Η Eλληνική συντεχνιακή δικτατορία και οι προβλέψεις για το μέλλον.

Η πρόσφατη εμπειρία της απεργίας των ναυτεργατών της ΠΝΟ η οποία αντιπροσωπεύει ένα στους πέντε εργαζόμενους στην Ελλάδα, αλλά και οι πρόσφατες αποκαλύψεις  για τις παράνομες δαπάνες του συνδικάτου της ΔΕΗ με προκάλεσαν να συμπεριλάβω, στο Blog μου,  κείμενο του Γεωργίου Κράλογλου που δημοσιεύτηκε στο Capital.gr στις  9 Νοεμβρίου 2009.

Οι εξελίξεις μέσα στο διάστημα Νοέμβρίου 2009 μέχρι Απρίλιο 2012 είναι ενδεικτικές για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι διαδοχικές κυβερνήσεις αλλά και των λόγων που κάνουν την διεθνή αγορά να αμφισβητεί την δυνατότητα  της Ελλάδας να αποφύγει την πτώχευση.

Η κρίση όμως σε συνδυασμό με τις πολιτικές και κοινωνικές συγκρούσεις που βιώνουμε σήμερα φέρνουν στην επιφάνια την ιδιομορφία της Ελλάδας που κουβαλάει, στο ιστορικό της  DNA, την αντιφατικότητα Ανατολής και Δύσης.

Η βίαιη προσαρμογή, που η Ελληνική κοινωνία υφίσταται, αποτελεί  μια θεραπεία ΣΟΚ μίας κατάστασης που διαιώνιζε  έναν ατυχή συνδυασμό καπιταλιστικών και σοσιαλιστικών πολιτικών.

Σήμερα όμως η χώρα καλείται να κάνει σοβαρές και μονίμου χαρακτήρα επιλογές.

 (Άποψη του κ Παναγιώτη Κορλίρα, καθηγητού στο Οικονομικού Πανεπιστήμιο Αθηνών. Προέδρου και επιστημονικού διευθυντού του ΚΕΠΕ.)       

Αλλά πέραν αυτού πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, σαν λαός και πολιτική εξουσία, το μέγεθος του κινδύνου που διατρέχουμε και την σημασία των σημερινών αποφάσεων.

Οι δυνάμεις μέσα στην Ελλάδα ( συντεχνιακές, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές, ταξικές)  και όχι μόνον πρέπει να αντιληφθούν τις κοσμογονικές αλλαγές που πραγματοποιούντα και να συμβιβαστούν στα πλαίσια της συμβίωσης, .άλλως η ιστορία θα επαναληφθεί.

Κατά τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα στάθηκε στην πρώτη γραμμή των Ευρωπαϊκών εξελίξεων  Κινδυνεύει , επομένως να θιγεί πρώτη. Η χώρα μας καταστράφηκε δύο φορές από διχασμούς Θα χρειαστεί περισσή σύνεση για να μην τριτώσει το κακό.

Ας προσέξουμε τις προβλέψεις που αναφέρονται για το μέλλον.

Η Βραζιλία αναμένεται να αναδειγθεί το 2025 σε τέταρτη οικονομία του πλανήτη, ξεπερνώντας την Γερμανία. Η Ινδία αναμένεται  να ξεπεράσει την Ιταλία και την Βρετανία το 2020 και την Γαλλία το 2030. Το Μεξικό θα ξεπεράσει την Ισπανία και και την Ρωσία  το 2020 και την Ιταλία το 2030, Και η Τουρκία  με την Ινδονησία θα φθάσουν την Ρωσία και την Ισπανία  το 2030 όταν το 2010 αντιστοιχούσαν μόλις στο μισό του οικονομικού τους μεγέθους. Επομένως δεν υπάρχει πολυτέλεια για να αναλωνόμαστε σε μικροπολιτικές και συντεχνιακές  αντιπαραθέσεις γιατί θα χαθούμε όλοι μαζί.

Η ελληνική συντεχνιακή δικτατορία

Δευτέρα, 9 Νοεμβρίου 2009 – 00:42

Του Γιώργου Κράλογλου
Σας προκαλώ να μου βρείτε μια  άλλη χώρα, εκτός της δικής μας, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε όλο τον πλανήτη όπου τα συμφέροντα των πολιτών να τα προστατεύουν μόνο οι συντεχνίες.

