ανθρωπότητας

Κάθε περίοδος της εξέλιξης της ανθρωπότητας χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα, σημαντικά, γεγονότα που αφήνουν το στίγμα τους, που οι νεότερες γενιές, αργότερα, αξιολογούν, αφού αναδυθούν σε θέση να ερμηνεύσουν τα αποτελέσματα και την συνεισφορά τους, στα πλαίσια της συνολικής προόδου που επετεύχθη, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Σήμερα μπορούμε να ξεχωρίσουμε και να αναγνωρίσουμε, μερικά από τα σημαντικότερα επιτεύγματα κάθε εποχής. Ξεχωρίζουμε την σημασία που είχε η κατασκευή εργαλείων στην παλαιολιθική περίοδο, η κατασκευή όπλων στην εποχή του χαλκού και του σιδήρου, η εφεύρεση της ρόδας, των μοχλών, και πολλών άλλων μηχανισμών κλπ

Αναγνωρίζουμε την σημασία της δυνατότητας γραφής, της δυνατότητας μελέτης των άστρων, σαν δείγμα προόδου. κλπ

Ταυτόχρονα παρατηρούμε και μελετούμε τους τρόπους που λειτουργούσαν και οργανώνονταν οι παλαιότερες κοινωνίες, ανά τους αιώνες στην ανέλιξη τους από νομάδες, σε έθνη, τον τρόπο διοίκησης, τους τρόπους επικοινωνίας, που περιελάμβαναν την διαμόρφωση της γλώσσας, την ανάπτυξη των τεχνών, όπως το θέατρο, την ποίηση, την λογοτεχνία, τις επιστήμες.

Από αιώνων ο άνθρωπος ανέπτυξε υπαρξιακούς προβληματισμούς και συνειδητοποίησε τους κινδύνους για την επιβίωσης τους.

Ταυτόχρονα προσπαθούσε να εξερευνήσει το περιβάλλον, να μεταναστεύει, να ταξιδεύει, να εξελίσσει την σκέψη του, τον πολιτισμό του, και να συγκριθεί με άλλους πολιτισμούς.

Στην προσπάθεια να καλύψει το άγνωστο δημιούργησε θεούς για να ερμηνεύσει την θνητότητα και την έννοια της αιωνιότητας.

Τα κίνητρα για την εξέλιξη αυτή ήταν παρόμοια, και εμφάνιζε μία  γραμμικότητα με περιοδικές εξάρσεις από ορόσημα που αναδείκνυαν την ιδιομορφία της  ανθρώπινης φύσης, και την ικανότητά της να δημιουργεί, να αντεπεξέρχεται και να προσαρμόζεται στις προκλήσεις και τους κινδύνους κάθε εποχής

• Η δομή διοίκησης των κοινωνιών.   

Για πολλούς αιώνες η ανθρώπινη κοινωνία και δομή εξαρτιόταν από διοικητικές ιεραρχίες που οδηγούνταν στην κορυφή μιας πυραμίδας που εγκαθίστατο  ένας άρχοντας , Βασιλιάς, Φαραώ, στρατηλάτης, κυρίαρχος μίας ολιγαρχίας, η θρησκευτικής οντότητας.

Η πρώτη ιστορική εισαγωγή κάποιων δημοκρατικών θεσμών που μετέτρεψαν, για κάποιο διάστημα, την δομή αυτή, πραγματοποιήθηκε στην αρχαία Αθήνα, πάνω στην οποία βασίστηκε η ανάπτυξη της Δύσης, μέσα από αιώνες συγκρούσεων συμφερόντων, Εθνικών, οικονομικών , ιδεολογικών και θρησκευτικών.         

Σε κάθε ξεχωριστή περίοδο τα άτομα διαμόρφωναν συμπεριφορές που προσαρμοζόταν στις συνθήκες και στα επιτεύγματα της εποχής. Σε γενικές γραμμές μπορούσε κανείς να τις ερμηνεύσει την ανθρώπινη συμπεριφορά εύκολα, διότι δεν  απόκλιναν σε μεγάλο βαθμό από τις συνήθεις συμπεριφορές των ανθρώπων της εποχής, και της πολιτισμικής ομάδας που άνηκαν. Ήταν, σχεδόν, προβλέψιμες και ελεγχόμενες. Δηλαδή οι εναλλαγές γίνονταν αργά σε ρυθμούς που οι κοινωνίες είχαν τον χρόνο να προσαρμοστούν μέχρι που η τεχνολογική εξέλιξη απέκτησε ρυθμούς ταχύτερους, τόσο που η παρακολούθηση των αλλαγών δημιούργησε σοβαρά καινά, λόγω της αδυναμίας των ανθρώπων να προσαρμόζονται.

Οι βασικοί τομείς εξέλιξης της τεχνολογίας που δημιούργησαν το ορόσημο, ή καλύτερα, το δικό τους στίγμα, στους δύο αιώνες που μας αφορούν, είναι η τεχνολογία της πυρηνικής ενέργειας και η τεχνολογία της πληροφορικής. Και οι δύο, για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία έπαιξαν διαφορετικούς ρόλους και  επηρέασαν ριζικά τις εξελίξεις στην πορεία της ανθρωπότητας.      

• Οι επιπτώσεις της εξέλιξης τη τεχνολογίας της ατομικής ενέργειας.

Από την στιγμή που η ανθρωπότητα απέκτησε όπλα ολικής καταστροφής, με την δημιουργία της ατομικής ενέργειας, άλλαξε ριζικά ο τρόπος που διοικείται η ανθρωπότητα.