Γιατί στην Ελλάδα έχουμε δεχτεί ως κοινωνία  (εκτός άλλων απίθανων συνθημάτων) ακόμη και το ότι οι συντεχνίες δεν πασχίζουν για τα δικά τους μεγαλοσυμφέροντα αλλά για το καλό του ανήμπορου να προστατευτεί Έλληνα ιθαγενή!!!

Δεν θα έθιγα αυτό το, γνωστό κατά τα άλλα, θέμα, αλλά καταντούν εξοργιστικά πλέον τα μόνιμα συνθήματα  όλων των απεργών κρατικών υπαλλήλων και εργατών ότι κάνουν αγώνα δήθεν και για την προστασία της κρατικής περιουσίας και για τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών.

Λες και τους εξουσιοδότησαν οι Έλληνες πολίτες και καταναλωτές να κάνουν απεργίες και να τους κόβουν τα πόδια με την ακινησία των πάντων.

Ας ξεκινήσουμε με τις συντεχνίες των λιμενεργατών οι οποίοι, όπως  ωρύονται μέρα-νύχτα αλλά δεν τους καταλαβαίνει κανείς… δεν θέλουν να διώξουν τους Κινέζους από το λιμάνι μόνο για τα δικά τους συμφέροντα αλλά γιατί έτσι θα εξασφαλίσουν και ένα λιμάνι που θα ανήκει στους Έλληνες… Έτσι τους λένε να πουν, έτσι λένε. Με άλλα λόγια (λένε) βράστε τα δικά μας συμφέροντα. Το πρόβλημα είναι με τον κοσμάκη που θα βλέπει Κινέζους στο λιμάνι του Πειραιά τι θα γίνει…

Αυτό είναι που μας κόφτει ως έθνος.

Και ας πάμε στην ΔΕΗ όπου τα τελευταία 20 χρόνια  οι συντεχνίες των εργαζομένων είναι σε μόνιμο πόλεμο με όλες τις διοικήσεις και τους υπεύθυνους για την εποπτεία της ΔΕΗ υπουργούς όχι για τα δικά τους συμφέροντα μόνο αλλά και για να προστατέψουν και τα συμφέροντα των καταναλωτών. Παγώνουν διοικήσεις και τις κάνουν να κρύβονται σε ξενοδοχεία και μυστικά γραφεία. Αποφασίζουν για την πολιτική της ΔΕΗ και τις επενδύσεις της και φροντίζουν με κάθε τρόπο να προστατεύουν το κρατικό μονοπώλιο ενέργειας όχι γιατί αυτό τους εξυπηρετεί, αλλά (λένε), γιατί έτσι προστατεύουν τον Έλληνα καταναλωτή ηλεκτρικού ρεύματος… Έτσι λένε γιατί έτσι βολεύονται να λένε.

Στα ταχυδρομεία τώρα. Ας τολμήσει η κυβέρνηση να ιδιωτικοποιήσει τις ταχυμεταφορές και θα δει τι θα γίνει. Η συντεχνία είναι εκεί γιατί οφείλει (λέει) να προστατέψει το συμφέρον των Ελλήνων πολιτών να ανήκουν τα ΕΛΤΑ στους Έλληνες. Έτσι λένε και αυτοί αν διαβάσετε προσεκτικά τα συνθήματα διαμαρτυρίας τους.

Οι τραπεζικοί τώρα και οι συντεχνίες τους έχουν καθήκον να προστεθούν στα συμφέροντα του Έλληνα καταθέτη και για τον λόγο αυτό έχουν (υποστηρίζουν) και θα  έχουν δικαίωμα στην τοποθέτηση της Διοίκησης. Προς το παρόν δεν τους αρέσει ο κ. Αράπογλου και είναι απέναντί του γιατί έτσι καλεί το καθήκον τους απέναντι στον Έλληνα πελάτη της Εθνικής Τράπεζας…

Στην ίδια κατεύθυνση και η συντεχνία των δημοσίων υπαλλήλων. Ας σκεφτεί η κυβέρνηση να διαλύσει Οργανισμούς και υπηρεσίες που είναι βολεμένοι οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι που αριθμητικά ανταγωνίζονται περίπου το σύνολο των δημοσίων υπάλληλων ολόκληρης της Ευρώπης… και θα δει τι πρόκειται να γίνει.

Μια πρώτη γεύση πήρε (όπως μου είπε) υπουργός της σημερινής κυβέρνησης συζητώντας με κορυφαίο συνδικαλιστή της ΑΔΕΔΥ για την ανάγκη να κλείσουν κάποιοι από τους 250 (!!!) φορείς εποπτείας του υπουργείου του για να εισπράξει την απάντηση «Κάνε έστω και μία κίνηση και δεν μπορείς να φανταστείς τι θα γίνει…».