Οι παραδοσιακές αρχές και βάσεις πάνω στις οποίες βασιζόταν η εξέλιξη της ανθρωπότητας άλλαξαν, αφού μοιράστηκε η ισχύς σε τρεις οντότητες, την Δύση με στρατηλάτη την Αμερική, την Ανατολή με στρατηλάτη την Κίνα, εκπρόσωπο μίας ισοπεδωτικής ιδεολογίας που αμφισβητεί την έννοια της ατομικότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και της Ρωσίας,  μίας δύναμης που προέκυψε από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, βασική εκπρόσωπο της ίδιας ιδεολογίας, που τελικά μετετράπη σε μία απολυταρχική Εθνικιστική δύναμη, για λόγους επιβίωσης, κάτω από την πίεση των δύο βασικών αντιπάλων, της Δύσης και της Ανατολής.

Κατά την διάρκεια της εξελικτικής πορείας της ανθρωπότητας, κάτω από τον κίνδυνο του καταστροφικού ανταγωνισμού, και του υπαρχτού κινδύνου αφανισμού της ίδιας της ανθρωπότητας, αγνοήθηκαν και θεωρήθηκαν αναχρονιστικά και αμελητέα τα προβλήματα του τρίτου κόσμου και του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, που θύμιζαν προβλήματα της μεσαιωνικής περιόδου.

Η Δύση, μετά την περίοδο της αναγέννηση και των αρχών της Γαλλικής επανάστασης, κατάφερε, μετά από δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, να συμβιβαστεί και να μετατρέψει την αποικιοκρατική της φύση σε μία απόπειρα δημιουργίας  δημοκρατικών κοινωνιών, θεμιτού οικονομικού ανταγωνισμού.

Τμήμα του τρίτου κόσμου, του αναπτυσσόμενου κόσμου, έμεινε πίσω.

Αυτό αποτέλεσε το μεγάλο σφάλμα της Δύσης, καθώς επέτρεψε μέρος του τρίτου κόσμου και κυρίως μέρος του Αραβικού τρίτου κόσμου και ορισμένων Αφρικανικών χωρών, να μετατραπούν σε εύκολη λεία του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και του αντιδυτικού συνασπισμού

Αυτό αποτελεί, σήμερα, μεγάλο κίνδυνο για την ανθρωπότητα, γεγονός το οποίο διαπιστώνουμε με τις εξελίξεις στο Ισραήλ, την Τουρκία, την Κύπρο, το Ιράν  τις Αραβικές συγκεκριμένες Αφρικανικές χώρες, του Αφγανιστάν, ακόμα και της Ουκρανίας,  παρά τις μεταξύ τους διαφορές σε πολιτισμικό και οικονομικό επίπεδο.

Ο οικονομικός ανταγωνισμός, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και στην κατ’ ουσία καπιταλιστικής λειτουργίας των οικονομιών, έδωσε χώρο μεγαλύτερης ανάπτυξης του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, που βρήκε συμμάχους τον εθνικισμό, και την επίπτωση της κλιματικής αλλαγής στις χώρες αυτές.

Το πρόβλημα επιδεινώθηκε με την έλλειψη ενεργειακών πόρων που είχε και εξακολουθεί να έχει το σύνολο της ανθρωπότητας.

Επανήλθαν λοιπόν συνθήκες προ του τελευταίου παγκοσμίου πολέμου με την προσθήκη συνθηκών του ψυχρού πολέμου που ακολούθησε και της επιπλέον  απειλής του πυρηνικού ολέθρου.

Όλα τα παραπάνω εξώθησαν την κοινωνία σε πανικό που έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση της εσωστρέφειας, τον υπερδανεισμό και την απαισιοδοξία, ενώ οι κυβερνήσεις προσανατολίστηκαν σε αυξήσεις των επενδύσεων σε τομείς αμυντικών εξοπλισμών μειώνοντας τις δαπάνες κοινωνικών παροχών.   

Δεν είναι λοιπόν παράξενο ότι αυξάνεται η τρομοκρατία και η εγκληματικότητα.        

• Οι επιπτώσεις της εξέλιξης της τεχνολογίας της πληροφορικής

Η τεχνολογική εξέλιξη της τεχνολογίας της πληροφορικής διαμόρφωσε μία νέα μορφή του ρυθμού ανάπτυξης της ανθρώπινης δραστηριότητας και την μετέτρεψε από γραμμική σε εκθετική.

Και πάλι, για μία ακόμη φορά, διαφεύγει της προσοχής μας ένας ακόμα παράγοντας που, ευτυχώς, δεν μας φέρνει πίσω στον μεσαίωνα, αλλά, αντίθετα μας εκτοξεύει στο μέλλον αγνοώντας, δυστυχώς, τις επιπτώσεις  που υφίσταται η κοινωνία αλλά και το ίδιο το άτομο, κάτω από ορισμένες αρνητικές επιρροές της τεχνολογίας που δύσκολα γίνονται αντιληπτές από την κοινωνία ακόμα και σήμερα, ανεξάρτητα των πλεονεκτημάτων που, αναμφίβολα, επιτυγχάνονται προς το συμφέρον της κοινωνίας

Ακριβώς όπως η ατομική ενέργεια μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο για καλούς σκοπούς όσο και για καταστροφή, το ίδιο και η τεχνολογία της πληροφορικής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θετικούς αλλά και αρνητικούς λόγους, μόνο που οι επιπτώσεις της ξεφεύγουν από τα ελεγχόμενα όρια που ενσυνείδητα μπορεί να ελέγξει ο άνθρωπος.

Οι κακές και καλές επιπτώσεις της τεχνολογίας αυτής δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές, δεδομένου ότι τα θετικά στοιχεία είναι τόσο θεαματικά που τυφλώνουν την ανθρωπότητα

Οι επιπτώσεις υπονομεύουν, χωρίς να γίνεται αντιληπτό, την φύση και λειτουργία του ίδιου του ανθρώπου.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα τεράστια πλεονεκτήματα της τεχνολογίας αυτής, στην αύξηση των δυνατοτήτων επικοινωνίας και στην συμπλήρωση των δυνατοτήτων του ανθρώπου που επιτυγχάνει πολλαπλασιασμό της παραγωγικότητας σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα.

Ο κίνδυνος, που υπαινίσσομαι, δεν προέρχεται από την αύξηση της παραγωγικότητας, ούτε αναφέρομαι στην ανεργία που πολλοί πιστεύουν ότι θα διαταράξει τις εργασιακές σχέσεις προς το συμφέρων αυτών που θα ελέγξουν την τεχνολογία αυτή, ο πραγματικός κίνδυνος προέρχεται από την αλλοίωση ορισμένων ανθρώπινων χαρακτηριστικών του ψυχισμού και των ικανοτήτων, που επηρεάζει ακόμα και τον τρόπο σκέψης και ανάπτυξης των ανθρωπίνων συναισθημάτων.

Οι πραγματικοί κίνδυνοι προέρχονται από την, κατά κάποια έννοια, κλοπή συγκεκριμένων ιδιοτήτων του ανθρώπινου εγκεφάλου, ο οποίος αναπτυσσόταν μέχρι σήμερα καλλιεργώντας την φαντασία, την άσκηση της μνήμης, την άντληση ικανοποίησης από την επιτυχία της εκπλήρωσης στόχων  και γενικότερα από την δημιουργικότητα, που αποτελεί κίνητρο για την ανάπτυξη της δραστηριότητας του ανθρώπου .

Η ανάπτυξη της προσωπικότητας ενός ανθρώπου ξεκινά από την μήτρα της μάνας του, ακούγοντας ήχους ανθρώπινης ομιλίας, μουσικής και γέλιου, η αγωγή ξεκινά από πολύ νωρίς, από την συμπεριφορά των γονιών και του άμεσου περιβάλλοντος, καλλιεργείται και διαμορφώνεται από τα παραμύθια που ακούει, αυτή η καλλιέργεια αποτελεί μόνο μία αρχή, ακολουθεί το διάβασμα βιβλίων που εξασκεί την φαντασία, σταδιακά διαμορφώνεται η προσωπικότητα που ολοκληρώνεται από την επαφή και τις εμπειρίες της πραγματικότητας.

Η εικονική πραγματικότητα, που μπορεί να παράγει η τεχνολογία,  στερεί από το άτομο, τόσο την ανάπτυξη της φαντασίας όσο και την ικανότητα προσαρμογής στην πραγματικότητα.

Η ζημιά έχει αρχίσει πολύ πριν την έλευση της τεχνολογίας της πληροφορικής, έχει αρχίσει από την έκδοση των πρώτων κλασικών εικονογραφημένων περιοδικών, σε αντικατάσταση ολοκληρωμένων βιβλιων της παιδικής λογοτεχνίας.

Όμως η τεχνολογία της πληροφορικής με την βοήθεια της τηλεόρασης, των παιχνιδιών με play stations και του διαδικτύου παρέχουν εύκολη πρόσβαση σε παιδιά αλλά και ενηλίκους  σε περιβάλλοντα ταχύρυθμης  εναλλαγής εικόνων ήχων και μηνυμάτων που οδηγούν στον εθισμό της εικονικής πραγματικότητας.

Αναμφίβολα, ταυτόχρονα, αναπτύσσονται πολλές πρόσθετες δεξιότητες, πολύ χρήσιμες στην αύξηση της ανθρώπινης παραγωγικότητας, αυτό το όφελος, όμως, έχει μεγάλο κόστος στην διαμόρφωση ολοκληρωμένης προσωπικότητας στους νέους αλλά και οι ενήλικες που δεν μένουν ανεπηρέαστοι από την επιρροή αυτή, έτσι που γίνονται πιο ευάλωτοι σε ψεύτικες, ανεξέλεγκτες πληροφορίες  που οδηγούν σε λάθος εκτιμήσεις των καταστάσεων. Η αποδοχή μαζικών πληροφοριών χωρίς την ανάλογη προσπάθεια να γίνει επεξεργασία και φιλτράρισμα των πληροφοριών αυτών διευκολύνει την υποβολή ξένων απόψεων και διείσδυσης μίας εικονικής πραγματικότητας με την αδρανοποίηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων του εγκεφάλου.  

Η ταχύτητα των εξελίξεων γίνεται τόσο μεγάλη που ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει την πληθώρα των κινδύνων αλλοίωσης της ανθρώπινης συμπεριφοράς ώστε να επιλέξει τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος που έχει διαφορετική μορφή από τα προβλήματα που αντιμετώπιζε μέχρι σήμερα, δηλαδή πραγματοποιείται μία άλωση εκ των έσω. Ο άνθρωπος δημιουργεί ένα όπλο που στρέφεται εναντίον του, αφού αλλοιώνει και μεταλλάσει την φύση του και τον τρόπο λειτουργίας του.

• Οι επιπτώσεις της τεχνητής νοημοσύνης

Το κορύφωμα του κινδύνου έρχεται σαν επιστέγασμα με την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης, που έχει φτάσει στο επίπεδο να αυτενεργεί χωρίς ακόμα να έχει προσεταιριστεί συνειδησιακά στοιχεία και κανόνες μέσα από στους οποίους πρέπει να αυτενεργεί.