Στη συντεχνία  εργαζομένων στις μεταφορές τώρα όπου και αυτοί πασχίζουν για την προστασία των συμφερόντων όλων των εργαζομένων που τους καταδικάζουν σε ακινησία. Δεν θα σταθώ στα μαρτύρια που περάσαμε με την παλαιά Ολυμπιακή όταν  έδινε μάχες για ένα «υπερήφανο εθνικό αερομεταφορέα», αλλά θα σας θυμίσω τις απεργίες οδηγών λεωφορείων ακόμη και για συμπαράσταση στους Σαντινίστας (ευτυχώς) πριν από αρκετά χρόνια… Ας επιδιώξει η κυβέρνηση να συνεργαστεί με ιδιώτες για τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση του ΟΣΕ, «πράγμα που  είναι ενάντια στα συμφέροντα του Έλληνα επιβάτη…»  και θα ψάχνεται να δει τι της συμβαίνει.

Και από τις συντεχνίες των εργαζομένων στο κράτος που είναι σαφέστατα προνομιούχοι απέναντι σε εκείνους του δημόσιου τομέα (ψάξτε να βρείτε τους όγκους των αποζημιώσεων όσων αποχώρησαν από κρατική υπηρεσία ή ελεγχόμενο από το κράτος φορέα και θα καταλάβετε τι σας λέω) ας πάμε στις συντεχνίες των κλειστών επαγγελμάτων. Φορτηγατζήδες, ταξιτζήδες,  οδηγοί βυτιοφόρων καυσίμων και κάθε είδους επαγγελματίες οδηγοί ζουν μόνο και μόνο για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του έλληνα πολίτη…

Τώρα, πως τα καταφέρνουν ορισμένοι  από τους επικεφαλής των συντεχνιών  των εργαζόμενων και σκαρφαλώνουν στην πολιτική και από εκεί πηδούν στην εξουσία όποτε είναι ενάντια στα συμφέροντα και του λαού και των πρώην συναδέλφων τους (θυμηθείτε πόσοι σκαρφάλωσαν  από την μεταπολίτευση και μετά) είναι ένα άλλο θέμα που δεν εξηγείται επαρκώς.

Κάθε εξήγηση δεκτή.

george.kraloglou@capital.gr

Πηγή:www.capital.gr

An open letter to the German people referring to related historical analysis that led to the Greek financial crises.

To Spiegel magazine

Dear Sirs

With respect to the International prestige of your magazine, I am approaching you, with hope that you may publish the following “open letter” to the German people.

The scope of this letter is to facilitate a better rapprochement of European nations, especially the German and the Greek which has recently, been dramatically tested, due to the financial crisis.

See recent event with the suicide of a 77 year old Greek pensioner, at Constitution square inAthens….

Thanking you in advance.

Nick Kouzos

An open letter to the German people referring to related historical analysis that led to the Greek financial crises.

Dear friends and partners from Germany,

I felt the need to address you as a simple Greek citizen, who is also affected by the consequences of the present economic crisis, in an effort to illuminate a situation that, I believe, has grown out of proportion. This happened due to unfortunate practices of misinformed journalists from both sides.

Greece has recently experienced a very hostile climate that has obviously been created due to extra burden the average German tax payer is feeling upon his shoulders.

No journalist has attempted to explain the benefits of European solidarity that, in the long run, would promote value for all parties.

Admittedly, for the last 30 years, Europe embracedGreeceand tried to provide support for the creation of adequate infrastructure to allow integration with EU.

Integration of most European countries was the principle that formed the foundation of EU.

Unfortunately, the Greek political world did not respond to the level of expectations that these historical times required.

On the contrary, many politicians were drawn into populism, demonstrated incompetence and in some cases corruption. As a result, this opportunity for development did not properly materialize, so thatGreeceappears to behave as a poor relative, creating a burden to other richer members of the EU family.

Populism is the greatest enemy of democracy, but this is true for all sides, including the German one.

It is not too long ago, that Angela Merkel addressedGreecewith the statement:  “Proceed to bankruptcy and we will help you”.  This is how the bad feelings were created in the Greek public. One needs to be naïve not to suspect that such statement is translated as:

“Sell your assets and some of your islands at low price”

Greek people are appreciative of the quality productsGermanyproduces and of the support to our tourism that, in any case, German people enjoy.