Εκτός από τους κινδύνους που δημιουργούνται από την αυτενέργεια της τεχνητής νοημοσύνης επεκτείνεται και η αδρανοποίηση ακόμη περισσοτέρων λειτουργιών του ανθρωπίνου εγκεφάλου, εφόσον η τεχνητή νοημοσύνη αναλαμβάνει όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες και αποκτά περισσότερες  ικανότητες του ανθρώπου, περιορίζοντας τόσο τις επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες αλλά και τις επιτελικές αποφάσεις που βασίζονται στην ανάλυση περισσότερων δεδομένων από αυτά που μπορεί να επεξεργαστεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

Είναι εύλογο να θεωρήσει κανείς ότι ταυτόχρονα δημιουργείται χώρος για ακόμα ποιο υψηλή αξιοποίηση του ανθρώπου με την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης ώστε να ανυψωθεί το επίπεδο λειτουργίας του ανθρώπινου εγκεφάλου, πέραν της πεπατημένης λειτουργίας της τεχνητής νοημοσύνης, δεν θα προτρέξω να δώσω απάντηση στον προβληματισμό αυτό, διότι οι υποθέσεις και προβλέψεις της εξέλιξης της ανθρώπινης κοινωνίας ξεπερνούν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας.

Εδώ θα μείνω μόνο στην διαπίστωση των προβλημάτων της σημερινής κοινωνίας και των  γενεών που αναπτύσσονται σήμερα και που αντιμετωπίζουν τους τρέχοντες υπαρκτούς κινδύνους της εικονικής  πραγματικότητας που τα μέσα επικοινωνίας παρέχουν ανεξέλεγκτα, κυρίως στους ανήλικους και την νεολαία που τους μετατρέπουν σε παθητικά όντα ή εγκληματίες, και σε κάθε περίπτωση παθολογικά αφύσικα όντα με αμφίβολο μέλλον και κατάληξη.

• Συμπεράσματα       

‘Ένας νέος κόσμος ανατέλλει.

Οι προκλήσεις και δυνατότητες ανέλιξης είναι διαφορετικές και εκθετικά μεγαλύτερες.

Τα παραδοσιακά μέτρα δεν είναι πλέον σε θέση να δώσουν λύσεις, να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις ούτε να συνεχιστεί η ανάπτυξη.

Δεν μπορούμε να αναχαιτίσουμε την παρανομία των ανηλίκων ή των ενηλίκων, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την τρομοκρατία ούτε την αδικία, με συμβατικά μέσα, ούτε με πολιτικές ιδεολογίες αλλά ούτε και με την θρησκεία.

Δεν ωφέλει ούτε το ‘συν Αθηνά και χείρα θέλει’ αλλά ούτε η, ούτε η Νιρβάνα της αυτοσυγκέντρωσης, άλλων θρησκειών, ούτε η κατακτητική επεκτακτικότητα του Ισλάμ, ή οποιασδήποτε θρησκείας η δόγματος.

Δεν δίνουν λύση ούτε οι υπαρξιακές φιλοσοφίες.

Η πιθανότητα αυτοκαταστροφής δεν είναι σύνδρομο μίας απαισιόδοξης οπτικής γωνίας.

Η απλή μορφή της τεχνολογίας όπως την βιώσαμε πριν από την έλευση της τεχνητής νοημοσύνης δεν επαρκεί να λύσει τα τρέχοντα προβλήματα από την αλλοίωση της ανθρώπινης νοημοσύνης με την επεκτεινόμενη χρήση της εικονικής πραγματικότητας  με την ευρύτερη έννοια του όρου που περιλαμβάνει τα οπτικοακουστικά μέσα, την κατανάλωση της προπαγάνδας, την πλύση εγκεφάλου από αντικρουόμενες παρατάξεις με την χρήση της εικονικής πραγματικότητας και την αδρανοποίηση του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Η λύση υπάρχει από την σωστή χρήση της ίδιας της τεχνητής νοημοσύνης που δεν αντικαθιστά τον άνθρωπο αλλά του προσφέρει λύσεις και μέσα να αποδεσμευτεί από την δουλεία της καθημερινότητας.

Θα το κάνει δίνοντας χρόνο να ασκήσει ο άνθρωπος τις βασικές του ανάγκες με ελεύθερη συνείδηση και ελευθερία. Ελεύθεροι άνθρωποι με τρεις μέρες εργασίας, ελεύθεροι να χαρούμε την φύση, ελεύθεροι να χαρούμε την τέχνη, την παρέα, τον έρωτα, ελεύθεροι να ασχοληθούμε με τον αθλητισμό, τον χορό, την μουσική την εξερεύνηση της ζωής και του κόσμου, της πνευματικής άσκησης, μελέτη του διαστήματος, των διαφορών άλλων πολιτισμών, παλαιοτέρων και νεότερων, να ασχοληθούμε με περισσότερο τουρισμό, μελέτη της ανθρώπινης ψυχής, να φτάσουμε στα όρια της δικής μας ύπαρξης, τα όρια της αγάπης και της διαφορετικότητας. Και όλα αυτά με την βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης που και αυτή είναι ανθρώπινη δημιουργία, το απώτερο ορόσημο.

Η διέξοδος αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό τον όρο της υιοθέτησης κατάλληλης νομοθεσίας κάτω από συνθήκες ελέγχου της τεχνητής νοημοσύνης με την συμφωνία της παγκόσμιας κοινωνίας, όσο είναι καιρός.

Καμία προκατάληψη ή πειθαναγκασμός.

Τα τριαντάφυλλα ανθίζουν και το Φθινόπωρο.

Τα τριαντάφυλλα ανθίζουν και το Φθινόπωρο.

Πάντα με μαγνήτιζαν τα χρώματα , οι ήχοι και οι ευωδιές της φύσης του Φθινοπώρου.