The biggest damage thatGreeceis suffering today, is the loss of the German tourist, for no real reason except for a misunderstanding due to populism on both sides, which has been amplified out of proportion.

Every nation has its own special characteristics and attributes which are deriving from their history and cultural experiences. A nation cannot be accused as lazy rascals and thieves….

On the other hand, Greeks admire the methodic approach, the industriousness and straightforwardness of the German people.

The large percentage of the Greek people adheres to European ideals and feels that Europe is their home, not only becauseEuropeis supporting them financially but mainly because they feel culturally and politically related.

The Greek spirit pioneered for the foundation of the European ideal. For us Helmut Cole is one of the inspiring creators of European Union.

We felt solidarity to the drama of the partition ofGermanyat the end of the 2nd world war and celebrated with you the fall of theBerlinwall.

We forgot very fast the wounds of the war.

Further, because of our own experience of a fratricidal civil conflict that followed, we were in a better position to understand and therefore sympathize with the German people for the partition of their nation.

We enjoyed the wave of German tourists that followed and we have shown the human side of reconciliation.

We have observed the reconstruction of   West Germany, which was achieved with American financial resources, but above all, and most importantly, we need to note that it was achieved with the protection of West Germany’s frontiers for a period of thirty years, with no defense expenditure on Germany’s part, a fact that contributed considerably, as also in the case of Japan, to a fast industrialization for both countries.

Going back, at the same period, during the end of the 2^nd world war,Greece suffered a second adventure, as it was engaged in a destructive civil war.

The ruins from the German occupation were not restored, instead, more material and social ruins were piled up till the end of the civil war, that took place, late 1949.

Greecewas, unfortunately, the only European country that was engaged in such civil war. This affected our capacity for economic growth which the rest of our allies enjoyed.

The residues of the civil war and the cold war between East and West that followed, made it easy for a military dictatorship to be established, this development, further delayed our association with EU and consequently delayed our economic growth.

Cyprusinvasion byTurkey, in the middle of the twentieth century, and its aggressive behavior inAegean Sea, gave the final blow to the country’s economy.

Even as late as it was , the final acceptance of Greece in the European family, finally happened, Greece, at last, became a member of the European Union that even the name Europe indicates the cultural relation. (Europe is a Greek name)

Yet, the infrastructure had not been concluded. The Greek state was not ready to follow the rate of economic development the rest ofEuropewas enjoying plus, there was a latent risk, which nobody could predict.

One of the most important obstacles, apart from the lack infrastructure, had been.the need to defend against the remaining of the Ottoman aspirations ofTurkey.

The hope thatGreecewill become the European frontiers to protect the country against aggressiveness exercised byTurkeydid not succeed.

Greece although member state of European Union and NATO was not considered, in practice, the European frontier and did not enjoy the same protection that other countries after the 2^nd world war (West Germany and Japan) or even other NATO members enjoyed.

Greeceis deprived today of similar support. A single statement of EU or NATO that GREESEs frontiers are considered as EU frontiers, would have savedGreecefrom an enormous defense budget that would resolve the crisis overnight.

Instead was left on its own, member of an alliance that cannot cover its specific defense requirements.

As a resultGreeceis one of the main customers for defense purchases from France Germany andUSA. .

I truly believe that the Greek politicians are responsible to a high degree for incompetence and corruption, but corruption has two sides, the ones they receive money under the table and the ones who give it.

One of my Central European friends wrote to me, in view of pending elections: “It is time for Greek public to punish these corrupt politicians”

Yes, we want to punish these corrupted politicians, yet, without abolishing democracy.

But how could we do that if the same partners, friends and allies, and specifically you the Germans, are protecting them by not disclosing their names? The names of those politicians your companies bribed? Your companies are limiting their response to such accusations only to accept their responsibility for unethical practices, providing some compesations, seeking forgiveness, just to secure the continuation of major projects inGreece. (See Siemens projects and the covering of Christophorakos as the General Manager of Siemens Greece, who defected, hiding inGermany, avoiding Greek law prosecution)

I don’t want, in this way, to provide excuses for the incompetence and the corruption of the Greek political system but we cannot close our eyes to the participation of the other parties involved, leaving them unpunished to continue this practice, becoming moral perpetrators.

There is responsibility from this side as well. We need, therefore, in order to be fare and impartial, to examine all these in total.  To resolve the issue, not only forGreecebut forEuropeas well, we need to eliminate such conflicts and hidden corruption,  to work towards the successful operation  of a multinational  model of EU.Europe, including Germanyand Greece, has suffered enough during the 20^th century.