Μα πώς να συγκρίνεις την φρεσκάδα ενός αγριολούλουδου, ή το χρώμα της ανοιξιάτικης παπαρούνας;

Το καυτό το καλοκαίρι τα μαραίνει γρήγορα, η ελπίδα χάνεται μόλις γεννιέται.

Η φύση διαθέτει την δική της σοφία και διδάσκει τον άνθρωπο, φτάνει να την ακούς και να μην την παραβιάζεις.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να την χαρείς, υπάρχουν και τα χρυσάνθεμα, υπάρχει και η ευωδιά ακόμα και στο χώμα όταν τα πρωτοβρόχια το χαϊδεύουν.

Τα χρυσάνθεμα σε προετοιμάζουν για τον κρύο χειμώνα που αναπόφευκτα έρχεται.

Τον χειμώνα που φαντάζει ατελείωτος.

Τρομάζει η ανθρωπότητα με τα γεγονότα στο Ισραήλ

Οι δύο εθνότητες

Τρομάζει η ανθρωπότητα με τα γεγονότα στο Ισραήλ και στην λωρίδα της Γάζα, αλλά ακόμα πιο πολύ τρομάζει η απόσταση που παίρνουν οι τοποθετήσεις διαφορετικών  ομάδων εθνών που διαμορφώνουν απόψεις   από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα.

Δεν μαθαίνει η ανθρωπότητα, από τα λάθη  αιώνων, να διαχειρίζεται τις αντιπαλότητες, τον φανατισμό, είτε αυτός είναι θρησκευτικός, ή εθνικιστικός ή ιδεολογικός.

Αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα δύο λαών, του Εβραϊκού και του Παλαιστινιακού κάτω από το πρίσμα των συμφερόντων και απόψεων  ομάδων που διεκδικούν διαφορετικές λύσεις σύμφωνα με τις εκάστοτε δικές τους τοποθετήσεις και οπτικές γωνίες.

Δημιουργούνται θεσμοί και ηθικές αρχές που η κάθε πλευρά, είτε αποφασίζει να τις αγνοεί, είτε να τις ερμηνεύει κατά το δοκούν.

Και οι δύο εθνότητες, Εβραίοι και Παλαιστίνιοι, αποτελούν θύματα αδικίας, τραγικής. μέσα στην παγκόσμια ιστορία που η υπόλοιπη ανθρώπινη κοινωνία δεν μπόρεσε να αποκαταστήσει,  σε μία περίοδο κατά την οποία υποτίθεται ότι έγιναν σοβαρά βήματα προόδου για την εξομάλυνση των αντιθέσεων, υιοθέτηση συμβιβασμών  για την αποφυγή συγκρούσεων.

Καταφέραμε να δημιουργήσουμε τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, να συστήσουμε διεθνή δικαστήρια, να καθιερώσουμε κανόνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, να μειώσουμε, κάπως τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, να προωθήσουμε την δημοκρατία, να μειώσουμε την αποικιοκρατία, να βελτιώσουμε το επίπεδο της ζωής σε πολλές χώρες, να ξεπεράσουμε γενοκτονίες, να βελτιώσουμε την υγεία σε πολλές χώρες, αλλά αποτύχαμε σε πολλά σημεία μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και εξεύρεση μίας λύσης για το Παλαιστινιακό.

Η κοινωνία εθελοτυφλεί για τα σφάλματα που έγινα και γίνονται από κάθε μεριά.

Επιμένω, έγιναν σφάλματα από κάθε πλευρά, από τον ΟΗΕ, την Δύση, τους ίδιους τους Παλαιστίνιους, τους θρησκευτικούς αρχηγούς του Ισλάμ, και τους Ισραηλίτες.

Μια σύντομη ματιά στη ιστορία που οδήγησαν τους δύο λαούς σε αυτή την αυτοκτονική διαμάχη.

Μετά την τραγική περίοδο του ολοκαυτώματος, οι νικητές του Β Παγκοσμίου πολέμου αποφάσισαν να ιδρύσουν το κράτος του Ισραήλ σε ένα χώρο που ήταν η Παλαιστίνη, η Παλαιστίνη που οι ίδιοι οι Άραβες δεν είχαν συμφωνήσει να το αναγνωρισθεί σαν ένα κράτος.

Οι Παλαιστίνιοι ήταν διάσπαρτοι  σε διάφορα Αραβικά κράτη, σχεδόν πρόσφυγες στην χώρα τους και στα

Τον 19ο αιώνα η Παλαιστίνη είναι ένα τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο πληθυσμός της στην εποχή του Κριμαϊκού Πολέμου είναι περίπου 500.000. Κατά κύριο λόγο οι κάτοικοι είναι Άραβες, μουσουλμάνοι οι περισσότεροι, αν και υπάρχουν και Χριστιανοί. Υπάρχει επίσης και μια Εβραϊκή κοινότητα.

Οι περισσότεροι Εβραίοι βρίσκονται διάσπαρτοι σε διάφορες χώρες.

Το 1947 με το ψήφισμα 181 του ΟΗΕ αποφασίζεται η ίδρυση δύο κρατών με την οποία όμως οι Ισραηλινοί παίρνουν γη δυσανάλογα περισσότερη του πληθυσμού τους. Οι Παλαιστίνιοι απορρίπτουν αυτό το πλάνο και το 1948 αρχίζει η πρώτη ένοπλη σύρραξη. ,

Τον Μάιο του 1948 ιδρύεται το κράτος του Ισραήλ το οποίο αναγνωρίζουν αμέσως τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Σοβιετική Ένωση, τότε η Ευρώπη κι ο κόσμος ήταν συγκλονισμένος από το αποτρόπαιο έγκλημα του Ολοκαυτώματος.

Με το ψήφισμα 194, ο OΗΕ καθιστά ξεκάθαρο ότι οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες πρέπει να επιστρέψουν στις εστίες τους, αλλά από τότε μέχρι και σήμερα αυτοί οι άνθρωποι παραμένουν πρόσφυγες.

Πριν από την ίδρυση του Ισραήλ

Στα μέσα του 19ου αιώνα το κλίμα στις περισσότερες Εβραϊκές κοινότητες της Ευρώπης έτεινε περισσότερο προς ένα αίτημα ενσωμάτωσης μέσα στις αντίστοιχες κοινωνίες, με διατήρηση μιας ιδιαίτερης ταυτότητας.

Όμως, η ελπίδα να δίνεται για πλήρη ισότητα δικαιωμάτων μετά τη Γαλλική Επανάσταση δεν έγινε πραγματικότητα

Αντιθέτως, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα παρατηρούμε  ένα νέο κύμα αντισημιτισμού να αναπτύσσεται στην Ευρώπη.

Στα ανατολικά και ιδίως στην Ρωσική Αυτοκρατορία, υπήρχαν αγροτικές εβραϊκές κοινότητες που η Τσαρική Ρωσία ,θα αντιμετωπίσει ως αποικιακούς υποτελείς. Τα μεγάλα πογκρόμ που ακολούθησαν,θα οδηγήσουν σε μια μεγάλη μετανάστευση προς τη δυτική Ευρώπη και προς τις ΗΠΑ.

 Ένας νέος αντισημιτισμός καταγραφόταν και στη δυτική Ευρώπη, παρότι υποτίθεται ότι εκεί είχαν γίνει μεγαλύτερα βήματα προς την ενσωμάτωση οι Εβραίοι αντιμετωπίζονταν ως ένα ξένο σώμα,

Με αυτό τον τρόπο απέναντι στο δεύτερο κύμα του αντισημιτισμού (το πρώτο ήταν στον Μεσαίωνα και οδήγησε στα γκέτο στις ευρωπαϊκές πόλεις) άρχισε να διαμορφώνεται και ένας Εβραϊκός εθνικισμός που πήρε διάφορες μορφές.

Εδώ πρωτοστάτησε  το Σιωνιστικό κίνημα. Δηλαδή, το ρεύμα που υποστήριζε ότι η λύση ήταν η μαζική μετανάστευση στην ιστορική γη του Ισραήλ και η δημιουργία εκεί ενός Εβραϊκού κράτους.

 Το Σιωνιστικό κίνημα ήταν και το πιο συνεκτικό κίνημα Εβραϊκού εθνικισμού, καθώς όχι μόνο ενσωμάτωνε και την «εδαφική» διάσταση (Γη του Ισραήλ) αλλά και την ιστορική συνέχεια.

Αυτά τα γράφω γιατί πρέπει να αναγνωρίσουμε  ότι σε διαφορετικές περιόδους γίνανε λάθη για πολλούς λόγους, που δεν μπορούν να διαφοροποιηθούν εκ των υστέρων, ευθύνη για την απόρριψη του Εβραϊκού στοιχείου μοιράζεται μεταξύ πολλών εθνών της Ευρώπης που ηθελημένα δημιούργησαν τις συνθήκες για να απαλλαγούν κάτω από την πίεση έντονου αντισημιτισμού.

Σήμερα το Ισραήλ κατέχει ένα χώρο ίσο με την Πελοπόννησο και ο πληθυσμός  του αριθμεί σε δέκα εκατομμύρια.

Στη  λωρίδα της Γάζα, σε έκταση ίση με την Άνδρο βρίσκονται υπό συνθήκες κατοχής 2.5 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, ασφαλώς, πρέπει να δοθεί μία λύση με την δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους που εξ αρχής έπρεπε να είχε ιδρυθεί.

 Αυτό όμως δεν σημαίνει την εξάλειψη του κράτους του Ισραήλ.

Είναι γεγονός ότι υπάρχει ευθηνή της αποικιοκρατικής Μεγάλης Βρετανίας αλλά και των υπολοίπων Αραβικών κρατών, όσο και αν εμφανίζονται υποστηριχτές των Παλαιστινίων για θρησκευτικούς λόγους.

Είναι καιρός αυτή η αποικιοκρατική εκκρεμότητα να αποκατασταθεί.

Αλλά πώς, ποιος μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον Παλαιστινιακό λαό που επί αιώνες παρέμεινε αντικείμενο κατοχής και προσφυγιάς;

Δεν είναι δυνατόν να γίνει διαπραγμάτευση με τρομοκρατικές ομάδες ή ακόμα και κράτη με Θεοκρατικά καθεστώτα τύπου Ιράν που επιδιώκουν την εξάλειψη του Ισραήλ.

Δεν είναι δυνατόν να γίνει διαπραγμάτευση με το ομόθρησκο καθεστώς της Τουρκίας που ευαγγελίζεται την αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Με ποιον θα γίνει μία τέτοια διαπραγμάτευση;

 Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα και όχι να κατηγορεί κανείς το Ισραήλ γιατί αμύνεται εναντίον των τρομοκρατικών ομάδων που διαπράττουν φρικιαστικά εγκλήματα που τα Θεοκρατικά και απολυταρχικά καθεστώτα  αγνοούν να αναφέρουν ή να αποδεχτούν.

Μήπως αυτό δίνει το δικαίωμα στο Ισραήλ να ανταποδίδει με αντίστοιχες εγκληματικές ενέργειες;

Όχι βέβαια! Και ο Εβραϊκός λαός είχε υποστεί ανύποπτα μαρτύρια και διωγμούς, από την αντισημιτική συμπεριφορά της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου.