The successful completion of the European experiment for an integrated European entity will be a hope for the rest of the world as well.

This is the belief, which most Greeks still have. The successful political integration of European nations will be an example for coexistence, and compromising practices, as principles, that will be propagated within G20 and UN.

It sounds a little idealistic, but I cannot see any other way out.A lot of opportunistic entities are lurking forGreeceto get out of European Union and take advantage of a weak economy.  I hope German politicians will see the dangers of such a development.Greeceis indeed in a week position now, but it still has human and other resource potential.I want to finish this letter with a historical reference because I still believe that history is a source of knowledge and experience and not an excuse to cover inadequacies of the present.So, at the risk of being considered unforgivably romantic or old fashion, I would like to state that I am proud of being Greek, not only for my ancient cultural inheritance, but also for the more recent contribution ofGreeceto the European history, which is lost and forgotten over the years.It has taken only one Greek personality, Ioannis Kapodistrias,  raised out of an occupied by the Ottomans, Nation, the first Governor of the Modern Greek State, that  managed, between the 18^th and 19^th century, to contribute decisively to:

1. The foundation of modernGermany by uniting the various Germanic states.
2. The creation ofSwitzerlandas a unified Nation and,
3. Stoped the disintegration ofFranceafter the Napoleon wars.

I wonder if any of these facts are known within the European public orGermany I suspect not, as much as Beethoven is known toGreece.

My dear friends and partners, Germans Swedish, Finish, Austrians, Dutch etc

Come for vacations to Greece, invest for the future of Europe.

Nick Kouzos.

A Greek citizen

36, Nikitara Str.

Athens 16673

Greece

nkou@skymarkrelate.com

Ανοικτή επιστολή προς το Γερμανικό περιοδικό Spiegel

Μετά την αυτοκτονία του Έλληνα συνταξιούχου και την πολύ μεγάλη αποχή Γερμανών τουριστών λόγω του άσχημου κλίματος μεταξύ των δύο χωρών  θεώρησα χρήσιμο να αποσταλεί η παρακάτω επιστολή με σκοπό την άμβλυνση των εντυπώσεων και αναστολή των ακυρώσεων αφίξεων Γερμανών τουριστών.

Ελπίζω το έγκριτο  περιοδικό να δεχθεί να δημοσιεύσει το άρθρο αυτό.

Δεκτή θα είναι οποιοδήποτε παρατήρηση για τον εμπλουτισμό η βελτίωση του κειμένου.

Ακολουθεί σχέδιο της επιστολής.

 

 

Προς περιοδικό Spiegel,

Κύριοι,

 

Δεδομένου του  κύρους του εγκρίτου περιοδικού σας απευθύνομαι σ’ εσάς για την δημοσίευση  της παρακάτω επιστολής  που σκοπό έχει την καλύτερη προσέγγιση των Ευρωπαϊκών λαών και κυρίως του Γερμανικού και του Ελληνικού που πρόσφατα δοκιμάζεται δραματικά λόγω της οικονομικής κρίσης.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Νίκος Κούζος.

 

Ανοιχτή επιστολή.

 

Φίλοι Γερμανοί και λοιποί Βόρειο- Ευρωπαίοι,

Απευθύνεται σε εσάς  ένας Έλληνας αστός που και αυτός υφίσταται τις συνέπειες της οικονομικής  κρίσης.

Το τελευταίο διάστημα και λόγω των  συνθηκών που διαμορφώθηκαν στην πατρίδα μου, βιώνω έντονα το αρνητικό κλίμα που αναπτύχθηκε  στην Γερμανία, εναντίον της  Ελλάδας , και επιβαρύνει τον μέσο φορολογούμενο της βιομηχανικά ανεπτυγμένης Ευρώπης.

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία τριάντα χρόνια η Ευρώπη αγκάλιασε την Ελλάδα και με τα διάφορα κοινοτικά προγράμματα προσπάθησε να συνεισφέρει στην ανάπτυξη υποδομών και να δημιουργήσει την ελπίδα πως το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα θα προσεγγίσει το μέσο Ευρωπαϊκό, μέσα από ένα κοινοτικό οικονομικό προγραμματισμό.