Επιβάλει όμως στην διεθνή κοινότητα να ενεργήσει άμεσα με τρόπο που να διασφαλίζει το δίκαιο όπως το έκανε όταν ίδρυσε το Κράτος του Ισραήλ, ανεξάρτητα από τις τότε σκοπιμότητες.

Να σταματήσει  το Ισραήλ, και να επιβληθεί η λύση που θα σεβαστούν οι δυνάμεις που θα μπορούν να την επιβάλουν. Αν δεν γίνει αυτό θα γίνουμε και πάλι μάρτυρες μίας ακόμα γενοκτονίας.

Αρκετά με την εκμετάλλευση του Παλαιστινιακού προβλήματος από τους  ..τεθλιμμένους συγγενείς.

Η θέση της Ελλάδας

Όσον αφορά την Ελλάδα, η δυνατότητα να μπορείς να μιλάς με όλους είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή. Πρέπει να επιδιώξουμε μία δίκαιη λύση του Παλαιστινιακού, μέσα από την προώθηση του διεθνούς δικαίου, των αποφάσεων του ΟΗΕ και του κοινού περί δικαιοσύνης αισθήματος. Οτιδήποτε άλλο είναι επικίνδυνοι λεονταρισμοί χωρίς συναίσθηση της εκρηκτικότητας της κατάστασης και του απρόβλεπτου μέλλοντος.

Σαν Ελλάδα οφείλουμε να επιμείνουμε στον σεβασμό και υιοθέτηση  των διεθνών θεσμών και των αποφάσεων του ΟΗΕ γιατί η άρνηση ή παρερμηνεία των θεσμών αυτών θα δημιουργήσει το χάος τόσο για τα συμφέροντα της πατρίδας μας αλλά και την ανθρωπότητα πλατύτερα.

Δεν έχουμε παρά να σκεφτούμε την Κύπρο, την Ουκρανία, την Αλβανία, το Κόσοβο, την Αρμενία, τους Κούρδους, που μπορεί να εμφανίζονται σαν τρομοκράτες από την μία πλευρά και σαν απελευθερωτές από την άλλη. Μόνο μέσω του ΟΗΕ και την υιοθέτηση του διεθνούς δικαίου μπορούν να λυθούν τα προβλήματα αυτά χωρίς ένοπλες διεκδικήσεις και τα εγκλήματα που εγκυμονούν πίσω από αυτές.

ΝΚ        

Επίθεση στο Ισραήλ 2023

Μία ακόμα αποκρουστική στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας εγγράφεται στις μνήμες του κοινού ανθρώπου μόνο που ο κάθε κοινός άνθρωπος βλέπει τα γεγονότα από διαφορετική σκοπιά.

Ο Ισραηλίτης βλέπει την επίθεση των Παλαιστινίων της Χαμάς σαν μία αποκρουστική εγκληματική ενέργεια που προσομοιάζει με την περίοδο του ολοκαυτώματος του Β παγκοσμίου πολέμου, που στόχο είχε την εξαφάνιση του Εβραϊκού έθνους.

Από την πλευρά των Παλαιστινίων, βλέπουν την αντίδραση του Ισραήλ σαν έγκλημα πολέμου με στόχο την εξολόθρευση των Παλαιστινίων ή την εκδίωξη τους μέσα από τις πατρογονικές τους εστίες.

Και οι δύο παρατάξεις  εμφανίζουν στα κοινωνικά μέσα τα εγκλήματα της άλλης πλευράς αποκρύπτοντας τις δικές τους δράσεις.

Οι παλαιστίνιοι βρίσκουν συμπαραστάτες τις υπόλοιπες Αραβικές χώρες, το Ιραν και πολλές ακόμα Μουσουλμανικές χώρες όπως η Τουρκία. Ακολουθούν η Ρωσία και η Κίνα.

Σε στήριξη με του Ισραήλ έρχονται η δύση με πρώτη τις ΗΠΑ αλλά και την Ευρωπαϊκή ένωση, το ΝΑΤΟ κλπ, μία ακόμα διχαστική έκφραση της παγκόσμιας σκηνής.

Οι εξελίξεις παίρνουν τεράστιες και επικίνδυνες διαστάσεις  με διεύρυνση των επιθέσεων στο Ισραήλ από τον Λίβανο, και την Συρία.

Σε πολιτικό επίπεδο η Τουρκία επιτίθεται στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ απειλώντας άτι οι ενέργειες αποκλεισμού της λωρίδας Γάζα από τα αντίποινα του Ισραήλ αποτελούν καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατ’ επέκταση τα καθιστούν εγκλήματα πολέμου.

Η Τουρκία προσφέρεται να μεσολαβήσει για μία ειρήνευση, προωθώντας την άποψη της λύσης με την δημιουργία δύο Παλαιστινιακών κρατών με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, σαν προϋπόθεση για την επιβίωση του Ισραήλ.

Ταυτόχρονα ο Ερντογκάν βλέπει την περίπτωση σαν ευκαιρία να πλασάρει τον εαυτό του σαν τον πατέρα όλων των Μωαμεθανών.

Σε αυτά αναφέρεται και διεκδικεί η Τουρκία χωρίς βέβαια να  αναφέρεται στις φρικιαστικές πράξεις της Χαμάς, μίας ριζοσπαστικής ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης, η ονομασία της οποίας προέρχεται από το ακρώνυμο του πλήρους ονόματός της που σημαίνει Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης.

Το Ισραήλ αρνείται να έρθει σε συζήτηση με αυτή την οργάνωση που βασίζεται στην αρχή της εξάλειψης του Ισραήλ σαν κρατική οντότητα.