Δυστυχώς η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, τις ιστορικές συνθήκες και τις απαιτήσεις των καιρών. Αντίθετα υπέκυψε σε λαϊκισμούς, συναλλαγές, και την διαφθορά με αποτέλεσμα να μην αξιοποιηθεί  η ευκαιρία αυτή που της δόθηκε, στο βαθμό που απαιτείτο, έτσι που σήμερα  η Ελλάδα να εμφανίζεται σαν τον φτωχό συγγενή  που επιβαρύνει τα πλουσιότερα μέλη της οικογένειας.

Ο λαϊκισμός όμως είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της δημοκρατίας απ’ όλες τις πλευρές.

Λυπάμαι πραγματικά για τις δημοσιεύσεις τόσο του Γερμανικού όσο και του Ελληνικού τύπου που επιτείνουν το άσχημο αυτό κλίμα και παραπέμπουν σε άσχημες στιγμές του παρελθόντος.

Εκείνο που θέλω να πετύχω με αυτή την «ανοιχτή επιστολή» είναι μία περισσότερο ρεαλιστική προσέγγιση των λαών μας μακριά από πολιτικές και εθνικιστικές προκαταλήψεις.

Ο Ελληνικός λαός χρειάζεται την Γερμανία περισσότερο από την οικονομική βοήθεια, για  τα ποιοτικά προϊόντα που παράγει και για τον τουρισμό που εκείνη μπορεί ν’ απολαμβάνει.

Σήμερα η Ελλάδα χάνει τον Γερμανό τουρίστα χωρίς πραγματικό λόγο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μία παρεξήγηση που μέσα από τον λαϊκισμό και από τις δύο πλευρές διογκώνεται.

Κάθε λαός έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που διαμορφώνονται από τις δικές του ιστορικές και πολιτισμικές εμπειρίες.

Οι Έλληνες θαυμάζουν την μεθοδικότητα, την εργατικότητα και την ευθύτητα του Γερμανικού λαού.

Το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού λαού πρεσβεύει τα  Ευρωπαϊκά ιδεώδη και αισθάνεται την Ευρώπη σπίτι του, όχι μόνο γιατί η Ευρώπη τον στηρίζει οικονομικά αλλά κυρίως γιατί αισθάνεται πολιτιστικά και πολιτικά συγγενής.

Πρωτοστάτησε για την θεμελίωση του Ευρωπαϊκού ιδεώδους. Γι’ εμάς ο Helmut Cole είναι ένας από τους πρωτεργάτες δημιουργούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ήμασταν αλληλέγγυοι στο δράμα του διαμελισμού της Γερμανίας και εορτάσαμε μαζί σας την πτώση του τείχους.

Ξεχάσαμε γρήγορα τις πληγές του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και ζώντας τον αδελφοκτόνο εμφύλιο της δικής μας ιστορίας μετά τον παγκόσμιο πόλεμο, κατανοήσαμε το δράμα  του Γερμανικού λαού, με την διαμέλισή του.

Χαρήκαμε το μεγάλο κύμα του τουρισμού από την Γερμανία και είδαμε την ανθρώπινη όψη της  συμφιλίωσης.

Είδαμε με καλό μάτι την ανασυγκρότηση της Δυτικής Γερμανίας  που έγινε με Αμερικανικά χρήματα αλλά κυρίως, και πάνω απ’ όλα, από την διαφύλαξη των συνόρων της  για τριάντα χρόνια χωρίς πρόσθετες στρατιωτικές δαπάνες που της επέτρεψαν, όπως και της Ιαπωνίας, την βιομηχανική της ανασυγκρότηση.

Το ίδιο διάστημα η Ελλάδα δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει όσο θα έπρεπε και έγκαιρα  την βοήθεια  Μάρσαλ ή άλλη βοήθεια για ανασυγκρότηση. Δεδομένου ότι ενεπλάκη

σε ένα καταστροφικό εμφύλιο. Τα ερείπια της Γερμανικής κατοχής δεν αποκαταστάθηκαν  αλλά, στα ερείπια αυτά, προστέθηκαν και τα ερείπια του εμφυλίου μέχρι το 1949.

Η Ελλάδα ήταν η μόνη Ευρωπαϊκή χώρα που ενεπλάκη σ’ ένα τέτοιο εμφύλιο.

και ως μικρή χώρα έπεφτε από την μία σφαίρα επιρροής σε άλλη, από τη Αγγλική στην Αμερικανική.

Ως λαός ήμαστε ευγνώμονες για την Αμερικανική βοήθεια αλλά ταυτόχρονα γίναμε και θύματα μίας άλλης διαμάχης και με τους ίδιους μας τους συμμάχους.

Η Κύπρος επηρέασε τρομακτικά τις σχέσεις μας με την σύμμαχο Αγγλία.

Τα κατάλοιπα του εμφυλίου και ο  ‘ψυχρός πόλεμος’ ανατολής -δύσης που ακολούθησε, έδωσε την ευκαιρία στον άρρωστο Εθνικισμό και την  στρατιωτική δικτατορία να αναπτυχθεί και να δημιουργήσει μία ακόμα καθυστέρηση στην ένταξη μας στη Ευρωπαϊκή οικογένεια και ανάπτυξη.

Η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο, και η εν γένει επιθετική πολιτική στο Αιγαίο, έδωσαν την χαριστική βολή τόσο στην δικτατορία, αλλά και στην οικονομία της χώρας.

Έστω και αργά το επιθυμητό γεγονός πραγματοποιήθηκε. Η Ελλάδα εντάχθηκε στην οικογένεια της Ευρώπης που ακόμα και το όνομά της καθορίζει την πολιτιστική της συγγένεια.( « Ευρώπη» είναι Ελληνική ονομασία)

Όμως η υποδομή δεν είχε ακόμη πραγματοποιηθεί, το κράτος  δεν ήταν έτοιμο για να ακολουθήσει τον Ευρωπαϊκό τρόπο ανάπτυξης και υπήρχε κίνδυνος που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει.

Η μεταπολίτευση, δηλαδή η μεταφορά από την δικτατορία στο Δημοκρατικό πολίτευμα,  δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων.

Η Ελλάδα δεν είχε την υποδομή, ούτε την δεινότητα, να  διαπραγματευτεί την είσοδό της  απέναντι στην πολυεθνική τακτική της Ευρώπης.

Ο κυριότερος λόγος, πέραν της ανάγκης συμπλήρωσης της υποδομής της που εκκρεμούσε ακόμα από τον β παγκόσμιο και πολιτιστικής της συγγένειας, ήταν η άμυνα στα υπολείμματα του Οθωμανισμού που επικρατούσαν  στην φίλη και σύμμαχο Τουρκία.(Επεκτατικές βλέψεις)

Η ελπίδα ότι η Ελλάδα θα αποτελούσε τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν ευοδώθηκε.

Η Ελλάδα παρότι μέλος του ΝΑΤΟ και της   Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν θεωρήθηκε οριστικά  σύνορο της Ευρώπης και δεν έτυχε της ίδιας προστασίας που κατεστραμμένες από τον πόλεμο χώρες έτυχαν. Αντί  αυτού παρέμεινε όμηρος μίας ασαφούς στρατιωτικής συμμαχίας ως προς τα δικά της αμυντικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να καταλήξει ένας από τους κυριότερους πελάτες στρατιωτικού εξοπλισμού των συμμάχων της,  Ηνωμένων Πολιτειών, Γαλλίας και  Γερμανίας, ένας ακόμα λόγος για  να μην μπορούν ν’ αξιοποιηθούν και επενδυθούν χρήματα για ανάπτυξη.

Αυτός  ήταν ένας ακόμα λόγος για να γίνει η Ελλάς αντικείμενο αντικρουόμενων συμφερόντων και διαφθοράς.

Πράγματι πιστεύω ότι το πολιτικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης είναι υπεύθυνο σε σοβαρό βαθμό για την διαφθορά και ανικανότητα, ενώ ο λαός δεν ευθύνεται, ‘το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι’ αλλά η διαφθορά έχει δύο πλευρές, αυτόν που τα παίρνει και αυτόν που τα δίνει.

Κάποιος επαγγελματικός φίλος κέντρο-ευρωπαϊκής χώρας μου έγραψε, εν ‘όψη των επικειμένων εκλογών στην Ελλάδα:

“ Είναι καιρός να τιμωρήσετε τώρα το διεφθαρμένο πολιτικό καθεστώς”

Ναι, θέλουμε να τιμωρήσουμε αυτούς τους διεφθαρμένους. πολιτικούς χωρίς να καταλύσουμε την δημοκρατία. Πώς όμως και ποιους όταν οι ίδιοι οι σύμμαχοι μας  και φίλοι μας , εσείς οι Γερμανοί δεν μας δίνεται τα ονόματά τους. Τα ονόματα αυτών που οι βιομηχανίες σας χρημάτισαν. Περιορίζεστε στην ηθική αναγνώριση του σφάλματος. Βλέπε  Simens και Χριστοφοράκος.