Ξεχνά επίσης η Τουρκία να αναφερθεί στο γεγονός ότι οι Αραβικές χώρες ακόμα και οι Παλαιστίνιοι αρνήθηκαν την δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους κατά την δημιουργία του Ισραήλ, μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο.

Στην Ελλάδα, τα κόμματα διαχωρίζονται σε υποστηρικτές των Παλαιστινίων, όπως, το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αντιπολιτευτικά κόμματα, ενώ η Κυβέρνηση τάσσεται ανοικτά υπέρ του Ισραήλ.

Ο κίνδυνος να επεκταθεί η σύγκρουση με την αναμίξει του Ιράν είναι πραγματικός με απρόβλεπτες συνέπειες που μπορεί να προκύψουν λόγω των διαφόρων συμφερόντων των υπολοίπων δυνάμεων , Ρωσίας, Τουρκίας, Συρίας, Λιβάνου, Κουβέιτ, Λιβύης, Ιραν Ευρωπαϊκής Ένωσης, Κίνας.

Πως μπορεί η διεθνής κοινότητα να αντιμετωπίσει τέτοιες πληγές που παραμένουν για πενταετίες αγιάτρευτες;

 Πως μπορεί να αγνοήσει τα δικαιώματα ενός λαού, των Παλαιστινίων να  ζήσει ελεύθερο έστω και αν σε μία άλλη φάση της ζωής του οι συνθήκες επέβαλαν  άλλες σκοπιμότητες;

Πως μπορεί να αγνοήσει το δικαίωμα του Ισραήλ να αμυνθεί απέναντι σε παράνομες και παράλογες, μονομερείς διεκδικήσεις όταν μάλιστα αυτές καταλήγουν να υλοποιούνται με βάρβαρα και εγκληματικά  μέσα τυφλών φόνων πολιτών, βρεφών, ηλικιωμένων ανδρών και γυναικών, με δικαιολογία την απελευθέρωση εδαφών που ποτέ δεν είχαν αποκτήσει ιστορικά; Αλλά και προσπερνώντας ιστορικές αδικίες με ποια μέσα θα έπρεπε να αποκτήσουν τα δικαιώματα αυτά;

Πάντως όχι με την υποταγή τους ή την υπακοή τους σε ομάδες τρομοκρατών που εγκληματούν στο όνομα εθνικιστικού ή Θρησκευτικού φανατισμού.

Πώς να περιορίσουμε το δικαίωμα του Ισραήλ να αμυνθεί σε τέτοια εγκληματικά μέσα που αγγίζουν τα όρια της ανθρώπινης φαντασίας, καi αντοχής;

Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσει κανείς σε αυτά τα εύλογα ερωτήματα. Γι’ αυτό και παραμένουν άλυτα τόσες δεκαετίες.

Το πρόβλημα, όμως έφτασε τα όρια γενοκτονίας και μία λύση πρέπει να δοθεί έστω και αν αυτό επεδίωκε η εγκληματική οργάνωση Χαμάς.

Ίσως η λύση να πρέπει να δοθεί και πάλι από τον ΟΗΕ καθορίζοντας τα όρια ενός νέου Παλαιστινιακού κράτους που θα προστατεύεται από δυνάμεις του ΟΗΕ με ταυτόχρονη διάλυση των δύο τρομοκρατικών οργανώσεων, Χαμας και Χεζμπολλάχ.

Αυτό ακούγεται απλό αλλά δεν είναι γιατί και οι δύο οργανώσεις αποτελούν τον πυρήνα της παγκόσμιας τρομοκρατίας μαζί με τον Ισλαμικό κράτος του  ISIS,

Ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους διαμάχες, πολλές ακόμα τρομοκρατικές οργανώσεις λειτουργούν για τον ίδιο σκοπό εναντίον του Ισραήλ των ΗΠΑ και της δύσης γενικότερα.

Οι τρομοκρατικές δραστηριότητες των οργανώσεων αυτών περιλαμβάνουν επιθέσεις τόσο εναντίον του Ισραήλ όσο και κατά Ισραηλινών, Εβραϊκών και Δυτικών στόχων στο εξωτερικό. 

Οι πρόσφατες προσεγγίσεις του Ισραήλ με ορισμένες Αραβικές χώρες πιθανότατα ώθησαν την Χαμάς να προβεί στην αυτοκτονική αυτή επίθεση εναντίον του Ισραήλ για να ακυρώσει την προσέγγιση αυτή και να συνενώσει τις διάφορες τρομοκρατικές οργανώσεις, που όλες μαζί θα κινηθούν εναντίον του Ισραήλ και του προστάτη του, της Δύσης. Το πρόβλημα όταν εμπλέκεται ο θρησκευτικός φανατισμός και η εκμετάλλευσή του από άλλες αντιμαχόμενες   δυνάμεις μπορεί να εξελιχθεί σε πραγματικό εφιάλτη.

Η Ελλάδα ακόμα δεν έχει γίνει σοβαρός στόχος για τις τρομοκρατικές αυτές ομάδες, διότι παρά το γεγονός ότι στηρίζει το Ισραήλ ταυτόχρονα είναι υπέρ του σχηματισμού Παλαιστινιακού κράτους.

Ελπίζω η διατήρηση αυτής της θέσης να μας προστατεύσει από την στόχευση της Ελλάδας σαν εχθρό παρά το γεγονός της ταύτισης των Ελληνικών συμφερόντων με την Ευρωπαϊκή ‘Ένωση, το Ισραήλ και τις ΗΠΑ.

Ελπίζω επίσης τα Ελληνικά κόμματα να συνειδητοποιούν τον κίνδυνο και να μην εκθέτουν την Ελλάδα απερίσκεπτα σε ανόητες υπεραπλουστεύσεις.