Μήπως τώρα γίνομαι πολύ Εθνικιστής;

Δεν θέλω να προβάλω επιχειρήματα για δικαιολογίες για την ανικανότητα και διαφθορά του Ελληνικού πολιτικού συστήματος. Αλλά και του εθισμένου σ’ αυτά μέρους των λαϊκών στρωμάτων.  Όμως, δεν μπορεί να εθελοτυφλούμε και να μην βλέπουμε την συμμετοχή των συγκρουόμενων παραγόντων   που συντηρούν αυτή την κατάσταση.

Υπάρχει ευθύνη και από αυτήν την πλευρά, νομίζω λοιπόν για να ήμαστε δίκαιοι να τα δούμε όλα αυτά συνολικά, για να βοηθηθεί η πατρίδα μου αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη.  Έτσι θα μπορέσει να καταστεί αυτή, ένα μοντέλο πολυεθνικού συμβιβασμού,  αντικρουόμενων  συμφερόντων.

Αρκετά έχει υποστεί και η Ευρώπη αλλά και η Γερμανία και η Ελλάδα ολόκληρο τον 20 αιώνα.

(Βαλκανικοί πόλεμοι, δύο παγκόσμιοι, γενοκτονίες,, εμφύλιοι, καταρρεύσεις πολιτικών οικονομικών κατεστημένων, Εθνικών τοπικών πολέμων και συγκρούσεων, πτωχεύσεων, οικολογικών καταστροφών, τρομοκρατίας κλπ.)

Η επιτυχία του πειράματος της Ενωμένης Ευρώπης αποτελεί ελπίδα σωτηρίας για τον κόσμο ολόκληρο.

Σ’ αυτό πιστεύουν ακόμα οι περισσότεροι Έλληνες.

Πιστεύουμε ότι η Ευρώπη, της νομισματικής και πολιτικής ολοκλήρωσης, θα αποτελέσει το μοντέλο της συμβίωσης και για τους   G20   και τον ΟΗΕ..

Η Γερμανία σήμερα έχει την πρωτοβουλία και την υπομονή να στηρίξει την Ελλάδα, να αναπτυχθεί  και να λύσει τα προβλήματα της Νότιας Ευρώπης γενικότερα.

Έτσι  αύριο η Ενωμένη Ευρώπη θα μπορέσει να δείξει τον δρόμο για την διεθνή ισορροπία μεταξύ ΗΠΑ,  Ευρώπης, Κίνας, Ρωσίας, Ινδίας, Βραζιλίας και Αραβικού κόσμου.

Η επιστολή αυτή δεν αποτελεί πολιτικό μανιφέστο κάποιου  πολιτικού κόμματος, αλλά είναι απλά, η αντίληψη του μέσου Έλληνα που πιστεύει ακόμα στον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Θέλω να τελειώσω με μία ακόμη αναφορά στην Ιστορία που πιστεύω ότι αποτελεί πηγή μάθησης και εμπειρίας και όχι μία άρρωστη δικαιολογία για τις ανεπάρκειες του παρόντος.

Είμαι περήφανος σαν Έλληνας όχι μόνο για τον Αρχαίο πολιτισμό αλλά για την συμμετοχή του Ελληνισμού στην πρόσφατη Ιστορία της ανθρωπότητας, κυρίως της Ευρωπαϊκής.

Ένας μόνο Έλληνας, ακόμα και μέσα από την υπόδουλη πατρίδα μου, κάτω από την Οθωμανική καταπίεση, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελεύθερης νεότερης Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας  τον 18 και 19 αιώνα συνετέλεσε ουσιαστικά¨

1. Στην δημιουργία της Γερμανίας με την ένωση των διαφορετικών κρατιδίων.
2. Στην δημιουργία της Ελβετίας ως ενιαίου κράτους-εθνότητας.
3. Στην αποτροπή της διάλυσης της Γαλλίας, μετά τους  Ναπολεόντειους πολέμους.

 

Πόσο άραγε αυτά είναι γνωστά;

Φαντάζομαι όχι τόσο, όσο είναι γνωστός ο Μπετόβεν στην Ελλάδα.

Αγαπητοί φίλοι και εταίροι Γερμανοί, Σουηδοί, Φιλανδοί, Αυστριακοί, Ολλανδοί κλπ,

Ελάτε για διακοπές στην Ελλάδα, επενδύστε στο μέλλον της Ευρώπης.

 

Νίκος Κούζος

Ένας  Έλληνας αστός